สมเด จพระราช น นาถมาร อาท 2 แห งโปรต เกส โปรต เกส Maria II de Portugal 4 เมษายน ค ศ 1819 15 พฤศจ กายน ค ศ 1853 ม พระราชส

พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส
พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส

เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส
เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส

พระนามเต็ม

มารีอา ดา กลอริอา ฌูอานา คาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรันซิสกา ชาวิเยร์ ดี เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กาบริเอลลา ฮาเฟลา กงซากา ดี ฮาบิสบูร์โก-ลอเรนา อี บรากังซา

ราชวงศ์

พระราชบิดา

พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส

พระราชมารดา

มาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

ลายพระอภิไธย

พระราชประวัติ

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 10 วาดโดยเซอร์ทอมัส ลอว์เรนซ์ พ.ศ. 2372

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงมีพระนามเมื่อแรกพระราชสมภพว่า มารีอา ดา กลอริอา ฌูอานา คาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรันซิสกา ชาวิเยร์ ดี เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กาบริเอลลา ฮาเฟลา กงซากา ดี ฮาบิสบูร์โก-ลอเรนา อี บรากังซา ที่รีโอเดจาเนโร พระองค์เป็นพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์โปรตุเกส และจักรพรรดิบราซิล พระเจ้าเปดรูที่ 4 หรือจักรพรรดิเปดรูที่ 1 กับ พระมเหสีพระองค์แรกอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย พระราชธิดาในจักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เสด็จพระราชสมภพที่ รีโอเดจาเนโร บราซิล พระองค์จึงเป็นพระมหากษัตริย์ยุโรปพระองค์เดียวที่ทรงพระราชสมภพนอกทวีปยุโรป แม้ว่าพระองค์จะเสด็จพระราชสมภพในอาณานิคมของโปรตุเกสก็ตาม

วิกฤติสันตติวงศ์

เมื่อพระอัยกาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส เสด็จสรรคตเมื่อ เดือนมีนาคม พ.ศ. 2369 ก็เกิดวิกฤติในประเทศโปรตุเกส รัชทายาทขององค์กษัตริย์ เจ้าชายเปดรู ได้ประกาศอิสรภาพของบราซิล เมื่อ พ.ศ. 2365 และพระองค์ก็เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล พระมหากษัตริย์ยังมีโอรสองค์เล็กอีกองค์คือ พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส แต่พระองค์ก็ถูกเนรเทศในออสเตรีย หลังจากนำกองทัพเข้าต่อต้านระบอบการปกครองของพระบิดาของพระองค์และระบอบเสรีนิยม

ก่อนการสวรรคตของ พระเจ้าฌูเอาที่ 6 เจ้าหญิงอิซาเบล มารีอาแห่งโปรตุเกสได้รับการเสนอพระนามให้เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน จนกระทั่ง "ทายาทที่ถูกต้องกลับไปยังราชอาณาจักร" แต่พระองค์ก็ล้มเหลว ที่จะระบุว่าพระราชโอรสของพระองค์มีสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย เนื่องจากพระองค์หนึ่งเป็นจักรพรรดิแห่งบราซิล อีกพระองค์หนึ่งถูกเนรเทศ

ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าจักรพรรดิเปดรูที่ 1 นั้นคือทายาทที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ชาวบราซิลไม่ต้องการให้โปรตุเกสและบราซิลรวมกันอีกครั้ง ประเทศในยุโรปที่ได้รับภายใต้การปกครองของบราซิลเมื่อทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของ สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ ซึ่งก่อตั้งโดยพระเจ้าฌูเอาที่ 6 ในระหว่างที่พำนักอยู่ที่รีโอเดจาเนโรจาก 2351 จนถึง 2363 ต่อมาพระองค์ทราบว่าผู้ที่สนับสนุนพระอนุชาของพระองค์จะนำพระเจ้ามิเกลมาครองบัลลังก์ จักรพรรดิเปดรูจึงตัดสินในหาทางเลือกที่ดีที่สุด สุดท้ายพระองค์จึงสละราชบัลลังก์ให้แก่ เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรีย พระราชธิดาพระองค์โต (ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 7 พรรษา) พระองค์จะต้องอภิเษกสมรสกับ พระเจ้ามิเกล พระปิตุลาของพระองค์ ซึ่งจะต้องยอมรับกฎหมายเสรีนิยม และทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จนกว่าพระภาติยะจะโตพอที่จะครองราชย์ได้

พระเจ้ามิเกลทรงตกลงที่จะยอมรับ แต่เมื่อพระองค์เสด็จมาถึงโปรตุเกส พระองค์ก็โค่นราชบัลลังก์ของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 และยกเลิกรัฐธรรมนูญเสรีนิยม ในช่วงรัชสมัยของพระองค์มีแต่ความหวาดกลัว สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ได้เสด็จลี้ภัยไปยังที่ต่างๆ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์ ที่กรุงเวียนนา ลอนดอน และปารีส

จักรพรรดิเปดรูที่ 1 สละราชบัลลังก์เมื่อ พ.ศ. 2374 ซึ่งครองราชย์ต่อโดยพระราชโอรส (และพระอนุชาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล) และพระองค์ได้เข้าร่วมกองกำลังที่จงรักภักดีต่อสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ที่อะโซร์ส เพื่อทำสงครามกับพระเจ้ามิเกล และบังคับให้พระเจ้ามิเกลสละราชสมบัติในปี พ.ศ. 2377

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ครองราชย์ครั้งที่สอง เนื่องจากพระอนุชาของพระองค์ จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล และเจ้าหญิงรัชทายาท ถูกตัดสิทธิ์ในพระราชบัลลังก์ตามรัฐธรรมนูณมาตราที่ 91 เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2378

รัชกาล

เมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2378 สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงอภิเษกสมรสในขณะที่ทรงมีพระชนมายุ 15 พรรษา กับออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของเออแฌน เดอ โบอาร์แน พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน แต่เขาเสียชีวิตเพียงสองเดือนต่อมา ในวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2378

ในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2379 พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา ซึ่งพระองค์ก็ได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์พระราชสวามี ในปี พ.ศ. 2380 สอดคล้องกับกฎมณเทียรบาลของโปรตุเกสเมื่อเจ้าชายเปดรู ทายาทในราชบัลลังก์ประสูติ

ใน พ.ศ. 2385 ส่งเครื่องบรรณาการมาถวายสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ด้วย

รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เกิดการจลาจลการปฏิวัติเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2389 แต่ก็ถูกปราบปรามด้วยกองกำลังสนับสนุนพระมหากษัตริย์เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2390 และโปรตุเกสก็ยังต้องประสบปัณหากับการปฏิวัติยุโรปอีกในปี พ.ศ. 2391 รัชกาลสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 มีการจัดการทางด้านสาธารณสุขที่มุ่งเป้าไปที่การควบคุมโรคอหิวาตกโรคซึ่งกำลังระบาดไปทั่งประเทศ อีกทั้งพระองค์ยังพยายามยกระดับการศึกษาของโปรตุเกสทั้งประเทศอีกด้วย

หลังจากการตั้งครรภ์อย่างต่อเนื่อง และแพทย์ก็เตือนสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ถึงอันตรายจากการคลอดพระราชบุตรเกือบทุกปี อย่างไรก็ตามพระองค์ไม่สนใจความเสี่ยงที่เป็นตัวการฆ่าแม่ที่เพิ่งเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนต่อการแท้งบุตรหลังจากเกิดจำนวนมากของเธอ "ถ้าฉันตาย ฉันก็จะตายที่ของฉัน" สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสกล่าวไว้ ในปี พ.ศ. 2396 พระองค์สวรรคตใน ลิสบอน ในขณะที่ให้กำเนิดพระโอรสพระองค์ที่ 11 ของพระองค์ เจ้าชายยูจีน ซึ่งเจ้าชายเองก็สิ้นพระชนม์ตามพระราชมารดาไป

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส พระองค์ทรงเป็นพระราชมารดาที่ดี และเป็นผู้ที่มีจิตใจดี พระองค์มักทำตามความเชื่อมันของพระองค์และพยายามช่วยเหลือประเทศของพระองค์ ภายหลังพระองค์ทรงได้รับการถวายสมัญญานามว่า "มารดาที่ดี"

อภิเษกสมรสและรัชทายาท

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส อภิเษกสมรสครั้งแรกกับ ออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของ พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน ผู้ที่สิ้นพระชนม์ไม่นานหลังจากมาถึงโปรตุเกส พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระโอรสของกับพระชายา ทั้งสองพระองค์ทรงมีพระราชโอรส-พระราชธิดาด้วยกัน 11 พระองค์ ได้แก่

พระรูป	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา หมายเหตุ
	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส	16 ธันวาคม พ.ศ. 2370	11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	อภิเษกสมรส วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2401 กับ ไม่มีพระโอรสธิดา ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส	31 ตุลาคม พ.ศ. 2381	19 ตุลาคม พ.ศ. 2432	อภิเษกสมรส วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2405 กับ มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
		16 มีนาคม พ.ศ. 2385	27 ธันวาคม พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชนมายุได้ 19 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุกแห่งเบย์ราจนกระทั่งสวรรคต
		21 สิงหาคม พ.ศ. 2386	5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2427	อภิเษกสมรส วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2402 กับ พระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี มีพระโอรสธิดา 8 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย โจแอนนาแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งแซกโซนี ทรงอภิเษกสมรสกับพระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี และทรงเป็นพระราชมารดาของ
		17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2388 1845	27 ธันวาคม พ.ศ. 2456	อภิเษกสมรส วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2404 กับ มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย ทรงอภิเษกสมรสกับ และทรงเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย
		23 กรกฎาคม พ.ศ. 2389	6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 15 พรรษา
		4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2390	26 กันยายน พ.ศ. 2432	ทรงไม่อภิเษกสมรส สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 41 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุคแห่งโคอิมบราจนกระทั่งสิ้นพระชนม์
	เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	สิ้นพระชนม์หลังประสูติได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง
	เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	สิ้นพระชนม์หลังพระราชมารดาสวรรคตได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง

พระราชตระกูล

16.

8. พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

17.

4. พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส

18. พระเจ้าโจเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส

9. สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส

19. เจ้าหญิงมาเรียนา วิกโตเรียแห่งสเปน

2. จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล

20. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน

10. พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

21.

5. เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน

22.

11.

23.

1. สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส

24. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. จักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา

6. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

13.

27. (=21)

3. อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

28. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

14.

29. (=21)

7. เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซา แห่งเนเปิลส์และซิซิลีส์

30. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์(=24)

15.

31. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา(=25)

อ้างอิง

Sousa, Otávio Tarquínio de (1972a). A vida de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 1. Rio de Janeiro: José Olympio.

ดูเพิ่ม

สงครามเสรีนิยม

ก่อนหน้า	สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส	ถัดไป
พระเจ้าเปดรูที่ 4	สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่หนึ่ง (5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371)	พระเจ้ามีเกล
พระเจ้ามีเกล	สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่สอง ครองราชย์ร่วมกับ พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 (26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396)	พระเจ้าเปดรูที่ 5
เจ้าชายเปดรู เดอ อัลคันทารา	ครั้งที่หนึ่ง (4 เมษายน พ.ศ. 2362 - 6 มีนาคม พ.ศ. 2363)	เจ้าชายมิเกลแห่งเบย์รา
เจ้าชายโจเอา คาร์ลอส	ครั้งที่สอง (4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2365 - 12 ตุลาคม พ.ศ. 2365)	ว่าง ลำดับถัดไป