สายการบินแอร์ฟรานซ์

แอร์ฟรานซ์ (อังกฤษ: Air France, ฝรั่งเศส: Compagnie Nationale Air France) เป็นสายการบินหนึ่งของ (Air France-KLM) แอร์ฟรานซ์เป็นสายการบินประจำชาติของฝรั่งเศส ปัจจุบันได้เข้าร่วมกิจการกับสายการบินเคแอลเอ็ม (KLM) สายการบินประจำชาติของเนเธอร์แลนด์ โดยใช้ชื่อว่า "แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม" และแอร์ฟรานซ์เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งของเครือข่ายพันธมิตรสายการบินสกายทีม

แอร์ฟรานซ์
Air France
Compagnie Nationale Air France

IATA ICAO รหัสเรียก AF AFR AIRFRANS
ก่อตั้ง	7 ตุลาคม พ.ศ. 2476 (90 ปี)
ท่าหลัก	ปารีส-ชาร์ล เดอ โกล
เมืองสำคัญ	มาร์แซย์
สะสมไมล์	ฟลายอิ้ง บลู
พันธมิตรการบิน	สกายทีม
ขนาดฝูงบิน	211
จุดหมาย	211
บริษัทแม่
สำนักงานใหญ่	ปารีส ฝรั่งเศส
บุคลากรหลัก	Jean-Cyril Spinetta (ประธาน และ CEO) Pierre-Henri Gourgeon () Philippe Calavia ()
เว็บไซต์	www.airfrance.com

ประวัติ

ช่วงแรกของการก่อตั้ง

แอร์ฟรานซ์ก่อตั้งเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1933 โดยการรวมตัวกันของหลายหน่วยงานในฝรั่งเศส สายการบินได้ขยายเส้นทางไปทั่วยุโรป เมืองขึ้นของฝรั่งเศส แอฟริกาเหนือ และจุดหมายปลายทางอื่น ๆ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แอร์ฟรานซ์ได้ย้ายฐานการปฏิบัติการไปที่กาซาบล็องกา ในประเทศโมร็อกโก ทำให้สายการบินนี้เป็นที่โดดเด่นในภาพยนตร์เรื่องคาซาบลังกา (Casablanca)

ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง

หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง บริษัทก็กลายเป็นของรัฐบาล ซึ่งรัฐบาลเป็นผู้ถือหุ้นอยู่ 70% และลดลงเหลือ 54% ในกลางปีค.ศ. 2002 และในวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 1948 ทางสายการบินได้แต่งตั้งให้ Max Hymans เป็นประธานของแอร์ฟรานซ์ โดยเขาได้ใช้เวลา 13 ปีที่ดำรงตำแหน่งในการสนับสนุนนโยบายด้านความทันสมัยของเครื่องบิน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ การนำเครื่องบิน Sud Aviation Caravelle ที่มีเครื่องยนต์เจตแบบแฝดมาให้บริการในปีค.ศ. 1959
สายการบินได้เริ่มให้บริการเที่ยวบินปารีส-นิวยอร์ก โดยใช้เครื่องบินคองคอร์ดที่มีความเร็วเหนือเสียงในปี ค.ศ. 1976 โดยใช้เวลาในการเดินทางเพียง 3 ชั่วโมง โดยใช้ความเร็วเหนือเสียงประมาณ 2 เท่า
ในปี ค.ศ. 1994 สายการบินทั้งหมดของรัฐบาลฝรั่งเศสได้ถูกรวมเข้ากับแอร์ฟรานซ์เพียงบริษัทเดียว รัฐบาลฝรั่งเศสนำแอร์ฟรานซ์เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ของฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1999 และได้ร่วมก่อตั้งเครือข่ายพันธมิตรสายการบินสกายทีมในปี ค.ศ. 2000 และสายการบินได้ยกเลิกเที่ยวบินที่ให้บริการโดยเครื่องบินคองคอร์ดในปี ค.ศ. 2003 เนื่องจากมีผู้ใช้บริการน้อยและมีต้นทุนที่สูง

การควบรวมกิจการกับเคแอลเอ็ม

ในวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 2003 แอร์ฟรานซ์และเคแอลเอ็ม ได้ประกาศว่าจะมีการควบรวมสายการบินทั้งสองในชื่อใหม่ คือ (อังกฤษ: Air France-KLM) และเกิดการควบรวมขึ้นในวันที่ 5 พฤษภาคม เมื่อผู้ถือหุ้นทั่วไปของแอร์ฟรานซ์ เข้าถือครองหุ้น 81% ของเคแอลเอ็ม (รัฐบาลฝรั่งเศสครอบครองหุ้น 44% และอีก 37% เป็นของผู้ถือหุ้นเอกชน) โดยที่เหลือเป็นของผู้ถือหุ้นทั่วไปของสายการบินเคแอลเอ็ม โดยส่วนแบ่งของรัฐบาลฝรั่งเศสในแอร์ฟรานซ์ ลดลงจาก 54.4% (เดิมถือในนามแอร์ฟรานซ์) เหลือ 44% (ปัจจุบันถือในนาม แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม) ด้วยเหตุของการรวมตัวนี้เอง ทำให้ในเดือน ธันวาคม ค.ศ. 2004 รัฐบาลฝรั่งเศสก็แถลงการขายหุ้น 18.4% ให้กับแอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม จนทำให้รัฐบาลเองเหลือหุ้นต่ำกว่า 20%

ในกลางปี ค.ศ. 2007 แอร์ฟรานซ์และแคแอลเอ็ม จะนำคุณสมบัติของแท่นเสียบเครื่องเล่นเพลงและวิดีโอพกพาไอพอด ติดตั้งในเครื่องบิน ซึ่งนอกจากจะทำให้มีการชาร์จแบตเตอรี่ของอุปกรณ์เหล่านี้แล้ว ยังมีการรวมคุณสมบัติของไอพอด และ (IFE;In-flight Entertainment) ซึ่งจะทำให้ผู้โดยสารสามารถเล่นเพลง, ดูรายการโทรทัศน์หรือภาพยนตร์ที่เก็บไว้ในไอพอดผ่านทางระบบความบันเทิงภายในเครื่องบินได้

กิจการองค์กร

บริษัทลูก

ของแอร์ฟรานซ์ โฮป ที่ท่าอากาศยานซือริช

• แอร์ฟรานซ์คอนเซาลท์ติ้ง
  • ควอลิ-ออดิต
• บลูลิงค์
• แอร์ฟรานซ์ ฮอป (ชื่อเก่า: โฮป!)
• เซอร์แวร์
• Société de construction et de réparation de matériel aéronautique (CRMA)
• โซเด็กซี
• ทรานซาเวียฟรองซ์

แอร์ฟรานซ์และสายการบินทรานส์เวียได้ร่วมกันก่อตั้งบริษัททรานส์ซาเวียฟรองซ์ ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนต้นทุนต่ำในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2007 โดยมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติออร์ลี่ Air Corsica, CityJet และ Air France Hop ให้บริการเที่ยวบินในนามของแอร์ฟรานซ์

แอร์บัส เอ340-200 ในลวดลายแอร์ฟรานซ์อาซีย์

แอร์ฟรานซ์อาซีย์และแอร์ฟรานซ์คาร์โก้อาซีย์

จากความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของไต้หวัน แอร์ฟรานซ์ไม่สามารถที่จะดำเนินเที่ยวบินไปยังไต้หวันได้ ในปีค.ศ. 1993 สายการบิน เริ่มให้บริการเที่ยวบินระหว่างปารีส-ฮ่องกง-ไทเป หลังจากแอร์ชาร์เตอร์เลิกดำเนินงานในปีค.ศ. 1998, แอร์ฟรานซ์จึงได้สร้างแอร์ฟรานซ์อาซีย์ขึ้นมาทดแทน โดยใช้เครื่องบินแอร์บัส เอ340-200 สองลำ และโบอิง 747-400M อีกสองลำ สายการบินนี้เป็นหนึ่งในสายการบินที่ดำเนินเที่ยวบินไปยังไต้หวันภายใต้ชื่อ"เอเชีย"เช่นเดียวกับเจแปนเอเชียแอร์เวย์ (บริษัทลูกของเจแปนแอร์ไลน์), เคแอลเอ็มเอเชีย, บริติชเอเชียแอร์เวย์, , และออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์ (บริษัทลูกของควอนตัส) แอร์ฟรานซ์อาซีย์เลิกดำเนินการในปีค.ศ. 2004

หลังจากแอร์ฟรานซ์อาร์ซีย์เลิกดำเนินงานในปี 2004, โบอิง 747-200 ในฝูงบินก็ยังคงดำเนินขนส่งสินค้าในเส้นทางบินเดิมภายใต้ชื่อ แอร์ฟรานซ์คาร์โก้อาซีย์ก่อนเลิกดำเนินการในปีค.ศ. 2007

สำนักงานใหญ่

สำนักงานใหญ่ของแอร์ฟรานซ์ตั้งอยู่ที่รอยซีโพล คอมเพล็กซ์ ในบริเวณท่าอากาศยานปารีส-ชาลส์เดอโกล, ปารีส

จุดหมายปลายทาง

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2020 แอร์ฟรานซ์ให้บริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางภายในประเทศ 36 แห่ง และจุดหมายปลายทางระหว่างประเทศ 175 แห่ง ใน 93 ประเทศ (รวมรัฐและดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ใน 6 ทวีป ซึ่งรวมถึงบริการและจุดหมายปลายทางของ แอร์ฟรานซ์คาร์โก้ ที่ให้บริการโดยบริษัทลูก ​​แอร์คอร์ซิก้า, ซิตี้เจ็ต และ แอร์ฟรานซ์ โฮป

ข้อตกลงการบินร่วม

แอร์ฟรานซ์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:

• แอโรฟลอต
• แอโรลีเนียส อาร์เจนตินา
• แอร์อัสตานา
• แอร์ฟรานซ์ โฮป
• แอร์มอลตา
• แอร์บอลติก
• ออสเตรียนแอร์ไลน์
• อาเซอร์ไบจานแอร์ไลน์
• บางกอกแอร์เวย์
• ไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์
• ไชน่าเซาท์เทิร์นแอร์ไลน์
• คอมแอร์
• โคปาแอร์ไลน์
• โคปาแอร์ไลน์โคลอมเบีย
• เช็กแอร์ไลน์
• เดลต้าแอร์ไลน์
• สายการบินเอทิฮัด
• ฟินน์แอร์
• การูดาอินโดนีเซีย
• โกว์ลีญัสอาแอเรียส
• จอร์เจียแอร์เวย์
• ไอทีเอแอร์เวย์
• เจแปนแอร์ไลน์
• เคนยาแอร์เวย์
• เคแอลเอ็ม
• โคเรียนแอร์
• มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์
• ควอนตัส
• ซาอุเดีย
• สิงคโปร์แอร์ไลน์
• สวิสอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์
• ทีเอเอจีแองโกลาแอร์ไลน์
• ยูเครนอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์
• เวียดนามแอร์ไลน์
• เวสต์เจ็ต

ข้อตกลงระหว่างสายการบิน

แอร์ฟรานซ์มีข้อตกลงกับสายการบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบิน

ฝูงบินของแอร์ฟรานซ์

ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2022 ฝูงบินของแอร์ฟรานซ์ (รวมแอร์ฟรานซ์คาร์โก้) มีดังนี้:

ฝูงบินของ แอร์ฟรานซ์
เครื่องบิน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	ความจุผู้โดยสาร					หมายเหตุ
			F	J	W	Y	รวม
แอร์บัส เอ220-300	8	52	—	20	—	128	148	ทดแทน แอร์บัส เอ318 and เอ319.
แอร์บัส เอ318-100	12	—	—	18	—	113	131	จะทดแทนด้วย แอร์บัส เอ220.
แอร์บัส เอ319-100	26	—	—	20	—	122	142
						123	143
แอร์บัส เอ320- 200	41	—	—	20	—	154	174	เครื่องบินสองลำมีลวดลายของสกายทีม
				18		160	178
แอร์บัส เอ321-100	5	—	—	20	—	182	202
แอร์บัส เอ321-200	14	—	—	20	—	182	202	เครื่องบินลำหนึ่งมีลวดลายของสกายทีม
แอร์บัส เอ330-200	15	—	—	36	21	167	224
แอร์บัส เอ350-900	16	22	—	34	24	266	324	ทดแทน โบอิง 777-200อีอาร์.
โบอิง 777-200 อีอาร์	19	—	—	40	24	216	280	ถูกทดแทนด้วย แอร์บัสเอ 350-900
				28		260	312
โบอิง 777-300อีอาร์	43	—	4	28	58	206	296	ผู้เริ่มให้บริการ เครื่องบินสามลำมีลวดลายของสกายทีม
			—	42	24	315	381
				14	32	422	468
				14	28	430	472
โบอิง 787-9	10	—	—	30	21	228	279
ฝูงบินของ แอร์ฟรานซ์คาร์โก
แอร์บัส เอ350F	—	4	สินค้า					เริ่มส่งมอบในปีค.ศ. 2025 จะทดแทน โบอิง 777F
โบอิง 777F	2	—	สินค้า					จะถูกทดแทนด้วยแอร์บัส เอ350F ในปี 2025
ทั้งหมด	211	78

แอร์บัส เอ320-200

แอร์บัส เอ330-200

แอร์บัส เอ350-900

โบอิง 777-200อีอาร์

โบอิง 777-300อีอาร์

โบอิง 787-9

อ้างอิง

1. . Air France KLM (ภาษาอังกฤษ). 2014-11-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-07-18. สืบค้นเมื่อ 2021-12-18.
2. "ISO Album" (PDF). quali-audit.aero. Archived from the original (PDF) on 23 June 2010. Retrieved 21 June 2010.
3. Airliner World (2007)
4. "French plans for Taipei". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). Invalid Date. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= ((help))
5. http://www.sciencespo.fr/ceri/sites/sciencespo.fr.ceri/files/jpcabest.pdf
6. "Head Office" 10 February 2010 at the Wayback Machine, Air France. Retrieved on 9 February 2010.
7. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-13. สืบค้นเมื่อ 2022-04-26.
8. (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-07-11. สืบค้นเมื่อ 2022-04-26.
9. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-06. สืบค้นเมื่อ 2022-04-26.
10. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-13. สืบค้นเมื่อ 2022-04-26.
11. "Air France Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
12. "New codeshare agreement between Air France". www.copaair.com. สืบค้นเมื่อ 2 October 2020.
13. Hannah Brandler (26 December 2021). "Air France-KLM signs codeshare agreement with Indigo Airlines". Business Traveller.
14. "ITA Airways, accordo di codeshare con Air France" [ITA Airways, codeshare agreement with Air France]. borsaitaliana.it (ภาษาอิตาลี). 2021-12-09.
15. "QANTAS AND AIR FRANCE RENEW PARTNERSHIP TO OFFER CUSTOMERS MORE TRAVEL OPTIONS BETWEEN AUSTRALIA AND FRANCE". Qantas News Room.
16. "Air France-KLM Signs Codeshare Agreement with Singapore Airlines and SilkAir". Air France KLM. 13 April 2017.
17. . www.singaporeair.com (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 December 2018. สืบค้นเมื่อ 29 April 2019.
18. "Air France/Widerøe begins codehare-service from July 2018". Routesonline.
19. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-08. สืบค้นเมื่อ 2022-04-26.
20. "Air France Fleet Details and History". www.planespotters.net.
21. . Air France KLM (ภาษาอังกฤษ). 30 July 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-11-15. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
22. "Air France's Fleet Plans: What Does The Future Hold?". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-07-27. สืบค้นเมื่อ 2020-09-26.
23. Kaminski-Morrow, David (12 December 2019). "Air France orders more A350s to replace A380 fleet". Flightglobal.com.
24. Loh, Chris. "Air France-KLM Orders 10 More Airbus A350s". Simple Flying. สืบค้นเมื่อ 11 December 2019.
25. "Air France takes delivery of its first A350 XWB". Airbus. สืบค้นเมื่อ 6 October 2019.
26. Gubisch, Michael (6 January 2017). "KLM to introduce A350 in 2020". flightglobal.com. London, UK: Flight Global. สืบค้นเมื่อ 30 September 2017.
27. "Boeing 777-300 map - 472 seats". Air France. สืบค้นเมื่อ 2 January 2020.{{}}: CS1 maint: url-status ()
28. . Air France-KLM (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 28 June 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-29. สืบค้นเมื่อ 2019-07-27.
29. "Air France Fleet | Airfleets aviation". www.airfleets.net.