บทความน อาจต องการตรวจสอบต นฉบ บ ในด านไวยากรณ ร ปแบบการเข ยน การเร ยบเร ยง ค ณภาพ หร อการสะกด ค ณสามารถช วยพ ฒนาบทความไ

เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล (17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2366 - 16 มกราคม พ.ศ. 2376) ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิบราซิลและด้วยเหตุนี้เป็นพระบรมวงศานุวงศ์โปรตุเกสสายบราซิล พระราชบิดาและพระราชมารดาของพระนางคือจักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล พระประมุขพระองค์แรกแห่งรัฐเอกราชบราซิลกับอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย ประสูติที่รีโอเดจาเนโร เจ้าหญิงเปาลาเป็นพระราชธิดาพระองค์ที่สาม พระนางทรงสูญเสียพระราชมารดาขณะมีพระชนมายุเพียง 3 พรรษาและสูญเสียพระราชบิดาขณะมีพระชนมายุ 8 พรรษา เมื่อจักรพรรดิเปดรูต้องสละราชบัลลังก์และเสด็จออกจากบราซิลมายังโปรตุเกส ซึ่งพระองค์ต้องการฟื้นฟูราชบัลลังก์ให้แก่พระเชษฐภคินีของเจ้าหญิงเปาลา สมเด็จพระราชินีนาถมาเรีย ดา กลอเรีย ผู้ซึ่งควรจะได้เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกส

เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
เปาลา มาเรียนา ฮวนนา คาร์ลอตา ฟาอุสตินา มัททีอัส ฟรานซิสกา ซาเวียร์ เดอ เปาลา มิคาเอลา กาเบรียลา ราฟาเอลา กอนซากา เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
พระสาทิสลักษณ์เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
เจ้าหญิงแห่งบราซิล
ประสูติ	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2366 ณ รีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล
สวรรคต	16 มกราคม พ.ศ. 2376 ณ รีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล (พระชนมายุ 9 พรรษา)
เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
ราชวงศ์
พระราชบิดา	จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล
พระราชมารดา	อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

หลังจากพระราชมารดาสิ้นพระชนม์ เจ้าหญิงเปาลากับพระอนุชาและพระภคินีทรงได้รับการอภิบาลจากทาส, แม่นมและรัฐบุรุษผู้ซึ่งจักรพรรดิเปดรูที่ 1 ทรงแต่งตั้งให้มาอภิบาลพระราชโอรสและพระราชธิดาของพระองค์ เจ้าหญิงเปาลากับพระอนุชาและพระภคินีได้รับการเสนอเมื่อพระราชบิดาทรงอภิเษกสมรสครั้งที่สองกับเจ้าหญิงอเมลีแห่งเลาช์เทนเบิร์ก ซึ่งท้ายที่สุดพระนางจะกลายเป็นเหมือนพระมารดาของพระราชโอรสธิดาที่ประสูติแต่พระมเหสีองค์แรก หลังจากพระราชบิดาสละราชบัลลังก์และจากไป พระราชโอรสธิดาทรงถูกทิ้งตามลำพังในบราซิล โดยพระราชบิดาทรงพาพระนางอเมลีไปกับพระองค์ด้วย ทั้งสองพระองค์มีพระราชธิดาร่วมกันหนึ่งพระองค์ระหว่างเดินทาง เจ้าหญิงเปาลาทรงเริ่มประชวรหนักในปลายปีพ.ศ. 2375 และสิ้นพระชนม์ในต้นปีพ.ศ. 2376 ขณะมีพระชนมายุ 9 พรรษา พระนางได้รับการฝังตามคำขอของพระราชบิดา ให้ฝังพระศพที่รีโอเดจาเนโร

พระราชตระกูล

16.

8. พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

17.

4. พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส

18. พระเจ้าโจเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส

9. สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส

19. เจ้าหญิงมาเรียนา วิกโตเรียแห่งสเปน

2. จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล

20. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน

10. พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

21.

5. เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน

22.

11.

23.

1. เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล

24. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. จักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา

6. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

13.

27. (=21)

3. อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

28. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

14.

29. (=21)

7. เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซา แห่งเนเปิลส์และซิซิลีส์

30. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์(=24)

15.

31. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา(=25)

เชิงอรรถ

บรรณานุกรม

Barman, Roderick J. (1999). Citizen Emperor: Pedro II and the Making of Brazil, 1825–1891. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN .
Calmon, Pedro (1975). História de D. Pedro II (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 1–5. Rio de Janeiro: J. Olympio.
Carvalho, José Murilo de (2007). D. Pedro II: ser ou não ser (ภาษาโปรตุเกส). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN .
Costa, Sérgio Corrêa da (1972) [1950]. Every Inch a King: A Biography of Dom Pedro I First Emperor of Brazil. แปลโดย . London: Robert Hale. ISBN .
Costa, Sérgio Corrêa da (1995). As quatro coroas de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: Paz e Terra. ISBN .
Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (1969). Revista do Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro.
Isle, Mick (2001). Malaria. New York: Rosen. ISBN .
Longo, James McMurtry (2008). Isabel Orleans-Bragança: The Brazilian Princess Who Freed the Slaves. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. ISBN .
Lyra, Heitor (1977). História de Dom Pedro II (1825–1891): Ascenção (1825–1870) (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 1. Belo Horizonte: Itatiaia.
(1986). Dom Pedro: The Struggle for Liberty in Brazil and Portugal, 1798–1834. Durham, North Carolina: Duke University Press. ISBN .
(1977). Burke's Royal Families of the World: Europe and Latin America. Vol. 1. Buckingham: Burke's Peerage. ISBN .
(1835). Memória sobre a soccessão da coroa de Portugal, no caso de não haver descendentes de Sua Magestade Fidelíssima a rainha D. Maria II (ภาษาโปรตุเกส). Lisbon: Typographia de Firmin Didot.
Olivieri, Antonio Carlos (1999). Dom Pedro II, Imperador do Brasil (ภาษาโปรตุเกส). São Paulo: Callis. ISBN .
Schwarcz, Lilia Moritz (1998). As barbas do Imperador: D. Pedro II, um monarca nos trópicos (ภาษาโปรตุเกส) (2nd ed.). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN .
Santos, Eugénio Francisco dos (2011). "Fruta fina em casca grossa". Revista de História da Biblioteca Nacional (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: SABIN. 74. ISSN 1808-4001.
Sousa, Octávio Tarquínio de (1972) [1954]. A vida de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 3. Rio de Janeiro: José Olympio. OCLC 634896259.
Vainfas, Ronaldo (2002). Dicionário do Brasil Imperial (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: Objetiva. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล