มณฑล ส นสกฤต मण डल แปลว า วง ในทางประต มานว ทยาของศาสนาแบบอ นเด ย โดยเฉพาะศาสนาฮ นด และศาสนาพ ทธ ใช เป นส ญล กษณ ทางธรรม

มณฑล (สันสกฤต: मण्डल) แปลว่า วง ในทางประติมานวิทยาของศาสนาแบบอินเดีย โดยเฉพาะศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ ใช้เป็นสัญลักษณ์ทางธรรมหรือทางพิธีกรรมเพื่อหมายถึงเอกภพ โดยทั่วไปมักแสดงในเชิงอภิปรัชญาและเชิงสัญลักษณ์เป็นแผนภาพหรือแผนภูมิแบบเรขาคณิตรูปจักรวาลแบบย่อส่วน

มณฑลส่วนใหญ่เป็นสี่เหลี่ยม มีสี่ประตู มีวงกลมที่จุดศูนย์กลาง แต่ละประตูเป็นรูปตัว T และมีรัศมีสมดุลกัน

คำนี้ปรากฏครั้งแรกในคัมภีร์ฤคเวทซึ่งใช้หมายถึงกองงานต่าง ๆ ส่วนฝ่ายพิธีกรรมใช้มณฑลเช่นนพเคราะห์จนถึงปัจจุบัน

หลายศาสนายังใช้มณฑลเป็นเครื่องเพ่งในหรือเข้าภวังค์

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. หน้า 876. ISBN
"mandala". Merriam–Webster Online Dictionary. 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-11-19.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-14. สืบค้นเมื่อ 2019-03-11.
www.sbctc.edu (adapted). "Module 4: The Artistic Principles" (PDF). Saylor.org. สืบค้นเมื่อ 2 April 2012.

บทความศาสนานี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. หน้า 876. ISBN

[M-W-2] "mandala". Merriam–Webster Online Dictionary. 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-11-19.

[3] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-14. สืบค้นเมื่อ 2019-03-11.

[SaylorIntroPDF-4] www.sbctc.edu (adapted). "Module 4: The Artistic Principles" (PDF). Saylor.org. สืบค้นเมื่อ 2 April 2012.