มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล (อังกฤษ: University of Liverpool) เป็นมหาวิทยาลัยรัฐ ในสหราชอาณาจักรที่มีเปิดสอนในระบบที่อิงฐานการเรียนการสอนในห้องเรียนและบนพื้นฐานของการทำวิจัย ตั้งอยู่ในเมืองลิเวอร์พูล ประเทศอังกฤษ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1881 ในรูปแบบของมหาวิทยาลัยวิทยาลัย (University College) โดยเปิดสอน 3 คณะ (Faculty) ที่ประกอบด้วยภาควิชา (Department) และสำนักวิชา (School) ต่างๆรวมแล้ว 35 สาขาวิชา มหาวิทยาลิเวอร์พูลเป็นมหาวิทยาลัยที่มีความก้าวหน้าอย่างโดดเด่นในด้านนวัตกรรมงานวิจัย โดยเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มรัสเซล (Russell Group) ซึ่งเป็นกลุ่มของมหาวิทยาลัยในสหราชอาณาจักรที่ประกอบด้วยมหาวิทยาลัยวิจัยขนาดใหญ่ใน 18 มหาวิทยาลัยจากสมาชิก 19 แห่ง ติด 20 อันดับแรกของประเทศในด้านงบวิจัย และเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มความร่วมมือด้านงานวิจัยของมหาวิทยาลัยในเขตภาคเหนือของสหราชอาณาจักรอีกด้วย มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกในสหราชอาณาจักรที่สามารถสร้างมหาวิทยาลัยอิสระในประเทศจีนและเป็นมหาวิทยาลัยจีน-บริติชแห่งแรกของโลก เป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกของโลกที่เปิดสอนสาขาวิชาสมุทรศาสตร์ (Oceanography) (Civic Design) สถาปัตยกรรมศาสตร์ (Architecture) และชีวเคมี (Biochemistry) ทั้งนี้ มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลมีเงินสนับสนุนรายปีกว่า 410 ล้านปอนด์สเตอร์ลิง ซึ่งในจำนวนนี้ประกอบด้วบงบประมาณที่สนับสนุนด้านงานวิจัยถึง 150 ล้านปอนด์สเตอร์ลิง

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล

ชื่อย่อ	UOL
คติพจน์	วันแห่งสันติภาพทั้งหลายเหล่านี้ได้อุปถัมภ์การเรียนรู้ These days of peace foster learning
ประเภท	มหาวิทยาลัยรัฐ
สถาปนา	1903 – มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล (University of Liverpool) 1884 – เป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยวิกตอเรีย (Victoria University) 1882 – มหาวิทยาลัยวิทยาลัยลิเวอร์พูล (University College Liverpool)
	£121 ล้าน
อธิการบดี	Professor Sir David King
	Sir Howard Newby
Visitor	Lord President of the Council
	16,805 คน
	3,860 คน
ที่ตั้ง	ลิเวอร์พูล , สหราชอาณาจักร 53°24′22″N 2°58′01″W / 53.406°N 2.967°W / 53.406; -2.967
วิทยาเขต	เมือง
เครือข่าย	กลุ่มรัสเซล, สมาคมมหาวิทยาลัยแห่งยุโรป (European University Association; EUA), กลุ่มความร่วมมือ N8 (N8 Group), สมาคมมหาวิทยาลัยภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (North West Universities Association; NWUA)
เว็บไซต์	www.liv.ac.uk
ตราสัญลักษณ์อย่างเป็นทางการของมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล

ประวัติ

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1881 โดยเป็น มหาวิทยาลัยวิทยาลัยลิเวอร์พูล (University College Liverpool) ที่เปิดรับนักศึกษาครั้งแรกในปี ค.ศ. 1882 ต่อมา ในปี ค.ศ. 1884 ก็ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยวิกตอเรีย ซึ่งในปี ค.ศ. 1894 ศาสตราจารย์โอลิเวอร์ ลอร์ดจได้ทำการส่งวิทยุสาธารณะเป็นครั้งแรกของโลกและอีก 2 ปีถัดมา ก็มีการผ่าตัดด้วยรังสีเอ็กซ์ ครั้งแรกของสหราชอาณาจักรที่นี่ สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล (Liverpool University Press)ก็ได้ถูกก่อตั้งขึ้นในปี 1899 ทำให้เป็นสำนักพิมพ์ที่เก่าแก่เป็นอันดับสามของอังกฤษ ในช่วงต้นนี้ นักศึกษาในมหาวิทยาลัยจะได้รับประสาธน์ปริญญาบัตรจากมหาวิทยาลัยภายนอกได้แก่มหาวิทยาลัยลอนดอน (University of London) หลังจากนั้น ได้มีพระราชบัญญัติออกโดยรัฐสภาอังกฤษให้มหาวิทยาลัยสามารถให้ปริญญาแก่นักศึกษาได้โดยมีชื่อว่า มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล (University of Liverpool)ไม่กี่ปีต่อมาก็ได้เห็นการพัฒนาที่สำคัญในมหาวิทยาลัย อาทิ เซอร์ ชาร์ลส์ เชอร์ริงตัน (Sir Charles Sherrington) ได้ค้นพบ จุดประสานประสาท (Synapse) รวมถึงงานของศาสตราจารย์วิลเลียม แบลร์-เบลล์ (Professor William Blair-Bell)เกี่ยวกับเคมีบำบัด (chemotherapy) ในการรักษาโรคมะเร็ง

ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 1930 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 1940 ศาสตราจารย์เซอร์ เจมส์ แชดวิก (Professors Sir James Chadwick) และเซอร์ โจเซฟ รอตเบลต (Sir Joseph Rotblat) ได้มีส่วนสำคัญในการพัฒนาระเบิดปรมาณู โดยเป็นผู้ที่ค้นพบอนุภาคนิวตรอน และในระหว่างปี ค.ศ.1943–1966 อัลลัน ดาวนี ศาสตราจารย์ด้านวิทยาแบคทีเรีย(Bacteriology) ได้ส่วนในการกำจัดโรคไข้ทรพิษ

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกในการจัดตั้งกลุ่มรัสเซลในปี ค.ศ.1994 ซึ่งเป็นความร่วมมือของมหาวิทยาลัยต่างๆที่มีการสนับสนุนด้านการวิจัยอย่างสูง และกลุ่ม N8 ในปี ค.ศ.2004 ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 นักฟิสิกส์ วิศวกร และช่างเทคนิคหลายคนจากมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลได้มาส่วนร่วมในการก่อสร้างเครื่องชนอนุภาคขนาดใหญ่ (Large Hadron Collider; LHC) ขององค์กรวิจัยนิวเคลียร์แห่งยุโรป (European Organization for Nuclear Research) หรือ เซิร์น (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire) อีกด้วย

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลในปัจจุบัน

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลเป็นมหาวิทยาลัยที่มีเงินทุนสนับสนุนมากเป็นอันดับหกในบรรดามหาวิทยาลัยต่างๆในสหราชอาณาจักร และมหาวิทยาลัยจัดอยู่ในระดับ 1% บนของการจัดอันดับมหาวิทยาลัยต่างๆทั่วโลกตาม Academic ranking of world universities และยังเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มรัสเซล

มหาวิทยาลัยเปิดสอนโดยอิงฐานงานวิจัยแก่นักเรียนมากกว่า 27,000 คน ครอบคลุมมากกว่า 400 โปรแกรมใน 54 สาขาวิชา โดยมีการเรียนการสอนและงานวิจัยทั้งทางศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ และสำนักวิชาแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลที่ก่อตั้งในปี ค.ศ.1835 ปัจจุบันเป็นหนึ่งในสำนักวิชาการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในสหราชอาณาจักร

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลมีสหภาพนักศึกษา (Students' union) หรือรู้จักกันในนาม "University of Liverpool Guild of Students" สำหรับประสานงานกิจกรรมของนักศึกษาในมหาวิทยาลัย

ผู้ได้รับรางวัลโนเบล

มหาวิทยาลัยลิเวอร์พูลได้ผลิตผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลหลายท่านในหลากหลายสาขาทั้งทางวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ ทางการแพทย์ และสาขาสันติภาพ ได้แก่

ที่	ปี	ชื่อ	สาขา	หัวข้อ
1.	ค.ศ. 1902	เซอร์ โรนัลด์ รอสส์ (Sir Ronald Ross)	สรีรวิทยาหรือการแพทย์	สำหรับงานเกี่ยวกับมาลาเรีย
2.	ค.ศ. 1917	ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ บาร์กลา (Professor Charles Barkla)	ฟิสิกส์	สำหรับการค้นพบสมบัติทางแม่เหล็กไฟฟ้าของรังสีเอ็กซ์
3.	ค.ศ. 1932	เซอร์ ชาร์ลส์ เชอร์ริงตัน (Sir Charles Sherrington)	สรีรวิทยาหรือการแพทย์	สำหรับงานด้านระบบประสาท
4.	ค.ศ. 1935	ศาสตราจารย์เซอร์ เจมส์ แชดวิก (Professors Sir James Chadwick)	ฟิสิกส์	สำหรับการค้นพบอนุภาคนิวตรอน
5.	ค.ศ. 1947	เซอร์ โรเบิร์ต โรบินสัน (Sir Robert Robinson)	เคมี	สำหรับงานเกี่ยวกับแอนโทไซยานินและอัลคาลอยด์
6.	ค.ศ. 1968	ศาสตราจารย์ฮาร์ กอบินด์ โครานา (Professor Har Gobind Khorana )	สรีรวิทยาหรือการแพทย์	สำหรับงานเกี่ยวกับการแปลผลของรหัสทางพันธุกรรมและหน้าที่เกี่ยวกับการสังเคราะห์โปรตีน
7.	ค.ศ. 1972	ศาสตราจารย์รอดนีย์ พอร์เตอร์ (Professor Rodney Porter)	สรีรวิทยาหรือการแพทย์	สำหรับการค้นพบโครงสร้างของแอนติบอดี
8.	ค.ศ. 1995	ศาสตราจารย์โจเซฟ รอตบลาต (Professor Joseph Rotblat)	สันติภาพ	สำหรับการต่อต้านอาวุธนิวเคลียร์

การจัดอันดับมหาวิทยาลัย

การจัดอันดับของมหาวิทยาลัยโลก

	2011	2010	2009	2008	2007	2006	2005	2004	2003	2002	2001	2000	1999	1998	1997	1996	1995	1994	1993
Times Good University Guide	28th		28th	28th	39th	41st	41st	42nd	38th	37th	40th	40th	38th	32nd	38th	24th	22nd	28th	19th
Guardian University Guide	39th	47th	44th	36th	47th	47th	45th	43rd	37th
Sunday Times University Guide				30th	27th	31st	29th	36th	31st	33rd	31st	34th	32nd	29th
Daily Telegraph					41st				33rd
The Independent / Complete	32nd	34th	42nd	41st
The Financial Times							35th		32nd	36th	36th
QS World University Rankings	123rd	121st	137th	133rd	101st	139th	139th

จัตุรัสอะเบอร์ครอมบี (Abercromby Square) ภายในมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล

ตึกแชแทม (The Chatham Building) สำนักวิชาการจัดการ (School of Management)

ศิษย์เก่าชาวไทยที่มีชื่อเสียง

• สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงรับการทูลเกล้าฯ ถวายปริญญานิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2549
• พระสาโรชรัตนนิมมานก์ (สาโรช ร. สุขยางค์) อดีตรองอธิบดีกรมศิลปากร และผู้ร่วมก่อตั้งโรงเรียนประณีตศิลปกรรม ที่ต่อมาพัฒนาเป็นมหาวิทยาลัยศิลปากร สำเร็จการศึกษาวิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ และการวางผังเมือง เมื่อปี พ.ศ. 2463
• นารถ โพธิประสาท ผู้ก่อตั้งสถาบันการศึกษาด้านสถาปัตยกรรม ระดับปริญญาแห่งแรกของประเทศไทยที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับปริญญาสถาปัตยกรรมศาสตร์บัณฑิต เกียรตินิยมอันดับ 1 แขนงการก่อสร้างและได้เป็นอับดับหนึ่ง ปี พ.ศ. 2472
• ศ.ดร. แถบ นีละนิธิ อดีตราชบัณฑิต สำนักวิทยาศาสตร์ ราชบัณฑิตยสถาน, อดีตนายกสภามหาวิทยาลัยและอธิการบดีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, อดีตคณบดีคณะวิทยาศาสตร์ และอดีตคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต เกียรตินิยมอันดับ 1 สาขาวิชาเคมี  เมื่อปี พ.ศ. 2473 
• ศ.ดร. บัวเรศ คำทอง อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และอดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ สำเร็จการศึกษาในสาขาวิชาเคมี ได้รับปริญญา B.Sc. (Honours) และ Ph.D. ในปี พ.ศ. 2481 โดยมีผลการศึกษาดีเด่น จึงได้รับการจารึกชื่อที่สถานเอกอัครราชทูตไทยในประเทศอังกฤษ
• ศ.ดร. กัลย์ อิศรเสนา ณ อยุธยา อดีตองคมนตรีในพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร อดีตเลขาธิการพระราชวัง และอดีตผู้บังคับการวชิราวุธวิทยาลัย สำเร็จการศึกษาได้รับปริญญา M.Sc. เมื่อ พ.ศ. 2481 และ Ph.D. เมื่อปี พ.ศ. 2483
• ศ.ดร. สตางค์ มงคลสุข คณบดีผู้ก่อตั้ง คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดลและอดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จบปริญญาเอกทางเคมีอินทรีย์ปี พ.ศ. 2493
• ศ.ดร. กำจร มนุญปิจุ ราชบัณฑิต สาขาเคมี จบปริญญาเอกทางเคมีอินทรีย์ปี พ.ศ. 2497
• ศ.ดร. สมศักดิ์ รุจิรวัฒน์ ผู้ช่วยประธานสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ ฝ่ายวิจัยและอธิการบดีสถาบันบัณฑิตศึกษาจุฬาภรณ์ จบปริญญาตรีและปริญญาเอกทางเคมีอินทรีย์ปี พ.ศ. 2512
• ศ.ดร. คุณหญิง มธุรส รุจิรวัฒน์ รองประธานสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ ฝ่ายวิจัยและวิชาการ จบปริญญาตรีทาง life science ปี พ.ศ. 2513
• ศ.ดร. ชัชนาถ เทพธรานนท์ อดีตรองผู้อำนวยการ สวทช. จบปริญญาเอกทางเคมีอินทรีย์ปี พ.ศ. 2515
• ผศ.ดร. อดีตรองผู้อำนวยการศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ จบปริญญาตรีทางเคมีปี พ.ศ. 2518

อ้างอิง

1. University of Manchester Act 2004. legislation.gov.uk (4 July 2011). Retrieved on 14 September 2011.
2. University of Manchester Act 2004. legislation.gov.uk (4 July 2011). Retrieved on 14 September 2011.
3. History of the University". University of Liverpool. 27 March 2007. Retrieved 10 September 2007.
4. http://www.liv.ac.uk/finance/Attachments/Annual_Accounts_2009-2010.pdf^[]
5. Table 0a – All students by institution, mode of study, level of study, gender and domicile 2006/07" (Microsoft Excel spreadsheet). Higher Education Statistics Agency. Retrieved 10 April 2008.
6. Table 0a – All students by institution, mode of study, level of study, gender and domicile 2006/07" (Microsoft Excel spreadsheet). Higher Education Statistics Agency. Retrieved 10 April 2008.
7. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-31. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
8. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-01. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
9. http://www.liv.ac.uk/about/history/
10. Accessed 25 September 2009. Liverpool University. Retrieved on 14 September 2011.
11. "History of the University". University of Liverpool. 27 March 2007. Retrieved 10 September 2007.
12. Student lists". Retrieved 11 October 2010.
13. Accessed 12 May 2009. Liverpool University. Retrieved on 14 September 2011.
14. "University Fundraising – an Update" (PDF). The Sutton Trust. 2006. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-28. สืบค้นเมื่อ 22 November 2007. {{}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |month= ถูกละเว้น ((help))
15. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-16. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
16. The Times Good University Guide 2011
17. The Times Good University Guide 2009
18. The Times Good University Guide 2008
19. The Times Good University Guide 2007 – Top Universities 2007 League Table
20. The Times Top Universities
21. "The Daily Telegraph Table of Tables". The Daily Telegraph. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-26. สืบค้นเมื่อ 13 October 2008.
22. . The Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-16. สืบค้นเมื่อ 2008-11-08.
23. "University ranking by institution". The Guardian. London. 8 June 2010. สืบค้นเมื่อ 5 Aug 2010.
24. "University ranking by institution". The Guardian. London. 10 February 2008. สืบค้นเมื่อ 7 May 2008.
25. "University ranking by institution". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 29 October 2007.
26. "University ranking by institution". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 29 October 2007.
27. "University ranking by institution". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 29 October 2007.
28. "University ranking by institution 2004". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 19 January 2009.
29. "University ranking by institution". The Guardian 2003 (University Guide 2004). London. สืบค้นเมื่อ 9 April 2010.
30. Naughton, Philippe; Costello, Miles (13 September 2009). "The Sunday Times Good University Guide 2008 League Tables". The Sunday Times. London. สืบค้นเมื่อ 2008-10-03.
31. Naughton, Philippe; Costello, Miles. . The Sunday Times. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-22. สืบค้นเมื่อ 2007-11-03.
32. "The Sunday Times University League Table" (PDF). The Sunday Times. London. สืบค้นเมื่อ 2007-11-03.
33. "University ranking based on performance over 10 years" (PDF). The Times. London. 2007. สืบค้นเมื่อ 28 April 2008.
34. =. The Daily Telegraph. London. 30 July 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-01-03. สืบค้นเมื่อ 29 October 2007.
35. . The Independent. London. 5 Aug 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-23. สืบค้นเมื่อ 5 Aug 2010.
36. "The main league table 2009". The Independent. London. 24 April 2008. สืบค้นเมื่อ 11 April 2008.
37. "The FT 2003 University ranking". 2003.
38. . league tables 2001. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-19. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
39. (PDF). league tables 1999–2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-06-24. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
40. . league tables 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-12. สืบค้นเมื่อ 2012-10-28.
41. http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2011
42. http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2011?page=2
43. [1]