ไคโร

ไคโร (อังกฤษ: Cairo, /ˈkaɪroʊ/) หรือ อัลกอฮิเราะฮ์ (อาหรับ: القاهرة, อักษรโรมัน: al-Qāhirah, ออกเสียง [ælqɑ(ː)ˈheɾɑ]) เป้นเมืองหลวงของประเทศอียิปต์และกลุ่มเมืองนครที่ใหญ่ที่สุดในทวีปแอฟริกา โลกอาหรับ และตะวันออกกลาง พื้นที่มหานครที่มีปนะชากร 21.9 ล้านคน มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 12 ของโลก ไคโรมีความเกี่ยวข้องกับอียิปต์โบราณ เนื่องจากกลุ่มพีระมิดแห่งกีซาและเมืองโบราณอย่างเมมฟิสและแฮลิอูโปลิสตั้งอยู่ในภูมิภาคนี้ ไคโรตั้งอยู่ใกล้ นครนี้เริ่มแรกพัฒนาเป็น ซึ่งก่อตั้งหลังใน ค.ศ. 640 อยู่ในบริเวณถัดจากป้อมและโบราณ ในสมัยราชวงศืฟาฏิมียะฮ์ได้มีการจัดตั้ง อัลกอฮิเราะฮ์ ขึ้นในบริเวณใกล้เคียงใน ค.ศ. 969 ภายหลังในสมัยกับมัมลูก (คริสต์ศตวรรษที่ 12–16) จึงกลายเป็นศูนย์กลางเมืองหลักแทนที่ฟุสฏอฏ ไคโรเป็นศูนย์กลางทางการเมืองและวัฒนธรรมของภูมิภาคนี้มาช้านาน และได้รับสมญา "นครแห่งหออะษานพันหอ" จากสถาปัตยกรรมอิสลามที่พบได้มาก ของไคโรได้รับสถานะแหล่งมรดกโลกใน ค.ศ. 1979 ไคโรยังถือเป็นโดยทาง จัดให้อยู่ในระดับ "Beta +"

ไคโร القاهرة
เมืองหลวง
แม่น้ำไนล์และอาคารโดยรอบในเวลากลางคืน
ธง
สมญา:  นครแห่งหออะษานพันหอ
ไคโร ที่ตั้งของไคโรในประเทศอียิปต์ แสดงแผนที่ประเทศอียิปต์ ไคโร ไคโร (แอฟริกา) แสดงแผนที่แอฟริกา
พิกัด: 30°02′N 31°14′E / 30.033°N 31.233°E / 30.033; 31.233
ประเทศ	อียิปต์
ตั้งรากฐานสำคัญแห่งแรก	ค.ศ. 641–642 ()
ตั้งรากฐานสำคัญสุดท้าย	ค.ศ. 969 (ไคโร)
การปกครอง
• ผู้ว่าการ	Khaled Abdel Aal
พื้นที่
• รวมปริมณฑล	2,734 ตร.กม. (1,056 ตร.ไมล์)
ความสูง	23 เมตร (75 ฟุต)
ประชากร  (2022)
• เมืองหลวง	10,100,166  คน
• ความหนาแน่น	8,011 คน/ตร.กม. (20,750 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	21,900,000 คน
เขตเวลา	()
รหัสพื้นที่	(+20) 2
เว็บไซต์	cairo.gov.eg
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน
ประเภท	วัฒนธรรม
เกณฑ์	i, v, vi
ขึ้นเมื่อ	1979
เลขอ้างอิง	89

ด้วยจำนวนประชากรมากกว่า 10 ล้านคน ในพื้นที่ 453 km² (175 sq mi) ทำให้ไคโรเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอียิปต์ ในจำนวนนี้มีผู้อยู่อาศัย 9.5 ล้านคนที่อาศัยใกล้นคร ไคโรประสบกับมลพิษและการจราจรในระดับสูง รถไฟใต้ดินไคโรที่เปิดตัวใน ค.ศ. 1987 เป็นระบบระบบรถไฟที่เก่าแก่ที่สุดในทวีปแอฟริกา และมีผู้คนพลุกพล่านมากเป็นอันดับที่ 15 ของโลก โดยมีผู้โดยสารที่มากกว่า 1 พันล้านคนต่อปี เศรษฐกิจไคโรเคยอยู่ในอันดับหนึ่งในตะวันออกกลางเมื่อ ค.ศ. 2005 และอันดับที่ 43 ของโลกตาม ของ ใน ค.ศ. 2010

ศัพทมูล

ชาวอียิปต์มักเรียกไคโรเป็น มัศร์ (مَصر) ซึ่งเป็นชื่อประเทศอียิปต์ใน ตอกย้ำความสำคัญของเมืองต่อประเทศ ส่วนชื่อทางการคือ อัลกอฮิเราะฮ์ (القاهرة) หมายถึง 'ผู้พิชิต' น่าจะมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าดาวอังคาร หรือ อันนัจมุลกอฮิร (النجم القاهر, 'ดาวแห่งการพิชิต') ขึ้นจากขอบฟ้าในช่วงที่ก่อตั้งเมือง หรืออาจอ้างอิงถึงการมาถึงของเคาะลีฟะฮ์แห่งรัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ที่เสด็จจาก เมืองหลวงเก่า ถึงไคโรใน ค.ศ. 973 ที่ตั้งของแฮลิอูโปลิสอยู่ในชานเมือง (อาหรับ: عين شمس)

บางครั้งผู้คนจากอะเล็กซานเดรียจะเรียกในชื่อแบบไม่เป็นทางการว่า แคย์โร (IPA: [ˈkæjɾo]; : كايرو)

หมายเหตุ

1. เขตมหานครไคโรครอบคลุมพื้นที่ในเขตของเขตผู้ว่าการทั้งหมด สถิติของรัฐบาลถือว่าเขตผู้ว่าการทั้งหมดเป็นเขตเมืองและเขตผู้ว่าการทั้งหมดได้รับการปฏิบัติเหมือนกับหานคร-กรุงไคโร เขตผู้ว่าการไคโรถือเป็นพื้นที่นครและทำหน้าที่เป็นเทศบาล นครอะเล็กซานเดรียก็ดำเนินการในหลักการเดียวกันกับไคโร ด้วยเหตุนี้ ทำให้เป็นเรื่องยากที่จะแบ่งไคโรออกเป็นพื้นที่เมือง ชนบท เขตการปกครอง หรือเพื่อขจัดพื้นที่เขตมหานครบางส่วนในเรื่องต่าง ๆ (สถิติและข้อมูลไม่เป็นทางการ)

อ้างอิง

1. "Population Estimates By Sex & Governorate 1/1/2022* (Theme: Census - pg.4)". Capmas.gov.eg. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2018. สืบค้นเมื่อ 29 September 2022.
2. "Official Portal of Cairo Governorate". จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2021. สืบค้นเมื่อ 12 August 2020.
3. "Major Agglomerations of the World - Population Statistics and Maps". www.citypopulation.de.
4. Santa Maria Tours (4 September 2009). "Cairo – "Al-Qahira" – is Egypt's capital and the largest city in the Middle East and Africa". PRLog. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2011. สืบค้นเมื่อ 10 December 2011.
5. "World's Densest Cities". Forbes. 21 December 2006. จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2010. สืบค้นเมื่อ 6 March 2010.
6. Raymond 1993, p. 83-85.
7. "Historic Cairo". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2017. สืบค้นเมื่อ 7 September 2021.
8. "The World According to GaWC 2016". . . 24 April 2017. จากแหล่งเดิมเมื่อ 10 October 2013. สืบค้นเมื่อ 26 May 2017.
9. , Central Agency for Public Mobilisation and Statistics, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (xls)เมื่อ 24 January 2009, สืบค้นเมื่อ 9 July 2009. Adjusted census result, as Helwan governorate was created on 17 April 2008 from a.o. ^[] parts of the Cairo governorate.
10. Transport and Communications
11. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2017. สืบค้นเมื่อ 29 June 2015.
12. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 March 2012. สืบค้นเมื่อ 4 September 2012.
13. "The 150 Richest Cities in the World by GDP in 2005". จากแหล่งเดิมเมื่อ 18 September 2012. สืบค้นเมื่อ 11 November 2010.
14. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 December 2014.
15. Behrens-Abouseif 1992, p. 8.
16. Golia 2004, p. 152.
17. Towards a Shi'i Mediterranean Empire: Fatimid Egypt and the Founding of Cairo. I.B. Tauris. 2009. p. 78. ISBN .
18. Good News for Me: بلال فضل يتفرغ لـ"أهل اسكندرية" بعد "أهل كايرو" 5 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาอาหรับ) (Belal Fadl frees himself [to write] Ahl Eskendereyya (the People of Alexandria) after Ahl Kayro (the People of Cairo))

ข้อมูล

• Abu-Lughod, Janet (July 1965). "Tale of Two Cities: The Origins of Modern Cairo". Comparative Studies in Society and History. 7 (4): 429–457. doi:10.1017/S0010417500003819. ISSN 0010-4175. S2CID 145607590.
• Abu-Lughod, Janet L. (1971). Cairo: 1001 Years of the City Victorious (ภาษาอังกฤษ). Princeton University Press. ISBN .
• (1984). Egypt in the Reign of Muhammad Ali (illustrated, reprint ed.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN .
• AlSayyad, Nezar (2011). Cairo: Histories of a City. The Belknap Press of Harvard University Press. ISBN .
• (1829) [1355]. The Travels of Ibn Battuta. แปลโดย Lee, Samuel. Cosimo Classics (ตีพิมพ์ 2009). ISBN .
• Behrens-Abouseif, Doris (1992). Islamic Architecture in Cairo: An Introduction (2nd ed.). Brill. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 July 2014. สืบค้นเมื่อ 25 August 2020.
• Behrens-Abouseif, Doris (2007). Cairo of the Mamluks: A History of Architecture and its Culture. The American University in Cairo Press. ISBN .
• Böwering, Gerhard (2008). "Recent Research on the Construction of the Quran". ใน Reynolds, Gabriel Said (บ.ก.). The Qur'an in its Historical Context. Routledge. pp. 1–26. ISBN .
• Byrne, Joseph Patrick (2004). The Black Death (illustrated, annotated ed.). Westport, Conn.: Greenwood Publishing Group. ISBN .
• Clot, André (1996). L'Égypte des Mamelouks: L'empire des esclaves, 1250–1517 (ภาษาฝรั่งเศส). Perrin. ISBN . OCLC 911345545.
• Collins, Robert O. (2002). The Nile (illustrated ed.). New Haven, Conn.: Yale University Press. ISBN .
• Daly, M. W.; Petry, Carl F. (1998). The Cambridge History of Egypt: Islamic Egypt, 640–1517. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN .
• Elyachar, Julia (2005). Markets of Dispossession: NGOs, Economic Development, and the State in Cairo. Duke University Press. ISBN .
• Gabra, Gawdat; van Loon, Gertrud J.M.; Reif, Stefan; Swelim, Tarek (2013). Ludwig, Carolyn; Jackson, Morris (บ.ก.). The History and Religious Heritage of Old Cairo: Its Fortress, Churches, Synagogue, and Mosque. American University in Cairo Press. ISBN .
• Glassé, Cyril; Smith, Huston (2003). The New Encyclopedia of Islam (2nd revised ed.). Singapore: Tien Wah Press. ISBN .
• Golia, Maria (2004). Cairo: city of sand. Reaktion Books. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2021. สืบค้นเมื่อ 25 August 2020.
• Hawass, Zahi A.; Brock, Lyla Pinch (2003). Egyptology at the Dawn of the Twenty-First Century: Archaeology (2nd ed.). Cairo: American University in Cairo. ISBN .
• Hourani, Albert Habib; Khoury, Philip Shukry; Wilson, Mary Christina (2004). The Modern Middle East: A Reader (2nd ed.). London: I.B. Tauris. ISBN .
• İnalcık, Halil; Faroqhi, Suraiya; Quataert, Donald; McGowan, Bruce; Pamuk, Sevket (1997). An Economic and Social History of the Ottoman Empire (illustrated, reprinted ed.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN .
• Kennedy, Hugh (2007). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In. London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN .
• McGregor, Andrew James (2006). A Military History of Modern Egypt: From the Ottoman Conquest to the Ramadan War. Westport, Conn.: Greenwood Publishing Group. ISBN .
• Meri, Josef W.; Bacharach, Jere L. (2006). Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia. New York: Taylor & Francis. ISBN .
• O'Neill, Zora; Benanav, Michael; Lee, Jessica; Sattin, Anthony (2012). Lonely Planet Egypt (11th ed.). Lonely Planet. ISBN .
• Raymond, André (1993). Le Caire (ภาษาฝรั่งเศส). Fayard. ISBN . English translation: Raymond, André (2000). Cairo. แปลโดย Wood, Willard. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. ISBN .
• Reynolds, Gabriel Said (2008). "Introduction: Qur'anic Studies and its Controversies". ใน Reynolds, Gabriel Said (บ.ก.). The Qur'an in its Historical Context. Routledge. pp. 1–26. ISBN .
• Shillington, Kevin (2005). Encyclopedia of African History. New York: Taylor & Francis. ISBN .
• Shoshan, Boaz (2002). David Morgan (บ.ก.). Popular Culture in Medieval Cairo. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN .
• Sicker, Martin (2001). The Islamic World in Decline: From the Treaty of Karlowitz to the Disintegration of the Ottoman Empire (illustrated ed.). Westport, Conn.: Greenwood Publishing Group. ISBN .
• Sims, David (2012) [2010]. Understanding Cairo: The Logic of a City Out of Control. American University in Cairo Press. ISBN .
• Swelim, Tarek (2015). Ibn Tulun: His Lost City and Great Mosque. American University in Cairo Press. ISBN .
• UN-Habitat (2011). Cairo - a City in Transition (ภาษาอังกฤษ). UN-Habitat. ISBN .
• Williams, Caroline (2008). Islamic Monuments in Cairo: The Practical Guide (ภาษาอังกฤษ) (6th, Revised ed.). The American University in Cairo Press. ISBN .
• Williams, Caroline (2018). Islamic Monuments in Cairo: The Practical Guide (7th ed.). Cairo: The American University in Cairo Press.
• Winter, Michael (1992). Egyptian Society Under Ottoman Rule, 1517–1798. London: Routledge. ISBN .
• Winter, Michael (2004). Egyptian Society Under Ottoman Rule, 1517–1798. London: Routledge. ISBN .

อ่านเพิ่ม

• Alsayyad, Nezar (2011). Cairo. doi:10.4159/harvard.9780674060791. ISBN .
• Beattie, Andrew (2005). Cairo: A Cultural History (illustrated ed.). New York: Oxford University Press. ISBN .
• (2008). The Arab Conquest of Egypt – And the Last Thirty Years of the Roman Dominion. Portland, OR: Butler Press. ISBN .
• Artemis Cooper, Cairo in the War, 1939–1945, , 1989 / Penguin Book, 1995. ISBN  (Pbk)
• , Cairo– the City Victorious, Picador, 1998. ISBN  (Hbk) ISBN  (Pbk)
• Wahba, Magdi (1990). Cairo Memories" in Studies in Arab History: The Antonius Lectures, 1978–87. Edited by Derek Hopwood. London: Macmillan Press.
• . (15). 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2007. สืบค้นเมื่อ 6 December 2006.
• , Cairo: Clamorous heart of Egypt National Geographic Magazine April 1993
• Cynthia Myntti, Paris Along the Nile: Architecture in Cairo from the Belle Epoque, American University in Cairo Press, 2003.
• , by Samir Raafat.
• , one of city's major belle époque (1900–1950) architects.
• Nagib Mahfooz novels, all tell great stories about Cairo's deep conflicts.
• Lewicka, Paulina (2011). Food and Foodways of Medieval Cairenes. doi:10.1163/ej.9789004194724.i-626. ISBN .
• Sanders, Paula (2008). Creating Medieval Cairo: Empire, Religion, and Architectural Preservation in Nineteenth-Century Egypt. Cairo: American University in Cairo. ISBN .
• Jörg Armbruster, Suleman Taufiq (Eds.) مدينتي القاهرة (MYCAI – My Cairo Mein Kairo), text by different authors, photos by Barbara Armbruster and Hala Elkoussy, edition esefeld & traub, Stuttgart 2014, ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

• รัฐบาลนครไคโร
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ไคโร ที่โอเพินสตรีตแมป
• Map of Cairo, 1914. Eran Laor Cartographic Collection, The National Library of Israel.
• Maps of Cairo. 2021-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Historic Cities Research Project. 2022-03-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน