สงครามประสานมิตรครั้งที่หก

สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก (อังกฤษ: War of the Sixth Coalition) หรือชื่อในภาษาเยอรมันคือ สงครามปลดแอก (เยอรมัน: Befreiungskriege) เป็นการผนึกกำลังระหว่างออสเตรีย, ปรัสเซีย, รัสเซีย, สหราชอาณาจักร, โปรตุเกส, สวีเดน, สเปน และรัฐเยอรมันอีกหลาย ๆ รัฐ เข้าต่อสู้และมีชัยเหนือฝรั่งเศสซึ่งนำโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 และเนรเทศนโปเลียนไปยังเกาะเอลบา สงครามนี้เริ่มขึ้นหลังจากที่กองทัพนโปเลียนพ่ายแพ้อย่างพินาศย่อยยับในการรุกรานรัสเซีย มหาอำนาจยุโรปอย่างสหราชอาณาจักร, โปรตุเกส และฝ่ายกบฏในสเปนต่างพากันเข้าร่วมกับรัสเซียในการสยบนโปเลียน กองทัพฝ่ายสหสัมพันธมิตรที่ได้รับการจัดระเบียบใหม่ สามารถไล่ทหารของนโปเลียนออกจากเยอรมนีได้ในปี ค.ศ. 1813 และเริ่มรุกรานเข้าสู่ฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1814 ซึ่งทำให้นโปเลียนจำยอมต้องลงจากราชบัลลังก์และเปิดทางให้มีการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง

สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก
ส่วนหนึ่งของ สงครามนโปเลียน
ยุทธการที่ไลพ์ซิช
วันที่ มีนาคม ค.ศ. 1813 – พฤษภาคม ค.ศ. 1814 สถานที่ ทวีปยุโรป ผล ชัยชนะของฝ่ายสหสัมพันธมิตร สนธิสัญญาฟงแตนโบล การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง การเนรเทศนโปเลียนไปยังเกาะเอลบา เริ่มต้นการประชุมใหญ่แห่งเวียนนา
คู่สงคราม
สหสัมพันธมิตรเริ่มแรก จักรวรรดิรัสเซีย ราชอาณาจักรปรัสเซีย จักรวรรดิออสเตรีย สหราชอาณาจักร ราชอาณาจักรสวีเดน จักรวรรดิสเปน ราชอาณาจักรโปรตุเกส ซิซิลีทั้งสอง ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย เข้าร่วมหลังยุทธการที่ไลพ์ซิช ซัคเซิน บาวาเรีย เวือร์ทเทิมแบร์ค สหเนเธอร์แลนด์	จักรวรรดิฝรั่งเศส อิตาลีนโปเลียน เนเปิลส์ ดัชชีวอร์ซอ (จนถึงมกราคม 1814) เดนมาร์ก–นอร์เวย์ สมาพันธรัฐแห่งแม่น้ำไรน์
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อเล็กซานเดอร์ที่ 1 มีฮาอิล คูตูซอฟ ฟรีดริช วิลเฮล์มที่ 3 แกบฮาร์ด ฟอน บลือเชอร์ ฟรันซ์ที่ 1 แห่งออสเตรีย เอิร์ลแห่งลิเวอร์พูล มาร์ควิสแห่งเวลลิงตัน คาร์ลที่ 14 โยฮัน	นโปเลียนที่ 1 นีกอลา อูดีโน หลุยส์-นีกอลา ดาวู เออแฌน เดอ โบอาร์แน โจเซฟ โปเนียโตสกี † ฌออากีม มูว์รา
กำลัง
ราว 800,000 มากกว่า 1,200,000 หลังพันธมิตรนโปเลียนแตก	ราว 550,000 เหลือ 400,000 หลังพวกเยอรมันย้ายฝั่ง
ดัชชีวอร์ซออยู่ในสงครามจนถึงเดือนพฤษภาคม 1813 เท่านั้น ก็ถูกยึดครองโดยกองกำลังปรัสเซียและรัสเซีย

อ้างอิง

1. ราชบัณฑิตยสถาน. สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่ : ยุโรป เล่ม ๕ อักษร L-O ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2551. 896 หน้า. หน้า 592. ISBN 

• Ellis, Geoffrey (2014), Napoleon: Profiles In Power, Routledge, p. 100, ISBN 
• Hodgson, William (1841), The life of Napoleon Bonaparte, once Emperor of the French, who died in exile, at St. Helena, after a captivity of six years' duration, Orlando Hodgson
• Merriman, John (1996), A History Of Modern Europe, W.W. Norton Company, p. 579
•  Maude, Frederic Natusch (1911). "Napoleonic Campaigns" . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 19 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 212–236.
• Riley, J. P. (2013), Napoleon and the World War of 1813: Lessons in Coalition Warfighting, Routledge, p. 206
•  Robinson, Charles Walker (1911). "Peninsular War" . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 21 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
• Ross, Stephen T. (1969), European Diplomatic History 1789-1815: France against Europe, pp. 342–344