สถานท ท องเท ยวระด บ AAAAA ในประเทศจ น หร อ สถานท ท องเท ยวระด บ 5A จ น 国家5A级旅游景区 อ งกฤษ AAAAA Tourist Attractions of Ch

สถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAAA ในประเทศจีน หรือ สถานที่ท่องเที่ยวระดับ 5A (จีน: 国家5A级旅游景区; อังกฤษ: AAAAA Tourist Attractions of China) เป็นการจัดจำแนกและการประเมินระดับคุณภาพของสถานที่ท่องเที่ยวในประเทศจีน ตามมาตรฐานแห่งชาติ ประเมินโดย "คณะกรรมการจัดระดับคุณภาพสถานที่ท่องเที่ยวแห่งชาติ" และออกโดยกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน มอบให้กับสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญและได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด

แผนที่สถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAAA ในประเทศจีน

ระดับ AAAAA (5A; 5 เอ) เป็นระดับสูงสุดในการจัดอันดับ ณ ปี 2563 มีสถานที่ท่องเที่ยว 279 แห่งที่ถูกจัดระดับนี้

ประวัติ

ที่มาของระบบการจัดระดับสถานที่ท่องเที่ยวเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดครั้งแรกในปี 2542 โดย (กระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในปัจจุบัน) และแก้ไขในปี 2547 เกณฑ์นี้รวมถึงปัจจัยด้านคุณภาพและการจัดการ ตามเงื่อนไข 12 ประการ ได้แก่ ความสะดวกในการคมนาคมขนส่ง, การจัดการการเที่ยวชมสถานที่, ความปลอดภัยของสถานที่, ความสะอาด, สุขภาพและสุขอนามัยในการท่องเที่ยว, บริการไปรษณีย์และโทรคมนาคม, การซื้อของเพื่อการท่องเที่ยว, การจัดการและการปกป้องทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม, ความน่าดึงดูดใจของทรัพยากรการท่องเที่ยว, ความน่าดึงดูดจากการตลาด, จำนวนนักท่องเที่ยวประจำปี และอัตราความพึงพอใจจากการสุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยว โดยคำนึงถึงเอกลักษณ์และการรับรู้ของการเสนอสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยวได้รับการจัดลำดับตามเกณฑ์ในระดับเริ่มต้นจาก A ถึง ในระยะแรก และเพิ่มระดับ AAAAA หรือ 5A ในภายหลังเพื่อเป็นระดับสูงสุด

กลุ่มสถานที่ท่องเที่ยว 66 แห่งได้รับการรับรองว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการจัดอันดับ AAAAA ชุดแรกในปี 2550 ในการจัดระดับสถานที่ท่องเที่ยวชุดแรก มีสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่โดดเด่นที่สุดหลายแห่งในประเทศจีนรวมอยู่เช่น พระราชวังต้องห้าม และ พระราชวังฤดูร้อน ซึ่งล่าสุดการจัดระดับในเดือนกุมภาพันธ์ 2560 เพิ่มเติมใหม่ 20 แห่ง ในบางครั้งซึ่งเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก มีสถานที่บางแห่งถูกลดออกจากระดับสูงสุด เนื่องจากข้อบกพร่องจากการสร้างประสบการณ์ที่ดีแก่ผู้เข้าชม

รายชื่อ

มณฑล / เขตปกครองพิเศษ	จำนวนรวม (แห่ง)	เมือง	ชื่อสถานที่	ชื่อภาษาจีน	ปีที่ได้รับการจัดระดับ	รายละเอียด
ปักกิ่ง	8	ปักกิ่ง	พระราชวังต้องห้าม ("พิพิธภัณฑ์พระราชวัง")	故宫博物院	2550	พื้นที่ 72 ตารางกิโลเมตร อาคาร 980 แห่ง เริ่มสร้างโดยจักรพรรดิหย่งเล่อตั้งแต่ปี พ.ศ. 1949–1963 ใช้เป็นพระราชวังหลักของราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงตอนต้น ถูกดัดแปลงเป็นพิพิธภัณฑ์สาธารณะในปี พ.ศ. 2468 ด้านทิศใต้ แสดงภาพเหมือนที่มีชื่อเสียงของเหมา เจ๋อตง และเป็นสถานที่ของเหตุการณ์สำคัญมากมายในประวัติศาสตร์จีนสมัยใหม่ ได้แก่การเฉลิมฉลองการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนในวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492
		ปักกิ่ง	หอสักการะฟ้า	天坛公园	2550	พื้นที่ 2.73 ตารางกิโลเมตร อาคาร 92 หลัง สร้างขึ้นโดยจักรพรรดิหย่งเล่อในปี พ.ศ. 1963 ใช้สำหรับบูชาสวรรค์ตามประเพณีในสมัยราชวงศ์หมิงและชิง โดยถูกดัดแปลงเป็นสวนสาธารณะในปี 2461
		ปักกิ่ง	พระราชวังฤดูร้อน หรือ อี๋เหอ-ยฺเหวียน	颐和园	2550	พื้นที่ประมาณ 2.97 ตารางกิโลเมตร หรือ 1,812.5 ไร่ ประกอบด้วยเนินเขาสูง 60 เมตร มีพระตำหนักอยู่บนเนิน (เขาอายุวัฒนะ) และทะเลสาบคุนหมิง ซึ่งมีเนื้อที่ประมาณ 2.2 ตารางกิโลเมตร หรือ (1,375 ไร่) คิดเป็น 3 ใน 4 ของพื้นที่ทั้งหมด อี๋เหอ-ยฺเหวียนเริ่มก่อสร้างในสมัยราชวงศ์จิน (พ.ศ. 1658–1777) โดยจักรพรรดิไหหลิงหวัง เมื่อย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่ปักกิ่ง และเป็นที่ประทับของจักรพรรดิราชวงศ์หยวน จนกระทั่งถึงรัชกาลของจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิง ทรงบูรณะและสร้างพระตำหนักแห่งใหม่บนเนินเขา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2293–2307 เพื่อย่อขนาดสถานที่ที่มีชื่อเสียงต่าง ๆ ของจีนและในตำนานจีน ใช้เป็นพระราชวังหลักอย่างไม่เป็นทางการสำหรับจักรพรรดิองค์ถัด ๆ มาในราชวงศ์ชิง ในปี พ.ศ. 2403 ระหว่างสงครามฝิ่นครั้งที่สองถูกทำลายล้างโดยกองทหารยุโรป ซึ่งสร้างขึ้นใหม่โดยซูสีไทเฮาและรัฐบาลราชวงศ์ชิงตอนปลาย ได้รับความเสียหายและถูกปล้นโดยชาวต่างชาติอีกครั้งในปี พ.ศ. 2443 ระหว่างกบฏนักมวย ดัดแปลงเป็นสวนสาธารณะในปี พ.ศ. 2467 และได้รับการบูรณะอย่างกว้างขวางตั้งแต่ปี พ.ศ. 2496
		ปักกิ่ง	กำแพงเมืองจีนช่วง และ	八达岭-慕田峪长城	2550	กำแพงเมืองจีนช่วง และ ช่วง ยาว 3,741 เมตร เริ่มสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2008 เพื่อป้องกันช่องเขาจูหยง ได้รับการบูรณะหลังปี พ.ศ. 2495 และเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมในปี พ.ศ. 2501 กำแพงเมืองจีนให้การต้อนรับผู้นำต่างชาติมากมาย โดยเฉพาะประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสันของสหรัฐฯ ในระหว่างการเยือนปี 2515
		ปักกิ่ง	สุสานหลวงราชวงศ์หมิง	明十三陵	2554	พื้นที่ 34.35 ตารางกิโลเมตร เป็นพระราชสุสานที่ฝังพระศพของจักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิงทั้งสิ้น 13 พระองค์ (จากทั้งหมด 16 พระองค์ของราชวงศ์หมิง) เริ่มจากจักรพรรดิหย่งเล่อสร้างสุสานของพระองค์เองขึ้นในปี พ.ศ. 1952–2187 ในหุบเขาหยานชาน
		ปักกิ่ง	วังกง (อี้ซิน)	恭王府景区	2555
		ปักกิ่ง	โอลิมปิกกรีน	奥林匹克公园	2555	สวนโอลิมปิกขนาด 11.59 ตารางกิโลเมตร สร้างขึ้นสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2551 ซึ่งปัจจุบันประกอบด้วยสนามกีฬาแห่งชาติปักกิ่ง (สนามกีฬารังนก), สนามกีฬาในร่มแห่งชาติ, ศูนย์กีฬาทางน้ำ, อุทยานป่าโอลิมปิก, วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ และพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์
		ปักกิ่ง	พระราชวังฤดูร้อนเดิม	圆明园	2562	ห่างจากพระราชวังต้องห้ามไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 8 กิโลเมตร ในบริเวณใกล้เคียงกับพระราชวังฤดูร้อนอี๋เหอ-ยฺเหวียน "พระราชวังฤดูร้อนเดิม" เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่าเป็นผลงานชั้นสุดยอดของสวนและการออกแบบพระราชวังของจักรพรรดิจีน สวนที่กว้างขวาง สถาปัตยกรรมอาคาร และงานศิลปะและสมบัติทางประวัติศาสตร์มากมาย ขึ้นชื่อว่าเป็น "สวนแห่งหมื่นสวน" (万园之园; 萬園之園; wàn yuán zhī yuán) ในยุครุ่งเรือง
เทียนจิน	2	เทียนจิน	(กู่เหวินฮฺว่าเจีย)	古文化街	2550	ถนนยาว 560 เมตร เรียงรายด้วยร้านค้าสร้างเลียนแบบสมัยชิงเปิดในปี 2529 โดยจำหน่ายของใช้และของว่าง ตั้งข้างศาลเจ้าแม่มาจู่ และวัดลัทธิเต๋า (ซึ่งมีอายุย้อนไปถึงปี พ.ศ. 1869 และ 1913 ตามลำดับ) และ
เทียนจิน	2	เทียนจิน	("จุดชมวิวเขาผาน")	盘山	2550	วนอุทยานขนาด 105 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุม สูง 850 เมตร ซึ่งมีวัดนี้ที่สร้างขึ้นหลายแห่งในช่วงราชวงศ์ฮั่น มี 4 วัดที่ยังหลงเหลืออยู่ รวมทั้งสถูป 13 ชั้น ซึ่งได้รับการซ่อมแซมทั้งหมดตั้งแต่ช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990
เหอเป่ย์	11	เป่าติ้ง		白洋淀	2550	ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือของจีน ซึ่งตั้งแต่ปีคริสต์ทศวรรษ 1950 ได้ลดขนาดลงจากมากกว่า 1,000 ตารางกิโลเมตร จากการใช้น้ำในและเพื่อการเกษตร จนแทบไม่เหลืออะไรในคริสต์ทศวรรษ 1980 ปัจจุบันประกอบด้วยทะเลสาบขนาดเล็กกว่า 143 แห่ง ที่มีพื้นที่รวมประมาณ 366 ตารางกิโลเมตร ใช้สำหรับการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ ปัจจุบันขนาดของทะเลสาบได้รับการดูแลรักษาอย่างไม่ยั่งยืน โดยอาศัยการสูบน้ำบาดาลที่มีมลพิษสูงมาเติม
			สถานที่พักร้อนและหมู่วัดในเฉิงเต๋อ	承德避暑山庄和外八庙	2550	พื้นที่ 6.1 ตารางกิโลเมตร เริ่มสร้างระหว่างปี พ.ศ. 2246–2335 ช่วงราชวงศ์ชิง พื้นที่ล้อมรอบด้วยพื้นที่ภูเขา ที่ราบ และริมฝั่งทะเลสาบ เลียนแบบภูมิทัศน์แบบจีนโดยรวม วังฤดูร้อนบนเขา (避暑山庄) มีวัตถุประสงค์เป็นที่ประทับของพระราชวงศ์จีนในคราเสด็จไปเมืองเฉิ่นหยาง เมืองหลวงเก่า เป็นที่ชื่นชอบโดยเฉพาะของจักรพรรดิคังซี และเฉียนหลง ส่วนหมู่วัดที่หมายถึงนี้คือหมู่วัดบนเขาที่สร้างด้วยการผสมสถาปัตยกรรมระหว่างทิเบตกับจีน
		เป่าติ้ง		野三坡	2554	อุทยานแห่งชาติขนาด 334.8 ตารางกิโลเมตร ซึ่งประกอบด้วยพื้นที่ท่องเที่ยว 3 แห่ง ได้แก่ Baili Gorge, Longmentian Pass และ Fodongta Peak พร้อมถ้ำ Yugu
		ฉือเจียจวง		西柏坡景区	2554	หมู่บ้าน พิพิธภัณฑ์ และอนุสรณ์สถานอื่น ๆ ที่สร้างขึ้นใหม่ ในฐานะสำนักงานใหญ่ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนและกองทัพปลดแอกประชาชนในปลายปี 2491 และต้น 2492 ซึ่งเป็นช่วงเวลาสำคัญของสงครามกลางเมืองจีน (สถานที่เดิมจมอยู่ใต้น้ำแล้ว จากโครงการไฟฟ้าพลังน้ำในท้องถิ่น)
		ถังชาน	สุสานหลวงตะวันออกแห่งราชวงศ์ชิง	清东陵	2558	สุสานขนาด 78 ตารางกิโลเมตร มีอาคาร 508 หลัง สร้างขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 2204–2451 ในซอกเขาฉางรุ่ย ซึ่งใช้เป็นสุสานของจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิง 5 พระองค์ และซูสีไทเฮา
		หานตาน	วังนฺหวี่วา (วาหฺวางงกง)	清东陵	2558	พื้นที่ 1.7 ตารางกิโลเมตร ข้าง เพื่อเป็นเกียรติแก่เทพีนฺหวี่วา ซึ่งวัดเริ่มสร้างในราชวงศ์ฮั่น พระราชวังและวัดที่ยังหลงเหลืออยู่ถูกสร้างขึ้นในช่วงแห่งราชวงศ์หมิง ได้รับการบูรณะในปี พ.ศ. 2533 จุดดึงดูดคือ งานแกะสลักหิน ได้แก่ อักษร 130,000 ตัวจากพระคัมภีร์ทางพุทธศาสนาที่จารึกบนภูเขาตั้งแต่รัฐฉีเหนือ (คริสต์ศตวรรษที่ 6) หรือก่อนหน้า
		หานตาน		广府古城	2560
		เป่าติ้ง	(เขาไป๋ฉือ)	白石山风景区	2560
			ด่านชานไห่	山海关区山海关景区	2561	กลุ่มป้อมปราการของกำแพงเมืองจีนซึ่งครั้งหนึ่งเคยปกป้องช่องเขาซานไห่ ยาว 10 กิโลเมตร กำแพงทอดตัวยาวไปบนภูเขาฮวนหลี่หลิ่ง และสิ้นสุดที่ทะเลปั๋ว (โป๋ไห่) เคยใช้ปกป้อง "ดินแดนจีน" จากแมนจูเรีย สร้างขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ.1126 ระหว่างราชวงศ์สุยตอนต้น และรูปแบบปัจจุบันส่วนใหญ่จากการสร้างในปี พ.ศ. 1924 ในช่วงต้นราชวงศ์หมิง โดยจุดท่องเที่ยวยอดนิยมที่ปลายด้านตะวันออกสุดของกำแพงเมืองจีนสมัยราชวงศ์หมิง ที่ทอดบรรจบไปในทะเลโป๋ไห่กว่า 20 เมตร ซึ่งจุดนี้เรียกว่า "เหล่าหลงโถว" (老龙头; แปลว่า หัวมังกรเฒ่า)
		เป่าติ้ง	สุสานหลวงตะวันตกแห่งราชวงศ์ชิง	清西陵	2562	"ชิงซีหลิง" เป็นสถานที่ฝังพระศพจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิง อยู่ห่างจากกรุงปักกิ่งไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 140 กิโลเมตร ตั้งอยู่ที่เมืองเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ย ประเทศจีน สุสานแห่งนี้เริ่มต้นสร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิยงเจิ้ง ประกอบด้วยสุสานหลวงสี่แห่งที่ฝังพระศพของพระบรมวงศานุวงศ์ 78 พระองค์ รวมถึงจักรพรรดิราชวงศ์ชิง 4 พระองค์ คือ จักรพรรดิยงเจิ้ง จักรพรรดิเจียชิ่ง จักรพรรดิเต้ากวง จักรพรรดิกวังซวี่ พระจักรพรรดินี พระสนม องค์ชายและองค์หญิง รวมถึงข้าราชการอื่น ๆ
			กำแพงเมืองจีนช่วงจินชานหลิ่ง	金山岭长城	2563
ชานซี	9		ถ้ำยฺหวินกัง	云岗石窟	2550	แหล่งมรดกโลกที่ตั้งอยู่ในเขตเมือง มณฑลชานซี ประเทศจีน มีถ้ำน้อยใหญ่จำนวนกว่า 252 ถ้ำ และเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปกว่า 51,000 องค์ ถ้ำผาแห่งนี้ได้แสดงถึงยุคทองทางพุทธศาสนาของจีนในช่วงพุทธศตวรรษที่ 11 และ 12 ได้อย่างชัดเจน ถ้ำยฺหวินกังจัดว่าเป็น 1 ใน 3 แหล่งปฏิมากรรมโบราณ ที่มีชื่อเสียงที่สุดในจีน อันประกอบด้วยถ้ำมั่วเกา ถ้ำหลงเหมิน และถ้ำยฺหวินกัง
			เขาอู่ไถ	五台山风景名胜区	2550	ตั้งอยู่ในเขตภูเขา มณฑลชานซี ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นหนึ่งใน (ประกอบด้วยภูเขาอู่ไถ ภูเขาเอ๋อเหมย์หรือง้อไบ๊ และภูเขาผู่ถัว) ณ ภูเขาอู่ไถแห่งนี้เป็นที่ประทับของพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ธรรมราชกุมารในคติของพระพุทธศาสนามหายาน
			ทำเนียบผู้ว่าราชการหวงเฉิง	皇城相府	2554
				绵山风景名胜区	2556
			เมืองโบราณผิงเหยา	平遥古城	2558	เมืองหนึ่งในมณฑลชานซี ในสมัยราชวงศ์ชิง ผิงเหยาเป็นศูนย์กลางทางการเงินของจีน มีชื่อเสียงมาจากกำแพงเมืองโบราณที่ได้รับการอนุรักษ์เป็นอย่างดี และได้รับการประกาศให้เป็นเมืองมรดกโลก ภายในเมืองและบริเวณใกล้เคียงเป็นที่ตั้งของโบราณสถานมากกว่า 300 แห่ง มีอาคารบ้านเรือนสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงเกือบ 4,000 หลังได้รับการอนุรักษ์ให้คงลักษณะเช่นเดิม ถนนต่างๆยังคงมีลักษณะเช่นเดียวกับสมัยโบราณ
				雁门关风景名胜区	2560
				洪洞大槐树寻根祭祖园旅游景区	2561
			และ	太行山大峡谷八泉峡	2562
			เขาหยุนชิว	云丘山	2563
มองโกเลียใน	6				2554	รีสอร์ททะเลทราย
					2554
					2559	พื้นที่นี้รวมถึง Matryoshka Resort ซึ่งเป็นรีสอร์ทเชิงวัฒนธรรมในธีม Matryoshka และ National Gate Resort ซึ่งเป็นประตูชายแดนขนาดใหญ่ที่มีหอสังเกตการณ์อยู่ด้านบนเพื่อให้ผู้มาเยือนมองเห็นพื้นที่ชายแดนระหว่างจีนและรัสเซีย สถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ ในบริเวณที่สวยงาม ได้แก่ อนุสาวรีย์ชายแดนที่ 41, Locomotive Square และสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของ ซึ่งจัดขึ้นในปี ค.ศ. 1928
			และ scenic area		2560
					2561
					2562
เหลียวหนิง	6	เฉิ่นหยาง		植物园（沈阳世博园）	2550
		ต้าเหลียน	,	老虎滩海洋公园·老虎滩极地馆	2550
		ต้าเหลียน	หาดหินทอง (หาดจินฉือ)	金石滩国家旅游度假区	2554
				本溪水洞	2558
		อานชาน	(Qianshan National Park)	千山风景区	2560
				红海滩国家风景廊道	2562
จี๋หลิน	7	ฉางชุน		伪满皇宫博物院	2550
		ไป๋ชาน		长白山景区	2550
		ฉางชุน		净月潭国家森林公园	2554
		ฉางชุน		长影世纪城	2558
				六鼎山文化旅游区	2558
		ฉางชุน	อุทยานประติมากรรมโลกฉางชุน	世界雕塑公园	2560	ตั้งอยู่ในเมืองฉางชุน มณฑลจี๋หลิน เป็นอุทยานที่รวบรวมงานศิลปะและประติมากรรมแบบตะวันออกและตะวันตก ที่จัดแสดงอยู่ในภูมิทัศน์ธรรมชาติและดำเนินกิจการเป็นสวนนันทนาการ และได้ชื่อว่าเป็นสวนที่มีผลงานประติมากรรมมากที่สุดในโลก คือมีมากถึง 400 ชิ้น จากศิลปิน 270 คน จาก 212 ประเทศทั่วโลก
		ทงฮฺว่า	เมืองหลวงและสุสานของอาณาจักรโคกูรยอโบราณ	高句丽文物古迹旅游景区	2562	ตั้งอยู่ในประเทศเกาหลีเหนือและประเทศจีน โดยสุสานทั้งหมดมี 30 สุสาน
เฮย์หลงเจียง	6	ฮาร์บิน		太阳岛风景区	2550	หนึ่งในพื้นที่จัดแสดงหลักสำหรับประติมากรรมน้ำแข็ง ในช่วง
				五大连池风景区	2554
				镜泊湖国家级风景名胜区	2554	(ได้รับคำเตือนอย่างร้ายแรงจากกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว)
				林海奇石景区	2556	ตั้งอยู่ภายในอุทยานแห่งชาติ Tanwanghe
				漠河市北极村	2558
				虎头风景名胜区	2562
เซี่ยงไฮ้	4	เซี่ยงไฮ้	หอไข่มุกตะวันออก	东方明珠广播电视塔	2550	ตั้งอยู่ในย่านหรือเขตเมืองใหม่ของนครเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน ทางตะวันออกของแม่น้ำหวงผู่ เป็นหอส่งสัญญาณวิทยุโทรทัศน์สูง 468 เมตร ลักษณะเป็นไข่มุก 11 ลูก และ เสา 3 เสา ด้านบนเป็นรูปไข่มุก 3 เม็ด 3 ขนาดเรียงกันในแนวตั้ง เป็นที่ทำการของสถานีโทรทัศน์ 9 แห่ง และสถานีวิทยุ 10 แห่ง ภายในหอกลมทำเป็นภัตตาคาร โรงแรมหรูขนาด 25 ห้อง และร้านค้า ด้านใต้ตรงฐานของหอจัดเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เมืองเซี่ยงไฮ้เมืองจำลองโลกอนาคต และเมืองวิทยาศาสตร์แฟนตาซี
		เซี่ยงไฮ้	สวนสัตว์เปิดเซี่ยงไฮ้	上海野生动物园	2550	เป็นสวนสัตว์เปิดหรืออุทยานสัตว์ป่าระดับชาติแห่งแรกของประเทศจีนที่ร่วมกันสร้างโดยรัฐบาลท้องถิ่นนครเซี่ยงไฮ้ และสำนักบริหารป่าไม้แห่งประเทศจีน สวนสัตว์เปิดเซี่ยงไฮ้เป็นสวนสัตว์เที่ผสมผสานการอนุรักษ์เพาะพันธุ์สัตว์ป่า โดยการแสดงนิทรรศการ การผสมพันธุ์และการคุ้มครอง และการศึกษาด้านวิทยาศาสตร์และการพักผ่อน ตั้งอยู่ที่ เลขที่ 178 ถนนหนานลิ่ว ซวนเฉียว ประมาณ 35 กิโลเมตรจากใจกลางเมือง ดูแลรวบรวมสัตว์ป่าและสัตว์หายากกว่า 200 ชนิดจากทั่วโลก มากกว่า 10,000 ตัว
		เซี่ยงไฮ้	พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเซี่ยงไฮ้	上海科技馆	2553	เป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่ 42 ไร่ (16.8 เอเคอร์) พื้นที่ใช้สอยรวม 98,000 ตารางเมตร พื้นที่ใช้จัดแสดง 65,500 ตารางเมตร ในเขต นครเซี่ยงไฮ้ ตั้งอยู่ใกล้กับ สวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดในเขตชั้นในของเมือง เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศจีน และเป็นพิพิธภัณฑ์ที่มุ่งเน้นการเผยแพร่การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ใน
		เซี่ยงไฮ้	, และ ของพรรคคอมมิวนิสต์จีน	中国共产党一大·二大·四大纪念馆景区	2564
เจียงซู	25	หนานจิง			2550	อยู่ในเขาจื่อจิน (紫金山)
		อู๋ซี	สตูดิโอโทรทัศน์และภาพยนตร์ CCTV		2550
		ซูโจว	สวนโบราณแห่งซูโจว (สวนจัวเจิ้ง, สวนหลิว, )		2550	เป็นสถานที่ที่มีสวน คลอง สิ่งก่อสร้างต่าง ๆ มากมายแบบจีนในเมืองซูโจว มีประวัติยาวนานมากว่า 2,000 ปี ตั้งแต่ก่อนศตวรรษที่ 6 ในยุคชุนชิว การสร้างสวนของซูโจวเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้น จนถึงต้นสมัยราชวงศ์ชิง (ศตวรรษที่ 11-19) มีสวนทั้งในและนอกเมืองซูโจวมากกว่า 200 สวน ซึ่งมักสร้างขึ้นโดยเหล่าเจ้านายชั้นสูง ขุนนาง เศรษฐี และมหาบัณฑิตต่าง ๆ แบ่งได้เป็น 3 ประเภท คือ สวนในที่พักอาศัย สวนในวัด และสวนชานเมือง โดยมีจำนวนสวนในที่พักอาศัยมากที่สุด ศิลปะในการสร้างสวนแห่งเมืองซูโจวนั้น เป็นผลงานสร้างสรรค์สวนที่มักจะจำลองมาจากธรรมชาติ เช่นหิน เนินเขา และแม่น้ำ โดยมีศาลาหรือเจดีย์เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ
		ซูโจว		周庄	2550	อยู่ใน
		อู๋ซี	พระใหญ่แห่งเขาหลิง		2553
		หนานจิง	และ		2553
				瘦西湖	2553
		ซูโจว	ถงหลี่	同里	2553	เป็นหมู่บ้านโบราณขนาดเล็ก มีพื้นที่ประมาณ 63 ตารางกิโลเมตร ในเขต (吴江区) ชานเมืองซูโจว ห่างจากตัวเมืองซูโจวเพียง 28 กิโลเมตร หรือประมาณครึ่งชั่วโมง ห่างจากเซี่ยงไฮ้ 90 กิโลเมตร และห่างจากโจวจวงเพียง 18 กิโลเมตร มีชื่อเสียงในด้านชีวิตและสถาปัตยกรรมริมคลองเช่นเดียวกับซูโจวและ เมืองโบราณแห่งนี้จึงได้รับฉายาว่า เวนิสน้อยแห่งตะวันออก (东方小威尼斯) ซึ่งมีอดีตย้อนหลังไปมากกว่า 1,000 ปี ถงหลี่ล้อมรอบด้วยน้ำทั้ง 4 ด้าน แบ่งพื้นที่ออกเป็น 7 เกาะด้วยลำคลอง 15 สายที่ผ่านกลาง ทำให้ตึกรามบ้านเรือนเกือบทั้งหมดตั้งอยู่ริมน้ำ อีกทั้งมีสะพานเป็นจำนวนมากถึง 49 แห่ง
		ฉางโจว	จูราสิกพาร์คตะวันออก (Oriental Jurassic Park)		2553
			จุดชมวิว	溱湖	2555
		ซูโจว			2555	อยู่ใน
		หนานทง			2553
			Three Mountains of Zhenjiang (, และ )		2555
		อู๋ซี	(แหลมหัวเต่า)	鼋头渚	2555	หรือแหลมหัวเต่า (鼋头渚; Yuantouzhu หรือ the Islet of Turtle head Island) เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญอีกแห่งหนึ่งซึ่งมีลักษณะเป็นแหลมคล้ายหัวเต่า ที่ตั้งอยู่ทางฝั่งเหนือของทะเลสาบไท่
		ซูโจว	ทะเลสาบไท่	太湖	2555	เป็นทะเลสาบ น้ำจืดขนาดใหญ่ในบริเวณ (Yangtze Delta) ใกล้เมืองเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน ตั้งอยู่ในเขตมณฑลเจียงซู โดยมีบริเวณตอนใต้ของทะเลสาบติดกับเขตของมณฑลเจ้อเจียง พื้นที่ทะเลสาบมีขนาดประมาณ 2,250 ตารางกิโลเมตร (870 ตารางไมล์) และความลึกเฉลี่ยประมาณ 2 เมตร (6.6 ฟุต) เชื่อมต่อกับคลองต้ายวิ่นเหอ (Grand Canal) ที่มีชื่อเสียงและเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำหลายสาย เช่น (Suzhou Creek) เป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงมากในด้านหินปูนที่มีรูปร่างและโครงสร้างสวยงามเฉพาะตัว มีหินหลายชิ้นถูกนำไปใช้ประดับสวนโบราณเมืองซูโจว
		ฉางโจว		天目湖	2556
		ซูโจว	ชาเจียปัง และเขาหยู	沙家浜镇, 虞山	2556	ชาเจียปัง และเขาหยู อยู่ในเมืองฉางสู
					2557
					2558
				江苏大丰麋鹿国家级自然保护区	2558
				云龙湖	2559
				花果山	2559
		ฉางโจว		淹城遗址	2560
		อู๋ซี			2562
			อุทยานพื้นที่ชุ่มน้ำ	宿迁市洪泽湖湿地景区	2563
เจ้อเจียง	19	หางโจว	ทะเลสาบตะวันตก	西湖	2550	ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก ของเมืองหางโจว มณฑลเจ้อเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ที่มีทัศนียภาพสวยงามเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี ทะเลสาบมีความยาวจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ 3.3 กิโลเมตร ความกว้างจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก 2.8 กิโลเมตร รอบด้านประกอบด้วยภูเขา 3 ลูก น้ำมีความใสราวกับกระจก และมีสิ่งก่อสร้างทางวัฒธรรมที่สวยงามอยู่รายรอบทั้งเจดีย์, เก๋งจีน, วัด, สวนแบบจีน, สวนเซ็นญี่ปุ่น, ศาลเจ้า จนถูกขนานนามว่าเป็น "สวรรค์บนดิน"
		เวินโจว			2550
		โจวชาน	เขาผู่ถัว		2550	พื้นที่ประมาณ 12.5 ตารางกิโลเมตร เป็นเกาะหนึ่งในกลุ่มเกาะโจวชาน ในมณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน มีชื่อเสียงในพุทธศาสนาของจีนและเกี่ยวข้องกับพระโพธิสัตว์กวนอิม เขาผู่ถัวเป็นหนึ่งใน ในอดีตเป็นที่รู้จักในชื่อ "เหมยเฉินชาน" (梅岑山) และต่อมาเปลี่ยนชื่อตามภูเขาโปตาลกะ (補怛落迦山; Mount Potalaka) ที่มีบันทึกเกี่ยวข้องกับกำเนิดของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรในประเทศอินเดีย เป็นที่ตั้งของพุทธสถานที่มีชื่อเสียงหลายแห่งได้แก่ วัดผู่จี้, วัดฝ่าหยู่ วัดฮุ่ยจี้ ศาลเจ้าแม่กวนอิมปู้เขิ่นชฺวี่ รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมแห่งทะเลจีนใต้
		หางโจว	(ทะเลสาบพันเกาะ)		2553
		หนิงโป	ซีโข่ว-เถิงโถว (Xikou-Tengtou scenic spot)	溪口	2553	อยู่ใน
					2553
				横店影视城	2553	อยู่ใน
			(ทะเลสาบใต้)	南湖	2554
		หางโจว		西溪国家湿地公园	2555
		เช่าซิง		鲁迅故里	2555	เป็นบ้านในวัยเด็กและย่านใกล้เคียงของหลู่ ซุ่น (鲁迅; Lu Xun) ซึ่งเป็นหนึ่งในนักเขียนวรรณกรรมจีนชั้นแนวหน้าในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ตั้งอยู่ในเช่าซิง มณฑลเจ้อเจียง และได้รับการอนุรักษ์ให้เป็นพิพิธภัณฑ์และพื้นที่การศึกษาวัฒนธรรม
					2556	อยู่ใน
					2558	อยู่ใน
		ไทโจว	(ภูเขาเทียนไถ)	天台山	2558
					2558	อยู่ใน Xianju County
			ซีถัง	西塘	2560	เมืองทางประวัติศาสตร์ในอำเภอเจียซ่าน ของ เจ้อเจียง ประเทศจีน มีอายุย้อนไปถึงอย่างน้อยยุควสันตสารท (ยุคชุนชิว) (ช่วง 770 ปีก่อนคริสต์ศักราช –476 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นที่มีแม่น้ำและคลองเก้าสายตัดกัน ซึ่งแบ่งเมืองออกเป็นแปดส่วน และเชื่อมโยงกันด้วยสะพานหินสมัยเก่าที่มีจุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงคือทางเดินหลังคาคลุมซึ่งยาวติดต่อกันเกือบ 1,000 เมตร (3,300 ฟุต)
			และ		2560
		หนิงโป	และ		2561
					2562	อยู่ใน Jinyun County
		เวินโจว	พื้นที่ชมทิวทัศน์บ้านเกิดของหลิวปั๋วเวิน	刘伯温故里景区	2563
อานฮุย	12		จุดชมทิวทัศน์เขาหวง		2550	เป็นเทือกเขาที่ทอดตัวอยู่ทางตอนใต้ของมณฑลอันฮุย ทางตะวันออกของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีชื่อเสียงมาจากทิวทัศน์ที่งดงามของยอดเขาหินแกรนิตและต้นรูปร่างแปลกตา และภาพของหมอกและเมฆที่ลอยอยู่ใกล้ยอดเขา บริเวณเทือกเขายังมีน้ำพุร้อนและบ่อน้ำร้อนธรรมชาติอีกมากมาย เนื่องมาจากความงดงาม จึงมักจะปรากฏภาพของเทือกเขาหวงอยู่ในภาพเขียนจีน หรือปรากฏชื่อในวรรณกรรมอยู่บ่อยครั้ง ปัจจุบันนี้ องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนเทือกเขาหวงเป็นมรดกโลก และยังจัดว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งในจีน เขาหวงประกอบไปด้วยยอดเขาจำนวนมาก มียอดภูเขาที่มีชื่อ 72 ยอด และมีอยู่ 77 ยอดที่มีความสูงมากกว่า 1,000 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุด 3 อันดับแรกในเทือกเขาคือ ยอดเขาเหลียนหฺวา (莲花峰 เหลียนหัวเฟิง) สูง 1,864 เมตร, ยอดเขากวงหมิง (光明顶) สูง 1,840 เมตร และ ยอดเขาเทียนตู่ (天都峰 เทียนตู่เฟิง) สูง 1,829 เมตร เขตที่ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกประกอบด้วยบริเวณเทือกเขาซึ่งมีพื้นที่ 154 ตารางกิโลเมตร และรอบๆเทือกเขาอีก 142 ตารางกิโลเมตร
					2550
					2554
			และหงชุน (หมู่บ้านโบราณซีตี้และหงชุน)		2554	หมู่บ้านหงชุนในเขตปกครองของ นครระดับจังหวัดหวงซาน ในภูมิภาค ทางตอนใต้ของมณฑลอานฮุย โดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมที่พักอาศัยและงานแกะสลักจำนวนราว 150 หลังคาเรือน มีอายุย้อนไปถึงสมัยราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ชิง ซึ่งได้รับการกล่าวขานว่าเป็นสถาปัตยกรรมและงานแกะสลักสมัยหมิงและชิงที่ยังคงสภาพดีที่สุดในประเทศจีน หอเฉิงจื้อ (承志堂; Chéngzhì Hall) เป็นหนึ่งในศาลบรรพชนขนาดใหญ่ที่สุด ซึ่งเปิดให้เข้าชมเป็นพิพิธภัณฑ์
				天堂寨	2555
					2555
					2556
					2557
		เหอเฝย์			2558
		อู๋หู	(Fantawild Adventure Wuhu)	芜湖方特欢乐世界	2559
					2559
			หินไค่ฉือ	采石矶	2563
ฝูเจี้ยน	10	เซี่ยเหมิน			2550
		หนานผิง	ทิวเขาอู่อี๋		2550	(ได้รับคำเตือนอย่างร้ายแรงจากกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว) พื้นที่ 70 ตารางกิโลเมตร หรือ (43,750 ไร่)
		จางโจว หลงหยาน	ถู่โหลวแห่งฝูเจี้ยน		2554	(ได้รับคำเตือนอย่างร้ายแรงจากกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว) เป็นอาคารรูปทรงวงแหวนหลายชั้นที่สร้างจากดินของชาวจีนแคะ ซึ่งที่ได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกนี้มีจำนวน 46 หลัง ทั้งหมดสร้างขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 20 อาคารแต่ละหลังสามารถเป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนกว่าร้อยคน
		ซานหมิง			2554
		หนิงเต๋อ			2555
		เฉวียนโจว		清源山	2555
		หนิงเต๋อ		太姥山	2556
		ฝูโจว			2558
		หลงหยาน			2558
		ผูเถียน	ว (ศาลเจ้าม่าจ้อเกาะบ้วยจิว)	湄洲岛妈祖文化景区	2563
เจียงซี	13		เขาหลู		2550	ตั้งอยู่ในมณฑลเจียงซี เป็นหนึ่งในสถานที่ศูนย์กลางทางจิตวิญญาณทั้งศาสนาพุทธ ลัทธิขงจื๊อ และลัทธิเต๋า ของวัฒนธรรมจีน
				井冈山	2550
			เขาซานชิง	三清山	2554	ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลเจียงซี งดงามด้วยภูมิทัศน์เสาหินแกรนิต (89 เสา) และยอดเขา (48 ยอด) ที่มีรูปร่างประหลาด ยอดเขาสูงสุดคือยอดเขาหยู่จิง (玉京) สูง 1,817 เมตร
			(เขามังกรเสือ)	龙虎山	2555
					2556	อยู่ใน Wuyuan County
					2556
					2558
			(Cradle of the People's Republic of China)		2558
					2560
					2560
		หนานชาง		滕王阁	2561
				武功山	2562
			จุดชมทิวทัศน์ทะเลตะวันตกหลูชาน	庐山西海风景名胜区
ชานตง	13	Yantai		蓬莱阁	2550
					2550
			เขาไท่	泰山	2550
		ชิงเต่า	(เหลาชาน)	崂山	2554
		Yantai			2554
		Weihai			2554
					2556	อยู่ใน Tai'erzhuang District
		จี่หนาน		天下第一泉风景区	2556
					2557	อยู่ใน Yishui County
					2560
		Weihai		威海华夏城	2560
				黄河口生态旅游区	2562
			, แกรนด์แคนยอนใต้ดิน	萤火虫水洞·地下大峡谷	2563
เหอหนาน	14	เติงเฟิง	และ วัดเส้าหลิน		2550
		ลั่วหยาง	ถ้ำหลงเหมิน		2550	เป็นกลุ่มถ้ำบนหน้าผา ทางใต้ 12 กิโลเมตรจากเมืองลั่วหยาง ในมณฑลเหอหนาน อยู่ระหว่างภูเขาเซียงทางทิศตะวันออกกับภูเขาหลงเหมินทางทิศตะวันตก หันหน้าออกสู่ริมฝั่งแม่น้ำอี้ พื้นที่บริเวณกลุ่มถ้ำมีความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ประมาณ 1 กิโลเมตร จัดว่าเป็น 1 ใน 3 แหล่งปฏิมากรรมโบราณที่มีชื่อเสียงที่สุดในจีน ที่ประกอบด้วยถ้ำมั่วเกา ถ้ำหลงเหมิน และถ้ำยฺหวินกัง
					2550
		ไคเฟิง			2554	สวนสนุกวัฒนธรรมที่จำลองภาพวาด "" (清明上河图; Along the River During the Qingming Festival)
		ลั่วหยาง			2554
			อินซฺวี		2554	ตั้งอยู่ในเมือง มณฑลเหอหนาน เป็นเมืองหลวงแห่งสุดท้ายของราชวงศ์ซาง โดยเป็นเมืองหลวงอยู่ 225 ปี มีจักรพรรดิปกครองอยู่ 12 พระองค์ เมืองหลวงเก่าแห่งนี้เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญของสิ่งที่เป็นไปในยุคทองของอารยธรรมจีนยุคสำริด สุสานหลวงและพระราชวังที่เป็นต้นแบบของสถาปัตยกรรมจีน และกระดูกคำทำนายที่จารึกด้วยตัวอักษรจีนโบราณ ที่บ่งบอกเกี่ยวกับวัฒนธรรม และสถานะทางสังคมของคนในยุคนั้นนับว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ได้ขุดค้นพบในเมืองนี้ แหล่งโบราณคดีค้นพบ (กระดูกสะบักวัวขนาดใหญ่) และ ซึ่งระบุว่าเป็นหลักฐานอักษรจีนที่เก่าที่สุดที่รู้จักกัน
			,	尧山, 中原大佛	2554
		ลั่วหยาง	เขาเหล่าจุน, ถ้ำจีกฺวาน	老君山, 鸡冠洞	2555
		ลั่วหยาง		洛阳龙潭大峡谷	2556
			และ		2557
					2558
			และ		2559
				芒砀山	2560
				八里沟	2562
หูเป่ย์	13	อู่ฮั่น	(เจดีย์หวงเห้อ)	黄鹤楼	2550
			เขื่อนซานเสียต้าป้า	长江三峡大坝	2550	เป็นเขื่อนอเนกประสงค์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก (พ.ศ. 2550) ของประเทศจีน ลักษณะของเขื่อนเป็นแบบ (Concrete gravity dam) กั้นขวางแม่น้ำแยงซี เขื่อนซานเสียต้าป้า เป็นเขื่อนแรกของจีนที่มีชื่อเป็นภาษาอังกฤษ ชื่อเต็มในภาษาอังกฤษของโครงการก่อสร้างเขื่อนนี้ คือ “Three Gorges multipurpose water control project” มีประวัติการก่อสร้างยาวนาน ตั้งแต่สมัย ดร.ซุน ยัตเซ็น ในปี พ.ศ. 2462 และเริ่มศึกษาโครงการฯ เมื่อปี พ.ศ. 2473 สภาประชาชน ลงมติให้ก่อสร้างได้ในปี พ.ศ. 2535 ในสมัยรัฐบาลของนายกรัฐมนตรีหลี่เผิง มีผู้อพยพจากน้ำท่วมบริเวณโดยรอบมีถึงประมาณ 1.35 ล้านคน
			ทิวเขาอู่ตัง (ทิวเขาบู๊ตึ๊ง)		2554	ป็นทิวเขาที่ตั้งอยู่ในมณฑลหูเป่ย์ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน มีความสำคัญของลัทธิเต๋า ที่เล่าสืบมาว่า ปรมาจารย์เจินอู่ หรือเทพเจ้า (玄武) ได้บำเพ็ญตบะบนยอดเขาแห่งนี้ ทิวเขาอู่ตังเป็นสถานที่ที่รวมสิ่งก่อสร้างตามแบบสถาปัตยกรรมจีนหลายยุคหลายสมัยเข้าด้วยกัน ตั้งแต่ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง ราชวงศ์หยวน เรื่อยมากระทั่งราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ชิง รวมกันนับได้กว่าพันปี
					2554
				神农溪	2554
					2555
				清江	2556
		อู่ฮั่น	(ตงหู)	东湖	2556
		อู่ฮั่น			2557
				恩施大峡谷	2558
					2561
		เซียงหยาง		隆中	2562
			จุดชมทิวทัศน์	腾龙洞景区	2563
หูหนาน	11		(เหิงชาน)	衡山	2550
		จางเจียเจี้ย	และ เขาเทียนเหมิน		2550
			Yueyang Tower และ		2554
			(เฉาชาน)	韶山	2554
		ฉางชา	และ		2555
		ฉางชา			2557
					2558
			(หรือ เขาล่างชาน)		2559
					2562
			พื้นที่ชมทิวทัศน์	桃花源景区	2563
			อ่ายไจ้-ถ้ำสิบแปด-หุบเขาเต๋อฮาง	矮寨·十八洞·德夯大峡谷景区	2564
กวางตุ้ง	15	กว่างโจว	(กว่างโจว) (Guangzhou Chimelong Tourist Resort)	广州长隆旅游度假区	2550
		เชินเจิ้น			2550
		เชินเจิ้น			2554
		เหมย์โจว			2554
		กว่างโจว			2554
					2554
					2555
		ฝัวชาน	พระโพธิสัตว์กวนอิมแห่งเขาซีเฉียว	西樵山南海观音	2556	เป็นประติมากรรมแบบจีนรูปพระโพธิสัตว์กวนอิม ขนาดใหญ่ที่สุดองค์หนึ่งในประเทศจีนมีความสูงประมาณ 77 เมตร (รวมฐาน) และเป็นรูปปั้นพระโพธิสัตว์กวนอิมท่านั่งที่สูงที่สุดในโลก ตั้งอยู่บนหนึ่งใน 72 ยอดเนินของเขาซีเฉียว เขตหนานไห่ เมืองฝัวชาน
		ฝัวชาน			2557
		ฮุ่ยโจว			2557
					2558
		จงชาน			2559	อยู่ใน ,
		ฮุ่ยโจว			2561
					2562
		เจียงเหมิน	หอตรวจการณ์และหมู่บ้านแห่งไคผิง	开平碉楼与村落	2563	ในเมืองมีประมาณ 1,833 หอ และประมาณ 500 หอในเมืองไถซาน งานก่อสร้างหอเริ่มตั้งแต่สมัยปลายราชวงศ์หมิงเพื่อต่อต้านของผู้รุกราน ช่วงยุคทองของการสร้างหออยู่ในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เมื่อชาวจีนจำนวนมากเริ่มอพยพไปตั้งรกรากทางฝั่งตะวันตกของสหรัฐในทำงานในเหมืองหรือก่อสร้างทางรถไฟ และเดินทางกลับบ้านช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงประมาณก่อนสงครามโลก และอีกส่วนหนึ่งได้ส่งเงินกลับ แล้วสร้างอาคารแปลกตาตามสถาปัตยกรรมที่ได้พบเห็นในต่างประเทศผสานกับสถาปัตยกรรมจีน ช่วงที่มีการก่อสร้างมากสุดคือตั้งแต่ปี พ.ศ. 2443 (ค.ศ. 1900) ถึงปี พ.ศ. 2474 (ค.ศ. 1931) มีการสร้างหอถึง 1,648 หอ คิดเป็นเกือบร้อยละ 90 ของจำนวนหอทั้งหมด
กว่างซี	8	กุ้ยหลิน		漓江	2550
		กุ้ยหลิน			2550
		กุ้ยหลิน			2555
		หนานหนิง			2557
		กุ้ยหลิน			2560
				德天瀑布-板約瀑布	2561
					2562
			จุดชมทิวทัศน์ภูเขาจระเข้หนานวาน เกาะเหวย์โจว	涠洲岛南湾鳄鱼山景区	2563
ไหหลำ	6	ซานย่า		南山寺	2550
		ซานย่า			2550
					2555
				分界洲	2556
					2558
		ซานย่า		蜈支洲岛	2559
ฉงชิ่ง	10	ฉงชิ่ง	งานแกะสลักหินแห่งต้าจู๋	大足石刻	2550	เป็นแหล่งมรดกโลกที่ตั้งอยู่ในเขตนครฉงชิ่ง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนเด่นในความงดงามของงานแกะสลักทั้งทางพุทธศาสนา ลัทธิขงจื๊อ ลัทธิเต๋า และชีวิตผู้คนบนผาแคบ ๆ ที่เริ่มแกะสลักเรื่อยมาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 14 จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 18
		ฉงชิ่ง			2550
		ฉงชิ่ง			2554
		ฉงชิ่ง		桃花源旅游景区	2555
		ฉงชิ่ง	Black Valley Scenic Area	万盛黑山谷风景区	2555
		ฉงชิ่ง	(เขาจินโฝ)	金佛山景区	2556	เขาจินโฝเป็นภูเขาที่โดดเดี่ยว มีหน้าผาสูงถึง 300 ม. ล้อมรอบยอดเขาที่ค่อนข้างราบเรียบ ล้อมรอบด้วยป่าไม้ ด้วยคุณสมบัติของหินปูนที่โดดเด่นและความหลากหลายทางชีวภาพที่ยอดเยี่ยม เขาจินโฝได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเบื้องต้นตั้งแต่ปี 2544
		ฉงชิ่ง	ภูเขาสี่หน้า (ภูเขาซื่อเมี่ยน)	四面山景区	2558
		ฉงชิ่ง	Longgang Geological Park	龙缸景区	2560	อุทยานธรณีวิทยาหลงกังมีลักษณะภูมิประเทศที่แปลกประหลาด เช่น หินปูน ถ้ำหินปูนลึก ทุ่งหญ้า และหินงอกหินย้อย และสะพานแขวนที่ยาวที่สุดในโลก
		ฉงชิ่ง	Ayi River	阿依河景区	2562
		ฉงชิ่ง	พื้นที่ชมทิวทัศน์จั๋วฉุ่ย	濯水景区	2563
เสฉวน	15	เฉิงตู	และ	青城山	2550	การก่อสร้างระบบชลประทานตูเจียงเอี้ยนเริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล ระบบนี้ยังคงควบคุมน่านน้ำของแม่น้ำหมินเจียงและกระจายไปยังพื้นที่เกษตรกรรมของที่ราบเฉิงตู เขาชิงเฉิงเป็นแหล่งกำเนิดของลัทธิเต๋า ซึ่งมีการเฉลิมฉลองในวัดโบราณหลายแห่ง
			เขาเอ๋อเหมย์	峨眉山	2550	วัดในพุทธศาสนาแห่งแรกในประเทศจีน สร้างขึ้นที่เขาเอ๋อเหมย์ในมณฑลเสฉวนในพุทธศตวรรษที่ 6 ในสภาพแวดล้อมที่สวยงามของยอดเขาเอ๋อเหม่ย์ เป็นหนึ่งใน เนื่องจากเป็นสถานที่ที่พระสมันตภัทรโพธิสัตว์เคยสถิตอยู่ (ประกอบด้วยเขาอู่ไถ เขาเอ๋อเหมย์ และเขาผู่ถัว) และอารามลัทธิเต๋าต่าง ๆ 151 แห่ง แต่ส่วนใหญ่ทรุดโทรม ยังคงเหลือที่เที่ยวชมได้ 20 แห่ง เขาเอ๋อเหมย์มียอดสูงถึง 3,099 เมตร ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดหัวจ้วง และช่วงฤดูหนาวมีหิมะปกคลุม และยังเป็นแหล่งรวมความหลากหลายทางชีวภาพของทั้งพรรณพืชและสัตว์ป่า
		(Ngawa)	จิ่วไจ้โกว	九寨沟	2550	จิ่วไจ้โกวตั้งอยู่ทางตอนใต้สุดของเทือกเขาหมินซาน ห่างจากเมืองเฉิงตูไปทางเหนือ 330 กิโลเมตร ถือเป็นส่วนหนึ่งของเทศมณฑล Nanping ในเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบตและเชียงอาป้า ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลเสฉวน ใกล้เขตแดนของมณฑลกานซู บริเวณหุบเขามีพื้นที่อย่างน้อย 240 ตารางกิโลเมตร ขณะที่องค์กรด้านการอนุรักษ์บางแห่งกำหนดให้มีพื้นที่ 600-700 ตารางกิโลเมตร โดยมีพื้นที่กันชนเพิ่มเข้ามา 400 - 600 ตารางกิโลเมตร ระดับความสูงจะแตกต่างไปตามแต่ละพื้นที่ โดยมีทั้งพื้นที่มีมีความสูง 1,998 - 2,140 เมตร (ที่ปากทางเข้า) ไปจนถึง 4,558 - 4,764 เมตร เป็นพื้นที่อนุรักษ์ธรรมชาติทางตอนเหนือของมณฑลเสฉวน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน มีชื่อเสียงจากน้ำตกหลายระดับชั้นและทะเลสาบที่มีสีสันงดงาม และได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2535 บริเวณนี้ยังมีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เช่น แพนด้ายักษ์และทาคินเสฉวน
			พระพุทธรูปเล่อชาน	樂山大佛	2554	เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่ในเขาเล่อ (เล่อชาน) เมืองเฉิงตู มณฑลเสฉวน ประเทศจีน ได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกร่วมกับภูเขาเอ๋อเหมย์เมื่อปี พ.ศ. 2539 สร้างเมื่อพุทธศตวรรษที่ 12 มีความสูงกว่า 70 เมตร
		(Ngawa)	หฺวางหลง	黄龙	2555	ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเสฉวน หุบเขาหฺวางหลงประกอบด้วยยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะและอยู่ทางตะวันออกสุดของธารน้ำแข็งจีน นอกจากภูมิประเทศที่เป็นภูเขาแล้ว ยังมีระบบนิเวศของป่าไม้ที่หลากหลาย ตลอดจนการก่อตัวของหินปูน น้ำตก และน้ำพุร้อนที่สวยงาม บริเวณนี้ยังมีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เช่น แพนด้ายักษ์และลิงจมูกเชิดสีทองเสฉวน
					2556	ที่พำนักเดิมของเติ้งเสี่ยวผิงสร้างขึ้นในปลายราชวงศ์ชิง (ศตวรรษที่ 19) อยู่ในหมู่บ้านไป่ฟาง เมืองเซี่ยซิง อำเภอกวงอัน เมืองกวงอัน มีพื้นที่อาคารประมาณ 833.4 ตร.ม. (8,971 ตารางฟุต) รวบรวมอาคารต่างๆ เช่น บ้านเก่า รูปปั้นเติ้งเสี่ยวผิง ลานเต๋อเจิ้ง หอนิทรรศการพระธาตุวัฒนธรรม ลานฮั่นหลิน
					2556	ตั้งแต่ปี 2528 รัฐบาลจีนได้มอบรางวัลห้กับเมืองล่างจง สามครั้ง ในปี พ.ศ. 2529 สภาแห่งรัฐได้กำหนดให้เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงและประวัติศาสตร์ ในปีพ.ศ. 2534 ได้มีการอัปเกรดสถานะเมืองเป็นระดับเทศมณฑล
			(Beichuan Qiang City Tourist Area)		2556	อยู่ใน Beichuan Qiang Autonomous County พื้นที่ท่องเที่ยวประกอบด้วยซากปรักหักพังของสภาเทศมณฑลเป่ย์ชวนเก่า, สภาเทศมณฑลเป่ย์ชวนใหม่ และพิพิธภัณฑ์แผ่นดินไหวเป่ย์ชวน เป็นต้น
		(Ngawa)	สถานท่องเที่ยวพิเศษ (สถานท่องเที่ยวรำลึกเหตุแผ่นดินไหวเวิ่นชฺวาน)		2556	(汶川县) เป็นเทศมณฑลใน Ngawa Tibetan และ Qiang Autonomous Prefecture ในมณฑลเสฉวน เป็นที่ตั้งของศูนย์กลางของแผ่นดินไหวและเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุดจากแผ่นดินไหวที่เสฉวน พ.ศ. 2551 หรือที่เรียกว่าแผ่นดินไหวเวิ่นชฺวาน
				剑门关	2558	ด่านเจี้ยนเหมิน เป็นช่องเขาที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมือง ในมณฑลเสฉวน มันถูกเรียกว่า "ช่องด่านเจี้ยนเหมิน" ช่องเขานี้เป็นส่วนหนึ่งของ (ถนนจ๊ก) การก่อสร้างด่านเกี่ยวข้องกับรัฐบุรุษและนักยุทธศาสตร์การทหารยุคสามก๊ก จูกัดเหลียง อัครมหาเสนาบดีแห่งรัฐฉู่ฮั่น (蜀漢)
					2559	ที่พำนักเดิมของจอมพลจูเต๋อ สร้างขึ้นในปลายราชวงศ์ชิงตอนปลาย ในหมู่บ้านหลินหลาง เมืองหม่าอัน เทศมณฑลอี้หลง มีพื้นที่อาคารประมาณ 2560 ตารางเมตร รวมอาคารต่างๆ เช่น บ้านเก่า หอรำลึกจูเต๋อ, รูปปั้นจูเต๋อ, หอนิทรรศการวัตถุทางวัฒนธรรม และสวน Lancao
			อุทยานแห่งชาติธารน้ำแข็ง		2560	เป็นอุทยานแห่งชาติธารน้ำแข็งที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของ ของมณฑลเสฉวน อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาก้งก๋า (Miya Konka) ที่ขอบด้านตะวันออกของที่ราบสูงทิเบตตะวันออก ภายในอุทยานแห่งนี้มีธารน้ำแข็งแขวนอ ถ้ำน้ำแข็งนับร้อย น้ำตกน้ำแข็งขนาดยักษ์ และป่าที่เงียบสงบ Great Icefall มีความยาว 1,000 เมตรและกว้าง 1,100 เมตร ธารน้ำแข็งตั้งอยู่ที่ระดับความสูงประมาณ 2800 เมตรจากระดับน้ำทะเล ความแตกต่างของพืชพรรณระหว่างแคมป์ฐานที่ Moxi และแคมป์ 4 ณ ตำแหน่งสูงสุดของอุทยาน
				碧峰峡	2562
			สถานที่ท่องเที่ยว	光雾山旅游景区	2563
			สถานที่ท่องเที่ยว	稻城亚丁旅游景区	2563
กุ้ยโจว	8		น้ำตกหฺวังกั่วชู่	黄果树瀑布	2550	ตั้งอยู่ห่างราว 45 กิโลเมตร ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองอันชุ่น ใกล้กับเมืองกุ้ยหยาง มณฑลกุ้ยโจว เป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน มีความกว้าง 101 เมตร สูงถึง 77.8 เมตร ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติน้ำตกหฺวังกั่วชู่ ซึ่งเป็นกลุ่มน้ำตกขนาดใหญ่จำนวน 18 แห่ง นับเป็นกลุ่มน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย โดยมีน้ำตกหฺวังกั่วชู่เป็นหลัก
			Scenic Area		2550
			Scenic Area		2556
					2558
		กุ้ยหยาง	เมืองโบราณ Qingyan		2560	สร้างขึ้นในปี 1378 ในสมัยราชวงศ์หมิง ขาหมูของ Qingyan เป็นอาหารอันโอชะของท้องถิ่นที่พบในเมือง เท้าหมูเป็นสัญลักษณ์ของความโชคดี อยู่ในอำเภอหฺวาซี (花溪区)
					2561
					2562
			พื้นที่ท่องเที่ยวชื่อสุ่ย ตานเสีย	赤水丹霞旅游区	2563	ภูมิประเทศที่เกิดขึ้นบนแผ่นดินซึ่งมีธรณีสัณฐานเป็นหินแปรสีแดง มีการกัดเซาะที่เกิดจากอิทธิพลของพลังภายในของลักษณะทางธรณีวิทยา
ยูนนาน	9	คุนหมิง			2550
		ลี่เจียง	ภูเขาหิมะมังกรหยก		2550	เทือกเขาขนาดเล็กที่อยู่ใกล้กับเมืองลี่เจียง ในมณฑลยูนนาน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของสาธารณรัฐประชาชนจีน ยอดเขาที่สูงที่สุดมีชื่อว่า ช่านจึโต่ว (จีน: 扇子陡; พินอิน: Shànzi Dǒu) ทิวทัศน์ของเทือกเขาที่มองจากสวนที่ในเมืองลี่เจียงนั้น กล่าวกันว่าเป็นหนึ่งในทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของจีน
		ต้าหลี่			2554
		สิบสองปันนา		中国科学院西双版纳热带植物园	2554
		ลี่เจียง	เมืองเก่าลี่เจียง		2554	ย่านเมืองเก่าลี่เจียงมีประวัติศาสตร์ย้อนหลังไปได้มากกว่า 800 ปี และเคยเป็นจุดแลกเปลี่ยนค้าขายสินค้าตามเส้นทางสาย Tea Horse สายเก่า มีสถาปัตยกรรม ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมแตกต่างไปจากเมืองโบราณอื่นๆของจีน เนื่องจากเป็นเมืองที่เป็นที่ตั้งรกรากของชาวน่าซีมาตั้งแต่สมัยโบราณ
		ตี๋ชิ่ง			2555	อยู่ในแชงกรี-ลา
		คุนหมิง			2559
					2559
				丘北县普者黑旅游景区	2563
ทิเบต	5	ลาซา	พระราชวังโปตาลา		2556	เริ่มก่อสร้างพระราชวังปาตาลาในปี พ.ศ. 2188 และเป็นที่ประทับขององค์ทะไลลามะ จนกระทั่งองค์ทะไลลามะองค์ที่ 14 หนีไปอินเดียระหว่าง พระราชวังเป็นหมู่อาคาร 13 ชั้น ประกอบด้วยห้องพักกว่า 1,000 ห้อง ศาลเจ้า 10,000 แห่ง และรูปปั้นประมาณ 200,000 รูป ตัวพระราชวังสูง 117 เมตร ตั้งบนยอดมาร์โปรี "เนินแดง" ที่สูงรวมกว่า 300 เมตร (980 ขั้น) เหนือพื้นลานหุบเขาด้านหน้า
		ลาซา	วัดโจคัง		2556	ตั้งอยู่ในจัตุรัสบาร์คฮอร์ในลาซา ส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของวัดนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ.1195 โดย โดยทั่วไปแล้ว ชาวทิเบตถือว่าวัดนี้เป็นวัดที่ศักดิ์สิทธิ์และสำคัญที่สุดในทิเบต ปัจจุบันวัดได้รับการดูแลโดยโรงเรียน Gelug แต่รับผู้นับถือจากทุกนิกายของพุทธศาสนา
		ญิงจี	(Tsozong Gongba Monastery)		2560	อารามพุทธทิเบตขนาดเล็กก่อตั้งขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1400 ตามประเพณีญิงมา ตั้งอยู่บนเกาะ Tashi กลางทะเลสาบ Pagsum ในเทือกเขา Nyenchen Tanglha
		ซีกาเจ	วัดจาซีลวินโป		2560	ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 1990 เป็นอารามที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ซึ่งเป็นที่พำนักของปันเชนลามะตามประเพณี ตั้งอยู่บนเนินเขาใจกลางเมือง ชื่อเต็มของอารามในทิเบตหมายถึง "ที่รวมโชคลาภและความสุขทั้งหมด"
		ญิงจี		雅鲁藏布大峡谷旅游景区	2563
ฉ่านซี	11	ซีอาน		华清池	2550
			(สุสานจักรพรรดิเหลือง)		2550
		ซีอาน	สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้, กองทัพทหารดินเผา	秦始皇陵	2550	วัตถุโบราณที่พบในสุสาน ได้แก่ กองทัพทหารดินเผา สรรพาวุธ รถม้าและม้าศึก จำนวนทั้งสิ้นกว่า 7,400 ชิ้น ภายในบริเวณพื้นที่หลุมสุสานกว่า 25,000 ตร.ม. มีการคาดคะเนว่าอาณาเขตของสุสานฉินสื่อหวงจะมีพื้นที่มากกว่า 2,180 ตารางกิโลเมตร
			(หัวซัว)	华山	2554
		ซีอาน	เจดีย์ต้าย่าน (เจดีย์ห่านใหญ่)		2554	เป็นเจดีย์ที่ตั้งอยู่ในซีอานตอนใต้ มณฑลฉ่านซี ประเทศจีน สร้างขึ้นใน พ.ศ. 1195 ในสมัยราชวงศ์ถัง เดิมมี 5 ชั้น ต่อมาในรัชสมัยบูเช็กเทียน มีการสร้างขึ้นใหม่ใน พ.ศ. 1247 และในสมัยราชวงศ์หมิง มีการบูรณะด้านหน้าส่วนนอกที่เป็นอิฐ วัตถุประสงค์เพื่อไว้บรรจุพระสูตรกับพระพุทธรูปขนาดเล็กที่พระถังซัมจั๋งนำมาจากอินเดีย ปัจจุบันกำแพงส่วนในของเจดีย์มีรูปพระพุทธเจ้าที่ศิลปินหยัน ลี่เปิ่น สลักไว้
			วัดฝ่าเหมิน	法門寺	2557
				金丝峡景区	2558
				太白山旅游景区	2559
		ซีอาน	ป้อมปราการแห่งซีอาน และ	城墙·碑林历史文化景区	2561	หรือ "กำแพงเมืองซีอาน" อยู่ในเมืองซีอาน เมืองหลวงโบราณของจีน เป็นหนึ่งในกำแพงเมืองของจีนที่เก่าแก่ที่สุด ขนาดใหญ่ที่สุด และรักษาไว้ได้ดีที่สุด ถูกสร้างขึ้นภายใต้การปกครองของจักรพรรดิหงหวู่ หรือ จูหยวนจาง
				延安革命纪念地景区	2562
		ซีอาน	พระราชวังต้าหมิง	大明宫旅游景区	2563
กานซู่	6			崆峒山风景名胜区	2550
			ด่านเจียยฺวี่	嘉峪关文物景区	2550	เป็นด่านสุดท้ายของกำแพงเมืองจีนทางด้านทิศตะวันตก ปัจจุบันตั้งอยู่ ณ เมือง มณฑลกานซู่ ด่านเจียยฺวี่บูรณะครั้งสำคัญ 2 ครั้ง ในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง
				麦积山景区	2554
			ทะเลสาบพระจันทร์เสี้ยว	鸣沙山月牙泉景区	2558	เป็นทะเลสาบขนาดเล็กรูปพระจันทร์เสี้ยว ก่อตัวจากน้ำซับที่พุขึ้นตามธรรมชาติจนกลายเป็นโอเอซิสกลางทะเลทราย ห่างจากเมืองในมณฑลกานซู่ไปทางใต้ 5 กิโลเมตร เชื่อกันว่าทะเลสาบพระจันทร์เสี้ยวและโอเอซิสก่อตัวและคงอยู่มากว่า 2,000 ปี
			อุทยานธรณีแห่งชาติจางเย่	张掖国家地质公园	2562	ครอบคลุมพื้นที่กว่า 322 ตารางกิโลเมตร (124 ตารางไมล์) ถูกจัดตั้งเป็น "อุทยานธรณีแห่งชาติเมืองจางเย่" (Zhangye National Geopark) โดยกระทรวงทรัพยากรและที่ดินในวันที่ 16 มิถุนายน 2559 เริ่มเป็นที่รู้จักเนื่องจากมีการก่อตัวของหินที่มีสีสันสวยงาม และได้รับการโหวตจากสื่อมวลชนจีนว่าเป็นสถานที่ที่สวยงามแห่งหนึ่งในประเทศจีน ยังเป็นที่รู้จักในชื่อ "เขาสายรุ้งตันเสีย" (七彩丹霞) ซึ่งเรียกตามแนวเขาสูงที่มีลวดลายเป็นริ้วสีธรรมชาติสีสดใส ซึ่งสีเหล่านี้มาจากสีของหินทรายและแร่ธาตุต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกเมื่อ 24 ล้านปีก่อน
			จุดชมทิวทัศน์	炳灵寺景区	2563
ชิงไห่	4	ไห่เป่ย์	ทะเลสาบชิงไห่	青海湖风景区	2554	เป็นทะเลสาบน้ำเค็มใหญ่ที่สุดของประเทศจีน อยู่ในมณฑลชิงไห่ สหประชาชาติจัดให้เป็น "พื้นที่ชุ่มน้ำแหล่งสำคัญของโลก" มีจุดเด่นคือมีน้ำจึงไหลเข้าอย่างเดียว พื้นที่ทั้งหมด 4,500 ตารางกิโลเมตร อยู่เหนือระดับน้ำทะเล 3,196 เมตร มีความยาวจากตะวันออกถึงตะวันตก 106 กิโลเมตร และมีความกว้างจากใต้ถึงเหนือ 63 กิโลเมตร น้ำลึกโดยเฉลี่ย 19 เมตร และลึกที่สุด 39 เมตร โดยมีภูเขาโอบล้อมอยู่ทุกทิศทาง
		ซีหนิง		塔尔寺景区	2555
				互助土族故土园旅游区	2560
			พื้นที่ชมทิวทัศน์	阿咪东索景区	2563
หนิงเซี่ย	4				2550