ขนาดองคชาตมนุษย์

องคชาตมนุษย์มีขนาดแตกต่างกันไปตามการวัด นั่นคือ ความยาวและเส้นรอบวงขณะอ่อนตัวและแข็งตัว นอกจากความผันแปรตามธรรมชาติในองคชาตมนุษย์โดยทั่วไปแล้ว ยังมีปัจจัยที่ทำให้เกิดความแตกต่างเล็กน้อยในผู้ชายแต่ละคนด้วย เช่น ระดับของอารมณ์ทางเพศ ช่วงเวลาของวัน อุณหภูมิห้อง ระดับความวิตกกังวล กิจกรรมกีฬา และความถี่ของกิจกรรมทางเพศ เมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์อื่นในอันดับวานร เช่น กอริลลา แล้ว องคชาตมนุษย์นั้นมีความหนาที่สุดทั้งในแง่สัมบูรณ์และสัมพัทธ์กับส่วนอื่นของร่างกาย

โดยทั่วไปการวัดขนาดองคชาตมนุษย์จะวัดความยาวและเส้นรอบวงในขณะองคชาตแข็งตัวเต็มที่

การวัดขนาดนั้นจะแตกต่างกันไป การศึกษาที่อาศัยการวัดขนาดด้วยคนเองจะมีรายงานค่าเฉลี่ยที่สูงกว่าการศึกษาที่วัดขนาดโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ ณ พ.ศ. 2558 การปริทัศน์เป็นระบบซึ่งสรุปผลจากการศึกษาประชากรวิจัยเพศชายฉบับต่าง ๆ รวมจำนวน 15,521 โดยล้วนแต่เป็นการศึกษาที่ใช้วิธีวัดขนาดด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพนั้น สรุปได้ว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตมนุษย์ขณะแข็งตัวมีค่าเท่ากับ 13.12 ซม. (5.17 นิ้ว) ขณะที่เส้นรอบวงเฉลี่ยขององคชาตมนุษย์ขณะแข็งตัวมีค่าเท่ากับ 11.66 ซม. (4.59 นิ้ว) ความยาวขององคชาตขณะอ่อนตัวอาจเป็นสิ่งที่ใช้ทำนายความยาวขณะแข็งตัวได้ไม่ดีนัก

องคชาตมนุษย์ ขณะอ่อนตัวและแข็งตัว แสดงให้เห็นว่าความยาวขณะอ่อนตัวไม่สามารถทำนายตวามยาวขณะแข็งตัวได้ดีนัก

การเจริญขององคชาตมนุษย์ส่วนใหญ่เกิดขึ้นระหว่างวัยทารกถึงอายุห้าปี และระหว่างประมาณหนึ่งปีหลังการเริ่มของวัยเริ่มเจริญพันธุ์ไปจนถึงอย่างช้าที่สุดประมาณอายุ 17 ปี

งานวิจัยพบว่าขนาดองคชาตและขนาดของอวัยวะอื่นของร่างกาย ไม่มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่นอกเหนือจากพันธุกรรมสามารถส่งผลต่อความยาวได้ เช่น การปรากฏของอาจส่งผลต่อการเจริญขององคชาตได้ ส่วนองคชาตที่มีความยาวขณะแข็งตัวน้อยกว่า 7 ซม. (2.8 นิ้ว) แต่มีลักษณะปรากฏปรกติ ในทางการแพทย์จะเรียกว่า (micropenis)

การศึกษา

การกระจายด้านความยาวของขนาดองคชาต ร้อยละ 45 ขององคชาตขณะแข็งตัวจะมีความยาวระหว่าง 12 ถึง 14 ซม.

การกระจายด้านความยาวเส้นรอบวงของขนาดองคชาต ร้อยละ 81 ขององคชาตขณะแข็งตัว (แท่งสีเขียว) จะมีความยาวเส้นรอบวงระหว่าง 10 ถึง 13 ซม.

เปอร์เซ็นไทล์ของความยาวองคชาต

เปอร์เซ็นไทล์ของเส้นรอบวงองคชาต

แม้ว่าผลลัพธ์จากการศึกษาที่มีชื่อเสียงจะแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ก็มีความสอดคล้องกันในมัชฌิมของความยาวองคชาตขณะแข็งตัว ซึ่งอยู่ในช่วง 12.9–15 ซม. (5.1–5.9 นิ้ว)

งานวิจัยทางการแพทย์เรื่องขนาดองคชาตกว่า 30 ปีชิ้นหนึ่งซึ่งใช้กระบวนวิธีการปริทัศน์เป็นระบบโดยวีลและคณะซึ่งตีพิมพ์ลงในวารสารทางการแพทย์ ใน พ.ศ. 2558 แสดงผลลัพธ์ที่ใกล้เคียงกัน โดยความยาวเฉลี่ยขณะอ่อนตัว ขณะอ่อนตัวและจับยืดจนสุด และขณะแข็งตัวอยู่ที่ 9.16 ซม. 13.24 ซม. และ 13.12 ซม. ตามลำดับ และความยาวเส้นรอบวงเฉลี่ยขณะอ่อนตัวและแข็งตัวอยู่ที่ 9.31 ซม. และ 11.66 ซม. ตามลำดับ ความยาวขณะแข็งตัวที่ปรากฏในงานวิจัยนั้นใช้การวัดขนาดโดยดันนวมไขมันหัวหน่าวลงไปให้ติดกระดูก และความยาวเส้นรอบวงทั้งขณะอ่อนตัวและแข็งตัวใช้การวัดที่โคนหรือกลางลำขององคชาต

ความยาว

อ่อนตัว

การศึกษาชิ้นหนึ่ง (ตีพิมพ์ใน พ.ศ. 2539) พบว่าค่าเฉลี่ยความยาวองคชาตขณะอ่อนตัวอยู่ที่ 3.5 นิ้ว (8.9 ซม.) (วัดโดยเจ้าหน้าที่) การตรวจงานศึกษาจำนวนหลายชิ้นพบว่าความยาวเฉลี่ยขณะอ่อนตัวอยู่ที่ 9–10 ซม. (3.5–3.9 นิ้ว) ความยาวองคชาตขณะอ่อนตัวไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับความยาวองคชาตขณะแข็งตัว ซึ่งบางครั้งองคชาตที่มีขนาดขณะอ่อนตัวเล็กกว่า สามารถขยายตัวได้ยาวเป็นอย่างมาก ขณะที่บางครั้งองคชาตที่มีขนาดขณะอ่อนตัวยาวกว่า อาจขยายตัวได้น้อยกว่า

องคชาตและถุงอัณฑะสามารถหัดตัวได้โดยอัตโนมัติเมื่อสัมผัสกับอุณหภูมิที่เย็นจัด ระดับความวิตกกังวลหรือความเครียด และการมีส่วนร่วมในกีฬา การลดลงของขนาดองคชาตขณะอ่อนตัวเกิดจากการกระทำของ ปรากฏการณ์เดียวกันนี้ยังส่งผลกระทบต่อนักปั่นจักรยานและผู้ที่ออกกำลังกายโดยใช้จักรยานด้วย เนื่องจากแรงกดที่จากเป็นเวลานาน และการฉีกจากการออกกำลังกายทำให้องคชาตและถุงอัณฑะหดตัวโดยอัตโนมัติ อานจักรยานที่ไม่เหมาะสมอาจส่งผลให้เกิดภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศได้ (ดูเพิ่มเติม (en) สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม) บุคคลที่มีหรืออื่นอาจทำให้องคชาตมีขนาดเล็กอย่างผิดปกติชั่วคราวได้

ยืด

ทั้งอายุและขนาดองคชาตขณะอ่อนตัวไม่สามารถใช้ทำนายความยาวองคชาตขณะแข็งตัวได้อย่างแม่นยำ ความยาวองคชาตขณะอ่อนตัวที่จับยืดจนสุดอาจมีความสัมพันธ์กับความยาวแข็งตัวได้ในบางกรณี อย่างไรก็ตาม การศึกษายังแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมากระหว่างความยาวแบบยืดและความยาวขณะแข็งตัว การศึกษาหนึ่งพบว่าต้องใช้แรงตึงเชือกขั้นต่ำประมาณ 450 g ในระหว่างการยืดองคชาตเพื่อให้มีความยาวถึงความยาวขณะแข็งตัวเต็มที่ การศึกษาชิ้นนี้ยังพบว่าแรงตึงเชือกที่กระทำโดยผู้เชี่ยวชาญด้านระบบทางเดินปัสสาวะในการศึกษานี้ มีค่าต่ำกว่า 450 g อย่างมีนัยสำคัญ (P<0.01) ซึ่งสิ่งนี้อาจอธิบายความแตกต่างระหว่างความยาวแบบยืดและความยาวขณะแข็งตัวได้

• การศึกษาใน พ.ศ. 2558 จากเพศชายจำนวน 15,521 คนพบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะอ่อนตัวที่ยืดออกจนสุดอยู่ที่ 13.24 ซม. (5.21 นิ้ว) ซึ่งใกล้เคียงกับความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวซึ่งอยู่ที่ 13.12 ซม. (5.17 นิ้ว)
• การศึกษาใน พ.ศ. 2544 จากเพศชายประมาณ 3,300 คน ซึ่งได้ตีพิมพ์ลงในวารสาร สรุปว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะอ่อนตัวที่ถูกยืดจนสุดวัดได้ประมาณ 12.5 ซม. (4.9 นิ้ว) นอกจากนี้ ผู้ศึกษายังได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ในกลุ่มย่อยแบบสุ่มของกลุ่มตัวอย่างเพศชายจำนวน 325 คน พบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติบางประการ นั่นคือ ระหว่างความยาวขณะอ่อนตัวและความสูงอยู่ที่ 0.208 กับน้ำหนักอยู่ที่ −0.140 และกับดัชนีมวลกายอยู่ที่ −0.238 ความยาวเส้นรอบวงขณะอ่อนตัวและความสูงอยู่ที่ 0.221 น้ำหนักอยู่ที่ −0.136 ดัชนีมวลกายอยู่ที่ −0.169 และยังมีรายงานสหสัมพันธ์ที่ไม่มีนัยสำคัญบางประการด้วย

แข็งตัว

มีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับความยาวขณะแข็งตัวขององคชาตผู้ใหญ่หลายชิ้น การศึกษาที่อาศัยการวัดด้วยตนเอง รวมไปถึงการสำรวจผ่านอินเทอร์เน็ต จะมีรายงานความยาวโดยเฉลี่ยสูงกว่าที่ได้จากการวัดโดยการศึกษาทางการแพทย์หรือทางวิทยาศาสตร์

การศึกษาที่วัดโดยเจ้าหน้าที่ต่อไปนี้ประกอบด้วยกลุ่มตัวอย่างที่แตกต่างกันของประชากรมนุษย์ (กล่าวคือ ช่วงอายุหรือเชื้อชาติโดยเฉพาะ การคัดเลือกผู้ที่มีความวิตกกังวลทางเพศในทางการแพทย์ หรือ) ที่อาจก่อให้เกิดได้

• ในการศึกษาผู้ชายที่มีสุขภาพดีจำนวน 80 คน ตีพิมพ์ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2539 ในวารสาร ความยาวองคชาตขณะแข็งตัวเฉลี่ยอยู่ที่ 12.9 ซม. (5.1 นิ้ว) วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ "ให้แนวทางเกี่ยวกับความยาวและเส้นรอบวงขององคชาต เพื่อช่วยในการให้คำปรึกษาผู้ป่วยที่พิจารณาเสริมองคชาต" โดยการแข็งตัวขององคชาตนั้นเกิดจากยาเร่งในผู้ชายชาวอเมริกัน 80 คนที่มีร่างกายปกติ (มีเชื้อชาติต่างกัน และมีอายุเฉลี่ย 54 ปี) โดยได้ข้อสรุปว่า "ทั้งอายุและขนาดขององคชาตขณะอ่อนตัวไม่สามารถใช้เป็นตัวทำนายความยาวองคชาตขณะแข็งตัวได้"
• การศึกษาที่ตีพิมพ์ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2544 ในวารสาร พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวของผู้ชายชาวยิวผิวขาวจำนวน 50 คน อยู่ที่ 13.6 ซม. (5.4 นิ้ว) (วัดโดยเจ้าหน้าที่) โดยจุดประสงค์ของการศึกษา คือ "เพื่อระบุพารามิเตอร์ทางคลินิกและทางวิศวกรรมขององคชาตขณะอ่อนตัว เพื่อทำนายขนาดองคชาตระหว่างการแข็งตัว" การแข็งตัวขององคชาตนั้นเกิดขึ้นจากยาเร่งในผู้ป่วยที่ได้รับการประเมินภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศชาวยิวผิวขาวจำนวน 50 คน (อายุเฉลี่ย 47±14 ปี) ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติขององคชาตหรือมีภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศที่อาจเกิดจากภาวะทางจิตวิทยามากกว่าหนึ่งภาวะ จะถูกละไว้ในการศึกษานี้
• บทปริทัศน์ซึ่งตีพิมพ์ใน พ.ศ. 2550 ในวารสารบีเจยูอินเดอร์เนชันแนล แสดงให้เห็นว่าความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 14–16 ซม. (5.5–6.3 นิ้ว) และความยาวเส้นรอบวงอยู่ที่ 12–13 ซม. (4.7–5.1 นิ้ว) ซึ่งงานวิจัยนี้เปรียบเทียบผลการศึกษาจำนวน 12 ชิ้นที่ดำเนินการในประชากรศึกษาที่แตกต่างกันในหลายประเทศ และรวมเอาวิธีการวัดแบบต่าง ๆ เข้าในการปริทัศน์ด้วย
• การศึกษาใน พ.ศ. 2558 ในวารสารบีเจยูอินเดอร์เนชันแนล สรุปว่าความยาวขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.12 ซม. (5.16 นิ้ว)
• การศึกษาผู้ชายในประเทศแทนซาเนียจำนวน 253 คนใน พ.ศ. 2556 พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวของผู้ชายชาวแทนซาเนียอยู่ที่ 13.12 ซม. (5.17 นิ้ว)
• การศึกษาผู้ชายจำนวน 301 คนช่วงอายุระหว่าง 18 ถึง 60 ปีในประเทศอินเดีย ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2550 ในวารสาร International Journal of Impotence Research พบว่า ความยาวองคชาตขณะอ่อนตัว ขณะอ่อนตัวที่ยืดจนสุด และขณะแข็งตัวอยู่ที่ 8.21 ซม. (3.23 นิ้ว) 10.88 ซม. (4.28 นิ้ว) และ 13.01 ซม. (5.12 นิ้ว) ตามลำดับ
• การศึกษาผู้ชายจำนวน 702 คนช่วงอายุระหว่าง 21 ถึง 31 ปีในประเทศเกาหลี ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2514 ระบุว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 12.70 ซม. (5.00 นิ้ว) การศึกษาอีกชิ้น (จาก พ.ศ. 2541) ที่ศึกษาผู้ชายชาวเกาหลีจำนวน 150 คน พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.42 ซม. (5.28 นิ้ว) ขณะที่การศึกษาชิ้นล่าสุด (ดีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2559) ที่ศึกษาผู้ชายชาวเกาหลีจำนวน 248 คน ระบุว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.53 ซม. (5.33 นิ้ว)
• การปริทัศน์ใน พ.ศ. 2563 ที่ตีพิมพ์ในวารสาร พบว่า ผู้ชายส่วนใหญ่เชื่อว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวนั้นมากกว่า 15.24 ซม. (6 นิ้ว) ซึ่งความเชื่อที่ไม่ถูกต้องนี้น่าจะมาจากข้อมูลที่ไม่ถูกต้องแม่นยำและเกินจริงที่ถูกนำเสนอในการศึกษาที่ให้ผู้เข้าร่วมวัดขนาดด้วยตนเอง โดยผู้เข้าร่วมอาจรายงานขนาดองคชาตที่สูงเกินความเป็นจริง จากความเชื่อที่ว่าองคชาตขนาดใหญ่นั้นเป็นที่ต้องการของสังคมมากกว่า การปริทัศน์เดียวกันนี้ยังได้วิเคราะห์ผลลัพธ์จากการศึกษาก่อนหน้าจำนวน 10 ชิ้น ซึ่งนักวิจัยได้ทำการวัดขนาดองคชาตขณะแข็งตัว พบว่า องคชาตขณะแข็งตัวจะมีความยาวระหว่าง 12.95 ถึง 13.92 ซม. (5.1 ถึง 5.55 นิ้ว ตามลำดับ) ซึ่งต่ำกว่าค่าเฉลี่ยที่ได้จากการศึกษาที่อาศัยการวัดด้วยตนเองอย่างมีนัยสำคัญ ผู้เขียนยังให้ความเห็นด้วยว่า ผลการศึกษาจากการวัดดังกล่าวก็อาจยังคงสูงเกินจริง เนื่องจากอคติด้านอาสาสมัคร กล่าวคือ มีความเป็นไปได้ที่ผู้ชายที่มีองคชาตขนาดใหญ่กว่า อาจมีแนวโน้มในการเลือกเข้าร่วมการศึกษาดังกล่าวได้มากกว่า

เส้นรอบวงขณะแข็งตัว

ผลการศึกษานั้นมีความคล้ายคลึงกันในการศึกษาเส้นรอบวงขององตชาตผู้ใหญ่ขณะแข็งตัว ซึ่งมักจะทำการวัดบริเวณกลางลำ เช่นเดียวกันกับความยาว การศึกษาที่อาศัยการวัดด้วยตนเองจะมีค่าเฉลี่ยที่สูงกว่าการศึกษาที่วัดโดยเจ้าหน้าที่ โดยการศึกษาที่มีการวัดในห้องปฏิบัติการพบว่า เส้นรอบวงเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 11.66 ซม. (4.59 นิ้ว)

ขนาดเมื่อแรกเกิด

ความยาวเฉลี่ยขององคชาตที่ถูกยืดจนสุดเมื่อแรกเกิดอยู่ที่ประมาณ 4 ซม. (1.6 นิ้ว) และร้อยละ 90 ของเด็กผู้ชายวัยแรกเกิดจะอยู่ระหว่าง 2.4 ถึง 5.5 ซม. (0.94 ถึง 2.17 นิ้ว) การเจริญอย่างจำกัดขององคชาตจะเกิดขึ้นในระหว่างวัยแรกเกิดจนถึงอายุ 5 ปี แต่จะมีน้อยมากในช่วงระหว่างอายุ 5 ปี ถึงตอนเริ่มต้นวัยเริ่มเจริญพันธุ์ ขนาดเฉลี่ยในช่วงเริ่มต้นวัยเริ่มเจริญพันธุ์อยู่ที่ 6 ซม. (2.4 นิ้ว) โดยดับเบิลยู.เอ. เชินเฟลด์ได้ตีพิมพ์แผนภูมิการเจริญขององคชาตอกมาใน พ.ศ. 2486 (ค.ศ. 1943)

ขนาดกับอายุ

ผู้เขียนบทความที่ปริทัศน์งานวิจัยในเรื่องขององคชาต ได้สรุปว่า "ความยาวองคชาตขณะอ่อนตัวนั้นต่ำกว่า 4 ซม. (1.6 นิ้ว) เมื่อแรกเกิด และมีการเปลี่ยนแปลงน้อยมากจนกระทั่งถึงวัยเริ่มเจริญพันธุ์ ซึ่งจะมีการเจริญขึ้นอย่างชัดเจน"

อายุนั้นไม่เป็นที่เชื่อว่าจะมีความสัมพันธ์เชิงลบกับขนาดองคชาต "การศึกษาวิจัยรายบุคคลได้... เสนอว่าขนาดองคชาตที่เล็กลงในการศึกษาหลายชิ้นนั้นมุ่งเน้นไปที่ผู้ชายสูงอายุ แต่ไวลีย์และเอิร์ดลีย์ไม่พบความแตกต่างโดยรวมเมื่อทำการเปรียบเทียบผลการศึกษาต่าง ๆ [ในช่วง 60 ปี]"

ขนาดและความสูง

การทบทวนวรรณกรรมใน พ.ศ. 2558 พบว่า มีการศึกษาสองชิ้นที่พบว่าความสูงและความยาวขณะอ่อนตัวหรือยืดออกจนสุดนั้นมีความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง การศึกษาเจ็ดชิ้นพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างอ่อนระหว่างความยาวขณะอ่อนตัว ยืดออกจนสุด และแข็งตัว และการศึกษาสองชิ้นที่ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความยาวขณะแข็งตัวและความสูง

ขนาดและมือ

งานวิจัยชิ้นหนึ่งได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ของขนาดองคชาตต่อ พบว่าผู้ชายที่มีนิ้วนางยาวกว่านิ้วชี้มีองคชาตที่ยาวกว่าเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ความเข้าใจผิดที่พบบ่อยเรื่องการใช้ขนาดมือในการทำนายขนาดองคชาตนั้นเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อถืออย่างมาก

ขนาดและส่วนอื่นของร่างกาย

งานวิจัยชิ้นหนึ่งโดยซิมิโนสกีและเบน (1988) พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างอ่อนระหว่างขนาดองคชาตที่ยืดออกจนสุดกับขนาดเท้าและความสูง อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์นั้นยังอ่อนเกินไปที่จะใช้เป็นตัวประมาณในทางปฏิบัติ อีกหนึ่งการสืบค้นคืองานของชาห์และคริสโตเฟอร์ (2002) ซึ่งอ้างอิงงานวิจัยของซิมิโนสกีและเบน (1988) นั้นไม่พบหลักฐานใด ๆ ที่เชื่อมโยงระหว่างขนาดรองเท้ากับองคชาตที่ยืดออกจนสุด โดยระบุว่า "ความเกี่ยวข้องกันระหว่างขนาดองคชาตและขนาดรองเท้าที่คะเนไว้นั้น ไม่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์"

การศึกษาโดยอิเคงายะและคณะ (2021) สรุปว่า ขนาดจมูกนั้นมีความสัมพันธ์เป็นอย่างมากกับองคชาตที่ยืดออกจนสุดในศพของผู้ชายชาวญี่ปุ่น

ทั้งนี้อาจมีความเชื่อมโยงระหว่างความผิดปกติของอวัยวะสืบพันธุ์และระยางค์ของมนุษย์ได้ เนื่องจากการพัฒนาขององคชาตในเอ็มบริโอถูกควบคุมโดยเดียวกัน (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง และ ) ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมการพัฒนาของระยางค์เช่นกัน การกลายของยีนฮอกซ์บางตัวที่ควบคุมการเจริญของระยางค์อาจทำให้อวัยวะสืบพันธุ์ผิดรูปได้ ()

ขนาดและเชื้อชาติ

การกล่าวหาในความแตกต่างทางเชื้อชาติได้นำไปสู่การสร้างขึ้น การศึกษาใน พ.ศ. 2548 รายงานว่า "ไม่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ที่สนับสนุนการกล่าวหาว่าคนผิวดำมีขนาดองคชาตที่ 'ใหญ่เกินไป'"

การศึกษาผู้ชายจำนวน 253 คนจากประเทศแทนซาเนีย พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะอ่อนตัวที่ยืดจนสุดของผู้ชายชาวแทนซาเนียนั้นอยู่ที่ 11.5 ซม. (4.53 นิ้ว) ซึ่งเล็กกว่าความยาวเฉลี่ยองคชาตขณะอ่อนตัวที่ยืดจนสุดทั่วโลกที่ 13.24 ซม. (5.21 นิ้ว) และความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.12 ซม. (5.17 นิ้ว)

การศึกษาผู้ชายชาวเกาหลีจำนวน 248 คน ใน พ.ศ. 2559 ระบุว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.53 ซม. (5.33 นิ้ว) การศึกษาผู้ชายจากประเทศไนจีเรียจำนวน 115 คน พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะอ่อนตัวที่ยืดจนสุดของชายชาวไนจีเรียอยู่ที่ 13.37 ซม. (5.26 นิ้ว) ซึ่งใกล้เคียงกับค่าเฉลี่ยความยาวขององคชาตขณะอ่อนตัวที่ยืดจนสุดทั่วโลกที่ 13.24 ซม. (5.21 นิ้ว) และความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวอยู่ที่ 13.12 ซม. (5.17 นิ้ว) การศึกษาในอเมริกาโดยเฮอร์เบนิกและคณะ พ.ศ. 2557 ซึ่งศึกษาผู้ชายที่มีกิจกรรมทางเพศ ประกอบด้วย ผู้ชายชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย ชาวอเมริกันผิวดำ ชาวอเมริกันผิวขาว ชาวหมู่เกาะแปซิฟิก/ชาวฮาวาย และชาวอเมริกันพื้นเมือง พบว่า ความยาวเฉลี่ยขององคชาตขณะแข็งตัวที่แตกต่างกันไปตามเชื้อชาตินั้นน้อยกว่าหนึ่งเซนติเมตร โดยความยาวเฉลี่ยแยกตามเชื้อชาติ ได้แก่ ชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย 14.14 ซม. (5.56 นิ้ว) ชาวอเมริกันผิวดำ 14.66 ซม. (5.77 นิ้ว) ชาวหมู่เกาะแปซิฟิก/ชาวฮาวาย 14.88 ซม. (5.85 นิ้ว) ชาวอเมริกันพื้นเมือง 12.86 ซม. (5.06 นิ้ว) และชาวอเมริกันผิวขาว 14.18 ซม. (5.58 นิ้ว) (และเส้นรอบวง ได้แก่ ชาวเชื้อสายเอเชีย 12.10 ซม. ชาวผิวดำ 12.29 ซม. ชาวหมู่เกาะแปซิฟิก 11.88 ซม. ชาวพื้นเมือง 11.36 ซม. และชาวผิวขาว 12.25 ซม.) การปริทัศน์อย่างระบบใน พ.ศ. 2558 ของผู้ชาย 15,521 คนพบว่า "ไม่มีข้อบ่งชี้ถึงความแตกต่างในความแตกต่างด้านเชื้อชาติ" และระบุว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะสรุปผลใด ๆ เกี่ยวกับขนาดและเชื้อชาติจากเอกสารที่มีอยู่ และจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม

ตามที่แอรอน สปิตซ์ มีเว็บไซต์และการศึกษาจำนวนมากที่ส่งเสริมความแปรผันของขนาดองคชาตในระหว่างเชื้อชาติ โดยใช้วิธีที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ในการรวบรวมข้อมูล และมักเพิกเฉยต่อหลักฐานที่ขัดแย้ง เขาสรุปว่า "เมื่อคุณดูข้อมูลเปล่า ๆ ให้ดี ก็จะพบว่าไม่ได้มีอะไร [ที่แสดงความแปรผันด้านเชื้อชาติในขนาดองคชาต]"

ความพึงใจด้านขนาดโดยคู่นอน

ใน พ.ศ. 2537 เรื่องปิดปกของนิตยสาร โดยมีการสำรวจผู้อ่านประมาณ 1,500 คน (ประมาณสองในสามเป็นผู้หญิง) เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของผู้ชาย โดยผู้หญิงหลายคนไม่ได้มีความกังวลเรื่องขนาดองคชาตเป็นพิเศษ และมากกว่าร้อยละ 71 คิดว่าผู้ชายให้ความสำคัญกับขนาดและรูปร่างขององคชาตมากเกินไป โดยทั่วไปแล้ว ผู้หญิงซึ่งตอบแบบสำรวจมีความสนใจเรื่องความกว้างขององคชาตมากกว่าที่ผู้ชายคิด และสนใจในเรื่องความยาวน้อยกว่าที่ผู้ชายคิดเช่นกัน

การศึกษาเล็ก ๆ โดยและตีพิมพ์ในวารสารเมื่อ พ.ศ. 2544 ซึ่งให้นักกีฬาชายที่เป็นที่นิยมทำการสำรวจนักศึกษาหญิงระดับปริญญาตรีจำนวน 50 คนเกี่ยวกับแนวความคิดเรื่องความพึงใจทางเพศของพวกเธอภายในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัย และได้ข้อสรุปว่าความกว้างขององคชาตให้ความรู้สึกที่ดีกว่าความยาว โดยเมื่อให้ผู้ถูกสัมภาษณ์เลือกระหว่างสองลักษณะดังกล่าว (โดยไม่ได้ระบุขนาด) นอกจากนี้ยังสรุปได้ว่า สิ่งเหล่านี้อาจแสดงให้เห็นว่าขนาดโดยรวมขององคชาตนั้นส่งผลต่อความพึงใจทางเพศ เนื่องจากผู้หญิงทำการเลือกตัวเลือกหนึ่งในสองที่ได้รับ

การศึกษาที่ดำเนินการโดยซึ่งตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2545 ได้ทำการสอบถามผู้หญิงที่มีเพศสัมพันธ์จำนวน 375 คน (ซึ่งเพิ่งคลอดบุตร) เกี่ยวกับขนาดขององคชาต ผลการวิจัยพบว่าร้อยละ 21 ของผู้หญิงรู้สึกว่าความยาวมีความสำคัญ และร้อยละ 32 รู้สึกความเส้นรอบวงมีความสำคัญ

การศึกษาโดยมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียซึ่งตีพิมพ์เมื่อต้น พ.ศ. 2556 ระบุว่าขนาดองคชาตมีอิทธิพลต่อเสน่ห์ที่ดึงดูดเพศตรงข้ามของผู้ชาย ยิ่งผู้ชายสูงเท่าไร ผลกระทบก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น การศึกษาใช้การแสดงภาพสามมิติเท่าขนาดจริงซึ่งสร้างโดยคอมพิวเตอร์ โดยสามารถเปลี่ยนแปลงในความสูงและลักษณะทางกายภาพอื่น ๆ ได้ พบว่าผู้หญิงมักจะบันทึกสิ่งที่พึงใจภายใน 3 วินาที ซึ่งการพึงใจนั้นเน้นไปที่องคชาตขนาดใหญ่ของผู้ชายที่ตัวสูง

การศึกษาจากสหรัฐซึ่งตีพิมพ์ใน พ.ศ. 2558 ศึกษาลักษณะพึงใจของผู้หญิงจำนวน 75 คน โดยใช้หุ่นจำลองพิมพ์ 3 มิติเป็นสิ่งอ้างอิง พบว่าความยาวขององคชาตที่เป็นที่ต้องการคือ 16 ซม. (6.3 นิ้ว) และเส้นรอบวงที่ต้องการคือ 12.2 ซม. สำหรับคู่นอนระยะยาว ส่วนคู่นอนแบบครั้งเดียวนั้นมีความต้องการที่ใหญ่กว่าเล็กน้อยคือมีความยาว 16.3 ซม. (6.4 นิ้ว) และเส้นรอบวง 12.7 ซม.

อย่างไรก็ตาม จากการศึกษา เมื่อมีการขอให้ประเมินความยาวองคชาตของคู่นอนของตน ผู้หญิงส่วนมากมักระบุขนาดของคู่นอนที่เล็กกว่าอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแนวความคิดเรื่องขนาดนั้นไม่ได้แม่นยำทั้งหมด เจตคิตทางสายตาไม่จำเป็นต้องสัมพันธ์กับความรู้สึกที่เกิดขึ้นในโยนีและช่องคลอด องคชาตที่ยาวมากอาจทำให้เกิดการปวดขณะมีเพศสัมพันธ์ได้ หากฝ่ายชายไม่เข้าใจการใข้งานองคชาตของตนอย่างระมัดระวัง

การใช้ถุงยางอนามัย

การศึกษาหนึ่งในประเทศออสเตรเลีย ทำการศึกษาผู้ชาย 184 คน โดยพิจารณาความยาวและเส้นรอบวงที่สัมพันธ์กับการฉีกขาดหรือการหลุดออกของถุงยางอนามัย โดยใช้ถุงยางอนามัยจำนวน 3,658 ชิ้น ผลการศึกษาพบว่าเมื่อใช้อย่างถูกต้อง ถุงยางอนามัยจะมีอัตราฉีกขาดอยู่ที่ร้อยละ 1.34 และอัตราการหลุดอยู่ที่ร้อยละ 2.05 รวมอัตราความล้มเหลวของการใช้อยู่ที่ร้อยละ 3.39 ขนาดขององคชาตไม่ส่งผลต่อการหลุดของถุงยางอนามัย แม้ว่าเส้นรอบวงขององคชาตและถุงยางอนามัยที่ฉีกขาดจะมีความสัมพันธ์กันอย่างชัดเจน ซึ่งขนาดที่ใหญ่ขึ้นจะทำให้อัตราการฉีกขาดเพิ่มขึ้น

ชีวเคมี

ฮอร์โมนเพศชาย เช่น เทสโทสเตอโรน รับผิดชอบการขยายใหญ่ขึ้นขององคชาตและการยืดในช่วงวัยเริ่มเจริญพันธุ์ ขนาดองคชาตมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการเพิ่มขึ้นของระดับเทสโทสเตอโรนในช่วงวัยเริ่มเจริญพันธุ์ แต่หลังจากวัยเริ่มเจริญพันธุ์ การบริหารเทสโทสเตอโรนจะไม่ส่งผลต่อขนาดขององคชาต และการพร่องฮอร์โมนเพศชายในผู้ใหญ่จะส่งผลให้ขนาดลดลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้นฮอร์โมนควบคุมการเจริญเติบโต (GH) และ Insulin-like growth factor 1 (IGF-1) ยังเกี่ยวข้องกับขนาดองคชาตด้วย โดยมีความบกพร่อง (เช่น ที่พบใน หรือ ) ในระยะการพัฒนาการที่สำคัญซึ่งมีศักยภาพที่จะส่งผลให้เกิด

ความแปรปรวน

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เปรียบเทียบองคชาตมนุษย์ขณะอ่อนตัวและแข็งตัว

ความแปรผันของขนาดองคชาต

โกรเวอร์ กับ โชเวอร์

ตัวอย่างขององคชาตลักษณะโกรเวอร์

การศึกษาใน พ.ศ. 2561 ได้แยกความแตกต่างขององคชาตออกเป็นสองประเภท โดยพิจารณาจากลักษณะการเปลี่ยนแปลงจากภาวะอ่อนตัวไปเป็นภาวะแข็งตัว ได้แก่ โกรเวอร์ (grower) และโชเวอร์ (shower) ซึ่งโกรเวอร์จะมีขนาดองคชาตที่เปลี่ยนแปลงไปจากภาวะอ่อนตัวไปเป็นภาวะแข็งตัวมากกว่า 4 ซม. เทียบกับโชเวอร์ที่มีการเปลี่ยนแปลงความยาวน้อยกว่า 4 ซม.

พันธุกรรม

ยีนบางตัว เช่น พวกยีน (Hox a และ d) อาจมีบทบาทในการควบคุมขนาดขององคชาต ในมนุษย์ ซึ่งอยู่บนโครโมโซมเอกซ์ที่ตำแหน่ง Xq11-12 อาจมีผลต่อขนาดองคชาต ที่อยู่บนโครโมโซมวายก็อาจมีบทบาทด้วยเช่นกัน ซึ่งความแปรปรวนในขนาดนี้มักเกิดจากการกลายพันธุ์ใหม่อีกครั้ง การพร่องของหรือโกนาโดโทรฟินหรือความไม่ไวต่อฮอร์โมนเพศชายระดับเบาอาจส่งผลให้องคชาตมีขนาดเล็กในเพศชายได้ และสามารถแก้ไขได้ด้วยการรักษาด้วยฮอร์โมนควบคุมการเจริญเติบโตหรือเทสโทสเตอโรนในช่วงวัยเด็ก

ภาวะ

องคชาตผู้ใหญ่ที่มีความยาวขณะแข็งตัวน้อยกว่า 7 ซม. หรือ 2.76 นิ้ว แต่มีรูปลักษณ์ปรกติจะถูกเรียกในทางการแพทย์ว่ามีภาวะ ภาวะนี้ส่งผลกระทบต่อผู้ชายร้อยละ 0.6 สาเหตุบางประการที่สามารถระบุได้แล้ว ได้แก่ หรือโกนาโดโทรฟิน ระดับเบา ความหลากหลายของกลุ่มอาการทางพันธุกรรมและการแปรผันในยีนบางตัว โดยไมโครพีนิสบางชนิดสามารถรักษาได้ด้วยการรักษาด้วยฮอร์โมนควบคุมการเจริญเติบโตหรือเทสโทสเตอโรนในวัยเด็กตอนต้น นอกจากนี้ยังมีการผ่าตัดเพื่อเพิ่มขนาดองคชาตในกรณีไมโครพีนิสในวัยผู้ใหญ่ด้วย

อิทธิพลของสิ่งแวดล้อม

มีการเสนอว่าความแตกต่างของขนาดองคชาตของแต่ละบุคคลนั้นไม่ได้เกิดจากพันธุศาสตร์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังเกิดจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น วัฒนธรรม และการสัมผัสสารเคมีหรือมลภาวะด้วยที่เกิดจากการสัมผัสกับสารเคมีมีความเชื่อมโยงกับความผิดปกติในอวัยวะสืบพันธุ์ของทั้งสองเพศ (ท่ามกลางปัญหาอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นอีกจำนวนมาก) โดยสารเคมีนั้นมีทั้งจากการสังเคราะห์ (เช่น ยาฆ่าแมลง ซึ่งเป็นสารต้านแบคทีเรีย และสำหรับพลาสติก) และธรรมชาติ (เช่น สารที่พบในน้ำมันต้นชาและน้ำมันลาเวนเดอร์) ซึ่งแหล่งที่มาเหล่านี้นั้นเชื่อมโยงกับการรบกวนการทำงานของต่อมไร้ท่อในระดับต่าง ๆ

ทั้ง (PCBs) และพลาสติไซเซอร์ (DEHP) ต่างมีความสัมพันธ์กับขนาดองคชาตที่เล็ก เมทาบอไลท์ของ DEHP ที่ตรวจได้จากปัสสาวะของหญิงตั้งครรภ์นั้นมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความกว้างที่ลดลงขององคชาต สั้นลง และการตกลงไปในถุงที่ไม่สมบูรณ์ของอัณฑะของบุตรชายแรกเกิด ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นการจำลองผลที่เกิดในสัตว์ จากการศึกษาใน พ.ศ. 2551 ซึ่งตีพิมพ์โดย พบว่าประมาณร้อยละ 25 ของผู้หญิงในสหรัฐนั้นมีระดับของที่ใกล้เคียงกับที่พบในสัตว์

การศึกษาใน พ.ศ. 2550 โดยคณะแพทยศาสตร์ พบว่าขนาดองคชาตอาจลดลงเป็นผลจากร่วมกับที่ใช้การฉายลำแสงภายนอก นอกจากนี้ ที่มีฮอร์โมนเอสโตรเจนบางประเภท เช่น (DES) นั้นมีความเชื่อมโยงกับความผิดปกติของอวัยวะสืบพันธุ์หรือการมีขนาดองคชาตเล็กกว่าปกติ

การศึกษาในเกาหลีเมื่อ พ.ศ. 2559 พบว่า เด็กผู้ชายแรกเกิดที่ได้รับการการขริบหนังหุ้มปลายนั้นมีความสัมพันธ์กับความยาวขององคชาตที่สั้นลง

แนวความคิดในทางประวัติศาสตร์

ก่อนประวัติศาสตร์

แนวความคิดเรื่องขนาดองคชาตมีความเฉพาะในแต่ละวัฒนธรรม ประติมากรรมและศิลปะสกัดหินยุคก่อนประวัติศาสตร์บางชิ้นแสดงให้เห็นร่างของผู้ชายที่มีองคชาตแข็งตัวที่เกินจริง วัฒนธรรมและศิลปะของชาวอียิปต์โบราณโดยทั่วไปจะป้องกันไม่ให้มีการแสดงองคชาตขนาดใหญ่ในงานศิลปะ เนื่องจากถือว่าเป็นสิ่งลามกอนาจาร แต่ก็มีปรากฏภาพของชายหัวล้านใน ซึ่งแสดงองคชาตที่มีขนาดใหญ่เกินจริง เทพอียิปต์ เช่น เทพเกบนั้นมีการแสดงองคชาตขนาดใหญ่บางครั้ง ขณะที่เทพมีการแสดงองคชาตที่แข็งตัวตลอดเวลา

สมัยโบราณ

รูปปั้นสมัยกรีกโบราณจากเมือง อายุประมาณ 530 ปีก่อนคริสตกาล แสดงภาพชายหนุ่มรุ่นเยาว์ที่มีองคชาตอ่อนตัว

ภาพปูนเปียกสมัยโรมันโบราณจากในเมืองปอมเปอี มีอายุประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 1 แสดงเทพกำลังชั่งน้ำหนักองคชาตขนาดใหญ่ที่แข็งตัวตลอดเวลากับถุงทองคำ

เดวิด,(1504) โดยมีเกลันเจโล

กรีซโบราณเชื่อว่าองคชาตขนาดเล็กนั้นเป็นอุดมคติ นักวิชาการเชื่อว่าชาวกรีกโบราณส่วนใหญ่อาจมีขนาดองคชาตใกล้เคียงกับชาวยุโรปส่วนใหญ่ แต่ภาพแสดงทางศิลปะกรีกของหนุ่มวัยเยาว์ที่ถือว่าหล่อเหลานั้นจะมีองคชาตขนาดเล็กเกินไป ไม่ขริบ และมีหนังหุ้มปลายที่ยาวผิดสัดผิดส่วน ซึ่งสิ่งนี้ถูกมองว่าเป็นสิ่งในอุดมคติ สำหรับองคชาตขนาดใหญ่ในศิลปะกรีกโบราณนั้นสงวนไว้ให้กับบุคคลพิลึกเท่านั้น เช่น เซเทอร์ เป็นวิญญาณซึ่งอาศัยในป่ามีลักษณะคล้ายม้าที่น่ากลัว ซึ่งถูกแสดงในศิลปะกรีกด้วยองคชาตขนาดใหญ่มหิมาอย่างไร้เหตุผลที่แสดงเป็นตัวละครชายในจะสวมองคชาตปลอมสีแดงขนาดมหึมาใต้อาภรณ์ของของพวกเขา โดยมีจุดประสงค์เพื่อสร้างเสียงหัวเราะและต้องการให้ผู้ชมหัวเราะเยาะ

สุขนาฏกรรมของอริสโตฟานเนส เรื่อง (เมฆา) เขาประพันธ์ให้ตัวละครเฟดิปปิเดสพรรณาถึงชายหนุ่มวัยเยาว์ในอุดมคติซึ่งมีลักษณะ คือ อกเปล่งประกายและผิวพรรณเปล่งปลั่ง ไหล่กว้าง ลิ้นเล็ก ก้นใหญ่ และอวัยวะตรงง่ามขาเล็ก ในประมวลเรื่องปรัมปรากรีก เทพแห่งความอุดมสมบูรณ์มีองคชาตขนาดใหญ่และแข็งตัวอย่างถาวร ทำให้พรายเอปุสนั้นถูกมองว่าน่าเกลียดและไม่น่าดึงดูด ในของ เรื่อง ระบุว่า เมื่อแอโฟรไดทีมารดาของพรายเอปุส ซึ่งเป็นเทพีแห่งความรักและความงามได้ให้กำเนิดเขาออกมา เธอตกใจมากกับขนาดองคชาต และลิ้นขนาดยักษ์ของบุตรชาย เธอจึงตัดสินใจในป่าทุรกันดาร ต่อมาคนเลี้ยงแพะได้มาพบและชุบเลี้ยงเป็นบุตรชายของตนเอง ซึ่งในภายหลังเขาได้พบว่าองคชาตขนาดใหญ่ของพรายเอปุสสามารถช่วยเรื่องการเจริญเติบโตของพืชได้

ถึงอย่างไรก็ตาม มีข้อบ่งชี้ว่าชาวกรีกนั้นก็เปิดใจกับองคชาตขนาดใหญ่เช่นกัน โดยพบรูปปั้นของเทพเฮอร์มีสซึ่งมีองคชาตขนาดใหญ่เกินจริงตั้งอยู่นอกประตูเมืองหลักของกรุงเอเธนส์ และในอะเล็กซานเดรียช่วง 275 ปีก่อนคริสตกาลก็มีการจัดขบวนแห่เชิดชูเกียรติให้แก่ไดอะไนซัส โดยลากลึงค์ขนาด 180 ฟุตไปทั่วทั้งเมืองโดยมีชาวเมืองสักการะด้วยการร้องเพลงสวดและท่องบทกวี ในทางตรงกันข้าม ชาวโรมันดูชื่นชมกับองคชาตขนาดใหญ่ โดยมีการพบกู้รูปปั้นลึงค์ขนาดใหญ่ได้เป็นจำนวนมากจากซากเมืองปอมเปอี การพรรณนาภาพของพรายเอปุสได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในศิลปะและวรรณกรรมกามวิสัยของโรมัน ซึ่งมีการพบถึงแปดสิบบทที่ยังคงเหลือรอดมาจนถึงปัจจุบัน

ในคัมภีร์ไบเบิลมีการกล่าวถึงองคชาตเช่นกัน ความว่า

¹⁸ เมื่อนางทำตัวแพศยาต่อไปอย่างโจ่งแจ้ง และเปิดเผยความเปลือยเปล่าของนาง เราก็เบือนหน้าหนีจากนางด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์ เหมือนที่เราได้หันหน้าหนีจากพี่สาวของนาง ¹⁹ ถึงกระนั้นนางยิ่งสำส่อนเหลวแหลกมากขึ้น เมื่อระลึกถึงวัยสาวขณะเป็นโสเภณีอยู่ในอียิปต์ ²⁰ ที่นั่นนางกระสันหาชู้รักทั้งหลายของนางผู้ซึ่งอวัยวะเพศเหมือนของลาและอสุจิเหมือนของม้า เอเสเคียล 23:18-20 TNCV

ตำนานจีนโบราณระบุว่าชายที่ชื่อเล่า ไอ่ เป็นชายที่มีองคชาตใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาลอบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพระพันปีจ้าว (ประมาณ 280–228 ปีก่อนคริสตกาล) พระราชมารดาของจิ๋นซีฮ่องเต้โดยแกล้มปลอมตนเป็นขันทีเกาหลีโบราณมีความชื่นชมกับองคชาตขนาดใหญ่ และว่ากันว่าพระเจ้าจีจึงแห่งชิลลาทรงมีพระคุยหฐานยาวสี่สิบห้าเซนติเมตร ซึ่งใหญ่มากจนผู้สนองพระองค์ต้องทำการค้นหาสตรีที่สามารถเข้ากับพระองค์ได้ ด้านญี่ปุ่น ภาพวาดลามกดั้งเดิมมักแสดงอวัยวะสืบพันธ์ที่มีขนาดใหญ่เกินจริง ภาพวาดประเภทนี้ที่เก่าแก่ที่สุดพบที่วัดโฮรีวจิในเมือง จังหวัดนาระ มีอายุราวคริสต์ศตวรรษที่ 8 ซึ่งแสดงองคชาตที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่

กามสูตร ตำราเรื่องเพศของอินเดียโบราณ ต้นฉบับเขียนด้วยภาษาสันสกฤต ซึ่งอาจมีอายุอยู่ระหว่างศตวรรษที่ 2 ถึง 4 ก่อนคริสต์ศักราช มีการแบ่งบุรุษออกเป็นสามประเภทตามขนาดองคชาต ได้แก่ ขนาด "กระต่ายป่า" (ประมาณ 5–7 ซม. หรือ 2–3 นิ้ว เมื่อแข็งตัว) ขนาด "วัวกระทิง" (ประมาณ 10–15 ซม. หรือ 4–6 นิ้ว) และขนาด "ม้า" (18–20 ซม. หรือ 7–8 นิ้ว) ตำราดังกล่าวยังแบ่งช่องคลอดของสตรีออกเป็นสามขนาดด้วยเช่นกัน ("กวาง", "ม้าตัวเมีย" และ "ช้าง") และมีการแนะนำให้บุรุษจับคู่ขนาดช่องคลอดของสตรีที่เขามีเพศสัมพันธ์ด้วยกับขนาดองคชาตของเขาเอง นอกจากนี้ยังมีการให้คำแนะนำที่มีความคลุมเครือด้านการแพทย์ เกี่ยวกับการขยายขนาดองคชาตโดยใช้ด้วย

หลังยุคคลาสสิก

รูปคนเหมือนของโลโดวิโค คาโปนี (วาดขึ้นประมาณ ค.ศ. 1550–1555) โดยแอกโนโล ดี โคสิโมแสดงอยู่ใต้เสื้อแจ็คเก็ตของเด็กหนุ่ม ค็อดพีซขนาดยิ่งใหญ่ยิ่งเป็นที่นิยมในแฟชั่นเท่านั้น

ในยุคกลาง องคชาตยิ่งยาวยิ่งเป็นที่ต้องการ ดังปรากฏในนิทานเรื่อง อาหรับราตรี ว่า "อาลีและน้องชายขนาดใหญ่" (Ali with the Large Member) นักเขียนชาวในช่วงศตวรรษที่ 9 ได้เขียนเสียดสีจินตนาการนี้ไว้ว่า "หากความยาวขององคชาตเป็นเครื่องหมายแห่งเกียรติยศ เช่นนั้นล่อก็คงจะมาจากเผ่ากุเรช" (เผ่าซึ่งมุฮัมมัดสืบเชื้อสายลงมา)

ชาวนอร์สยุคกลางถือว่าขนาดองคชาตของผู้ชายเป็นตัววัดความเป็นลูกผู้ชายของผู้นั้นวัตถุมงคลเกี่ยวเนื่องกับเวทมนตร์ของชาวนอร์สในศตวรรษที่สิบสามจากบาร์เกิน ซึ่งเป็นบน ช่วงปลายศตวรรษที่สิบสี่มีการบันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับพระชนม์ชีพของในเอกสารตัวเขียน โดยระบุถึงพิธีกรรมนอกรีตซึ่งยึดเอาองคชาตม้าที่ดองไว้เป็นศูนย์กลางและเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของลัทธิ ซึ่งสมาชิกของลัทธิจะเวียนรอบเป็นวงกลม แต่กลอนบูชาสรรเสริญ และส่งเสริมให้สมาชิกอื่นในลัทธิประพฤติตนตามนัยทางเพศ

ในช่วงสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา ผู้ชายชาวยุโรปบางคนจะสวม (codpiece) ซึ่งขับเน้นอวัยวะสืบพันธ์ของผู้สวมใส่ โดยไม่มีหลักฐานโดยตรงที่แสดงว่าการสวมใส่นั้นเพื่อขับเน้นขนาดปรากฏขององคชาตของผู้สวมใส่ แต่ค็อดพีซยิ่งมีขนาดใหญ่เท่าไรก็จะยิ่งถูกมองว่าเป็นแฟชั่นเท่านั้น

แนวความคิดร่วมสมัย

ป้ายโฆษณาในประเทศแอฟริกาใต้

แนวความคิดของผู้ชายเอง

ผู้ชายอาจประเมินขนาดองคชาตของตนต่ำเกินไปเมื่อเทียบกับผู้อื่น การสำรวจโดยนักเพศวิทยาแสดงให้เห็นว่า มีผู้ชายจำนวนมากที่เชื่อว่าองคชาตขนาดเฉลี่ยของตนนั้นไม่เพียงพอ การศึกษาอื่นยังพบว่าเพศศึกษาด้านการวัดขนาดองคชาตมาตรฐานจะเป็นประโยชน์และช่วยบรรเทาความกังวลเรื่องขนาดองคชาตที่เล็กของผู้ป่วย ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมีความเชื่อที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นเรื่องปกติในทางการแพทย์ ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยเกือบทั้งหมดมีความกังวลเกี่ยวกับขนาดองคชาตของตน เนื่องจากประเมินขนาดองคชาตเฉลี่ยไว้สูงเกินไป ซึ่งแนวคิดเรื่องการมีองคชาตขนาดใหญ่มักเชื่อมโยงกับความภูมิใจแห่งตนที่สูงขึ้น ความกลัวการหดหายไปขององคชาตในนิทานพื้นบ้านทำให้เกิดอุปาทานหมู่ที่เรียกว่าโรคหำหดขึ้น แม้ว่าองคชาตอาจจะลดขนาดลงได้จากการสร้างเนื้อเยื่อแผลเป็นขึ้นจากภาวะทางการแพทย์ที่เรียกว่า นักการตลาดของผลิตภัณฑ์จึงใช้ประโยชน์จากความกลัวในความไม่พอนี้ แต่ไม่มีความสอดคล้องกับความเห็นในแวดวงวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับเทคนิคการเสริมขนาดใดที่นอกเหนือจากการผ่าตัด ที่จะช่วยเพิ่มความหนาหรือความยาวขององคชาจขณะแข็งตัวที่อยู่ในช่วงขนาดที่ปกติอยู่แล้ว

การหดและการใหญ่ขึ้น

ความกังวลส่วนบุคคลที่แพร่หลายเกี่ยวกับขนาดองคชาตได้นำไปสู่การสร้างและสะท้อนออกมาในวัฒนธรรมประชานิยมจำนวนมากเกี่ยวกับขนาดองคชาต โรคหำหดเป็นรูปแบบหนึ่งของภาวะอุปาทานหมู่ที่เกี่ยวของกับการหายไปหรือการหดหายไปขององคชาต เรียกว่า กลุ่มอาการอวัยวะสืบพันธุ์หด อย่างไรก็ตาม องคชาตสามารถหดลงได้อย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากการสร้างเนื้อเยื่อแผลเป็นจากภาวะของโรคเพโรนีย์ ซึ่งส่งผลกระทบกับผู้ชายมากถึงร้อยละ 10 ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ เช่น กระบอกสุญญากาศ (penis pumps) ยาเพิ่มขนาด และวิธีการเพิ่มขนาดองคชาตอื่น ๆ ที่คลุมเครือมีความแผร่หลายมากผ่านทาง ในปัจจุบัน ยังไม่มีความเห็นใดจากแวดวงวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับเทคนิคการเพิ่มขนาดใดที่นอกเหนือจากการผ่าตัด ที่จะเพิ่มความหนาหรือความยาวขององคชาตขณะแข็งตัวที่อยู่ในช่วงปกติ (4.5 ถึง 7 นิ้ว)

ท่ามกลางชายรักเพศเดียวกัน

การศึกษาที่ดำเนินการในมหาวิทยาลัยยูเทรกต์ พบว่า เกย์ส่วนมากในการศึกษานี้ถือว่าองคชาตขนาดใหญ่นั้นเป็นสิ่งในอุดมคติ และการมีองคชาตขนาดใหญ่นั้นเชื่อมโยงกับความภูมิใจแห่งตนที่สูงขึ้น การศึกษาหนึ่งที่ทำการวิเคราะห์ชุดข้อมูล พบว่า โดยเฉลี่ยองคชาตของชายรักร่วมเพศนั้นใหญ่กว่าองคชาตของชายรักต่างเพศ (ยาว 6.32 นิ้ว [16.05 ซม.] ในเกย์เทียบกับยาว 5.99 นิ้ว [15.21 ซม.] ในชายรักต่างเพศ และเส้นรอบวง 4.95 นิ้ว [12.57 ซม.] ในเกย์เทียบกับเส้นรอบวง 4.80 นิ้ว [12.19 ซม.] ในชายรักต่างเพศ)

วิวัฒนาการ

องคชาตของมนุษย์หนากว่าสัตว์ในอันดับวานรอื่นทั้งในแง่สัมบูรณ์และสัมพัทธ์กับส่วนอื่นของร่างกาย การวิจัยเบื้องต้นที่ใช้การวัดอย่างไม่ถูกต้องสรุปว่า องคชาจของมนุษย์ก็พัฒนาให้ยาวขึ้นเช่นกัน ที่จริงแล้วองคชาตของชิมแปนซีก็ไม่ได้สั้นไปกว่าของมนุษย์ ซึ่งชิมแปนซีมีขนาดองคชาตยาวเฉลี่ย 14.4 ซม. (5.7 นิ้ว) และอันดับวานรอื่น ๆ บางตัวมีขนาดองคชาตสัมพันธ์กับน้ำหนักตัว

เหตุผลด้านการวิวัฒนาการให้หนาขึ้นนั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด คำอธิบายหนึ่งคือการที่องคชาตหนาขึ้นคือการปรับตัวที่สอดรับกับการเพิ่มขนาดขึ้นของ เชื่อกันว่าช่องของช่องคลอดในมนุษย์ขยายขนาดขึ้นเพื่อรองรับกะโหลกศีรษะของเด็กแรกเกิดที่ใหญ่ขึ้น จากนั้นในผู้หญิงอาจมีโดยเลือกผู้ชายที่มีองคชาตที่ใหญ่พอดีกับช่องคลอด เพื่อให้มีการและนำไปสู่การหลั่งน้ำอสุจิได้

สมมติฐานการวิวัฒนาการอื่นมีการอธิบายเรื่องความยาวและเส้นรอบวงขององคชาตที่ค่อนข้างใหญ่ของมนุษย์ รวมถึงสมมติฐานเรื่องการแข่งขันของตัวอสุจิและสมมติฐานการแข่งขันของคู่ผสม โดยสมมติฐานเรื่องการแข่งขันของตัวอสุจินั้นไม่ได้รับการสนับสนุนมากเท่ากับในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นที่มีการแข่งขันของตัวอสุจิ ซึ่งจะมีวิวัฒนาการให้อัณฑะมีขนาดใหญ่ขึ้่นไม่ใช่ให้องคชาตใหญ่ขึ้น สมมติฐานการแข่งขันของคู่ผสมมีการคาดว่าองคชาตที่มีขนาดใหญ่กว่าจะสามารถแทนที่ตัวอสุจิของอีกฝ่ายได้ จากการศึกษาพบว่าองคชาตที่ใหญ่ขึ้นไม่สามารถแทนที่ตัวอสุจิของผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพขึ้นเทียบกับองคชาตที่เล็กกว่า แต่องคชาตที่ยาวกว่านั้นจะสามารถหลั่งน้ำอสุจิภายในช่องคลอดในจุดที่องคชาตอื่นจะมากำจัดได้ยากขึ้น ความลึกของเชิงการก็มีความสัมพันธ์กับการแข่งขันของตัวอสุจิเช่นกัน

อ้างอิง

1. Veale, David; Miles, Sarah; Bramley, Sally; Muir, Gordon; Hodsoll, John (June 2015). "Am I normal? A systematic review and construction of nomograms for flaccid and erect penis length and circumference in up to 15 521 men: Nomograms for flaccid/erect penis length and circumference". BJU International. 115 (6): 978–986. doi:10.1111/bju.13010. PMID 25487360.
2. Stang, Jamie; Story, Mary (2005). "Ch. 1. Adolescent Growth and Development" (PDF). ใน Stang J, Story M (บ.ก.). Guidelines for Adolescent Nutrition Services. University of Minnesota. p. 3. สืบค้นเมื่อ 26 November 2012.
3. ; Lue, Tom F; McAninch, Jack W (1996). "Penile Length in the Flaccid and Erect States: Guidelines for Penile Augmentation". . 156 (3): 995–7. doi:10.1016/S0022-5347(01)65682-9. PMID 8709382.
4. Chen, J; Gefen, A; Greenstein, A; Matzkin, H; Elad, D (2001). "Predicting penile size during erection". International Journal of Impotence Research. 12 (6): 328–33. doi:10.1038/sj.ijir.3900627. PMID 11416836.
5. "ANSELL RESEARCH – The Penis Size Survey". . March 2001. สืบค้นเมื่อ 2006-07-13.
6. Wylie, Kevan R; Eardley, Ian (2007). "Penile size and the 'small penis syndrome'". BJU International. 99 (6): 1449–55. doi:10.1111/j.1464-410X.2007.06806.x. PMID 17355371.
7. "Penis Size FAQ & Bibliography". Kinsey Institute. 2009. สืบค้นเมื่อ 2013-11-07.
8. Dr. Andrew Siege (12 November 2018). "Is this normal? 10 common penile 'flaws' you may have". New Jersey Urology, 12 Nov 2018. สืบค้นเมื่อ 23 May 2021.
9. Promodu, K; Shanmughadas, K V; Bhat, S; Nair, K R (2007). "Penile length and circumference: An Indian study". International Journal of Impotence Research. 19 (6): 558–563. doi:10.1038/sj.ijir.3901569. PMID 17568760.
10. Chen, J; Gefen, A; Greenstein, A; Matzkin, H; Elad, D (December 2000). "Predicting penile size during erection". International Journal of Impotence Research (ภาษาอังกฤษ). 12 (6): 328–333. doi:10.1038/sj.ijir.3900627. ISSN 0955-9930. PMID 11416836. S2CID 17447888.
11. "Is Your Penis Normal? There's a Chart for That - RealClearScience". realclearscience.com.
12. Ponchietti, Roberto; Mondaini, Nicola; Bonaf&Egrave, Massimiliano; Di Loro, Filippo; Biscioni, Stefano; Masieri, Lorenzo (2001). "Penile Length and Circumference: A Study on 3,300 Young Italian Males". European Urology. 39 (2): 183–6. doi:10.1159/000052434. PMID 11223678. S2CID 46856727.
13. Aitken, Paul. . altpenis.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 April 2012. สืบค้นเมื่อ 2007-11-09.
14. . Glossary. Center for Program Evaluation and Performance Management, Bureau of Justice Assistance. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 September 2015. สืบค้นเมื่อ 26 July 2018 – โดยทาง BJA.gov. A sample that is not representative of the population to which generalizations are to be made. For example, a group of band students would not be representative of all students at the middle school, and thus would constitute a biased sample if the intent was to generalize to all middle school students.
15. Chrouser, Kristin; Bazant, Eva; Jin, Linda; Kileo, Baldwin; Plotkin, Marya; Adamu, Tigistu; Curran, Kelly; Koshuma, Sifuni (August 2013). "Penile Measurements in Tanzanian Males: Guiding Circumcision Device Design and Supply Forecasting". Journal of Urology. 190 (2): 544–550.  10.1.1.963.3280. doi:10.1016/j.juro.2013.02.3200. PMID 23473900.
16. "A Study on the Penile Size of Korea men". Korean Journal of Urology. Chung, KM. 12 (4): 401–404. December 1971. สืบค้นเมื่อ 9 April 2019 – โดยทาง kmbase.medric.or.kr.
17. Yoon, Jong Seon; Lee, Gil Ho; Chang, Dae Soo (16 June 2016). "The Relationship between Height and Body Weight and Penile Size in University Students". Korean Journal of Urology. 39 (11): 1061–1064.
18. Park, Jong Kwan; Doo, A. Ram; Kim, Joo Heung; Park, Hyung Sub; Do, Jung Mo; Choi, Hwang; Park, Seung Chol; Kim, Myung Ki; Jeong, Young Beom; Kim, Hyung Jim; Kim, Young Gon; Shin, Yu Seob (13 September 2016). "Prospective investigation of penile length with newborn male circumcision and second to fourth digit ratio". Canadian Urological Association Journal. 10 (9–10): E296–E299. doi:10.5489/cuaj.3590. PMC 5028213. PMID 27695583.
19. King, Bruce M. (2 January 2021). "Average-Size Erect Penis: Fiction, Fact, and the Need for Counseling". Journal of Sex & Marital Therapy. 47 (1): 80–89. doi:10.1080/0092623X.2020.1787279. PMID 32666897.
20. Schonfeld, William A (1943). "Primary and Secondary Sexual Characteristics". American Journal of Diseases of Children. 65 (4): 535. doi:10.1001/archpedi.1943.02010160019003.
21. . cnn.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-22. สืบค้นเมื่อ 2022-08-03.
22. Choi, In Ho; Kim, Khae Hawn; Jung, Han; Yoon, Sang Jin; Kim, Soo Woong; Kim, Tae Beom (September 2011). "Second to fourth digit ratio: a predictor of adult penile length". Asian J Androl. 3 (5): 710–714. doi:10.1038/aja.2011.75. PMC 3739592. PMID 21725330.
23. Christensen, Jen (8 March 2016). "Trump: Do small hands equal small penis, or a myth?". CNN.
24. II, Thomas H. Maugh (4 July 2011). "Judging penis size by comparing index, ring fingers". Los Angeles Times.
25. Siminoski, Kerry; Bain, Jerald (1988). "The relationships among height, penile length, and foot size". Annals of Sex Research. 6 (3): 231–235. doi:10.1007/BF00849563. S2CID 198915780.
26. Shah, J; Christopher, N (2002). "Can shoe size predict penile length?". BJU International. 90 (6): 586–587. doi:10.1046/j.1464-410X.2002.02974.x. PMID 12230622. S2CID 20887458.
27. Cecil, Adams (26 August 2003). "The size of things to come". The Straight Dope. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-16. สืบค้นเมื่อ 2006-08-05.
28. Ikegaya, Hiroshi; Suzuki, Motofumi; Kondou, Hiroki; Kawai, Taketo; Sato, Yusuke; Kitamura, Tadaichi; Kume, Haruki (4 February 2021). "Nose size indicates maximum penile length". Basic and Clinical Andrology. 31 (1): 3. doi:10.1186/s12610-021-00121-z. PMC 7860195. PMID 33535970. สืบค้นเมื่อ 28 June 2022.
29. Goodman, Frances R (2002). "Limb malformations and the humanHOX genes". American Journal of Medical Genetics. 112 (3): 256–65. doi:10.1002/ajmg.10776. PMID 12357469.
30. Mortlock, Douglas P; Innis, Jeffrey W (1997). "Mutation of HOXA13 in hand-foot-genital syndrome". Nature Genetics. 15 (2): 179–80. doi:10.1038/ng0297-179. PMID 9020844. S2CID 24522600.
31. Mondaini, Nicola; Gontero, Paolo (2005). "Idiopathic short penis: Myth or reality?". BJU International. 95 (1): 8–9. doi:10.1111/j.1464-410X.2005.05238.x. PMID 15638885.
32. Orakwe, J C; Ogbuagu, B O; Ebuh, G U (29 August 2007). "Can physique and gluteal size predict penile length in adult Nigerian men?". West African Journal of Medicine. 25 (3): 223–225. doi:10.4314/wajm.v25i3.28282. PMID 17191423.
33. Herbenick, Debby; Reece, Michael; Schick, Vanessa; Sanders, Stephanie A. (January 2014). "Erect Penile Length and Circumference Dimensions of 1,661 Sexually Active Men in the United States". The Journal of Sexual Medicine. 11 (1): 93–101. doi:10.1111/jsm.12244. PMID 23841855. S2CID 9498368.
34. Spitz, Aaron (2018). The Penis Book: A Doctor's Complete Guide to the Penis—From Size to Function and Everything in Between. Rodale Books. p. 43.
35. Michael Pertschuk; Alice Trisdorfer. "Men's bodies—the survey". Psychology Today. สืบค้นเมื่อ 2007-07-17.
36. Jill Neimark. "The beefcaking of America". Psychology Today Nov–Dec 1994. สืบค้นเมื่อ 2022-06-24.
37. Eisenman, Russell (2001). "Penis size: Survey of female perceptions of sexual satisfaction". BMC Women's Health. 1 (1): 1. doi:10.1186/1472-6874-1-1. PMC 33342. PMID 11415468.
38. Francken, A.B; Van De Wiel, H.B.M; Van Driel, M.F; Weijmar Schultz, W.C.M (2002). "What Importance Do Women Attribute to the Size of the Penis?" (PDF). European Urology. 42 (5): 426–31. doi:10.1016/S0302-2838(02)00396-2. :11370/c999b218-0b41-4410-a30a-d8b20f5d4e54. PMID 12429149.
39. Mautz, B. S; Wong, B. B. M; Peters, R. A; Jennions, M. D (2013). "Penis size interacts with body shape and height to influence male attractiveness". Proceedings of the National Academy of Sciences. 110 (17): 6925–30. Bibcode:2013PNAS..110.6925M. doi:10.1073/pnas.1219361110. PMC 3637716. PMID 23569234.
40. Prause, Nicole; Park, Jaymie; Leung, Shannon; Miller, Geoffrey (2015). "Women's Preferences for Penis Size: A New Research Method Using Selection among 3D Models". PLOS ONE. 10 (9): e0133079. Bibcode:2015PLoSO..1033079P. doi:10.1371/journal.pone.0133079. PMC 4558040. PMID 26332467.
41. Smith, Anthony M A; Jolley, Damien; Hocking, Jane; Benton, Kim; Gerofi, John (2016). "Does penis size influence condom slippage and breakage?". International Journal of STD & AIDS. 9 (8): 444–7. doi:10.1258/0956462981922593. PMID 9702591. S2CID 29431895.
42. Laura Rosenthal; Jacqueline Burchum (17 February 2017). Lehne's Pharmacotherapeutics for Advanced Practice Providers - E-Book. Elsevier Health Sciences. pp. 551–. ISBN .
43. Eberhard Nieschlag; Hermann Behre (29 June 2013). Andrology: Male Reproductive Health and Dysfunction. Springer Science & Business Media. pp. 54–. ISBN .
44. Hartmut Porst; Jacques Buvat (15 April 2008). Standard Practice in Sexual Medicine. John Wiley & Sons. pp. 263–. ISBN .
45. "What Does It Mean to Be a 'Grower' or a 'Shower'?". 12 September 2019.
46. Yafi, Faysal A.; Alzweri, Laith; McCaslin, Ian R.; Libby, Russell P.; Sangkum, Premsant; Sikka, Suresh C.; Hellstrom, Wayne J. G. (November 2018). "Grower or shower? Predictors of change in penile length from the flaccid to erect state". International Journal of Impotence Research. 30 (6): 287–291. doi:10.1038/s41443-018-0053-3. PMID 30068977. S2CID 51892304.
47. "Surgeons Pinch More Than An Inch From The Arm To Rebuild A Micropenis". 7 December 2004. สืบค้นเมื่อ 2007-07-25. "Whereas the average size of the human penis is around 12.5 cm or 5 inches, a micropenis spans less than 7 cm or just over two inches."
48. "Length-boosting surgery for 'micro-penises'". . 6 December 2004. สืบค้นเมื่อ 2006-08-06.
49. Swan, Shanna H; Main, Katharina M; Liu, Fan; Stewart, Sara L; Kruse, Robin L; Calafat, Antonia M; Mao, Catherine S; Redmon, J. Bruce; Ternand, Christine L; Sullivan, Shannon; Teague, J. Lynn (2005). "Decrease in Anogenital Distance among Male Infants with Prenatal Phthalate Exposure". Environmental Health Perspectives. 113 (8): 1056–1061. doi:10.1289/ehp.8100. PMC 1280349. PMID 16079079.
50. . copa.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 March 2012. สืบค้นเมื่อ 2007-04-09.
51. Miner, John (29 April 2006). "Pesticides may affect penis size". London Free Press.
52. "Hormone Hell". DISCOVER. สืบค้นเมื่อ 2008-04-05.
53. "Lavender and Tea Tree Oils May Cause Breast Growth in Boys". NIH. สืบค้นเมื่อ 2008-04-07.
54. Henley, Derek V; Lipson, Natasha; Korach, Kenneth S; Bloch, Clifford A (2007). "Prepubertal Gynecomastia Linked to Lavender and Tea Tree Oils". New England Journal of Medicine. 356 (5): 479–85. doi:10.1056/NEJMoa064725. PMID 17267908.
55. "Chemicals and Male Reproductive Health". Ces.iisc.ernet.in. สืบค้นเมื่อ 2010-08-14.
56. Swan, Shanna H (2008). "Environmental phthalate exposure in relation to reproductive outcomes and other health endpoints in humans". Environmental Research. 108 (2): 177–184. Bibcode:2008ER....108..177S. doi:10.1016/j.envres.2008.08.007. PMC 2775531. PMID 18949837.
57. Haliloglu, Ahmet; Baltaci, Sumer; Yaman, Onder (2007). "Penile Length Changes in Men Treated with Androgen Suppression Plus Radiation Therapy for Local or Locally Advanced Prostate Cancer". The Journal of Urology. 177 (1): 128–30. doi:10.1016/j.juro.2006.08.113. PMID 17162022.
58. Center of Disease Control. "DES Update: Consumers". สืบค้นเมื่อ 2013-11-07.
59. Dover, Kenneth James (1989) [1978]. Greek Homosexuality. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. pp. 126–128. ISBN . size.
60. Kim, Won Whe (2016). "2: History and Cultural Perspective". ใน Park, Nam Cheol; Moon, Du Geon; Kim, Sae Woong (บ.ก.). Penile Augmentation. Berlin and Heidelberg, Germany: Springer-Verlag. pp. 11–26. ISBN .
61. Robins, Gay (1993). Women in Ancient Egypt. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. pp. 189–190. ISBN . Turin erotic papyrus.
62. Schmidt, Robert A.; Voss, Barbara L. (2000). Archaeologies of Sexuality. Abingdon-on-Thames, England: Psychology Press. p. 254. ISBN .
63. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2007. สืบค้นเมื่อ 2007-11-13.
64. Storie, Ian C.; Allen, Arlene (2005). A Guide to Ancient Greek Drama. Malden, Massachusetts, Oxford, England, and Victoria, Australia: Blackwell Publishing. p. 181. ISBN .
65. Roche, Paul (2005). Aristophanes: The Complete Plays: A New Translation by Paul Roche. New York City, New York: New American Library. p. 178. ISBN .
66. (1951). The Gods of the Greeks. London, England: Thames and Hudson. pp. 175–176. ISBN .
67. Ulrich Marzolph (2004). The Arabian Nights: An Encyclopedia. Santa Barbara, Calif: ABC-CLIO. pp. 97–8. ISBN .
68. Mitchell, Steven A. (2011). Witchcraft and Magic in the Nordic Middle Ages. Philadelphia, Pennsylvania: University of Pennsylvania Press. pp. 55–57. ISBN .
69. "Men Worry More About Penile Size Than Women, Says 60-Year-Old Research Review". ScienceDaily. 31 May 2007.
70. Treatment of men complaining of short penis. National Library of Medicine. (June 2005). Retrieved on 2021-02-11.
71. ; Frederick, David A; Peplau, Letitia Anne (2006). "Does Size Matter? Men's and Women's Views on Penis Size Across the Lifespan". Psychology of Men & Masculinity. 7 (3): 129–143. doi:10.1037/1524-9220.7.3.129.
72. Rigaud, Gilbert; Berger, Richard E (1995). "Corrective Procedures for Penile Shortening Due to Peyronie's Disease". The Journal of Urology. 153 (2): 368–70. doi:10.1097/00005392-199502000-00021. PMID 7815586.
73. Peyronie's disease. Mayo Clinic
74. Levine, Laurencea (2006). "Peyronie's disease and erectile dysfunction: Current understanding and future direction". Indian Journal of Urology. 22 (3): 246. doi:10.4103/0970-1591.27633.
75. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2010. สืบค้นเมื่อ 3 September 2010.
76. . online. 20 February 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 February 2009. สืบค้นเมื่อ 2022-04-23.
77. Woertman, Liesbeth; De Wit, John; Hoogesteeger, Marcel (2005). "Tevredenheid met het eigen lichaam en zelfwaardering van homoseksuele mannen: Maakt een grote(re) penis een man gelukkig?" [Body satisfaction and self-esteem of gay men: Does a large penis make a man happy?]. Tijdschrift voor Seksuologie. 29 (4): 181–188. สืบค้นเมื่อ 2022-04-23.
78. Bogaert, Anthony F; Hershberger, Scott (1999). "The relation between sexual orientation and penile size". Archives of Sexual Behavior. 28 (3): 213–21. doi:10.1023/A:1018780108597. PMID 10410197. S2CID 42801275.
79. . . 4 November 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2007. สืบค้นเมื่อ 2006-11-09.
80. Small, Meredith F. (1995). What's Love Got to Do With It? The Evolution of Human Mating. Anchor Books. ISBN .
81. Dixson, A. F. (2009). Sexual selection and the origins of human mating systems. Oxford University Press. pp. 61–65. ISBN .
82. Bowman, Edwin A (2007). "Why the Human Penis is Larger than in the Great Apes". Archives of Sexual Behavior. 37 (3): 361. doi:10.1007/s10508-007-9297-6. PMID 18158617. S2CID 28199803.
83. Cotner, Sehoya; Wassenberg, Deena (2020). The Evolution and Biology of Sex (ภาษาอังกฤษ).