น ค อบทความฉบ บร างซ งเป ดโอกาสให ท กคนสามารถแก ไขได โปรดตรวจสอบว าเน อหาม ล กษณะเป นสาราน กรมและม ความโดดเด นควรแก การร

ทรานส์เวิลด์แอร์ไลน์

โลโก้สุดท้าย (1996–2001)

IATA	ICAO	รหัสเรียก
TW	TWA	TWA

ก่อตั้ง

16 กรกฎาคม ค.ศ. 1930
(as Transcontinental & Western Air)

เลิกดำเนินงาน

1 ธันวาคม ค.ศ. 2001
(เข้าซื้อกิจการโดย อเมริกันแอร์ไลน์)

ท่าหลัก

(1992–1994)
(1958–1982)
(1951–1972)
(1972–1982)
New York–JFK (1955–2001)
(1966–1985)
(1999–2001)
(1982–2001)

เมืองสำคัญ

สะสมไมล์

Aviators

บริษัทลูก

(1993–1995)

บริษัทแม่

(1961–1992)
(2001)

สำนักงานใหญ่

New York City (1930–1931; 1964–1987)
Kansas City, Missouri (1931–1964)
(1987–1992)
St. Louis, Missouri (1992–2001)
Fort Worth, Texas (Apr 2001–Dec 2001)

บุคลากรหลัก

Dick Robbins (1930–1934)
& (1931–1947)
(1931–1946)
(1939–1965)
Ralph Damon (1949–1956)
Carter Burgess (1956–1957)
(1958–1960)
(1961–1976)
L.E. Smart (since 1976)
C.E. Meyer Jr. (1976–1985)
(1985–1993)
(1993–1994)
Jeffrey H. Erickson (1994–1997)
Gerald L. Gitner (1997–1999)
William Compton (1999–2001)
(2001)
Robert W. Baker (2001)

เว็บไซต์

www.twa.com ( 2001-10-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน)

สายการบินทรานส์ เวิลด์ แอร์ไลน์ ( TWA ) เป็นสายการบินหลักในสหรัฐอเมริกา ที่ดำเนินการตั้งแต่ปี พ.ศ. 2473 จนกระทั่ง อเมริกันแอร์ไลน์เข้าซื้อกิจการในปี พ.ศ. 2544 ก่อตั้งขึ้นในชื่อTranscontinental & Western Airเพื่อให้บริการเส้นทางจากนิวยอร์กซิตี้ไปยังลอสแองเจลิสผ่านเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก หลุยส์ แคนซัสซิตี้ และจุดจอดอื่นๆ โดยมีFord Trimotors สายการบิน นี้เป็นหนึ่งในสายการบินภายในประเทศ " บิ๊กโฟร์ " แห่งหนึ่งในสหรัฐฯ ซึ่งก่อตั้งโดยการประชุมSpoils Conferenceเมื่อปี พ.ศ. 2473 ร่วมกับ สายการ บินอเมริกันยูไนเต็ดและอีสเทิร์น

Howard Hughesเข้าควบคุม TWA ในปี พ.ศ. 2482 และหลังสงครามโลกครั้งที่สองได้นำการขยายสายการบินไปให้บริการในยุโรป ตะวันออกกลาง และเอเชีย ทำให้ TWA กลายเป็นสายการบินที่ติดธง อย่างไม่เป็นทางการแห่งที่สอง ของสหรัฐอเมริกา รองจากPan Am และผู้บริหารชุดใหม่ของ TWA ได้เข้าซื้อกิจการฮิลตันอินเตอร์เนชั่นแนลและเซ็นจูรี 21ในความพยายามที่จะกระจายธุรกิจของบริษัท

เนื่องจากพระราชบัญญัติการลดกฎระเบียบสายการบินปี 1978 ทำให้เกิดความล้มเหลวของสายการบิน การก่อตั้งบริษัท และการเข้าครอบครองกิจการในสหรัฐอเมริกา TWA จึงถูกแยกออกจากบริษัทโฮลดิ้งในปี 1984 Carl Icahnเข้าควบคุม TWA และนำบริษัทเอกชนเข้ามาอยู่ในการซื้อกิจการแบบใช้ประโยชน์ในปี พ.ศ. 2531 TWA กลายเป็นภาระหนี้สิน ขายเส้นทางในลอนดอน เข้ารับ การปรับโครงสร้าง บทที่ 11ในปี พ.ศ. 2535 และ พ.ศ. 2538 และยิ่งได้รับความเครียดจากการระเบิดของTWA Flight 800ในปี พ.ศ. 2539

TWA มีสำนักงานใหญ่ครั้งหนึ่งในเมืองแคนซัสซิตี้ รัฐมิสซูรีและวางแผนที่จะทำให้สนามบินนานาชาติแคนซัสซิตี้เป็นศูนย์กลางหลักในประเทศและระหว่างประเทศ แต่ล้มเลิกแผนนี้ไปในทศวรรษ 1970 ต่อ มาสายการบินได้พัฒนาศูนย์กลางที่ใหญ่ที่สุดที่สนามบินนานาชาติเซนต์หลุยส์ แลมเบิร์ต ศูนย์กลางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกหลักคือศูนย์การบิน TWAที่สนามบินนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดีในนิวยอร์กซิตี้สัญลักษณ์ทางสถาปัตยกรรมที่ออกแบบโดยเอโร ซาริเนนและแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2505

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2544 TWA ได้ยื่นฟ้องล้มละลายครั้งที่สามและเป็นครั้งสุดท้าย และถูกซื้อกิจการโดย American Airlines ชาวอเมริกันเลิกจ้างอดีตพนักงาน TWA จำนวนมากหลังเหตุโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 TWA ยังคงเป็นLLCภายใต้ American Airlines จนถึงวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2546 [7] American Airlines ปิดศูนย์กลางเมืองเซนต์หลุยส์ในปี พ.ศ. 2552

ตารางเวลาและแผนที่เส้นทาง TWA จากชายฝั่งถึงชายฝั่ง กันยายน พ.ศ. 2476

อ้างอิง

1.https://en.wikipedia.org/wiki/Trans_World_Airlines#cite_ref-6

2.https://abcnews.go.com/Business/story?id=88803&page=1

Acquisition article from ABC News retrieved 10-30-15
. The Atlantic Cities. 20 September 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 April 2014. สืบค้นเมื่อ 25 April 2014.
Grant, Elaine (October 2005). "TWA – Death Of A Legend". St. Louis Magazine. สืบค้นเมื่อ 25 April 2014.

[1] Acquisition article from ABC News retrieved 10-30-15

[2] . The Atlantic Cities. 20 September 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 April 2014. สืบค้นเมื่อ 25 April 2014.

[grant-3] Grant, Elaine (October 2005). "TWA – Death Of A Legend". St. Louis Magazine. สืบค้นเมื่อ 25 April 2014.