ม คำศ พท ในภาษาไทยจำนวนมากท เป นคำย มท ม ท มาจากภาษาฮกเก ยน เน องจากม ชาวจ นฮกเก ยนอาศ ยอย ในประเทศไทยเป นจำนวนมากจ งเก

มีคำศัพท์ในภาษาไทยจำนวนมากที่เป็นคำยืมที่มีที่มาจากภาษาฮกเกี้ยน เนื่องจากมีชาวจีนฮกเกี้ยนอาศัยอยู่ในประเทศไทยเป็นจำนวนมากจึงเกิดการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม

โบตั๋น เป็นตัวอย่างของชื่อพืชที่เป็นคำยืมจากภาษาฮกเกี้ยน

เนื่องจากภาษาฮกเกี้ยน (ภาษาหมิ่นใต้มาตรฐาน) และภาษาแต้จิ๋วนั้นต่างก็จัดเป็นภาษาหมิ่นใต้เหมือนกัน ทั้งคำศัพท์และเสียงอ่านจึงมีความใกล้เคียงกันมาก คำยืมในภาษาไทยบางคำอาจมองว่ามีที่มาจากภาษาฮกเกี้ยนหรือแต้จิ๋วก็ได้เช่นกัน ศัพท์บางคำแหล่งข้อมูลระบุว่ามาจากภาษาแต้จิ๋วแต่เสียงอ่านกลับใกล้เคียงกับภาษาฮกเกี้ยนมากกว่า หรือบ้างก็กลับกัน

ฉะนั้นแล้วคำศัพท์ที่อาจมองว่ามาจากฝั่งไหนก็ได้จะใส่ลงในทั้งในบทความนี้และในบทความคำยืมภาษาแต้จิ๋วในภาษาไทย แต่ข้อแตกต่างคือในบทความนี้จะระบุคำอ่านเป็นภาษาฮกเกี้ยน สามารถอ่านทั้ง 2 หน้าควบคู่กันเพื่อเปรียบเทียบได้

ภาษาฮกเกี้ยนมีอยู่หลายสำเนียงซึ่งมีความแตกต่างกันไปในรายละเอียด แต่ในที่นี้จะยึดเสียงอ่านตามสำเนียงเซี่ยเหมินซึ่งมักยึดเป็นมาตรฐานโดยทั่วไปเป็นหลัก แต่อาจมีความแตกต่างไปจากสำเนียงที่ยืมมาใช้ในคำไทยไม่มากก็น้อย

ตัวอย่างความแตกต่างระหว่างสำเนียงเช่นในสำเนียงเฉวียนโจว มีสระอือ เช่นคำว่า "กุนซือ" ก็ออกเสียงตรงกับสำเนียงเฉวียนโจว /kun³³ sɯ³³/ แต่ต่างไปจากสำเนียงเซี่ยเหมินที่ไม่มีสระอือและออกเสียงเป็น "กุนซู้" /kun³³ su⁴⁴/

ระบบเขียนเสียงอ่านเป็นภาษาฮกเกี้ยนเป็นอักษรละตินที่ใช้ในบทความนี้คือ ซึ่งนิยมใช้กว้างขวางที่สุด อย่างไรก็ตาม ระบบนี้มีความขัดแย้งจากทั้งพินอินของจีนกลางและเพ็งอิมของภาษาแต้จิ๋ว ดังนั้นให้ระวังเมื่อทำการเปรียบเทียบ

รายการคำศัพท์


คำศัพท์	อักษรจีน		คำอ่าน		หมายเหตุ
คำศัพท์	ตัวเต็ม	ตัวย่อ		ถอดเสียง	หมายเหตุ
ก๊ก	國	国	kok	ก็อก
กงเต๊ก	功德		kong-tek	ก็องติก	คำนี้ในภาษาจีนหมายถึงการทำบุญ
กงสี	公司		kong-si	ก็องซี้	คำนี้ในภาษาจีนเป็นคำที่ใช้ทั่วไปหมายถึง "บริษัท"
ก๊วน	館	馆	koán	ก้วน
กวยจั๊บ	粿汁		kóe-chap	ก๊วยจับ	พจนานุกรมภาษาไทยของราชบัณฑิตบัญญัติรูปเขียนว่า "กวยจั๊บ" แต่คนไทยส่วนใหญ่ออกเสียงว่า "ก๋วยจั๊บ"
ก๋วยเตี๋ยว	粿條	粿条	kóe-tiâu	ก๊วยเตี๋ยว	ในภาษาไทยก็มีการเขียนเป็น "ก๊วยเตี๋ยว"
กอเอี๊ยะ	膏藥	膏药	ko-io̍h	เกอเอี๊ยะ
กะจั๊ว	虼蚻		ka-choa̍h	กาจั๊วะ	หมายถึง "แมลงสาบ" คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก ในจีนกลางเรียกว่า 蟑螂 (จางหลาง)
กั๊ก	角		kak	กัก
กังฉิน	奸臣		kan-sîn	กันสิน
กาน้า	橄欖	橄榄	káⁿ-ná	ก๊าน่า	ชื่อพืช มีชื่อไทยว่า "สมอจีน"
กานาฉ่าย	橄欖菜	橄榄菜	káⁿ-ná chhài	ก๊าน้าไฉ่
กี่เพ้า	旗袍		kî-phâu	กีเผา
กุนเชียง	灌腸	灌肠	koàn-chhiâng	ก้วนเฉียง	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก ส่วนในจีนกลางจะมีความหมายว่า สวนทวาร
กุนซือ	軍師	军师	kun-su	กุนซู้
กุ๊ย	鬼		kúi	กุ้ย	ความหมายเดิมในภาษาจีนหมายถึงผีหรือปีศาจ
กุยช่าย	韭菜		kú-chhài	กู๊ไฉ่
เก๊	假		ké	เก้
เก๊กฮวย	菊花		kiok-hoe	กย๊อกฮ้วย	เป็นชื่อดอกไม้ คือ ดอกเบญจมาศ แต่ในไทยมักหมายถึงน้ำเก๊กฮวย
เก๋ง	宮	宫	keng	กิ๊ง	ความหมายเดิมในภาษาจีนใช้เรียกอาคารวัดหรือวัง แต่ในภาษาไทยใช้เรียกศาลาเล็ก ๆ
เก๊ะ	格		keh	เกะ	ความหมายเหมือนกับ "ลิ้นชัก"
เก๋า	猴		kâu	เก๋า	เฉพาะในชื่อปลา "ปลาเก๋า"
เกาลัด	侯栗		kâu-la̍t	เกาลัด	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเท่านั้น ส่วนในจีนกลางจะใช้คำว่า 栗子 (ลี่จึ)
เกาเหลา	高樓	高楼	ko-lâu	เกอเหลา
เก้าอี้	交椅		kau-í	เกาอี้	ความหมายเดิมในภาษาจีนใช้เรียกเก้าอี้แบบพับ
เกี้ยมไฉ่	鹹菜	咸菜	kiâm-chhài	เกียมไฉ่
เกี้ยว	轎	轿	kiāu	เกียว	เฉพาะ "เกี้ยว" ที่เป็นพาหนะ คนละรากศัพท์กับ "พระเกี้ยว"
เกี๊ยว	餃	饺	kiáu	เกี้ยว	รากศัพท์เดียวกับ "เกี๊ยวซ่า"
เกี๊ยะ	屐		kia̍h	เกี๊ยะ	หมายถึง "รองเท้าไม้"
โกปี๊เตี่ยม	咖啡店		ko-pi-tiàm	เกอปีเตี่ยม	อักษรจีนบ้างก็เขียนเป็น 糕啤店
โกยซีหมี่	雞絲麵	鸡丝面	koe-si-mī	กวยซีมี
ขิม	琴		khîm	ขิม	คำนี้ในภาษาจีนเป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย
ขึ้นฉ่าย	芹菜		khûn-chhài	คุนไฉ่
เข่ง	筐		kheng	คิ้ง
คะน้า	芥藍	芥蓝	kè-nâ	เก่หนา
ง่วน	玩		goán	ง่วน	ในภาษาจีนหมายถึง "เล่น" แต่ในภาษาหมายถึงการที่ยุ่งอยู่กับการทำอะไรบางอย่าง
เงี่ยน	癮	瘾	giàn	เหงี่ยน
จับกัง	雜工	杂工	cha̍p kang	จับกั๊ง
จับฉ่าย	雜菜	杂菜	cha̍p-chhài	จับไฉ่
เจ	齋	斋	che	เจ๊	กินเจ
เจ๊	姐		ché	เจ้	ความหมายเดิมในภาษาจีนหมายถึง "พี่สาว"
เจ๊ก	叔		chek	จิก	ความหมายเดิมในภาษาจีนคือ "น้องชายของพ่อ"
เจ้าสัว	座山		chō soaⁿ	เจ่อซั้ว
เจี๊ยะ	食		chia̍h	เจี๊ยะ	กิน
เฉาก๊วย	草粿		chháu kóe	เช้าก้วย
แฉ	查		chhâ	ฉา
ชีช้ำ	淒慘	凄惨	chhi-chhám	ชีชั่ม
โชห่วย	粗貨	粗货	chho hòe	เชอห่วย
ไชเท้า	菜頭	菜头	chhài-thâu	ไช่เถา	ในภาษาไทยมักเรียกว่า "หัวไชเท้า" และยังมีชื่อไทยว่า "ผักกาดหัว"
ไชโป๊	菜脯		chhài-pó͘	ไช่ป้อ
ซวย	衰		soe	ซ้วย
ซินแส	先生		sian-siⁿ	เซียนซี้	ความหมายเดิมของคำนี้ในภาษาจีนแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนนั้นใกล้เคียงกับคำว่า "เซ็นเซ" ในภาษาญี่ปุ่น
ซิว	收		siu	ซิ้ว	ในความหมายว่า "เก็บ" คนละรากศัพท์กับปลาซิว
ซี้	死		sí	ซี่	เดิมมีความหมายว่า "ตาย" แต่ในภาษาไทยใช้ในความหมายว่า สนิทกันมาก
ซี้ซั้ว	四散		sì-sòaⁿ	ซี่สั่ว
ซีอิ๊ว	豉油		sī-iû	สี่อิ๋ว
ซึงฉ่าย	酸菜		sng-chhài	ซึงไฉ่
ซูเอี๋ย	輸贏	输赢	su-iâⁿ	ซูเอี๋ย
ซูฮก	輸服	输服	su-ho̍k	ซูฮ็อก
แซยิด	生日		seⁿ-ji̍t	แซยิด	คำนี้ในภาษาจีนหมายถึง "วันเกิด" โดยทั่วไป
ตงฉิน	忠臣		tiong-sîn	ตย็องสิน
ต่วน	緞	缎	toān	ตัว	ในคำว่า "ผ้าต่วน"
ตั้งฉ่าย	冬菜		tang-chhài	ตังไฉ่
ตั้งโอ๋	茼蒿		tâng-o	ตังเออ
ตั๋ว	單	单	toaⁿ	ตั๊ว
ตี๋	弟		tī	ตี	ความหมายเดิมในภาษาจีนคือ "น้องชาย"
ตุน	囤		tún	ตุ้น
ตุ๋น	燉	炖	tūn	ตุน
ตู้	廚	厨	tô͘	ต๋อ
เต๋า	道		tō	เตอ	ความหมายเดิมคือ "ถนน" และใช้เรียกลัทธิเต๋าด้วย
เต๋า	骰		tâu	เต๋า	ในคำว่า "ลูกเต๋า"
เต้าเจี้ยว	豆醬	豆酱	tāu-chiùⁿ	เต่าจิ่ว
เต้าซี่	豆豉		tāu-sīⁿ	เต่าซี
เต้าทึง	豆糖		tāu-thn̂g	เต่าถึง
เต้าส่วน	豆蒜		tāu-suàn	เต่าส่วน
เต้าหู้	豆腐		tāu-hū	เต่าฮู
เต้าฮวย	豆花		tāu-hoe	เต่าฮ้วย
เตี่ย	爹		tia	เตี๊ย
แต้ฮวย	茶花		tê-hoe	เตฮ้วย
แต้ม	點	点	tiám	เตี้ยม
โต๊ะ	桌		toh	เตอะ
ไต้ก๋ง	舵工		tāi-kong	ไต่ก๊อง	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก อักษรจีนอาจเขียนเป็น 舵公
ถะ	塔		thah	ถะ	เจดีย์
ถั่งเช่า	蟲草	虫草	thâng-chháu	ทังเช่า
เถ้าแก่	頭家	头家	thâu-ke	เทาเก๊	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋ว, ฮกเกี้ยน และ ฮากกา เป็นหลัก ตรงกับจีนกลางว่า 老板 (เหลาป่าน)
เถ้าแก่เนี้ย	頭家娘	头家娘	thâu-ke-niû	เทาเกหนิว
เทียบ	帖		thiap	เถียบ	เฉพาะในคำว่า "เทียบเชิญ" คนละรากศัพท์กับคำว่า "เปรียบเทียบ"
ไท้เก๊ก	太極	太极	thài-ke̍k	ไท่กิ๊ก
ไทเฮา	太后		thài-hō͘	ไท่ฮอ
บ๊วย	尾		bóe	บ้วย
บ๊ะจ่าง	肉粽		bah-chàng	บ้าจั่ง	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก ในจีนกลางใช้ 粽 (จ้ง)
บักกวย	木瓜		bo̍k-koe	บ็อกก๊วย	คำนี้มีหลายความหมาย ยังอาจหมายถึง มะละกอ ได้ด้วย
บะหมี่	肉麵	肉面	bah-mī	บ้ามี	คำนี้ใช้แค่ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยน ตรงกับจีนกลางว่า 麵條 (เมี่ยนเถียว)
บักกุ๊ดเต๋	肉骨茶		bah-kut-tê	บ่ากุดเต๋
บุ๋น	文		bûn	บุ๋น
บู๊	武		bú	บู้
เบ๊	馬	马	bé	เบ้	ความหมายเดิมในภาษาจีนคือ "ม้า"
โบตั๋น	牡丹		bó͘-tan	บ๊อตั๊น
ปวยเล้ง	菠薐		poe-lêng	ปวยหลิง	คำนี้มีรากศัพท์มาจาภาษาสันสกฤตอีกที
ปาหี่	把戲	把戏	pá-hì	ป๊าหี่	คำนี้ในความหมายนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก ส่วนในจีนกลางคำนี้หมายถึง กายกรรม หรือ มายากล
	畚箕		pùn-ki	ปุ้นกี๊
ปุ๋ย	肥		pûi	ปุ๋ย
เปาะเปี๊ยะ	薄餅	薄饼	po̍h-piáⁿ	เป่อเปี้ย	คำนี้ใช้ในภาษาแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนเป็นหลัก ส่วนในจีนกลางจะเรียกว่า 春卷 (ชุนเจวี่ยน)
เปี๊ยะ	餅	饼	piáⁿ	เปี้ย	ในคำว่า "ขนมเปี๊ยะ"
แป๊ะ	伯		peh	เปะ	ความหมายเดิมในภาษาจีนคือ "พี่ชายของพ่อ"
แปะจี้	白芷		pe̍h-chí	เป่จี้
แปะเจียก	白芍		pe̍h-chiok	เป่จย็อก
โป๊	補	补	pó͘	ป้อ
โป๊ยกั้ก	八角		poeh-kak	ป้วยกัก
โผ	簿		phō͘	พอ
พะโล้	拍滷	拍卤	phah-ló͘	พ่าล่อ
ยัวะ	熱	热	joa̍h	ยัวะ	คำนี้ในภาษาจีนหมายถึง "ร้อน"
ยี่ห้อ	字號	字号	jī-hō	หยี่เฮอ
ลันเตา	蘭豆	兰豆	lân-tāu	ลันเตา	เฉพาะในชื่อ ถั่วลันเตา ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับ เกาะลันเตา
ลี้	里		lí	ลี่	ชื่อหน่วยวัดระยะทางจีน
ลุ้น	忍		lún	ลุ่น
โล่ติ๊น	蘆藤	芦藤	lô͘ tîn	ลอติ๋น	ชื่อพืช มีชื่อไทยว่า "หางไหล"
โลบะ	滷肉	卤肉	ló͘-bah	ล้อบะ
โละ	落		lo̍h	เลอะ
ส่วย	稅	税	sòe	ส่วย
เสี่ย	舍		sià	เสี่ย
หมวย	妹		mōe	มวย	ความหมายเดิมในภาษาจีนหมายถึง "น้องสาว"
มี่สั้ว	麵線	面线	mī-sòaⁿ	หมี่สั่ว
หลิว	柳		liú	ลิ่ว	ชื่อพืช
หวย	會	会	hōe	ฮวย
ห่วย	壞	坏	hoāi	ไฮว
ห้าง	行		hâng	หัง
หุ้น	份		hūn	ฮุน
เหลี่ยงเคี้ยว	連翹	连翘	liân-khiâu	เลียนเขียว
โหงวเฮ้ง	五行		ngó͘-hêng	ง้อหิง
ไหน	柰		nāi	ไน	ในคำว่า "ลูกไหน"
อวย	鍋	锅	oe	อ๊วย	เฉพาะในชื่อเรียกภาชนะ คนละรากศัพท์กับ "อวยพร"
อ๋อง	王		ông	อ๋อง
อังกู๊	紅龜	红龟	âng-ku	อังกู๊
อั่งเปา	紅包	红包	âng-pau	อังเป๊า
อั่งม้อ	紅毛	红毛	âng-mô͘	อังหมอ	แปลตรงตัวคือ "ผมแดง" แต่ถูกนำมาใช้เรียกชาวตะวันตก
อั้งยี่	紅字	红字	âng-jī	อังยี
อั้งโล่	紅爐	红炉	âng-lô͘	อังหลอ
ฮ่องเต้	皇帝		hông-tè	ฮ็องเต่
ฮองเฮา	皇后		hông-hō͘	ฮ็องฮอ
ฮู้	符		hû	หู	หมายถึง "ยันต์"
ฮูหยิน	夫人		hu-jîn	ฮูหยิน
เฮง	興	兴	heng	ฮิ้ง
เฮีย	兄		hiaⁿ	เฮี้ย
เฮี้ยน	顯	显	hián	เฮี่ยน

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

GONGHOOG ก่งฮุก 供佛 - กงเต็ก 功德
ชัดเจน ! ราชบัณฑิต ประกาศเรียกได้ 2 แบบ "ก๊วยเตี๋ยว-ก๋วยเตี๋ยว"
วาทกรรมตงฉิน กังฉิน ในประวัติศาสตร์สงครามฝิ่น
“เก้าอี้” ในภาษาไทย มาจากคำว่า “เกาอี้*” ของแต้จิ๋ว
"สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-11-13. สืบค้นเมื่อ 2021-05-11.
รู้กันไหมว่าชาวจีนมีผักดองกี่ชนิด
รองเท้าเกี๊ยะ, รองเท้าไม้ ภาษาจีนคืออะไร
“糕啤”用潮州话怎么说？
ราชบัณฑิตยสถาน (2552). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (PDF). กรุงเทพฯ: ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต. p. 13.
คำ “เถ้าแก่-เจ้าสัว” ในไทยมีที่มาอย่างไร...
“ชีช้ำกะหล่ำปลี” คำที่มักพูดกันเวลาเสียใจ มาจากไหน?
นวรัตน์ ภักดีคำ, 2553, หน้า 78
ぶっかけ飯屋のチャイポーパットカイ（切り干し大根と卵の炒めもの）
“头家”用潮州话怎么说？
頭家娘-詞目-教育部臺灣台語常用詞辭典
黃家樑 (2014-07-01). 藏在古蹟裡的香港 (ภาษาจีน). 三聯書店(香港)有限公司. ISBN .

[1] GONGHOOG ก่งฮุก 供佛 - กงเต็ก 功德

[2] ชัดเจน ! ราชบัณฑิต ประกาศเรียกได้ 2 แบบ "ก๊วยเตี๋ยว-ก๋วยเตี๋ยว"

[กังฉิน-3] วาทกรรมตงฉิน กังฉิน ในประวัติศาสตร์สงครามฝิ่น

[4] “เก้าอี้” ในภาษาไทย มาจากคำว่า “เกาอี้*” ของแต้จิ๋ว

[5] "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-11-13. สืบค้นเมื่อ 2021-05-11.

[6] รู้กันไหมว่าชาวจีนมีผักดองกี่ชนิด

[7] รองเท้าเกี๊ยะ, รองเท้าไม้ ภาษาจีนคืออะไร

[8] “糕啤”用潮州话怎么说？

[9] ราชบัณฑิตยสถาน (2552). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (PDF). กรุงเทพฯ: ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต. p. 13.

[10] คำ “เถ้าแก่-เจ้าสัว” ในไทยมีที่มาอย่างไร...

[11] “ชีช้ำกะหล่ำปลี” คำที่มักพูดกันเวลาเสียใจ มาจากไหน?

[12] นวรัตน์ ภักดีคำ, 2553, หน้า 78

[13] ぶっかけ飯屋のチャイポーパットカイ（切り干し大根と卵の炒めもの）

[14] “头家”用潮州话怎么说？

[15] 頭家娘-詞目-教育部臺灣台語常用詞辭典

[16] 黃家樑 (2014-07-01). 藏在古蹟裡的香港 (ภาษาจีน). 三聯書店(香港)有限公司. ISBN .