ฮ บรอน อาหร บ الخليل อ ลเคาะล ล หร อ خ ل يل الر ح م ن เคาะล ล รเราะห มาน ฮ บร ח ב רו ן Ḥevrōn เป นนครในร ฐปาเลสไตน ท อย

ฮีบรอน (อาหรับ: الخليل อัลเคาะลีล, หรือ خَلِيل الرَّحْمَن เคาะลีลุรเราะห์มาน;ฮีบรู: חֶבְרוֹן Ḥevrōn, ) เป็นนครในรัฐปาเลสไตน์ที่อยู่ทางใต้ของเวสต์แบงก์ ห่างจากเยรูซาเลมทางใต้ 30 กิโลเมตร (19 ไมล์) ตั้งอยู่ใน ซึ่งอยู่เหนือระดับน้ำทะเล 930 เมตร (3,050 ฟุต) ฮีบรอนเป็นเมืองใหญ่อันดับ 2 ในเวสต์แบงก์ (เป็นรองเพียงเยรูซาเลมตะวันออก) และอันดับ 3 ในดินแดนปาเลสไตน์ (เป็นรองเพียงเยรูซาเลมตะวันออกและกาซา) มีประชากรเป็นชาวปาเลสไตน์ 201,063 คนใน ค.ศ. 2017 และ 700 คนที่อยู่ที่ชานเมืองของ ซึ่งมีที่ธรรมเนียมยูดาห์ คริสต์ และอิสลามระบุว่าเป็นที่ฝังศพของปฐมบรรพบุรุษ/สตรี นครนี้ถือเป็นหนึ่งใน ในศาสนายูดาห์ และในศาสนาอิสลาม

ฮีบรอน

การถอดเสียงภาษาอาหรับ

• อาหรับ

الخليل

• ละติน

Ḥebron ()
Al-Khalīl (ทางการ)
Al-Ḫalīl (ไม่ทางการ)

การถอดเสียงภาษาฮีบรู

• ฮีบรู

חברון

ใจกลางเมืองฮีบรอน

ตราเทศบาลฮีบรอน

สมญา:

นครปฐมบรรพบุรุษ

ฮีบรอน

ที่ตั้งของฮีบรอนในปาเลสไตน์

พิกัด: 31°31′43″N 35°05′49″E / 31.52861°N 35.09694°E

159/103

รัฐ

ควบคุมร่วมกันระหว่างรัฐปาเลสไตน์กับอิสราเอล

การปกครอง

• ประเภท

(ตั้งแต่ ค.ศ. 1997)

• หัวหน้าเทศบาล

พื้นที่

• ทั้งหมด

74,102 (74.102 ตร.กม. หรือ 28.611 ตร.ไมล์)

ประชากร

(2017)

• ทั้งหมด

201,063 คน

• ความหนาแน่น

2,700 คน/ตร.กม. (7,000 คน/ตร.ไมล์)

เว็บไซต์

www.hebron-city.ps

แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก

ชื่อทางการ
(เกณฑ์พิจารณา)	วัฒนธรรม: ii, iv, vi
อ้างอิง	1565
ขึ้นทะเบียน	2017 (สมัยที่ 41)
ภาวะอันตราย	2017–
พื้นที่	20.6 เฮกตาร์
พื้นที่กันชน	152.2 เฮกตาร์

ฮีบรอนถือเป็นหนึ่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในลิแวนต์ โดยพระคัมภีร์ไบเบิลระบุว่าอับราฮัมตั้งถิ่นฐานในเฮโบรน (ฮีบรอน) และซื้อถ้ำปฐมบรรพบุรุษให้เป็นที่ฝังศพของซาราห์ ภรรยาของท่าน ข้อมูลจากรพระคัมภีร์ระบุว่าอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ กับซาราห์ และ ถูกฝังในถ้ำนี้ ต่อมาคัมภีร์ไบเบิลยังกล่าวถึงเฮโบรนเป็นสถานที่ที่ดาวิดได้รับการแต่งตั้งเป็นอิสราเอล ชาวเข้ามาตั้งถิ่นฐานในเฮโบรนหลัง จากนั้นในศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าเฮโรดมหาราชทรงสร้างกำแพงล้อมรอบถ้ำปฐมบรรพบุรุษที่ภายหลังกลายเป็นโบสถ์แล้วกลายเป็นมัสยิด ราชวงศ์มุสลิมปกครองฮีบรอนตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 6 (ยกเว้นช่วงหนึ่งที่กองทัพครูเสดเข้าครอบครองชั่วครู่) จนกระทั่งจักรวรรดิออตโตมันล่มสลายหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งที่ตัวนครกลายเป็นส่วนหนึ่งของปาเลสไตน์ในอาณัติของอังกฤษ และ ก่อให้เกิดการย้ายถิ่นฐานในชุมชนชาวยิวออกจากฮีบรอน ทำให้เวสต์แบงก์ทั้งหมด (รวมถึงฮีบรอน) โดยจอร์แดนและนครนี้อยู่ภายใต้นับตั้งแต่สงคราม 6 วันใน ค.ศ. 1967 ชาวยิวเริ่มกลับเข้ามาตั้งถิ่นฐานในนครอีกครั้ง ฮีบรอนส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การบริหารขององค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์นับตั้งแต่การทำตั้งแต่ ค.ศ. 1997

นครนี้มักได้รับการกล่าวขานเป็น "โลกจุลภาค" ในความขัดแย้งอิสราเอล–ปาเลสไตน์และ พิธีสารฮีบรอนใน ค.ศ. 1997 แบ่งนครออกเป็น 2 ส่วน คือ: H1 ควบคุมโดยองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์ และ H2 ที่มีพื้นที่นครประมาณ 20% ของทั้งหมด ซึ่งมีชาวปาเลสไตน์ 35,000 คน อยู่ภายใต้เขตบริหารราชการทหารอิสราเอล การรักษาความปลอดภัยและใบอนุญาตการเดินทางทั้งหมดสำหรับผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ได้รับการประสานงานระหว่างองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์กับอิสราเอลผ่าน ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยิวมีหน่วยงานของตนเองที่มีชื่อว่า คณะกรรมการชุมชนชาวยิวแห่งฮีบรอน

ปัจจุบันฮีบรอนเป็นเมืองหลักของ ที่ใหญ่ที่สุดในรัฐปาเลสไตน์ที่มีประชากรประมาณ 782,227 คน ข้อมูลเมื่อ 2021^[update] ฮีบรอนเป็นศูนย์กลางการค้าของเวสต์แบงก์ที่สร้างรายได้เกือบหนึ่งในสามของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศในพื้นที่นี้ ส่วนใหญ่มาจากการขายหินอ่อนจากเหมืองในพื้นที่ โดยมีชื่อเสียงในด้านองุ่น มะเดื่อ หินอ่อน ห้องทำงานเกี่ยวกับ และโรงงาน เมืองเก่าฮีบรอนมีถนนแคบ ๆ คดเคี้ยว บ้านหินหลังคาเรียบ และปสานเก่า นครนี้เป็นที่ตั้งของและ

ศัพทมูลวิทยา

ชื่อ "ฮีบรอน" สามารถสืบได้ถึงภาษากลุ่มเซมิติกตะวันตกเฉียงเหนือ 2 ภาษา ซึ่งเชื่อมกับด้วยรูป ḥbr ที่ปรากฏในภาษาฮีบรูและภาษาอโมไรต์ ซึ่งมีขอบเขตความหมายจาก "เพื่อนร่วมงาน" ถึง "เพื่อน" ชื่อเฉพาะของ ฮีบรอน ในความหมายเดิมอาจหมายถึง พันธมิตร

อัลเคาะลีล ชื่อนครในภาษาอาหรับ กลายเป็นชื่อจริงของนครในคริสต์ศตวรรษที่ 13 โดยมีที่มาจากฉายาของอิบรอฮีมในอัลกุรอานว่า อิบรอฮีม เคาะลีลุรเราะห์มาน (إبراهيم خليل الرحمن) "ผู้เป็นที่รักของผู้ทรงเมตตา " หรือ "สหายของพระเจ้า" ทำให้ อัลเคาะลีล ในภาษาอาหรับสามารถแปลเข้ากับภูมินามวิทยาภาษาฮีบรูโบราณว่า Ḥebron ซึ่งเข้าใจเป็น ḥaḇer (เพื่อน) ข้อมูลมุสลิมยุคแรกกล่าวถึงนครนี้เป็น Ḥabra หรือ Ḥabrūn

ประวัติ

ภูมิอากาศ

ข้อมูลภูมิอากาศของฮีบรอน ปาเลสไตน์ (ค.ศ. 2007-2018)
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	24.5 (76.1)	25.0 (77)	31.0 (87.8)	34.0 (93.2)	36.0 (96.8)	37.6 (99.7)	36.8 (98.2)	39.0 (102.2)	36.0 (96.8)	34.5 (94.1)	29.5 (85.1)	26.6 (79.9)	39 (102.2)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	11.4 (52.5)	13.2 (55.8)	16.5 (61.7)	20.7 (69.3)	25.0 (77)	27.5 (81.5)	29.2 (84.6)	29.4 (84.9)	27.8 (82)	24.4 (75.9)	20.0 (68)	14.9 (58.8)	21.67 (71)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	8.3 (46.9)	10.0 (50)	12.3 (54.1)	15.8 (60.4)	19.6 (67.3)	22.0 (71.6)	23.7 (74.7)	23.9 (75)	22.1 (71.8)	19.5 (67.1)	14.8 (58.6)	10.7 (51.3)	16.89 (62.41)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	5.4 (41.7)	6.6 (43.9)	8.6 (47.5)	11.4 (52.5)	15.3 (59.5)	17.5 (63.5)	19.2 (66.6)	19.6 (67.3)	17.8 (64)	15.9 (60.6)	11.3 (52.3)	7.0 (44.6)	12.97 (55.34)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	-3.8 (25.2)	-2.0 (28.4)	-1.0 (30.2)	3.0 (37.4)	6.6 (43.9)	11.0 (51.8)	14.0 (57.2)	15.0 (59)	12.0 (53.6)	9.6 (49.3)	4.0 (39.2)	-2.5 (27.5)	−3.8 (25.2)
ปริมาณฝน มม (นิ้ว)	138.2 (5.441)	108.6 (4.276)	49.9 (1.965)	15.4 (0.606)	4.7 (0.185)	0.0 (0)	0.0 (0)	0.0 (0)	1.4 (0.055)	18.8 (0.74)	40.1 (1.579)	95.1 (3.744)	472.0 (18.583)
ความชื้นร้อยละ	73.0	69.5	63.9	56.3	52.4	55.0	56.5	60.6	68.0	66.6	67.8	71.2	63.4
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย	10.0	9.0	5.2	3.5	1.3	0.0	0.0	0.0	0.7	2.6	5.4	7.7	45.4
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด	164.3	156.7	214.5	261.3	313.1	337.9	363.8	346.9	279.3	243.2	186.5	165.7	3,033.2
แหล่งที่มา: Palestinian Meteorological Department

หมายเหตุ

Y.L. Arbeitman, The Hittite is Thy Mother: An Anatolian Approach to Genesis 23, (1981) pp. 889-1026, argues that an *ar-, with the same meaning as the semitic root ḥbr, namely 'to join' may underlie part of the earlier name Kiryat-Arba

อ้างอิง

"Palestinian terrorist in killing of 6 Jews elected Hebron mayor". Times of Israel. 14 May 2017. สืบค้นเมื่อ 17 May 2017.
"Hebron City Profile – ARIJ" (PDF).
Preliminary Results of the Population, Housing and Establishments Census, 2017 (PDF). (PCBS) (Report). . February 2018. pp. 64–82. สืบค้นเมื่อ 2023-10-24.
Medieval Islamic Civilization: A-K, index by Josef W. Meri; p.318; "Hebron(Khalil al-Rahman"
Kamrava 2010, p. 236.
Alimi 2013, p. 178.
Rothrock 2011, p. 100.
Beilin 2004, p. 59.
"Palestinian Residents of Jerusalem". Jerusalem Institute for Policy Research (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2014-08-13. สืบค้นเมื่อ 2022-06-12.
"West Bank". ATG (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2014-10-22. สืบค้นเมื่อ 2022-06-12.
Neuman 2018, p. 3
Burckhardt; Burckhardt, John Lewis; Africa, Association for Promoting the Discovery of the Interior Parts of (1822). Travels in Syria and the Holy Land (ภาษาอังกฤษ). J. Murray. ISBN .
Gavish, Haya (2010). Unwitting Zionists: The Jewish Community of Zakho in Iraqi Kurdistan (ภาษาอังกฤษ). Wayne State University Press. ISBN .
Scharfstein 1994, p. 124.
Dumper 2003, p. 164
Salaville 1910, p. 185:'For these reasons after the Arab conquest of 637 Hebron "was chosen as one of the four holy cities of Islam.'
Aksan & Goffman 2007, p. 97: 'Suleyman considered himself the ruler of the four holy cities of Islam, and, along with Mecca and Medina, included Hebron and Jerusalem in his rather lengthy list of official titles.'
Honigmann 1993, p. 886.
"Hebron | city, West Bank | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-06-11.
ตัวอย่าง:
* The New Yorker, [1], January 24, 2019; "Hebron is a microcosm of the West Bank, a place where the key practices of the Israeli occupation can be observed up close, in a single afternoon."
*Orna Ben-Naftali; Michael Sfard; Hedi Viterbo (10 May 2018). The ABC of the OPT: A Legal Lexicon of the Israeli Control over the Occupied Palestinian Territory. Cambridge University Press. p. 527. ISBN . Hebron is a microcosm of the control Israel exercises over the West Bank.
Joyce Dalsheim (1 July 2014). Producing Spoilers: Peacemaking and the Production of Enmity in a Secular Age. Oxford University Press. p. 93. ISBN . Hebron is sometimes thought of as a concentrated microcosm of the conflict in Israel/Palestine. Sometimes it is imagined as a microcosm of Israeli occupation in post-1967 territories, sometimes as a microcosm of the settler-colonial project in Palestine, and sometimes as a microcosm of the Jewish state surrounded by Arab enemies.
Neuman 2018, p. 4.
'Projected Mid -Year Population for Hebron Governorate by Locality 2017-2021,' 2021-02-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 2021
Zacharia 2010.
Hasasneh 2005.
Flusfeder 1997
Niesiolowski-Spano 2016, p. 124.
Cazelles 1981, p. 195 compares Amorite ḫibru. Two roots are in play, ḥbr/ḫbr. The root has magical overtones, and develops pejorative connotations in late Biblical usage.
Talmon-Heller, Daniella (2007). "Graves, Relics and Sanctuariese: The Evolution of Syrian Sacred Topography (Eleventh-Thirteenth Centuries)". . 19: 606.
Qur'an 4:125/Surah 4 Aya (verse) 125, Qur'an (. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 27, 2009. สืบค้นเมื่อ 2007-07-30.)
Büssow 2011, p. 194 n.220
Sharon 2007, p. 104
"Climate Bulletin". Palestinian Meteorological Department. สืบค้นเมื่อ January 23, 2023.

ข้อมูล

(2000) [1975]. "The Amarna letters from Palestine". ใน Eiddon, Iorwerth; Edwards, Stephen; Gadd, C. J. (บ.ก.). Cambridge Ancient History: The Middle East and Aegean Region c. 1380–1000 BC. Vol. 2 (3 ed.). Cambridge University Press. pp. 98–116. ISBN . สืบค้นเมื่อ October 29, 2012.
(2001). Collins, B. A. (บ.ก.). The Best Divisions for Knowledge of the Regions. Ahasan al-Taqasim Fi Ma'rifat al-Aqalim. Reading: Garnet Publishing. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(1994) [1930]. Jewish Travellers. Asian Educational Services. ISBN . สืบค้นเมื่อ 29 October 2012.

(1996). Genesis: : Translation and Commentary. W. W. Norton. pp. 886–888. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

; Goffman, Daniel (2007). The early modern Ottomans: remapping the Empire. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 13 October 2010.
Alimi, Eitan (2013). Israeli Politics and the First Palestinian Intifada: Political Opportunities, Framing Processes and Contentious Politics. Routledge. ISBN . สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.
(2009). Hebron Jews: Memory and Conflict in the Land of Israel. Rowman & Littlefield. ISBN .
Barnay, Jacob (1992). Goldblum, Naomi (บ.ก.). The Jews in Palestine in the Eighteenth Century: Under the Patronage of the Istanbul Committee of Officials for Palestine. University of Alabama Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
Barron, J. B., บ.ก. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine.
Bauman, Mark K. (1994). Harry H. Epstein and the Rabbinate as Conduit for Change. New York & London: Fairleigh Dickinson University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
(2004). The Path to Geneva: The Quest for a Permanent Agreement, 1996–2004. Akashic Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.
(1907). Adler, Marcus Nathan (บ.ก.). The itinerary of Benjamin of Tudela: critical text, translation and commentary. Oxford: Henry Frowde. ISBN .
Berger, Pamela (2012). The Crescent on the Temple: The Dome of the Rock as Image of the Ancient Jewish Sanctuary. Brill's Studies in Religion and the Arts. Vol. 5. Brill. ISBN . สืบค้นเมื่อ 8 March 2016.
Boas, Adrian J. (1999). Crusader archaeology: the material culture of the Latin East. Routledge. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(1858). The Land of Promise: Notes of a Spring-journey from Beersheba to Sidon. James Nisbet & Co. สืบค้นเมื่อ 21 July 2011.
(2001). Bencomo, Clarissa (บ.ก.). Center of the Storm: A Case Study of Human Rights Abuses in Hebron District. Human Rights Watch. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2004) [2003]. Terrorism and Tyranny: Trampling Freedom, Justice, and Peace to Rid the World of Evil. . ISBN . สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.^[]
Bratcher, Robert G; Newman, Barclay Moon (1983). A Translator's Handbook on the Book of Joshua. United Bible Societies. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 July 2011.
Brill, E. J. (1993). E. J. Brill's First Encyclopaedia of Islam, 1913–1936, Volume 4. BRILL. ISBN .
"Hebron, Area H-2: Settlements Cause Mass Departure of Palestinians" (PDF). . August 2003. สืบค้นเมื่อ July 31, 2012.
(2011). Hamidian Palestine: Politics and Society in the District of Jerusalem 1872–1908. Brill. ISBN . สืบค้นเมื่อ 27 October 2012.
Campbell, Deborah (2004). This Heated Place: Encounters in the Promised Land. Douglas & McIntyre. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
Campos, Michelle (2007). "Remembering Jewish-Arab Contact and Conflict". ใน Sufian, Sandra Marlene; (บ.ก.). Reapproaching borders: new perspectives on the study of Israel-Palestine. Rowman & Littlefield. pp. 41–66. ISBN .
Carter, Charles E. (1999). The Emergence of Yehud in the Persian Period: A Social and Demographic Study. Journal for the study of the Old Testament: Supplement series. Vol. 294. New York & London: Continuum International Publishing Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
(1981). "Chābhar". ใน ; ; (บ.ก.). Theological dictionary of the Old Testament. Vol. 4. Wm. B. Eerdmans Publishing. pp. 193–197. ISBN . สืบค้นเมื่อ July 26, 2011.
(1967). The Six Day War. Ritana Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
Cohen, Esther Rosalind (1985). Human rights in the Israeli-occupied territories, 1967–1982. Manchester University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2009) [2008]. Watzman, Haim (บ.ก.). Army of Shadows: Palestinian Collaboration with Zionism, 1917–1948. University of California Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(2015). Year Zero of the Arab-Israeli Conflict: 1929. . ISBN .
(1879). Tent Work in Palestine. A Record of Discovery and Adventure. Vol. 2. Richard Bentley & Son (published for the Committee of the ). OCLC 23589738. สืบค้นเมื่อ 15 October 2020.
(1830). The Modern Traveller: A Description, Geographical, Historical, and Topographical, of the Various Countries of the Globe. Vol. 1. J. Duncan. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2006). Arab-Israeli Military Forces in an Era of Asymmetric War. Greenwood Publishing Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 28 November 2012.
(1967). The Life of Jesus: An assessment through modern historical evidence. Pan Books. สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
David, Abraham (2010). To Come to the Land: Immigration and Settlement in 16th-Century Eretz-Israel. University of Alabama Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 10 November 2012.
De Cesari, Chiara (2009). Cultural Heritage Beyond the "state": Palestinian Heritage Between Nationalism and Transnationalism. Stanford University Dept. of Anthropology. ISBN . สืบค้นเมื่อ 21 November 2012.^[]
Duke, Robert R. (2010). The Social Location of the Visions of Amram (4Q543-547). Studies in biblical literature. Vol. 135. Peter Lang. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
Dumper, Michael (2003). "Hebron". ใน Dumper, Michael; Stanley, Bruce E. (บ.ก.). Cities of the Middle East and North Africa: a historical encyclopedia. ABC-CLIO. pp. 164–67. ISBN . สืบค้นเมื่อ July 26, 2011.
Efrat, Elisha (1984). Urbanization in Israel. Taylor & Francis. ISBN .
Elazar, Daniel E. (1998). Covenant and Polity in Biblical Israel: Biblical Foundations & Jewish Expressions. Transaction Publishers. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
Emmett, Chad F. (2000). "Sharing Sacred Space in the Holy Land". ใน Murphy, Alexander B.; Johnson, Douglas L.; Haarmann, Viola (บ.ก.). Cultural encounters with the environment: enduring and evolving geographic themes. Rowman & Littlefield. pp. 261–82. ISBN .
Falah, Ghazi (1985). "Recent Colonization in Hebron". ใน Newman, David (บ.ก.). The Impact of Gush Emunim: politics and settlement in the West Bank. London: Croom Helm. pp. 245–61. ISBN .
Feige, Michael (2009). Settling in the hearts: Jewish fundamentalism in the occupied territories. Wayne State University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 28 July 2011.
; (2001). Covenant The Bible Unearthed: Archaeology's New Vision of Ancient Israel and the Origin of Sacred Texts. Simon and Schuster. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(1868). Byeways in Palestine. London: James Nisbett. สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(1878). Stirring Times, or Records from Jerusalem Consular Chronicles of 1853–1856. Vol. 2. Location: C.K. Paul & Co. สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
First Census of Population and Housing. Volume I: Final Tables; General Characteristics of the Population (PDF). Government of Jordan, Department of Statistics. 1964.
Flusfeder, Helena (24 January 1997). "Hebron welcomes pull-out". Times Higher Education. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Josephus, Flavius (1860) [1737]. (บ.ก.). The complete works of Flavius Josephus. London: T. Nelson and sons, 1860. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(1965) [1955]. Studies in Ancient Technology. Vol. 2 (2 ed.). Brill. สืบค้นเมื่อ 15 November 2012.
(23 February 2012). "An Exclusive Corner of Hebron". . pp. 21–23. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.
Frenkel, Yehoshua (2011). Hebron — An Islamic Sacred City (634–1099) (in JSTOR) (חברון — עיר קודש אסלאמית 634–1099 לסה"נ) (Catedra: For the History of Eretz Israel and Its Yishuv, issue 141, p. 27 – 52) (ในภาษาฮีบรู)
Gelvin, James L. (2007). The Israel–Palestine Conflict: One Hundred Years of War. University of California Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
Glick, Leonard B. (1994). "Religion and Genocide". ใน (บ.ก.). The Widening Circle of Genocide. Genocide: A Critical Bibliography. Vol. 3. TRansaction Publishers/Institute on the Holocaust and Genocide. pp. 43–74. ISBN . สืบค้นเมื่อ January 20, 2010.
(May 2004). "Among The Settlers". The New Yorker. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2007). The Accidental Empire: Israel and the Birth of the Settlements, 1967–1977. Times Books, Henry Holt and Co. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 July 2011.
(1999). The tribes of Yahweh: a sociology of the religion of liberated Israel, 1250–1050 BCE. Continuum International Publishing. ISBN . สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.
(1895). Löwy, Bella (บ.ก.). The History of the Jews:From the Chmielnicki Persecution of the Jews in Poland (1648 CE) to the Period of Emancipation in Central Europe (c. 1870 CE). Vol. 5. Jewish Publication Society of America. สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.
(2007). Inquisition; The Reign of Fear. Macmillan Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 July 2011.
(17 November 2002). "The attack in Hebron was not a 'massacre'". . สืบค้นเมื่อ 2011-09-17.
Hasasneh, Nabeel (15 March 2005). "Hebron University". Digi-arts. Unesco Knowledge Portal. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Hasson, Nir (29 September 2016). "Ancient Toilet Reveals the Unique Way the Israelites Fought Idol-worship". . สืบค้นเมื่อ 29 September 2016.
Hezser, Catherine (2002). "The Social Status of Slaves in the Talmud Yerushalmi and in Graeco-Roman Society". ใน Schäfer, Peter (บ.ก.). The Talmud Yerushalmi and Graece-Roman Culture. Texte und Studien zum antiken Judentum. Vol. 3. Mohr Siebeck. pp. 91–138. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(1999). Sharing the Promised Land: a tale of Israelis and Palestinians Olive. Olive Branch Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 19 November 2012.
Honigmann, Ernst (1993) [1927]. "Hebron". ใน (บ.ก.). E.J. Brill's first encyclopedia of Islam, 1913–1936. Vol. IV. BRILL. pp. 886–888. ISBN .
Halpern, Ben; (2000). Zionism and the Creation of a New Society. University Press of New England. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 July 2011.
(1995). The book of Genesis: chapters 18–50. The New international commentary on the Old Testament. Vol. 2. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 July 2011.
(1917). Palestine, the Rebirth of an Ancient People. New York: A. A. Knopf. สืบค้นเมื่อ 1 August 2011.
(1993). I & II Chronicles: A Commentary. Westminster John Knox Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Jericke, Detlef (2003). Abraham in Mamre: Historische und exegetische Studien zur Region von Hebron und zu Genesis 11, 27 – 19, 38. BRILL. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Kamrava, Mehran (2010). The Modern Middle East: A Political History since the First World War (2 ed.). University of California Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 5 October 2010.
Katz, Yaakov; Lazaroff, Tovah (April 14, 2007). . The Jerusalem Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2012. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2000). The Changing Land: Between the Jordan and the Sea: Aerial Photographs from 1917 to the present. Wayne State University Press. ISBN .
Kellerman, Aharon (1993). Society and settlement: Jewish land of Israel in the twentieth century. Albany, New York: SUNY Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(1998) [1998]. Palestinian Identity: The Construction of Modern National Consciousness. Columbia University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 28 July 2011.
; Migdal, Joel S. (2003). The Palestinian people: a history. Harvard University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Kohler, C. (1896). "Un nouveau récit de l'invention des Patriarches Abraham, Isaac et Jacob à Hebron". . Paris. 4: 477.
Kosover, Mordecai (1966). Arabic elements in Palestinian Yiddish: the old Ashkenazic Jewish community in Palestine, its history and its language. R. Mass. สืบค้นเมื่อ 29 October 2012.
Kraeling, E.G.H. (April 1925). "The Early Cult of Hebron and Judg. 16:1–3". The American Journal of Semitic Languages and Literatures. 41 (3): 174–178. doi:10.1086/370066. S2CID 171070877.
(2011). A History of Palestine: From the Ottoman Conquest to the Founding of the State of Israel. Princeton University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 22 February 2012.
Kraemer, Joel L (2001). "The Life of Moses Ben Maimon". ใน Fine, Lawrence (บ.ก.). Judaism in Practice: From the Middle Ages Through the Early Modern Period. Princeton University Press. pp. 413–428. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
(2002). The Occupation of Justice: The Supreme Court of Israel and the Occupied Territories. Albany, New York: SUNY Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
Kupferschmidt, Uri M. (1987). The Supreme Muslim Council: Islam Under the British Mandate for Palestine. BRILL. ISBN . สืบค้นเมื่อ 5 November 2012.
Lamdan, Ruth (2000). A Separate People: Jewish Women in Palestine, Syria, and Egypt in the Sixteenth Century. Brill's Series in Jewish Studies. Vol. 26. Brill. ISBN . สืบค้นเมื่อ 29 October 2012.

(1999). La question de Palestine: 1799–1922, l'invention de la terre sainte. Vol. 1. Paris: Fayard. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.^[]

(2006). "New Aramaic Ostraca from Idumea and their Historical Interpretation". ใน Lipschitz, Oded; Oeming, Manfred (บ.ก.). Judah and the Judeans in the Persian Period. Eisenbrauns. pp. 413–456. ISBN . สืบค้นเมื่อ 7 October 2015.

(1890). Palestine Under the Moslems: A Description of Syria and the Holy Land from AD 650 to 1500. London: Alexander P. Watt. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.

(1993) [1927]. "Tamīm al-Dārī". ใน ; (บ.ก.). E.J. Brill's first encyclopedia of Islam, 1913–1936. Vol. VIII. BRILL. pp. 646–648. ISBN .

(2005). West Bank Diary: Middle East Violence as Reported by a Former American Hostage. Hope Publishing House. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
(31 July 2012). "Border Police, Hebron's substitute for summer camp counselors". . สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.

Lied, Liv Ingeborg (2008). The Other Lands of Israel: Imaginations of the Land in 2 Baruch. BRILL. ISBN . สืบค้นเมื่อ 29 October 2012.

(2007). My Israel Question. Melbourne University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.

(1988). For the Land and the Lord: Jewish fundamentalism in Israel. New York: Council on Foreign Relations. p. 205. ISBN . สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
Magen, Yitzakh (2007). "The Dating of the First Phase of the Samaritan Temple on Mt Gerizim in Light of Archaeological Evidence". ใน Lipschitz, Oded; Knoppers, Gary N.; Albertz, Rainer (บ.ก.). Judah and the Judeans in the Fourth Century BCE. Eisenbrauns. pp. 157–212. ISBN .

(1996). The Jew in the American world: a source book. Wayne State University Press. p. 85. ISBN .

(2005). Encyclopedia of the Palestinians. Infobase Publishing. ISBN .
Medina, Jennifer (22 April 2007). "Settlers' Defiance Reflects Postwar Israeli Changes". New York Times. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(2004). Medieval Islamic Civilization. Routledge. ISBN . สืบค้นเมื่อ 21 November 2012.
Micheau, Françoise (2006). "Eastern Christianities (eleventh to fourteenth century): Copts, Melkites, Nestorians and Jacobites". ใน (บ.ก.). Eastern Christianity. The Cambridge History of Christianity. Vol. 5. Cambridge University Press. pp. 373–403. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.

(1840). The history of Christianity: from the birth of Christ to the abolition of paganism in the Roman Empire. London: John Murray. สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.

(1876). Sauvaire (บ.ก.). Histoire de Jérusalem et d'Hébron depuis Abraham jusqu'à la fin du XVe siècle de J.-C. : fragments de la Chronique de Moudjir-ed-dyn. Paris : Leroux.

Mulder, M.J. (2004). "Qirya". ใน Botterweck, G. Johannes; Ringgren, Helmer; Fabry, Heinz-Josef (บ.ก.). Theological dictionary of the Old Testament. Vol. 13. Wm. B. Eerdmans Publishing. pp. 164–167. ISBN . สืบค้นเมื่อ July 26, 2011.

(1998). The Holy Land: An Oxford Archaeological Guide from Earliest Times to 1700. Oxford University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Na'aman, Nadav (2005). Canaan in the 2nd Millennium BCE. Eisenbrauns. ISBN . สืบค้นเมื่อ 29 October 2012.
Murray, Alan V. (2000). The Crusader Kingdom of Jerusalem. Prosopographica et Genealogica. ISBN .
; , บ.ก. (2001). Archaeological Encyclopedia of the Holy Land. Continuum International Publishing Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Neuman, Tamara (2018). Settling Hebron : Jewish Fundamentalism in a Palestinian City. . ISBN .
Niesiolowski-Spano, Lukasz (2016). The Origin Myths and Holy Places in the Old Testament: A Study of Aetiological Narratives. แปลโดย Jacek Laskowski. . ISBN .
(1999). Byzantium; The Early Centuries. Knopf. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.^[]
Pedahzur, Ami; Perliger, Arie (2011). Byzantium; The Early Centuries Jewish Terrorism in Israel. Columbia University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 19 November 2012.

(February 25, 1994). . Palestine Human Rights Information Center. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 July 2012. สืบค้นเมื่อ 1 August 2012.

(1996) [1995]. The Cross and the Pear Tree: A Sephardic Journey. University of California Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 1 July 2012.
(2012). City of Abraham: History, Myth and Memory: A Journey through Hebron. Pan Macmillan. ISBN . สืบค้นเมื่อ 28 September 2016.
(1864). The life of Jesus. Trübner. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
Ricca, Simone (2007). Reinventing Jerusalem: Israel's Reconstruction of the Jewish Quarter after 1967. I.B.Tauris. ISBN .

Richard, Jean (1999). The Crusades, c. 1071– c. 1291. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.

Robins, Philip (2004). A History of Jordan. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

; (1856). Biblical researches in Palestine, 1838–52. A journal of travels in the year 1838. Vol. 2. Boston: Crocker and Brewster. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Rothrock, James (2011). Live by the Sword: Israel's Struggle for Existence in the Holy Land. WestBow Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.

(2003). The Palestinians: in search of a just peace. Lynne Rienner Publishers. p. 157. ISBN . สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.

(1965a) [1951]. A History of the Crusades:The First Crusade and the Foundation of the Kingdom of Jerusalem. Penguin Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

(1965b) [1952]. A History of the Crusades:The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East 1100–1187. Penguin Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

(1965c) [1954]. A History of the Crusades:The Kingdom of Acre and the Later Crusades. Penguin Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Salaville, Sévérien (1910). "Hebron". ใน ; ; ; ; Wynne, John Joseph; MacErlean, Andrew Alphonsus (บ.ก.). The Catholic encyclopedia: an international work of reference on the constitution, doctrine, discipline, and history of the Catholic church. Vol. 7. Robert Appleton company. pp. 184–186.

Scharfstein, Sol (1994). Understanding Israel. Jerusalem: KTAV Publishing House, Inc. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Schölch, Alexander (1993). Palestine in Transformation, 1856–1882: studies in social, economic, and political development. Institute for Palestine Studies. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

; ; (1973). The History of the Jewish People in the Age of Jesus Christ (175 BC – AD 135). Vol. 1. Continuum International Publishing Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Schwarz, Leo Walder (1963). Memoirs of My People: Jewish Self-portraits from the 11th to the 20th Centuries. New York: Schocken Books. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Schwarz, Yehoseph (1850). (บ.ก.). A Descriptive Geography and Brief Historical Sketch of Palestine. A. Hart. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
The Scotsman (30 July 2002). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 October 2007. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.

(2001). Palestine, Complete; Jews and Arabs under the British Mandate. Little, Brown and company. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

(2008) [2007]. 1967. Israel, the War and the Year that Transformed the Middle East. Abacus Books. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

, บ.ก. (1997). Corpus Inscriptionum Arabicarum Palaestinae:A. Handbuch der Orientalistik: Nahe und der Mittlere Osten. Vol. 1. BRILL. pp. 117–118. ISBN . สืบค้นเมื่อ 21 July 2011.

(2003). "Palestine Under the Mameluks and the Ottoman Empire (1291–1918)". ใน (บ.ก.). A History of Israel and the Holy Land. Continuum International Publishing Group. pp. 272–322. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.

(2007). Corpus Inscriptionum Arabicarum Palaestinae addendum: squeezes in the Max van Berchem collection (Palestine, Trans-Jordan, Northern Syria): squeezes 1–84. Handbuch der Orientalistik: Nahe und der Mittlere Osten. Vol. 30. BRILL. pp. 104–107. ISBN . สืบค้นเมื่อ 21 July 2011.

Commission of Inquiry (26 June 1994). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 January 2013. สืบค้นเมื่อ 1 August 2012.

(1808). Travels or observations relating to several parts of Barbary and the Levant. Vol. 2. Edinburgh: J. Ritchie. สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.

Sherlock, Ruth (20 November 2010). "Palestinian In bid to revive the old city, Hebron residents put on traditional food festival". Haaretz. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(23 September 2008). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2008. สืบค้นเมื่อ 30 October 2012.
Sicker, Martin (1999). Reshaping Palestine: From Muhammad Ali to the British Mandate, 1831–1922. Greenwood Publishing Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

(2002). Constructing Ottoman Beneficence: An Imperial Soup Kitchen in Jerusalem. New York: SUNY Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

(1963) [1903]. Cook, Stanley A. (บ.ก.). Kinship and Marriage in Early Arabia. Boston: Beacon Press reprint. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.

(1999). The founding myths of Israel: nationalism, socialism, and the making of the Jewish state. Princeton University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
, บ.ก. (2006). Living Palestine: Family Survival, Resistance, And Mobility Under Occupation. Syracuse University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 November 2012.
Towner, Wayne Sibley (2001). Genesis. Westminster John Knox Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(1820). Journal of a tour in the Levant. Vol. 2. John Murray. สืบค้นเมื่อ 21 February 2012.
Van Luit, Tehilah (2009). Mediene Remnants: Yiddish Sources in the Netherlands Outside of Amsterdam. BRILL. ISBN . สืบค้นเมื่อ 4 May 2014.
(1973) [1932]. Legends of Palestine. Jewish Publication Society of America. ISBN . สืบค้นเมื่อ 4 November 2012.
"The Weekly Visitor". . November 1833. pp. 433–440. สืบค้นเมื่อ 22 June 2020.
(1993). Triumph of survival: the story of the Jews in the modern era, 1650–1990. Mesorah Publications. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
(1847). The lands of the Bible visited and described. Vol. 1. White. สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.
(1881). Triumph of survival: the story of the Jews in the modern era, 1650–1990. D. Appleton. สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.
Wilson, Mary Christina (1990). King Abdullah, Britain and the Making of Jordan. Cambridge Middle East library. Vol. 13. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.

Wineman, Aryeh (1999). Ethical tales from the kabbalah: stories from the kabbalistic ethical writings. Jewish Publication Society. ISBN . สืบค้นเมื่อ 27 July 2011.

(2008). Dreams and Shadows: The Future of the Middle East. Studies in Performance and Early Modern Drama. Penguin Group. ISBN . สืบค้นเมื่อ 20 December 2010.
(26 February 1994). "Preliminary Report on the Events in Hebron as presented by Commanding Officer of the Central Command General Dani Yatom Before the Diplomatic Corps". . สืบค้นเมื่อ July 31, 2012.

(March 8, 2010). "Letter from the West Bank: In Hebron, renovation of holy site sets off strife". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 26 July 2011.
"Hebron". Palestine and Syria. Leipsig: Karl Baedeker. 1876.
Macalister, Robert Alexander Stewart (1911). "Hebron" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 13 (11 ed.). pp. 192–193.
"Hebron". Handbook for Travellers in Syria and Palestine. London: J. Murray. 1858. OCLC 2300777.

แหล่งข้อมูลอื่น

Photographs of Hebron
english Hebron.com – English
Collection of Palestinian articles on Hebron published by "This Week in Palestine"
Sephardic Studies 1839 Sephardic census of Ottoman-controlled Hebron.
ArchNet.org. . Cambridge, Massachusetts, USA: MIT School of Architecture and Planning. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-05.
Settlement Encroachments in Hebron Old City. Photo's/maps of settlements and closed roads. Hebron Rehabilitation Committee, 1 April 2014.
Settlements on GoogleMaps
Ancient Canaanite and Biblical Hebron (Tel Rumeida) in Israel

[27] Y.L. Arbeitman, The Hittite is Thy Mother: An Anatolian Approach to Genesis 23, (1981) pp. 889-1026, argues that an *ar-, with the same meaning as the semitic root ḥbr, namely 'to join' may underlie part of the earlier name Kiryat-Arba

[ElectedMayor-1] "Palestinian terrorist in killing of 6 Jews elected Hebron mayor". Times of Israel. 14 May 2017. สืบค้นเมื่อ 17 May 2017.

[2] "Hebron City Profile – ARIJ" (PDF).

[PrelimCensus2017-3] Preliminary Results of the Population, Housing and Establishments Census, 2017 (PDF). (PCBS) (Report). . February 2018. pp. 64–82. สืบค้นเมื่อ 2023-10-24.

[4] Medieval Islamic Civilization: A-K, index by Josef W. Meri; p.318; "Hebron(Khalil al-Rahman"

[5] Kamrava 2010, p. 236.

[Alimi_2013_178-6] Alimi 2013, p. 178.

[7] Rothrock 2011, p. 100.

[8] Beilin 2004, p. 59.

[9] "Palestinian Residents of Jerusalem". Jerusalem Institute for Policy Research (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2014-08-13. สืบค้นเมื่อ 2022-06-12.

[:1-10] "West Bank". ATG (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2014-10-22. สืบค้นเมื่อ 2022-06-12.

[Neuman_2018_3-11] Neuman 2018, p. 3

[12] Burckhardt; Burckhardt, John Lewis; Africa, Association for Promoting the Discovery of the Interior Parts of (1822). Travels in Syria and the Holy Land (ภาษาอังกฤษ). J. Murray. ISBN .

[13] Gavish, Haya (2010). Unwitting Zionists: The Jewish Community of Zakho in Iraqi Kurdistan (ภาษาอังกฤษ). Wayne State University Press. ISBN .

[Scharfstein_124-14] Scharfstein 1994, p. 124.

[15] Dumper 2003, p. 164

[16] Salaville 1910, p. 185:'For these reasons after the Arab conquest of 637 Hebron "was chosen as one of the four holy cities of Islam.'

[17] Aksan & Goffman 2007, p. 97: 'Suleyman considered himself the ruler of the four holy cities of Islam, and, along with Mecca and Medina, included Hebron and Jerusalem in his rather lengthy list of official titles.'

[18] Honigmann 1993, p. 886.

[:0-19] "Hebron | city, West Bank | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-06-11.

[20] ตัวอย่าง:
* The New Yorker, [1], January 24, 2019; "Hebron is a microcosm of the West Bank, a place where the key practices of the Israeli occupation can be observed up close, in a single afternoon."
*Orna Ben-Naftali; Michael Sfard; Hedi Viterbo (10 May 2018). The ABC of the OPT: A Legal Lexicon of the Israeli Control over the Occupied Palestinian Territory. Cambridge University Press. p. 527. ISBN . Hebron is a microcosm of the control Israel exercises over the West Bank.
Joyce Dalsheim (1 July 2014). Producing Spoilers: Peacemaking and the Production of Enmity in a Secular Age. Oxford University Press. p. 93. ISBN . Hebron is sometimes thought of as a concentrated microcosm of the conflict in Israel/Palestine. Sometimes it is imagined as a microcosm of Israeli occupation in post-1967 territories, sometimes as a microcosm of the settler-colonial project in Palestine, and sometimes as a microcosm of the Jewish state surrounded by Arab enemies.

[FOOTNOTENeuman20184-21] Neuman 2018, p. 4.

[PNIC-22] 'Projected Mid -Year Population for Hebron Governorate by Locality 2017-2021,' 2021-02-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 2021

[23] Zacharia 2010.

[24] Hasasneh 2005.

[25] Flusfeder 1997

[FOOTNOTENiesiolowski-Spano2016124-26] Niesiolowski-Spano 2016, p. 124.

[28] Cazelles 1981, p. 195 compares Amorite ḫibru. Two roots are in play, ḥbr/ḫbr. The root has magical overtones, and develops pejorative connotations in late Biblical usage.

[:2-29] Talmon-Heller, Daniella (2007). "Graves, Relics and Sanctuariese: The Evolution of Syrian Sacred Topography (Eleventh-Thirteenth Centuries)". . 19: 606.

[30] Qur'an 4:125/Surah 4 Aya (verse) 125, Qur'an (. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 27, 2009. สืบค้นเมื่อ 2007-07-30.)

[31] Büssow 2011, p. 194 n.220

[Sharon_2007_104-32] Sharon 2007, p. 104

[33] "Climate Bulletin". Palestinian Meteorological Department. สืบค้นเมื่อ January 23, 2023.