สว สแอร เยอรม น Schweizerische Luftverkehr AG ฝร งเศส S A Suisse pour la Navigation Aérienne เป นอด ตสายการบ นประจำชาต ข

สวิสแอร์ (เยอรมัน: Schweizerische Luftverkehr-AG; ฝรั่งเศส: S.A. Suisse pour la Navigation Aérienne) เป็นอดีตสายการบินประจำชาติของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ตั้งแต่การก่อตั้งในปี 1931 จนถึงการล้มละลายในปี 2002 สายการบินก่อตั้งขึ้นจากการควบรวมกิจการระหว่างและ โดยตลอดการดำเนินงาน 71 ปีของสายการบิน สวิสแอร์มีฉายาว่า "ธนาคารบินได้" จากสภาพทางการเงินที่มั่นคง จนกลายเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติสวิตเซอร์แลนด์^[] สายการบินมีสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานซือริชใน

สวิสแอร์

IATA	ICAO	รหัสเรียก
SR	SWR	SWISSAIR

ก่อตั้ง

26 มีนาคม ค.ศ. 1931 (93 ปี)

เลิกดำเนินงาน

31 มีนาคม ค.ศ. 2002 (22 ปี)
(โอนย้ายการดำเนินงานให้กับ ซึ่งต่อมาเป็นสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์)

ท่าหลัก

สะสมไมล์

พันธมิตรการบิน

โกลบอลเอกซ์เซลเลนซ์ (ค.ศ. 1989-1990)
แอตแลนติกเอกซ์เซลเลนซ์ (ค.ศ. 1997-2000)
(ค.ศ. 1992-2002)

บริษัทลูก

(ค.ศ. 1993–2001)
(ค.ศ. 1978–2002)
สวิสแอร์ เอเชีย (ค.ศ. 1995–2001)

บริษัทแม่

สวิสแอร์กรุ๊ป (เอสแอร์กรุ๊ป)

สำนักงานใหญ่

ซือริช ประเทศสวิตเซอร์แลนด์

บุคลากรหลัก

(ซีอีโอ)
เรโต ฟรังซิโอนี (ประธาน)

สวิสแอร์ประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนักในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1990 หลังมีการเริ่มใช้ "กลยุทธ์นักล่า" อุบัติเหตุของ ในปี 1998 ซึ่งส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 229 คน สร้างค่าใช้จ่ายในกระบวนการศาลและกระแสวิพากษ์วิจารณ์เชิงลบให้กับสายการบิน โดยหลังจากสภาพเศรษฐกิจตกต่ำภายหลังวินาศกรรม 11 กันยายน มูลค่าทรัพย์สินของสวิสแอร์ก็ลดน้อยลง จนต้องหยุดการดำเนินงานในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2001 ก่อนที่รัฐบาลสวิสจะเข้ามาช่วยสนับสนุนจนสามารถกลับมาดำเนินได้อีกครั้งจนถึงวันที่ 31 มีนาคม ค.ศ. 2002 เที่ยวบินสุดท้ายของสวิสแอร์ลงจอดที่ซือริชจากเซาเปาลูในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2002

ในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2002 ครอสแอร์ อดีตสายการบินลูกของสวิสแอร์ ได้ปรับองค์กรใหม่และใช้ชื่อสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์ และรับการดำเนินงานทั้งหมดของสวิสแอร์ สวิสอินเตอร์แนชนัลได้เป็นส่วนหนึ่งของเครือลุฟท์ฮันซ่าในปี 2005

กิจการองค์กร

สำนักงานใหญ่

สวิสแอร์มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในพื้นที่ของท่าอากาศยานซือริชใน ในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1930 สวิสแอร์มีสำนักงานใหญ่ในในซือริช

บริษัทลูก

: สายการบินเช่าเหมาลำสัญชาติสวิสที่มีฐานการบินในซือริชและ ซึ่งเดิมควบรวมกิจการกับเพื่อก่อตั้งสวิสแอร์ ก่อนที่จะก่อตั้งสายการบินใหม่ด้วยชื่อเดิมนี้อีกครั้งในปี 1953 โดยได้ดำเนินการภายใต้สวิสแอร์ในปี 1997 ก่อนที่จะถูกเข้าควบคุมในปี 2009 และดำเนินงานให้กับแอร์เบอร์ลินจนถึงการเลิกดำเนินงานในปี 2017
: สายการบินระดับภูมิภาคสัญชาติสวิส โดยมีฐานการบินอยู่ที่ สวิสแอร์ได้โอนย้ายการดำเนินงานทั้งหมดให้ครอสแอร์ช่วงหนึ่งก่อนที่จะปรับองค์กรเป็นสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
สวิสแอร์ เอเชีย: สายการบินลูกที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อให้สามารถดำเนินเที่ยวบินสู่ไทเป สาธารณรัฐจีนได้พร้อมกันกับสาธารณรัฐประชาชนจีนในระหว่างความขัดแย้งของทั้งสองประเทศ

จุดหมายปลายทาง

ฝูงบิน

ฝูงบินสุดท้าย

ก่อนการเลิกดำเนินงาน สวิสแอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:

ฝูงบินของสวิสแอร์
เครื่องบิน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	ผู้โดยสาร				หมายเหตุ
เครื่องบิน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	F	C	Y	รวม	หมายเหตุ
แอร์บัส เอ319-100	5	—	—	18	92	110	ลูกค้าเปิดตัว
แอร์บัส เอ320-200	24	—	—	18	156	174
แอร์บัส เอ321-100	8	—	—	18	202	220
แอร์บัส เอ330-200	16	—	12	42	142	196	การจัดเรียงมาตรฐาน
แอร์บัส เอ330-200	16	—	—	48	182	230	การจัดเรียงแบบหนาแน่นสูง
แอร์บัส เอ340-600	—	9	รอประกาศ				คำสั่งซื้อถูกยกเลิกหลังล้มละลาย เดิมจะทดแทนแมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-11
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-11	20	—	8	47	164	219	การจัดเรียงแบบหนาแน่นต่ำ ไม่เคยใช้หลังการล้มละลาย
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-11	20	—	12	49	180	241	การจัดเรียงมาตรฐาน
รวม	73	9

ฝูงบินในอดีต

สวิสแอร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของสวิสแอร์
เครื่องบิน	จำนวน	เริ่มประจำการ	ปลดประจำการ	หมายเหตุ
แอร์บัส เอ310-200	5	1983	1995	ลูดค้าเปิดตัว สองลำขายให้กับ สามลำขายให้กับเฟดเอกซ์ เอกซ์เพรสเพื่อดัดแปลงสำหรับการขนส่งสินค้า
แอร์บัส เอ310-300	6	1985	2000
แอร์บัส เอ319-100	9	1996	2002	ส่วนมากโอนย้ายให้กับสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
แอร์บัส เอ320-200	20	1995	2002	ส่วนมากโอนย้ายให้กับสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
แอร์บัส เอ321-100	12	1995	2002	ส่วนมากโอนย้ายให้กับสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
แอร์บัส เอ330-200	16	1998	2002	ส่วนมากโอนย้ายให้กับสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
แอร์บัส เอ340-600	9	ยกเลิก		คำสั่งซื้อถูกยกเลิกโดยสวิสหลังการล้มละลายของสวิสแอร์ โดยได้มีการสั่งซื้อ เอ340-300 แทน ทั้งหมดไม่เคยถูกสร้างขึ้น คำสั่งซื้อสำหรับหกลำถูกซื้อต่อโดยเซาท์แอฟริกันแอร์เวส์และอีกสามลำขายให้กับไอบีเรีย
บีเอซี 1-11	3	1968	1969	เช่าเพื่อเพิ่มความสามารถการบรรทุกผู้โดยสาร
โบอิง 747-200บี	2	1971	1984
โบอิง 747-300	2	1983	2000	ลูกค้าเปิดตัว ขายให้กับเซาท์แอฟริกันแอร์เวส์
โบอิง 747-300เอ็ม	3	1983	1999	รวมที่เช่าหนึ่งลำ
	2	1934	1936	อากาศยานที่ผลิตจากโลหะทั้งลำลำแรกของสวิสแอร์
	1	1931	1947	รับต่อจาก
	8	1949	1957	ส่วนมากถูกขายต่อ
	12	1956	1968	ส่วนมากถูกขายต่อ เครื่องบินลำแรกของสวิสแอร์ที่มีระบบเรดาร์สภาพอากาศ
	2	1961	1962	เช่าขณะรอการส่งมอบของคอนแวร์ 990
	8	1962	1975	ส่วนมากถูกขายต่อ หนึ่งลำตก หนึ่งลำจัดแสดงที่ในลูเซิร์น
	1	1934	1934	เครื่องบินลำแรกของยุโรปที่มีพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ตกในปี 1934
	3	1937	1954
	1	1945	1945	เดิมถูกใช้เป็นเครื่องบินรบโดยกองทัพอากาศสหราชอาณาจักรในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ประจำการกับรัฐบาลสวิสก่อนขายให้กับสวิสแอร์ในปี 1944
	6	1934	1952
ดักลาส ดีซี-3	16	1937	1969
	5	1946	1959	ใช้ในเส้นทางสู่นครนิวยอร์ก-เจเอฟเค
	8	1951	1962
	5	1956	1962	ทั้งหมดถูกขายต่อ รวมดีซี-7 ลำสุดท้าย
ดักลาส ดีซี-8-32	3	1960	1967	หนึ่งลำดัดแปลงเป็นรุ่น -53 และสองลำดัดแปลงเป็นรุ่น -33
ดักลาส ดีซี-8-53	2	1963	1976	หนึ่งลำดัดแปลงมาจากรุ่น -33 หนึ่งลำและระเบิดหลังปล่อยผู้โดยสาร
ดักลาส ดีซี-8-62	7	1967	1984	สองลำดัดแปลงเป็นรุ่น -62F สำหรับการขนส่งสินค้า
ดักลาส ดีซี-9-15	5	1966	1968	ทั้งหมดส่งคืนให้กับหรือขายต่อ
ดักลาส ดีซี-9-32	22	1967	1988	หนึ่งลำดัดแปลงเป็นรุ่น -33F สำหรับการขนส่งสินค้า
	2	1931	1931	โอนย้ายมาจากอัดอาสตรา
	1	1948	1950
	1	1931	1950	รับต่อจาก จัดแสดงที่ในลูเซิร์น
	8	1931	1935	รับต่อจากและ
	3	1965	1972	ให้บริการโดย
	6	1988	1996
	2	1936	1939
	2	1932	1936	ทั้งสองถูกขายให้กับพรรครีพับลิกันในสงครามกลางเมืองสเปน
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-10-30	12	1972	1992	ส่วนใหญ่ขายให้กับนอร์ทเวสต์แอร์ไลน์
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-10-30อีอาร์	2	1972	1992
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9-41	4	1974	1975	เช่าจากสแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9-51	12	1975	1988
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-11	22	1991	2002	หนึ่งลำตกใน ที่เหลือถูกโอนย้ายไปยังสวิสอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์
	25	1980	1998	ลูกค้าเปิดตัว ส่วนมากขายให้กับสแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์และทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์
	3	1982	1996
	2	1995	1996
	1	1931	1938	รับต่อจากอัดอาสตรา
	1	1948	1953	ขายให้กับสำนักงานการบินกลาง
	1	1957	1957	ใช้สำหรับท่าอากาศยานบนที่สูง
	9	1960	1971	อากาศยานไอพ่นลำแรกของสวิสแอร์ ลำแรกเช่าจากสแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์

อ้างอิง

. Swissair. 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-02-19. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
Hermann, A., & Rammal, H. G. (2010). The grounding of the "flying bank". Management Decision, 48(7), 1048–62.
. accc.gov.au. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-22.
"." Swissair. Retrieved on 13 June 2009. "Swissair AG, P.O. Box, CH-8058 Zurich Airport"
"Headquarters of Swissair Zuerich-Kloten." KSG, Architects G.Müller + G.Berger. Retrieved on 27 September 2011. The building is located here กรกฎาคม 29, 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
. April 28, 1938. p. 416 (). "SOCIETE ANONYME SUISSE POUR LA NAVIGATION AERIENNE (Swissair), Dübendorf Aerodrome, Zürich."
"Swissair Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-04-18.
Patrick Eberhard (2008). "The whole Swissair fleet". Swissair.aero. สืบค้นเมื่อ 2008-09-02.
Árbol, Antonio Ruiz del (2002-06-28). "Iberia incorpora a su flota tres unidades del mayor avión de Airbus". Cinco Días (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 2024-04-03.

[1] . Swissair. 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1999-02-19. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.

[2] Hermann, A., & Rammal, H. G. (2010). The grounding of the "flying bank". Management Decision, 48(7), 1048–62.

[3] . accc.gov.au. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-22.

[4] "." Swissair. Retrieved on 13 June 2009. "Swissair AG, P.O. Box, CH-8058 Zurich Airport"

[KSG-5] "Headquarters of Swissair Zuerich-Kloten." KSG, Architects G.Müller + G.Berger. Retrieved on 27 September 2011. The building is located here กรกฎาคม 29, 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[6] . April 28, 1938. p. 416 (). "SOCIETE ANONYME SUISSE POUR LA NAVIGATION AERIENNE (Swissair), Dübendorf Aerodrome, Zürich."

[:0-7] "Swissair Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-04-18.

[8] Patrick Eberhard (2008). "The whole Swissair fleet". Swissair.aero. สืบค้นเมื่อ 2008-09-02.

[9] Árbol, Antonio Ruiz del (2002-06-28). "Iberia incorpora a su flota tres unidades del mayor avión de Airbus". Cinco Días (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 2024-04-03.