อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร อิบน์ อัลค็อฏฏอบ (อาหรับ: عبد الله بن عمر ابن الخطاب ป. 610 – 693) หรือที่รู้จักกันทั่วไปในนาม อิบน์ อุมัร เป็นของท่านนะบีมุฮัมมัด และเป็นบุตรชายคนที่ 2 ของท่านเคาะลีฟะฮ์อุมัร ท่านเป็นผู้มีรายงานที่โดดเด่นเกี่ยวกับ หะดีษ และ นิติศาสตร์ ท่านยังคงเป็นกลางในช่วงเหตุการณ์ฟิตนะฮ์ครั้งที่หนึ่ง (656–661)

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร عبد الله بن عمر
ส่วนบุคคล
เกิด	ป. ค.ศ. 610 มักกะฮ์, ฮิญาซ, คาบสมุทรอาหรับ
มรณภาพ	ป. ค.ศ. 693 (อายุ 82–83) มักกะฮ์, รัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ (ซาอุดีอาระเบีย ปัจจุบัน)
ศาสนา	อิสลาม
คู่สมรส	เศาะฟียะฮ์ บินต์
บุตร	ซาลิม อะบูบักร์ อะบูอุบัยดะฮ์ วากิด ฮัฟเศาะฮ์ เซาดะฮ์
บุพการี	อุมัร อิบน์ อัลค็อฏฏอบ (บิดา) (มารดา)
ยุค	ระยะเวลาแรกของอิสลาม
นิกาย	ซุนนี
ความสนใจหลัก	หะดีษ และ ฟิกฮ์
ญาติ	(พี่สาว) (พี่ชาย) (น้องชาย) (น้องชาย)
ตำแหน่งชั้นสูง
ได้รับอิทธิจาก นะบีมุฮัมมัด

ยุคของนะบีมุฮัมมัด – 610 ถึง 632

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร (คือ อะบูอับดุรเราะห์มาน^: 156) ประสูติในปี ค.ศ. 610 ในนครมักกะฮ์^: 207สามปีหลังจากการเริ่มการเผยแพร่ของนะบีมุฮัมมัด^: 156 ท่านเป็นบุตรชายของท่านอุมัร อิบน์ อัลค็อฏฏอบ และ^{: 203–204} พี่น้องที่แท้ของท่านคือ และอับดุรเราะห์มาน พี่ชายของท่านซึ่งเกิดจากแม่เลี้ยงของเขาชื่อ ได้แก่; และ ท่านมีแม่เลี้ยงอีกคนคือ แต่นางไม่มีบุตรเป็นของตัวเอง^: 204

ว่ากันว่าอับดุลลอฮ์ ในวัยหนุ่มมีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลามของบิดาของท่าน เชื่อกันว่าท่านเข้ารับอิสลามร่วมกับบิดา แม้ว่าบางแหล่งจะไม่เห็นด้วยกับปีที่ท่านรับอิสลามก็ตามอับดุลลอฮ์ไเ้ยืนยันว่า “แม้ตอนนั้นข้าฯ จะยังเด็กมาก แต่ข้าฯ ก็เข้าใจทุกสิ่งที่ข้าฯ เห็น”^: 138 ซัยนับ มารดาของท่านกลายเป็นมุสลิมเช่นกัน แต่แม่เลี้ยงทั้งสองของท่านไม่ได้เปลี่ยนใจเลื่อมใส^: 510

ครอบครัวของท่านอพยพไปยังอัลมะดีนะฮ์ ในปี 622^: 218แม้ว่าท่านอาจจะอพยพไปยังมะดีนะฮ์ก่อนบิดาของท่านก็ตาม^: 950 หลังจากยุทธการที่อุฮุด ในมีนาคม ฮ.ศ. 625 นะบีมุฮัมมัด เรียกอับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร ผู้ที่มีอายุ 14 ปี มาหาท่าน แต่เมื่ออับดุลลอฮ์ได้มาหาท่าน นะบีมุฮัมมัดก็ไม่ยอมให้ท่านต่อสู้ในการรบ สองปีต่อมา ขณะที่ยุทธการสนามเพลาะใกล้เข้ามา นะบีมุฮัมมัดได้เรียกอับดุลลอฮ์อีกครั้ง และคราวนี้ท่านประกาศว่าเขามีอายุเพียงพอแล้วเพราะท่านเป็นผู้ใหญ่และเข้าสู่วัยแรกรุ่น ท่านยังเข้าร่วมใน ในปี 628

เขาได้ถูกเกณฑ์ในกองทัพสุดท้ายที่ท่านนะบีมุฮัมมัด เตรียมไว้สำหรับ^: 229

ผลประโยชน์ทางการเมือง

ในช่วงที่มีการดำรงตำแหน่งเคาะลีฟะฮ์อุมัร ท่านได้ก่อตั้งสภาและรับอับดุลลอฮ์ บุตรชายของท่านเป็นที่ปรึกษา แต่ไม่อนุญาตให้ท่านเสนอตัวเองในฐานะผู้สมัครเป็นเคาะลีฟะฮ์ตามบิดาของท่าน^: 229

ณ. ที่อนุญาโตตุลาการของยุทธการที่ศิฟฟีน บางแหล่งรายงานว่า เสนอชื่อ อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัรให้ดำรงตำแหน่งเคาะลีฟะฮ์ แต่ท่าน คัดค้าน^: 452

อิบน์ อุมัร เข้าร่วมการยุทธการในอิรัก, เปอร์เซีย และ อียิปต์ แต่ท่านยังคงเป็นกลางตลอดช่วงฟิตนะฮ์ครั้งแรก^: 30 ในปี 656 ท่านได้ปกป้องพี่สาวของท่าน ขณะตามท่านหญิงอาอิชะฮ์ไปทำ

ขณะที่อยู่ในอัลมะดีนะฮ์ ในช่วงของปีที่ 680 อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัรกับ และอับดุลลอฮ์ อิบน์ อับบาส แนะนำให้ฮุซัยน์ อิบน์ อะลี อยู่ที่มักกะฮ์ ฮุซัยน์ไม่ได้ทำตามคำแนะนำนี้ แต่เลือกที่จะไป

ความตาย

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร เสียชีวิตในมักกะฮ์ ในปี ค.ศ. 693 (ฮ.ศ. 74)

สิ่งที่ทิ้งไว้

อับดุลลอฮ์ อิบน์ อุมัร เป็นผู้รายงาน หะดีษ ที่มีผลงานมากเป็นอันดับสอง โดยมีการรายงานทั้งหมด 2,630 รายงาน^: 27 ว่ากันว่าท่านมีความระมัดระวังอย่างยิ่งกับสิ่งที่ท่านรายงาน และท่านจะรายงานให้ฟังทั้งน้ำตา^: 30–31 ท่านระมัดระวังชีวิตตนเองมาก และด้วยเหตุนี้ท่านจึงระมัดระวังการตัดสินของท่าน ท่านได้เอาชนะกองทัพอันทรงพลังของชนเผ่านอกรีตแห่งมักกะฮ์ในการรบต่างๆ เช่น ยุทธการที่บะดัร (ในปีคริสตศักราช 624) และ “สนามเพลาะ” หรืออัลค็อนดัก (ในปีคริสตศักราช 627)^: 951

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

1. Ibn Qutayba al-Dīnawarī, al-Imāma wa al-Sīyāsa, vol. 1, p. 73.
2. Ahmad b. Ali ibn Hajar. Al Isaba fi tamyiz al sahaba vol. 4. Edited by Adil Ahmad ʿAbd al-Mawjud & Ali Muhammad Muʿawwad. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmīyya.1415 AH
3. Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr. London: Ta-Ha Publishers.
4. Ibn 'Abd al-Barr, Yusuf b. Abd Allah.Al-Istiab fi ma'rifat al-ashab vol. 3. Edited by Ali Muhammad al-Bajawi. Beirut: Dar al-Adwa, 1411 AH
5. Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
6. Bukhari 3:50:891.
7. Muslim 19:4292.
8. Tabari, Muhammad b. Jarir. Tarikh al-umam wa l-muluk. Edited by Muhammad Abu l-Fadl Ibrahim. vol. 4. Second edition. Beirut: Dar al-Turath, 1387 AH.
9. Muzahim, Nasr. Waq'at Siffin. Qom: Ayatollah Mar'ashi Najafi Library, 1982.
10. Siddiqi, M. Z. (1961, 2006). Hadith Literature: Its Origin, Development, Special Features and Criticism. Kuala Lumpur: Islamic Book Trust.
11. Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Brockett, A. (1997). Volume 16: The Community Divided, pp. 41-42. Albany: State University of New York Press.
12. Balyuzi, H. M. (1976). Muhammad and the course of Islam, p. 193. Oxford: George Ronald.