ยุคทองของอิสลาม

ยุคทองของอิสลาม (อาหรับ: العصر الذهبي للإسلام) เป็นยุครุ่งเรืองทางวัฒนธรรม เศรษฐกิจ และวิทยาศาสตร์ในประวัติศาสตร์อิสลาม ตามธรรมเนียมถือว่าเริ่มตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 14 และเป็นที่เข้าใจกันว่าเริ่มขึ้นในรัชสมัยของเคาะลีฟะฮ์ (ค.ศ. 786–809) แห่งราชวงศ์อับบาซียะฮ์ ด้วยการเปิดบัยตุลฮิกมะฮ์ในแบกแดด เมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลกในขณะนั้น ที่นั่น นักวิชาการอิสลามและผู้รู้รอบด้านจากทั่วสารทิศซึ่งมีภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกันได้รับคำสั่งให้รวบรวมและแปลความรู้สมัยคลาสสิกของโลกเป็นภาษาซีรีแอกและภาษาอาหรับ

นักวิชาการในห้องสมุดสมัยอับบาซียะฮ์ จากของ โดยยะห์ยา อิบน์ มะห์มูด อัลวาซิฏี แบกแดด ค.ศ. 1237

การพัฒนาเป็นหนึ่งในความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์จากยุคทอง

ตามธรรมเนียมถือกันว่ายุคทองของอิสลามสิ้นสุดลงพร้อมกับการล่มสลายของรัฐเคาะลีฟะฮ์อับบาซียะฮ์เนื่องจากและใน ค.ศ. 1258 นักวิชาการจำนวนหนึ่งกำหนดจุดสิ้นสุดของยุคทองไว้ในราว ค.ศ. 1350 โดยเชื่อมกับ ในขณะที่นักประวัติศาสตร์และนักวิชาการสมัยใหม่จำนวนมากกำหนดจุดสิ้นสุดของยุคทองไว้ในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 ต่อคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยเชื่อมกับ (สมัยกลางของอิสลามอยู่ในช่วงคาบเกี่ยวกับยุคทองของอิสลาม โดยแหล่งข้อมูลหนึ่งกำหนดระยะเวลาไว้ระหว่าง ค.ศ. 900–1300)

อ้างอิง

1. (1994), A History of Arabic Astronomy: Planetary Theories During the Golden Age of Islam, pp. 245, 250, 256–57. , ISBN .
2. King, David A. (1983). "The Astronomy of the Mamluks". Isis. 74 (4): 531–55. doi:10.1086/353360. S2CID 144315162.
3. Hassan, Ahmad Y (1996). . ใน Sharifah Shifa Al-Attas (บ.ก.). Islam and the Challenge of Modernity, Proceedings of the Inaugural Symposium on Islam and the Challenge of Modernity: Historical and Contemporary Contexts, Kuala Lumpur, August 1–5, 1994. International Institute of Islamic Thought and Civilization (ISTAC). pp. 351–99. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015.
4. 1998. Greek Thought, Arabic Culture: The Graeco-Arabic Translation Movement in Baghdad and Early 'Abbāsid Society (2nd-4th/8th-10th Centuries). London: Routledge.
5. Islamic Radicalism and Multicultural Politics. Taylor & Francis. 2011-03-01. p. 9. ISBN . สืบค้นเมื่อ 26 August 2012.
6. "Science and technology in Medieval Islam" (PDF). History of Science Museum. สืบค้นเมื่อ 31 October 2019.
7. Ruggiero, Guido (15 April 2008). . ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 November 2016. สืบค้นเมื่อ 7 November 2016.
8. Barlow, Glenna. "Arts of the Islamic World: the Medieval Period". Khan Academy. สืบค้นเมื่อ 31 October 2019.

อ่านเพิ่ม

• George Makdisi "Scholasticism and Humanism in Classical Islam and the Christian West". Journal of the American Oriental Society 109, no.2 (1982)
• Josef W. Meri (2005). . Routledge. ISBN . p. 1088.
• Tamara Sonn: Islam: A Brief History. Wiley 2011, ISBN , pp. 39–79 (online copy, p. 39, ที่)
• Maurice Lombard: The Golden Age of Islam. American Elsevier 1975
• George Nicholas Atiyeh; John Richard Hayes (1992). The Genius of Arab Civilization. New York University Press. ISBN , . p. 306.
• Falagas, M. E.; Zarkadoulia, Effie A.; Samonis, George (1 August 2006). "Arab science in the golden age (750–1258 C.E.) and today". The FASEB Journal. 20 (10): 1581–86. doi:10.1096/fj.06-0803ufm. PMID 16873881. S2CID 40960150.
• Starr, S. Frederick (2015). Lost Enlightenment: Central Asia's Golden Age from the Arab Conquest to Tamerlane. Princeton University. ISBN .
• (2004). Culture and Conquest in Mongol Eurasia. . ISBN .
• Dario Fernandez-Morera (2015) The Myth of the Andalusian Paradise. Muslims, Christians, and Jews under Islamic Rule in Medieval Spain. ISI Books ISBN  (hardback)
• Joel Epstein (2019) The Language of the Heart Juwal Publications ISBN 

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ยุคทองของอิสลาม

• Islamicweb.com: History of the Golden Age
• Khamush.com: Baghdad: Metropolis of the Abbasid Caliphate – Chapter 5 2020-09-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, by .
• U.S. Library of Congress.gov: The Kirkor Minassian Collection – contains examples of Islamic book bindings.