อียิปต์แอร์

อียิปต์แอร์ (: مصر للطيران) เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอียิปต์ โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติไคโร อียิปต์แอร์ให้บริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางกว่า 90 แห่งในแอฟริกา เอเชีย ยุโรป และอเมริกาเหนือ อียิปต์แอร์เป็นสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรทางการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ตั้งแต่วันที่ กรกฎาคม ค.ศ. 2008 อียิปต์แอร์เป็นหนึ่งในสมาชิกก่อตั้งของ

อียิปต์แอร์
مصر للطيران

IATA ICAO รหัสเรียก MS MSR EGYPTAIR
ก่อตั้ง	7 มิถุนายน ค.ศ. 1932 (92 ปี) (ในชื่อ สายการบินมิศร์)
เริ่มดำเนินงาน	กรกฎาคม ค.ศ. 1933 (90 ปี)
ท่าหลัก	ไคโร
เมืองสำคัญ
สะสมไมล์	อียิปต์แอร์ พลัส
พันธมิตรการบิน	สตาร์อัลไลแอนซ์
บริษัทลูก
ขนาดฝูงบิน	77
จุดหมาย	90
บริษัทแม่	อียิปต์แอร์โฮลดิงคอมปะนี ()
สำนักงานใหญ่	ไคโร, ประเทศอียิปต์
บุคลากรหลัก	Yehia Zakaria (ประธานและซีอีโอของอียิปต์แอร์โฮลดิงคอมปะนี) Ehab El Tahtawi (ประธานและซีอีโอของอียิปต์แอร์)
เว็บไซต์	egyptair.com

ประวัติ

ช่วงแรก: มิศร์แอร์เวิร์ก (1932–1949)

ในการเยือยอียิปต์ของอลัน มันต์ซ ประธานเจ้าหน้าที่ของในปี 1931 มันต์ซได้แสดงเจตนารมณ์ในการเริ่มสายการบินใหม่ในประเทศ โดยใช้ชื่อ มิศร์แอร์เวิร์ก (Misr Airwork) โดย "มิศร์" ("مصر" ในภาษาอาหรับ) หมายถึงประเทศอียิปต์ในภาษาอาหรับ และได้รับการรับรองจากรัฐบาลในวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 1931 มิศร์แอร์เวิร์กได้ตั้งสายการบินลูกในชื่อ สายการบินมิศร์ ในวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1932 เป็นสายการบินที่เจ็ดของโลก

มีการลงทุนเริ่มแรกด้วยเงินจำนวน 20,000 ปอนด์อียิปต์ โดยกรรมสิทธิบริษัทถูกแบ่งไประหว่าง (85%), แอร์เวิร์ค (10%), และนักลงทุนสัญชาติอียิปต์ (5%) สายการบินมิศร์เริ่มดำเนินงานในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1933 โดยเริ่มทำการบินจากไคโรสู่อะเล็กซานเดรียและโดยใช้เครื่องบิน และได้เพิ่มความถี่ของเที่ยวบินสู่อะเล็กซานเดรียเป็นวันละ 2 เที่ยวบินในอีกหนึ่งเดือนต่อมา ในช่วงปลายปี 1933 ได้เพิ่มเที่ยวบินไคโร--ลักซอร์-อัสวานสัปดาห์ละสองครั้ง และได้เพิ่มเที่ยวบินสู่, ไฮฟา, และกาซาผ่านพอร์ตซาอิดในปี 1934ะหว่างปี 1935 สายการบินมิศร์ได้บรรทุกผู้โดยสาร 6,990 คน และสินค้า 21,830 กิโลกรัม (48,130 ปอนด์)

สายการบินมิศร์เริ่มให้บริการเที่ยวบินฮัจญ์ในปี 1937 และได้สั่งซื้อเครื่องบินมาประจำการในฝูงบินมากมาย ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1949 รัฐบาลได้เข้าซื้อสายการบิน และได้เปลี่ยนชื่อสายการบินเป็นมิศร์แอร์ เอสเออี

กิจการองค์กร

สำนักงานใหญ่

อียิปต์แอร์มีสำนักงานใหญ่อยู่ในบริเวณท่าอากาศยานนานาชาติไคโรในกรุงไคโร

กรรมสิทธิ์และโครงสร้างบริษัท

อียิปต์แอร์ถือหุ้นโดยรัฐบาล 100% ผ่านอียิปต์แอร์โฮลดิงคอมปะนีที่ก่อตั้งขึ้นในปี 2002 และมีบริษัทในเครืออีก 9 บริษัท ดังต่อไปนี้บริษัทอื่นๆ ที่อยู่ภายใต้อียิปต์โฮลดิง

• อียิปต์แอร์ บำรุงรักษาและวิศวกรรม

• อียิปต์แอร์ กราวด์เซอร์วิส
• อียิปต์แอร์ อินไฟล์ทเซอร์วิส
• อียิปต์แอร์ การท่องเที่ยวและร้านค้าปลอดภาษี
• อียิปต์แอร์ ศูนย์บริการทางการแพทย์
• อียิปต์แอร์ ส่งเสริมอุตสาหกรรม

บริษัทลูก

สายการบินมีถือกรรมสิทธิ์ในบริษัทต่างๆ ดังนี้:

• (60%)
• สมาร์ทเอวิเอชันคอมปะนี (13.33%)
• (100%)
• อียิปต์เอโรแมเนจเมนต์เซอร์วิส (50%)
• แอลเอสจีสกายเชฟเคเตอริง อียิปต์ (70%)
• ซีไอเอเอฟ-ลีสซิง (20%)

ผลประกอบการ

ผลประกอบการของอียิปต์แอร์ ในช่วงปี 2007-2017 มีดังนี้:

	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017
รายได้ (ล้านปอนด์อียิปต์)	6,947	9,265	9,917	10,189	9,678	10,975	12,877	13,139	14,140	13,597	20,010
กำไร/ขาดทุน สุทธิ (ล้านบาท)	161	232	208	130	−2,205	−3,069	−1,885	−2,923	−0,977	−1,279	−5,553
จำนวนผู้โดยสาร (ล้านคน)	5.7	6.7	6.8	7.3	6.8	7.2	7.8	7.1	7.4	7.3	7.0
อัตราการบรรทุกผู้โดยสาร(%)	63	67	68	72	68	65	67	63		66	69
จำนวนอากาศยาน (ณ สิ้นปี)	38	40	48	50	63	64	65	65	60		50
หมายเหตุ/อ้างอิง

อัตลักษณ์องค์กร

โลโก้

ลักษณะของโลโก้อียิปต์แอร์จะเป็นรูปเทพฮอรัส เทพแห่งท้องฟ้าในตำนานอียิปต์โบราณ จากการที่ในอียิปต์โบราณฮอรัสถูกเปรียบเปรยว่าเป็น "เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ที่มีปีก" และมักจะแสดงภาพเป็นเหยี่ยวหรือชายที่มีหัวเป็นเหยี่ยว อียิปต์แอร์เริ่มใช้โลโก้ฮอรัสนี้ในต้นทศวรรษ 1970 โดยเริ่มแรกหัวฮอรัสจะมีสีแดงและขนนกสีน้ำเงินด้านหน้าพื้นหลังสีทอง

ลวดลายอากาศยาน

• โบอิง 707-320 ในลวดลายแรก
• แอร์บัส เอ300บี4ในลวดลายปรับปรุง
• โบอิง 737-800 ในลวดลายปี 1990
• แอร์บัส เอ330-300 ในลวดลายปัจจุบัน

จุดหมายปลายทาง

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 อียิปต์แอร์ให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 90 แห่งทั่วโลก

ข้อตกลงการบินร่วม

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 อียิปต์แอร์ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:

• อีเจียนแอร์ไลน์
• แอร์แคนาดา
• แอร์ไชนา
• แอร์อินเดีย
• เอเชียน่าแอร์ไลน์
• ออสเตรียนแอร์ไลน์
• อาเบียงกา
• บรัสเซลส์แอร์ไลน์
• สายการบินเอทิฮัด
• เอธิโอเปียนแอร์ไลน์
• กัลฟ์แอร์
• เคนยาแอร์เวย์
• ล็อตโปแลนด์
• ลุฟท์ฮันซ่า
• รอยัลแอร์มารอค
• สแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์ซิสเต็ม
• สิงคโปร์แอร์ไลน์
• เชินเจิ้นแอร์ไลน์
• เซาท์แอฟริกันแอร์เวย์
• สวิสอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์
• ตัปปูร์ตูกัล
• การบินไทย
• เตอร์กิชแอร์ไลน์
• ยูไนเต็ดแอร์ไลน์

ฝูงบิน

ฝูงบินปัจจุบัน

แอร์บัส เอ320นีโอของอียิปต์แอร์

โบอิง 737-800 ของอียิปต์แอร์

โบอิง 777-300อีอาร์ของอียิปต์แอร์

โบอิง 787-9 ของอียิปต์แอร์

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 อียิปต์แอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:

ฝูงบินของอียิปต์แอร์

อากาศยาน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	ผู้โดยสาร			หมายเหตุ
			C	Y	รวม
แอร์บัส เอ220-300	12	—	15	122	137
แอร์บัส เอ320-200	2	—	16	123	139
แอร์บัส เอ320นีโอ	8	—	16	126	142
แอร์บัส เอ321นีโอ	6	1	16	166	182
			—	199	199
แอร์บัส เอ330-200	4	—	24	244	268
แอร์บัส เอ330-300	4	—	36	265	301
โบอิง 737-800	29	—	24	120	144
			16	138	154
โบอิง 777-300อีอาร์	6	—	49	297	346
โบอิง 787-9	6	2	30	279	309
รวม	77	3

อียิปต์แอร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.2 ปี

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์

• 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1963 ยูไนเต็ดอาหรับแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 869 เกิดตกลงกลางทะเลขณะทำการลงจอดที่ท่าอากาศยานบอมเบย์, อินเดีย ไม่มีผู้รอดชีวิต
• 25 ธันวาคม ค.ศ. 1976 อียิปต์แอร์ เที่ยวบินที่ 864 ได้ตกบริเวณโรงงานอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ขณะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงเทพฯ (ณ ขณะนั้น) ทั้ง 52 คนบนเครื่องทั้งหมดเสียชีวิต รวมถึงบนภาคพื้นอีก 19 คน
• 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1985 ถูกปล้นจี้ สู่ท่าอากาศยานนานาชาติมอลตา โดยผู้ก่อการร้าย 3 คน จากกลุ่มผู้ก่อการร้าย Abu Nidal จากนั้นจึงมีการต่อสู้กันระหว่างทหารอียิปต์กับผู้ก่อการร้าย ลูกเรือ 2 คน, ผู้โดยสาร 59 คน และผู้ก่อการร้าย 2 คนเสียชีวิต
• 31 ตุลาคม ค.ศ. 1999 ตกลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติกขณะเดินทางไปยังกรุงไคโร ทำให้มีผู้เสียชีวิต 217 คน ทางเจ้าหน้าที่สหรัฐสงสัยว่า ผู้ช่วยนักบิน Gameel Al-Batouti เป็นผู้ต้องสงสัยในเหตุการณ์ครั้งนี้ แต่เจ้าหน้าที่อียิปต์ปฏิเสธข้อกล่าวอ้างนี้อย่างมาก
• 29 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 อียิปต์แอร์ เที่ยวบิน 667, เครื่องบินโบอิง 777 ได้รับความเสียหายจากเหตุเพลิงไหม้บริเวณฝั่งขวาของห้องนักบิน ที่ท่าอากาศยานนานาชาติไคโร คาดว่าเกิดจากไฟฟ้าลัดวงจร ผู้โดยสารและลูกเรือทุกคนรอดชีวิต
• 19 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 อียิปต์แอร์ เที่ยวบินที่ 804, เครื่องบินแอร์บัส เอ320-200 ได้ตกลงในมหาสมุทรเมดิเตอร์เรเนียน ระหว่างเที่ยวบิน ปารีส - ไคโร ไม่มีผู้รอดชีวิต ไม่มีใครทราบว่าอุบัติเหตุครั้งนี้เกิดจากอะไร โดยทาง BEA เชื่อว่าเกิดจากเพลิงไหม้บนเที่ยวบิน

เชิงอรรถ

• Guttery, Ben R. (1998). Encyclopedia of African Airlines. Jefferson, North Carolina 28640: Mc Farland & Company, Inc. ISBN .{{}}: CS1 maint: location ()

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2014. สืบค้นเมื่อ 5 March 2014.{{}}: CS1 maint: archived copy as title ()
2. Hofmann, Kurt (12 เมษายน 2016). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 เมษายน 2016. Egyptair chairman and CEO Hisham El-Nahas said the routes with added frequencies are Jeddah, Riydah, [ตามต้นฉบับ] Madina and Damam. 
3. "Egyptair Flights and Destinations - FlightConnections". www.flightconnections.com (ภาษาอังกฤษ). 2023-10-08.
4. "EGYPTAIR". สตาร์อัลไลแอนซ์. สืบค้นเมื่อ 8 October 2023.{{}}: CS1 maint: url-status ()
5. Guttery, Ben R. (1998). Encyclopedia of African airlines. Jefferson, NC: McFarland. ISBN .
6. . web.archive.org. 2014-02-02. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-02. สืบค้นเมื่อ 2023-10-09.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
7. 2017-07-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Flight. Vol. XXV, no. 1304. 21 December 1933. Archived from the original on 14 December 2013. A bi-weekly air service connecting up Cairo, Luxor and Assuan has been started by the Misr Airwork Co., of Cairo.
8. 2017-07-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนFlight. Vol. XXIX, no. 1421. 19 March 1936. p. 314. Archived from the original on 29 December 2013.
9. 2017-07-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Flight International. Vol. 87, no. 2927. 15 April 1965. p. 606. Archived from the original on 27 July 2013.
10. "Egyptair Plus Hand Book." Egyptair. 6 of 10. Retrieved on 2 May 2010. 30 October 2013 at the Wayback Machine
11. "Egyptair 1 February 2011 at the Wayback Machine." Arab Air Carriers Organization. Retrieved on 29 September 2009.
12. "Directory: World Airlines". . 3 April 2007. p. 76.
13. (PDF). Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 22 February 2013.
14. . Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 21 February 2013.
15. . Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 21 February 2013.
16. . Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 20 February 2013.
17. . Arab Air Carriers Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 May 2014. สืบค้นเมื่อ 22 February 2013.
18. "Egyptair Annual Reports 2011–2012". Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2014. สืบค้นเมื่อ 3 November 2013.
19. . Egyptair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 November 2013. สืบค้นเมื่อ 10 November 2013.
20. "Egyptair Annual Reports 2012–2013". Egyptair. สืบค้นเมื่อ 16 January 2015.
21. "Egyptair Annual Reports 2012–2013 Egyptair Airlines". Egyptair. สืบค้นเมื่อ 16 January 2015.
22. "Egyptair Annual Reports 2013–2014 Egyptair Airlines". Egyptair. สืบค้นเมื่อ 28 August 2019.
23. "Egyptair Annual Reports 2014–2015 Egyptair Airlines". Egyptair. สืบค้นเมื่อ 28 August 2019.^[]
24. "Annual report 2015–2016" (PDF). Egyptair. (PDF) from the original on 14 April 2019. Retrieved 14 April 2019.
25. "Annual report 2016–2017" (PDF). Egyptair. (PDF) from the original on 14 April 2019. Retrieved 14 April 2019.
26. Ian McMurtry (30 May 2019). "Logo Lineage Part 6: North African Flare". AirlineGeeks. Retrieved 9 August 2022.
27. "EGYPTAIR - Code Share Partners". www.egyptair.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
28. "EgyptAir Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
29. "Egyptair and Air Cairo sign codeshare agreement". arabianaerospace.aero. 1 September 2020.
30. Hofmann, Kurt (17 April 2018). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2018.
31. Clark, Oliver (2 June 2017). . London: . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 June 2017.
32. Liu, Jim (22 November 2017). "EGYPTAIR / LOT Polish Airlines begins codeshare partnership from Nov 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 22 November 2017.
33. Hofmann, Kurt (3 April 2018). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2018.
34. "EGYPTAIR - Fleet". www.egyptair.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
35. "EgyptAir Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2023-10-07.
36. "EGYPTAIR – Fleet". EGYPTAIR. สืบค้นเมื่อ 25 January 2020.
37. "EgyptAir Expands A321neo Network, Strengthening Connectivity to Europe". airspace-africa.com. 2023-06-12.
38. "Egyptair to lease A321neo, B787-9s from AerCap". ch-aviation. สืบค้นเมื่อ 18 November 2019.
39. "Egypt Air Officially Becomes The First African Operator Of The Airbus A321neo". 28 February 2023. สืบค้นเมื่อ 28 February 2023.
40. John Whittle, Nick (18 November 2019). "Egyptair To Lease An Additional 2 Boeing 787 Dreamliners". Simple Flying. สืบค้นเมื่อ 25 January 2020.
41. Ranter, Harro. "Egyptair 864". aviation-safety.net. Aviation Safety Network. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 1 November 2009.
42. "Aircraft Accident Brief Egyptair Flight 990 Boeing 767-366ER, SU-GAP 60 Miles South of Nantucket, Massachusetts October 31, 1999" (PDF). . March 2002. NTSB/AAB-02/01. สืบค้นเมื่อ 2019-05-01.
43. "Egyptair Flight 990 Accident Information". 7 กันยายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 March 2012. สืบค้นเมื่อ 12 November 2007.
44. (PDF). Civilaviation.gov.eg. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 7 March 2016. สืบค้นเมื่อ 21 May 2016.
45. Flottau, Jens; Moores, Victoria (19 พฤษภาคม 2016). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 พฤษภาคม 2016. 
46. Harding, Luke; Smith, Helena (21 May 2016). "Egyptair MS804 crash still a mystery after body part and seats found". the Guardian. สืบค้นเมื่อ 2016-05-26.
47. Michael Pearson. "Egyptair Flight 804: Final moments questioned". CNN. สืบค้นเมื่อ 2016-05-26.
48. "Doubts Cast over Official Egyptair Crash Conclusion". 30 December 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อียิปต์แอร์

• เว็บไซต์ทางการ (อุปกรณ์เคลื่อนที่)