พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส

พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 (โปรตุเกส: Fernando II; เยอรมัน: Ferdinand II.; 29 ตุลาคม พ.ศ. 2359 – 15 ธันวาคม พ.ศ. 2428) เป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสและเป็นพระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสนับตั้งแต่การประสูติกาลพระราชโอรสองค์แรกใน พ.ศ. 2380 จนถึงการสวรรคตของพระนางในปีพ.ศ. 2396

พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกส
พระบรมสาทิสลักษณ์โดยโฌแซ็ฟ เลย์โรด์ ปีพ.ศ. 2420
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึช (ผ่านสิทธิพระมเหสี)
ครองราชย์	16 กันยายน พ.ศ. 2380 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 (16 ปี 60 วัน)
ก่อนหน้า	สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกส
ถัดไป	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส
ผู้ร่วมในราชสมบัติ	สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกส
เจ้าชายพระราชสวามีแห่งโปรตุเกส
ระหว่าง	9 เมษายน พ.ศ. 2379 – 16 กันยายน พ.ศ. 2380
พระราชสมภพ	29 ตุลาคม พ.ศ. 2359 ณ เวียนนา ประเทศออสเตรีย
สวรรคต	15 ธันวาคม พ.ศ. 2428 ณ ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส (พระชนมายุ 69 พรรษา)
พระราชบุตร	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส
พระบรมนามาภิไธย เยอรมัน: แฟร์ดีนันท์ เอากุสท์ ฟรันทซ์ อันโทน
ราชวงศ์	ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา
พระราชบิดา
พระราชมารดา
ลายพระอภิไธย

ตามกฎหมายของโปรตุเกส เพียงหลังจากการประสูติของพระราชโอรสพระองค์แรกในปีพ.ศ. 2380 พระองค์ทรงได้รับพระอิสริยยศในฐานะพระมหากษัตริย์พระราชสวามี รัชกาลของพระองค์สิ้นสุดด้วยการสวรรคตของพระมเหสีในปีพ.ศ. 2396 แต่พระองค์ก็ทรงดำรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในรัชกาลของพระราชโอรสคือ พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกสจนถึงปีพ.ศ. 2398 พระองค์ทรงประสูติในฐานะราชนิกุลเยอรมันสายซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา

ช่วงต้นพระชนม์ชีพ

พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกสขณะมีพระชนมายุ 24 พรรษา โดยด้านข้างคือภาพรูปปั้นครึ่งพระองค์ของพระเจ้าเปดรูที่ 4

พระนามเมื่อประสูติของพระองค์คือ แฟร์ดีนันท์ เอากุสท์ ฟรันทซ์ อันโทน เป็นพระราชโอรสในกับ เจ้าชายแฟร์ดีนันท์ทรงเติบโตขึ้นมาในหลายสถานที่ ไม่ว่าจะเป็นดินแดนของพระราชวงศ์ซึ่งปัจจุบันคือ ประเทศสโลวาเกีย, ราชสำนักแห่งออสเตรียและเยอรมนี พระองค์ทรงเป็นพระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 1 แห่งเบลเยียมและทรงเป็นพระญาติชั้นหนึ่งของพระโอรสของพระองค์ซึ่งก็คือ สมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 2 แห่งเบลเยียมและจักรพรรดินีชาร์ลอตแห่งเม็กซิโก อีกทั้งและสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักรกับเจ้าชายอัลเบิร์ต พระราชสวามีของพระนาง

พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกส

ตามกฎหมายของโปรตุเกส พระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถจะได้รับพระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์" หลังจากสมเด็จพระราชินีนาถทรงมีพระสูติกาลบุตรพระองค์แรกจากการอภิเษกสมรสครั้งนี้ (นั่นเป็นเหตุผลที่พระราชสวามีพระองค์แรกของสมเด็จพระราชินีนาถคือ โอกุสต์ เดอ โบอาร์แน ไม่ได้รับพระอิสริยยศ "พระมหากษัตริย์") หลังจากการประสูติของพระราชโอรสซึ่งต่อมาคือ พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส เจ้าชายแฟร์ดีนันท์จึงได้รับการเฉลิมพระนามว่า พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกส

ถึงแม้ว่าสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 จะทรงมีพระราชอำนาจในการปกครองแต่เพียงผู้เดียว แต่ทั้งสองพระองค์ทรงประกอบพระกรณียกิจร่วมกันอย่างดีและทรงร่วมกันแก้ไขปัญหาวิกฤตต่างๆในรัชกาลของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 พระเจ้าฟือร์นังดูทรงมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์การเมืองโปรตุเกส โดยทรงบริหารราชการด้วยพระองค์เองในระหว่างที่พระมเหสีทรงพระครรภ์

แต่ในที่สุด สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เสด็จสวรรคตจากการมีพระประสูติกาลบุตรพระองค์ที่ 11 ทำให้รัชกาลของพระเจ้าฟือร์นังดูต้องสิ้นสุดลง แต่ก็ทรงดำรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในช่วงปีพ.ศ. 2396 จนถึงพ.ศ. 2398 ในช่วงระหว่างที่พระเจ้าเปดรูที่ 5 ยังไม่ทรงบรรลุนิติภาวะ

บั้นปลายพระชนม์ชีพ

พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกสกับ พระมเหสีพระองค์ที่สอง ภาพถ่ายราวปีพ.ศ. 2428

ในปีพ.ศ. 2412 พระองค์ทรงปฏิเสธที่จะรับราชบัลลังก์สเปน

ในบั้นปลายพระชนม์ชีพพระเจ้าเฟอร์นานโดที่ 2 ทรงสมรสกับนักร้องอุปรากรคือ และได้บรรดาศักดิ์เป็น

พระเจ้าเฟอร์นานโดที่ 2 ทรงเป็นผู้มีสติปัญญาและมีพระทัยใฝ่ทางด้านศิลปะเช่นเดียวกับพระทัยที่นิยมความทันสมัยและแนวคิดเสรีนิยม พระองค์ทรงเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการแกะสลัก, เครื่องปั้นดินเผาและภาพสีน้ำ

ในปีพ.ศ. 2381 พระองค์ทรงสร้างใกล้ เป็นสถาปัตยกรรมในจินตนาการป่าในสไตล์ที่ผสมผสานในรูปแบบสัญลักษณ์ที่อาจเทียบเคียงได้กับปราสาทนอยชวานชไตน์ของสมเด็จพระเจ้าลุดวิกที่ 2 แห่งบาวาเรีย พระองค์ทรงใช้พระชนม์ชีพในบั้นปลายที่ปราสาทนี้ร่วมกับพระมเหสีพระองค์ที่สอง โดยทรงรับอุปถัมภ์จิตรกรที่ยิ่งใหญ่ตลอดเวลาของพระองค์

อภิเษกสมรสและรัชทายาท

พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 ทรงอภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส พระราชธิดาในพระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส (ยังทรงเป็นจักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิลด้วย) ในภายหลัง หลังจากการสวรรคตของพระราชินีนาถมารีอา พระองค์ก็อภิเษกสมรสอีกครั้งในกรุงลิสบอน วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2412 กับนักแสดงหญิงคือ (เกิดที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2379 - เสียชีวิตที่ ลิสบอน 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2472) ได้รับการสถาปนาเป็นกราฟิน ฟอน เอ็ดลา การอภิเษกสมรสครั้งนี้ไม่มีโอรสธิดา

พระองค์กับพระมเหสีพระองค์แรกทรงมีพระราชโอรสธิดาร่วมกัน 11 พระองค์ ได้แก่

พระรูป	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา หมายเหตุ
	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส	16 ธันวาคม พ.ศ. 2370	11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	อภิเษกสมรส วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2401 กับ ไม่มีพระโอรสธิดา ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส	31 ตุลาคม พ.ศ. 2381	19 ตุลาคม พ.ศ. 2432	อภิเษกสมรส วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2405 กับ มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
		16 มีนาคม พ.ศ. 2385	27 ธันวาคม พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชนมายุได้ 19 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุกแห่งเบย์ราจนกระทั่งสวรรคต
		21 สิงหาคม พ.ศ. 2386	5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2427	อภิเษกสมรส วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2402 กับ พระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี มีพระโอรสธิดา 8 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย โจแอนนาแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งแซกโซนี ทรงอภิเษกสมรสกับพระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี และทรงเป็นพระราชมารดาของ
		17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2388 1845	27 ธันวาคม พ.ศ. 2456	อภิเษกสมรส วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2404 กับ มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ ทรงอภิเษกสมรสกับ และทรงเป็นพระราชมารดาของ
		23 กรกฎาคม พ.ศ. 2389	6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 15 พรรษา
		4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2390	26 กันยายน พ.ศ. 2432	ทรงไม่อภิเษกสมรส สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 41 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุคแห่งโคอิมบราจนกระทั่งสิ้นพระชนม์
	เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	สิ้นพระชนม์หลังประสูติได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง
	เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	สิ้นพระชนม์หลังพระราชมารดาสวรรคตได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกส		ถัดไป
สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2		พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ร่วมกับ สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 (16 กันยายน พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396)		พระเจ้าเปดรูที่ 5