อะบูฮะนีฟะฮ์

อะบูฮะนีฟะฮ์ อันนัวะอ์มาน อิบน์ ษาบิต อิบน์ ซูฏอ อิบน์ มัรซุบาน (อาหรับ: أبو حنيفة نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان; ป. 699 – ค.ศ. 767) รู้จักกันในชื่อสั้น ๆ ว่า อะบูฮะนีฟะฮ์ หรือแบบให้ความเคารพตามซุนนีว่า อิหม่ามอะบูฮะนีฟะฮ์ เป็นนักเทววิทยาและนักกฎหมายซุนนีในคริสต์ศตวรรษที่ 8 ที่มีต้นกำเนิดเป็นชาวเปอร์เซีย โดยเป็นผู้ก่อตั้งมัซฮับ ซึ่งเป็นสำนักที่มีผู้นับถือกว้างขวางที่สุดในนิกายซุนนี และมีผู้นับถือส่วนใหญ่ในเอเชียกลาง, อัฟกานิสถาน, เปอร์เซีย (จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 16), บอลข่าน, รัสเซีย, สาธารณรัฐเชเชน, ปากีสถาน, บังกลาเทศ, มุสลิมในประเทศอินเดีย, ตุรกี และโลกอาหรับบางส่วน

อะบูฮะนีฟะฮ์
ชื่ออะบูฮะนีฟะฮ์ใน
คำนำหน้าชื่อ	อิหม่ามผู้ยิ่งใหญ่
ส่วนบุคคล
เกิด	ค.ศ. 699 (ฮ.ศ. 80) รัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์
มรณภาพ	ค.ศ. 767 (ฮ.ศ. 150) แบกแดด รัฐเคาะลีฟะฮ์อับบาซียะฮ์
ที่ฝังศพ	มัสยิดอะบูฮะนีฟะฮ์ แบกแดด ประเทศอิรัก
ศาสนา	อิสลาม
บุตร	ฮัมมาด
ชาติพันธุ์	เปอร์เซีย
ยุค	ยุคทองของอิสลาม
ภูมิภาค
นิกาย	ซุนนี
สำนักคิด	อิจญ์ติฮาด
ความสนใจหลัก	นิติศาสตร์
แนวคิดโดดเด่น
ผลงานโดดเด่น	อัลฟิกฮุลอักบัร
อาจารย์	ฮัมมาด อิบน์ อะบีซุลัยมาน;ญะอ์ฟัร อัศศอดิก
ตำแหน่งชั้นสูง
ศิษย์ , , ,
ได้รับอิทธิจาก , , ญะอ์ฟัร อัศศอดิก และตาบิอีนอื่น ๆ
มีอิทธิพลต่อ มาลิก อิบน์ อะนัส, อัชชาฟิอี, , , , , , , , , ออรังเซพ, สุลัยมาน อัลกอนูนี, ,

ผู้ติดตามซุนนีบางส่วนเรียกเขาว่า อัลอิมามุลอะอ์ซ็อม ("อิหม่ามที่ยิ่งใหญ่") และ ซิรอญุลอะอิมมะฮ์ ("ตะเกียงของเหล่าอิหม่าม")

อะบูฮะนีฟะฮ์เกิดในครอบครัวมุสลิมที่ ในวัยหนุ่ม เขาเดินทางไปศึกษาที่มักกะฮ์และมะดีนะฮ์ในภูมิภาคฮิญาซในอาระเบีย เมื่ออาชีพนักเทววิทยาและนักนิติศาสตร์ของเขาพัฒนาขึ้น อะบูฮะนีฟะฮ์กลายเป็นที่รู้จักจากการใช้เหตุผลในคำวินิจฉัยทางกฎหมาย และแม้แต่หลักเทววิทยาของเขา มีผู้อ้างว่าสำนักในพัฒนามาจากสำนักเทววิทยาอะบูฮะนีฟะฮ์

ชีวิต

พื้นฐานครอบครัว

อะบูฮะนีฟะฮ์ เกิดที่ ในปี ฮ.ศ. 80, ฮ.ศ. 77, ฮ.ศ. 70, หรือ ฮ.ศ. 61, ในรัชสมัยของรัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่เลือกทัศนะล่าสุดคือ ฮ.ศ. 80 ตามหลักการเลือกวันที่มรณะล่าสุด ทั้งนี้ เพื่อความรอบคอบ

บรรพบุรุษของเขาเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป มีต้นกำเนิดจากเปอร์เซีย ตามคำแนะนำของนิรุกติศาสตร์ของชื่อปู่ของเขา (ซูตา) และปู่ทวด (มะฮ์) นักประวัติศาสตร์ บันทึกคำกล่าวของอิสมาอีล อิบน์ ฮัมมาด หลานชายของอะบูฮะนีฟะฮ์ ผู้ซึ่งให้เชื้อสายของอะบูฮะนีฟะฮ์ว่า นุอ์มาน อิบน์ ษาบิต อิบน์ มัรซะบาน และอ้างว่ามีต้นกำเนิดจากเปอร์เซีย ^{[][ ]}

ชีวิตในวัยเด็กและการศึกษา

มีข้อมูลชีวประวัติเกี่ยวกับอะบูฮะนีฟะฮ์ ไม่เพียงพอ เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่าเขาทำงานเป็นผู้ผลิตและจำหน่าย "ค็อซ" ซึ่งเป็นวัสดุประเภทเสื้อผ้าไหม เขาเข้าร่วมการรายงานเกี่ยวกับหลักนิติศาสตร์โดยนักวิชาการชาวกูฟะฮ์คือ (เสียชีวิต 737) นอกจากนี้เขายังอาจเรียนรู้หลักนิติศาสตร์ (ฟิกฮ์) โดยนักวิชาการชาวมักกะฮ์คือ (เสียชีวิต 733) ขณะประกอบ พิธีฮัจญ์

อะบูฮะนีฟะฮ์ สืบต่อจากฮัมมาด เมื่อคนหลังเสียชีวิตในฐานะผู้มีอำนาจหลักในกฎหมายอิสลามในกูฟะฮ์ และหัวหน้าตัวแทนของสำนักกูฟะฮ์ด้านนิติศาสตร์ อะบูฮะนีฟะฮ์ ค่อยๆ ได้รับอิทธิพลในฐานะผู้มีอำนาจในคำถามทางกฎหมาย โดยก่อตั้งโรงเรียนสอนฟิกฮ์ ที่มีเหตุผลในระดับปานกลางซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามเขา

ความเป็นผู้ใหญ่และความตาย

มัสยิดอะบูฮะนีฟะฮ์ ในกรุงแบกแดด ประเทศอิรัก

ในปี ค.ศ. 763 เคาะลีฟะฮ์อับบาซียะฮ์ ได้เสนอให้อะบูฮะนีฟะฮ์ ดำรงตำแหน่งกอฎี อัลกุดาต (หัวหน้าผู้พิพากษาของรัฐ) แต่เขาปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าว โดยเลือกที่จะเป็นอิสระ ลูกศิษย์ของเขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งโดย เคาะลีฟะฮ์

ในการตอบกลับอัลมันศูร อะบูฮะนีฟะฮ์ กล่าวว่าเขาไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ อัลมันศูร ซึ่งมีแนวคิดและเหตุผลของตัวเองในการเสนอโพสต์ เสียอารมณ์และกล่าวหาว่าอะบูฮะนีฟะฮ์โกหก

“ถ้าข้าโกหก” อะบูฮะนีฟะฮ์ กล่าวว่า “คำพูดของข้าก็ถูกต้องเป็นทวีคูณ ท่านจะแต่งตั้งคนโกหกให้ดำรงตำแหน่งหัวหน้ากอฎี (ผู้พิพากษา) อันสูงส่งได้อย่างไร"

ด้วยความโกรธเคืองจากคำตอบนี้ ผู้ปกครองจึงให้อะบูฮะนีฟะฮ์ ถูกจับกุม คุมขังและทรมาน เขาไม่เคยได้รับอาหารหรือการดูแล แม้ที่นั่น นักกฎหมายยังคงสอนผู้ที่ได้รับอนุญาตให้มาหาเขา

เมื่อวันที่ 15 เราะญับ ฮ.ศ. 150, (15 สิงหาคม ค.ศ.767 ) อะบูฮะนีฟะฮ์ เสียชีวิตในคุก สาเหตุการเสียชีวิตของเขาไม่ชัดเจน เนื่องจากบางคนบอกว่า อะบูฮะนีฟะฮ์ออกความเห็นทางกฎหมายในการถืออาวุธต่อต้าน อัลมันศูร และคนก็วางยาพิษให้เขา ว่ากันว่ามีผู้คนมากมายมาร่วมละหมาดญะนาซะฮฺของเขาจนมีพิธีศพซ้ำถึง 6 ครั้งสำหรับผู้คนมากกว่า 50,000 คนที่มารวมกันก่อนที่เขาจะฝังจริง หลังจากนั้นหลายปีมัสยิดอะบูฮะนีฟะฮ์ ก็ถูกสร้างขึ้นในย่าน ของกรุงแบกแดด

นักเรียน

ระบุรายชื่อนักวิชาการหะดีษ 97 คนซึ่งเป็นลูกศิษย์ของเขา ส่วนใหญ่เป็นนักวิชาการหะดีษที่มีชื่อเสียง และหะดีษที่รายงานโดยพวกเขาถูกรวบรวมไว้ในเศาะฮีฮ์ อัลบุคอรี, และหนังสือหะดีษที่มีชื่อเสียงอื่นๆ อิมาม รวมนักเรียนอีก 260 คนที่ศึกษาหะดีษ และ ฟิกฮ์ กับอะบูฮะนีฟะฮ์

ลูกศิษย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา ได้แก่ อิมาม ซึ่งดำรงตำแหน่งหัวหน้าผู้พิพากษาคนแรกในโลกมุสลิม และอิมาม ซึ่งเป็นอาจารย์ของผู้ก่อตั้ง แห่งนิติศาสตร์ของอิมาม อัชชาฟิอี นักเรียนคนอื่นๆ ของเขา ได้แก่:

1. อะบูนุอัยม์ ฟัฎล์ อิบน์ ดูกัยน์
2. มาลิก อิบน์ มิฆวาล
3. มันดีล อิบน์ อะลี
4. กอซิม อิบน์ มะอ์น
5. ฮัยยาจญ์ อิบน์ บิสตาม
6. ฮุชัยม์ อิบน์ บะชีร สุลามีย์
7. อะลี อิบน์ ติบยาน
8. อัมร์ บิน มัยมูน
9. อะบูอิสมาฮ์
10. ซุฮัยร์ บิน มูอาวียะฮ์
11. อาฟียะฮ์ อิบน์ ยะซีด

ต่อต้านการเบี่ยงเบนในความเชื่อ

อิหม่ามอะบูฮะนีฟะฮ์ อ้างว่า (ปี 128/745) ดำเนินไปไกลในการปฏิเสธมานุษยวิทยา (ตัชบิฮ์) ถึงกับประกาศว่า 'อัลลอฮ์ไม่เป็นสิ่งใด (อัลลอฮ์ ลัยสะบิชัยอ์)' และความคลั่งไคล้ของ (ปี 150/767) ในอีกด้านหนึ่งเปรียบพระเจ้ากับสิ่งมีชีวิตของพระองค์

รายงานในตารีคบัฆดาด (ประวัติของแบกแดด) ของเขาว่า อิหม่ามอะบูฮะนีฟะฮ์ กล่าวว่า:

“

สองกลุ่มที่เป็นกลุ่มคนที่แย่ที่สุดจาก: กลุ่มอัลญะฮ์มียะฮฺ (ผู้ติดตามของ) และกลุ่มอัลมุชับบิฮะฮ์ (กลุ่มต่อต้านมนุษย์นิยม), และเขาอาจกล่าวว่า (แทนที่จะเป็นมัชับบิฮะฮ์) ควรถูกเรียกว่า "มุกอติลียะฮ์" (ผู้ติดตามของ).

”

ผลงาน

งานวิชาการโดย อะบูฮะนีฟะฮ์

ชื่อ	คำอธิบาย
อัลฟิกฮุลอักบัร	หลักศรัทธาของศาสนาอิสลาม
อัลฟิกฮุลอับซัฏ
อัลวาซียะฮ์
มุสนัด อะบูฮะนีฟะฮ์	หนังสือที่รวบรวมหะดีษ 500 หะดีษ และ ถูกรวบรวมและเขียนเป็นเล่ม

ความสับสนเกี่ยวกับอัลฟิกฮุลอักบัร

นักวิชาการคนอื่นๆ ยืนยันว่า อะบูฮะนีฟะฮ์ เป็นผู้เขียนเช่น , อัลบัซดะวี และ อับดุลอะซีซ อัลบุคอรี

นักวิชาการในอดีตคือ ปฏิเสธหนังสือเล่มนี้ว่าไม่ใช่ของอะบูฮะนีฟะฮ์ รวมถึงหนังสือเล่มอืนๆ ซึ่งชัยค์ นักวิชาการสะละฟีย์ก็เห็นด้วย

อ้างอิง

1. (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. . pp. 24–5. ISBN .
2. Mohsen Zakeri (1995), Sasanid soldiers in early Muslim society: the origins of 'Ayyārān and Futuwwa, p.293 [1]
3. S. H. Nasr (1975), "The religious sciences", in R.N. Frye, The Cambridge History of Iran, Volume 4, Cambridge University Press. pg 474: "Abū Ḥanīfah, who is often called the "grand imam"(al-Imam al-'Azam) was Persian
4. Cyril Glasse, "The New Encyclopedia of Islam", Published by Rowman & Littlefield, 2008. pg 23: "Abu Hanifah, a Persian, was one of the great jurists of Islam and one of the historic Sunni Mujtahids"
5. (1998). Imām Abū Ḥanīfah – Life and Works. Translated by M. Hadi Hussain. Islamic Book Service, New Delhi. ISBN .
6. ABŪ ḤANĪFA, Encyclopædia Iranica
7. Pakatchi, Ahmad and Umar, Suheyl, "Abū Ḥanīfa", in: Encyclopaedia Islamica, Editors-in-Chief: Wilferd Madelung and, Farhad Daftary.
8. Nazeer Ahmed (2001). Islam in Global History: Volume One: From the Death of Prophet Muhammed to the First World War. . p. 113. ISBN .
9. (2012). Historical Dictionary of Afghanistan. . p. 17. ISBN .
10. Schacht 1960, p. 123. sfn error: no target: CITEREFSchacht1960 ()
11. . Abu Yusuf. Oxford University Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-05. สืบค้นเมื่อ 2023-02-25.
12. , vol. III, p.86; Muruj al-dhahab, vol. III, pp. 268–270.
13. Ammar, Abu (2001). "Criticism levelled against Imam Abu Hanifah". Understanding the Ahle al-Sunnah: Traditional Scholarship & Modern Misunderstandings. Islamic Information Centre. สืบค้นเมื่อ 2018-06-13.
14. Najeebabadi, Akbar S. (2001). The History of Islam. vol, 2. Darussalam Press. pp. 287. ISBN .
15. M. S. Asimov and C. E. Bosworth (2000). History of civilizations of Central Asia: Volume IV: The Age of Achievement: A.D. 750 to the End of the Fifteenth Century - Part Two: The Achievements. UNESCO. p. 122. ISBN .
16. "The Scholarly Acceptance of Imam Abu Hanifah's Pronouncements on al-Jarh wa al-Ta'dil". IlmGate - A Digital Archive of Islamic Knowledge.
17. "Answers to Doubts over the 'Aqidah of Imam Abu Hanifah". Darul Ma'arif. March 2014.
18. "Siyar A'lam al-Nubala' by Al-Dhahabi". Islam Web.

อ่านเพิ่ม

• (2010). Mukhtasar al-Quduri. Translated by Tahir Mahmood al-Kiani (First ed.). Ta-Ha Publishers Ltd. ISBN .
• (1998). Imām Abū Ḥanīfah – Life and Works. Translated by M. Hadi Hussain. Islamic Book Service, New Delhi. ISBN .
• Abdur-Rahman ibn Yusuf, Imam Abu Hanifa's Al-Fiqh Al-Akbar Explained

ออนไลน์

• Abū Ḥanīfah: Muslim jurist and theologian, in Encyclopædia Britannica Online, by Zafar Ishaq Ansari, The Editors of Encyclopaedia Britannica, Thinley Kalsang Bhutia, Surabhi Sinha and Adam Zeidan

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ อะบูฮะนีฟะฮ์

• Biography at Lost Islamic History.
• by Jamil Ahmad.
• Translated into English by Shaykh Imam Tahir Mahmood al-Kiani.
• Book on Imam e Azam Abu Hanifa (Urdu)
• Imām Abū Ḥanīfah By Shiekh G. F. Haddad