ราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์

ราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์ เป็นราชวงศ์ลำดับที่สามและราชวงศ์สุดท้ายของในช่วงสมัยราชอาณาจักรใหม่ของอียิปต์โบราณ ซึ่งนับตั้งแต่ 1189 ปีก่อนคริสตกาลถึง 1,077 ปีก่อนคริสตกาล นอกจากนี้ ราชวงศ์ที่สิบเก้าและยี่สิบยังรวมกันเป็นกลุ่มของราชวงศ์ที่อยู่ช่วงสมัย ยุครามเสส และราชวงศ์ที่ยี่สืบถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของความเสื่อมถอยของอียิปต์โบราณ

ราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์
1189 ปีก่อนคริสตกาล–1077 ปีก่อนคริสตกาล
ภาพวาดของฟาโรห์รามเสสที่ 9 จากหลุมฝังพระบรมศพ
เมืองหลวง
ภาษาทั่วไป	ภาษาอียิปต์
ศาสนา	ศาสนาอียิปต์โบราณ
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
ยุคประวัติศาสตร์	ยุคเหล็ก
• ก่อตั้ง	1189 ปีก่อนคริสตกาล
• สิ้นสุด	1077 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า ถัดไป ราชวงศ์ที่สิบเก้าแห่งอียิปต์ ราชวงศ์ที่ยี่สิบเอ็ดแห่งอียิปต์

ประวัติราชวงศ์

เบื้องหลังของราชวงศ์ที่ยี่สิบ

หลังจากการสวรรคตของพระนางทวอสเรต ซึ่งเป็นฟาโรห์พระองค์สุดท้ายของราชวงศ์ที่สิบเก้า อียิปต์ได้เข้าสู่ช่วงสงครามกลางเมือง ซึ่งยืนยันโดยจารึกจากเกาะเอลิเฟนไทน์ที่โปรดให้สร้างโดยฟาโรห์เซตนัคห์เต ซึ่งยังไม่ทราบสาเหตุการสวรรคตของพระองค์อย่างแน่ชัด พระองค์อาจจะสวรรคตอย่างสงบในระหว่างรัชสมัยของพระองค์ หรือถูกโค่นพระราชบัลลังก์โดยฟาโรห์เซตนัคห์เต ซึ่งน่าจะอยู่ในวัยกลางคนแล้วในขณะนั้น

ราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์

ประเด็นที่สอดคล้องกันของราชวงศ์ที่ยี่สิบคือการสูญเสียอำนาจของฟาโรห์ให้กับมหาปุโรหิตแห่งอามุน ฟาโรห์ฮอร์เอมเฮบแห่งราชวงศ์ที่สิบแปดแห่งอียิปต์ทรงได้ฟื้นฟูศาสนาอียิปต์โบราณแบบดั้งเดิมและฐานะปุโรหิตแห่งอามุน หลังจากที่ฟาโรห์อะเคนอาเตนได้ทรงยกเลิกการบูชาไปนั้น ด้วยที่มหาปุโรหิตทำหน้าที่เป็นตัวกลางระหว่างเทพเจ้าและประชาชน แทนที่จะเป็นฟาโรห์ ตำแหน่งของฟาโรห์ไม่ได้ควบคุมอำนาจแบบเดียวกับในอดีตอีกต่อไป

ฟาโรห์เซตนัคห์เต

พระองค์ทรงทำให้อียิปต์เกิดเสถียรภาพ และอาจจะขับไล่ความพยายามรุกรานของชาวทะเล พระองค์ทรงปกครองอยู่ประมาณ 4 ปีก่อนที่พระราชโอรส คือ ฟาโรห์รามเสสที่ 3 จะขึ้นครองราชย์แทน

ฟาโรห์รามเสสที่ 3

ในปีที่ 5 แห่งการครองราชย์ พระองค์ทรงเอาชนะการรุกรานอียิปต์ของชนเผ่าลิเบียโบราณโดยชาว และเซเปดผ่าน ซึ่งก่อนหน้านี้บุกไม่สำเร็จในรัชสมัยของฟาโรห์เมอร์เนพทาห์

พระองค์ทรงมีชื่อเสียงที่สุดในการเอาชนะกลุ่มพันธมิตรของชาวทะเลอย่างเด็ดขาด รวมถึงชาว, , , และในและในช่วงปีที่ 8 ในรัชสมัยของพระองค์ ในปาปิรุสแฮร์ริส หมายเลข 1 ซึ่งยืนยันเหตุการณ์เหล่านี้อย่างละเอียด ว่ากันว่าพระองค์ทรงได้ตั้งถิ่นฐานให้กับชาวทะเลที่พ่ายแพ้ใน "ฐานที่มั่น" ซึ่งน่าจะอยู่ในคานาอันในฐานะราษฎรของพระองค์

ในปีที่ 11 แห่งการครองราชย์ของพระองค์ กลุ่มพันธมิตรผู้รุกรานชาวลิเบียอีกกลุ่มหนึ่งพ่ายแพ้ในอียิปต์

ระหว่างปีที่ 12 ถึงปีที่ 29 แห่งการครองราชย์ มีการดำเนินโครงการจัดระเบียบลัทธิต่าง ๆ ของศาสนาอียิปต์โบราณอย่างเป็นระบบ โดยสร้างและให้ทุนสนับสนุนลัทธิใหม่และบูรณะวัดวิหาร

ในปีที่ 29 แห่งการครองราชย์ เกิดการหยุดงานประท้วงครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ หลังจากการปันส่วนอาหารสำหรับผู้สร้างสุสานราชวงศ์และช่างฝีมือในหมู่บ้านเชต มาอัต (ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ ) ไม่สามารถจัดเตรียมได้

รัชสมัยของฟาโรห์รามเสสที่ 3 ยังเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่อง ซึ่งพระราชินี หนึ่งในมเหสีของพระองค์มีส่วนเกี่ยวข้องกับการพยายามลอบสังหารฟาโรห์ โดยมีเป้าหมายเพื่อวางให้เจ้าชาย พระราชโอรสของพระองค์ขึ้นครองพระราชบัลลังก์ แต่ไม่สำเร็จ ฟาโรห์รามเสสที่ 3 สวรรคตจากการพยายามปลิดชีวิตพระองค์ อย่างไรก็ตาม รัชทายาทและพระราชโอรสโดยชอบด้วยกฎหมายของพระองค์คือฟาโรห์รามเสสที่ 4 ซึ่งเป็นผู้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์ ซึ่งหลังจากนั้นพระองค์ได้จับกุมและประหารผู้สมรู้ร่วมคิดประมาณ 30 คน

ฟาโรห์รามเสสที่ 4

ในตอนต้นของรัชสมัย พระองค์ทรงโปรดให้ได้เริ่มโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ในระดับเดียวกับโครงการของฟาโรห์รามเสสมหาราช พระองค์ทรงเพิ่มจำนวนกลุ่มคนงานที่หมู่บ้านเซต มาอัต ขึ้นสองเท่าเป็น 120 คน และส่งคณะเดินทางจำนวนมากไปยังเหมืองหินของวาดิ ฮัมมามัต และเหมืองเทอร์คอยซ์ของไซนาย หนึ่งในคณะสำรวจที่ใหญ่ที่สุดประกอบด้วยทหาร 8,368 คน ในจำนวนนี้เป็นทหารประมาณ 2,000 นาย พระองค์ทรงโปรดให้ขยายวิหารคอนซูของพระราชบิดาที่คาร์นัก และอาจจะโปรดให้เริ่มสร้างวิหารเก็บศพของพระองค์ขึ้นที่พื้นที่ใกล้กับวิหารฮัตเชปซุต วัดขนาดเล็กอีกแห่งที่มีความเกี่ยวข้องกับพระองค์ในทางตอนเหนือของ

ฟาโรห์รามเสสที่ 4 ทรงเห็นปัญหาเกี่ยวกับการปันส่วนอาหารแก่คนงานของพระองค์ คล้ายกับสถานการณ์ในรัชสมัยของพระราชบิดา มหาปุโรหิตแห่งอามุนในเวลานั้นได้เริ่มติดตามเจ้าหน้าที่ของรัฐขณะที่พวกเขาไปจ่ายปันส่วนให้กับคนงานโดยแนะนำว่าอย่างน้อยก็ในบางส่วน วิหารแห่งอามุนไม่ใช่รัฐอียิปต์ที่รับผิดชอบค่าจ้าง^[]

นอกจากนี้พระองค์ยังโปรดให้ทำบันทึกปาปิรัสแฮร์ริส หมายเลข 1 ซึ่งเป็นบันทึกปาปิรัสจากอียิปต์โบราณที่ยาวที่สุดที่ทราบ โดยมีความยาว 41 เมตรพร้อมข้อความ 1,500 บรรทัดเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของพระราชบิดาของพระองค์

ฟาโรห์รามเสสที่ 5

พระองค์ทรงครองราชย์ได้ไม่เกิน 4 ปี ก็เสด็จสวรรคตด้วยไข้ทรพิษเมื่อ 1143 ปีก่อนคริสตกาล บันทึกปาปิรุสแห่งตูริน หมายเลข 2044 ได้ยืนยันว่าในรัชสมัยของพระองค์ คนงานของเซต มาอัตถูกบังคับให้หยุดสร้างหลุมฝังศพ ของพระองค์เป็นระยะ เนื่องจาก "กลัวศัตรู" บ่งบอกถึงความไม่มั่นคงที่เพิ่มขึ้นในอียิปต์และการไม่สามารถปกป้องประเทศจากสิ่งที่สันนิษฐานว่าเป็นฝ่ายจู่โจมจากลิเบีย

ซึ่งคาดว่ามีอายุตั้งแต่รัชสมัยฟาโรห์รามเสสที่ 5 ในรัชสมัยของพระองค์ บันทึกดังกล่าวเผยให้เห็นว่าพื้นที่ส่วนใหญ่ในอียิปต์ ณ ตอนนั้นถูกควบคุมโดยวิหารแห่งอามุน และวิหารแห่งอามุนก็ควบคุมการเงินของอียิปต์อย่างสมบูรณ์

ฟาโรห์รามเสสที่ 6

ฟาโรห์รามเสสที่ 6 เป็นที่ทราบดีในเรื่องหลุมฝังพระบรมศพของพระองค์ ซึ่งเมื่อได้สร้างขึ้นทับหลุมฝังพระบรมศพของฟาโรห์ทุตอังค์อามุนไว้ข้างใต้โดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้หลุมฝังพระบรมศพของพระองค์ปลอดภัยจากการปล้นสุสานจนกระทั่งฮาวเวิร์ด คาร์เตอร์ค้นพบในปี ค.ศ. 1922

ฟาโรห์รามเสสที่ 7

อนุสรณ์สถานเพียงอย่างเดียวของพระองค์ คือ หลุมฝังพระบรมศพ เควี 1^[]

ฟาโรห์รามเสสที่ 8

แทบไม่มีทราบเกี่ยวกับรัชสมัยของพระองค์ ซึ่งครองราชย์เป็นระบะเวลาเพียงปีเดียว หลักฐานของพระองค์ได้ปรากฏที่เมดิเนตฮาบู และแผ่นโลหะเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น อนุสรณ์สถานเพียงแห่งเดียวในรัชสมัยของพระองค์ คือ หลุมฝังศพที่เรียบง่าย ซึ่งน่าจะใช้สำหรับฝังพระศพเจ้าชาย ซึ่งเป็นพระราชโอรสของฟาโรห์รามเสสที่ 9 มากกว่า^[]

ฟาโรห์รามเสสที่ 9

ในช่วงปีที่ 16 และปีที่ 17 แห่งการครองราชย์ของฟาโรห์รามเสสที่ 9 พระองค์ทรงพิจารณาคดีปล้นสุสานที่มีชื่อเสียงเกิดขึ้นตามที่ปรากฏใน ซึ่งมีการการตรวจสอบอย่างรอบคอบโดยคณะระดับขุนนางได้ดำเนินการกับสุสานหลวงสิบแห่ง สุสานสี่แห่งของคายิกาแห่งสาวิกาอันศักดิ์สิทธ์ และสุดท้ายคือสุสานในธีบส์ หลายแห่งพบว่าถูกทำลาย เช่น หลุมฝังพระบรมศพของฟาโรห์โซเบเคมซาฟที่ 2 ซึ่งมัมมี่ถูกขโมยไป

คาร์ทูชของพระองค์ถูกพบที่ในคานาอัน ซึ่งบ่งบอกว่าอียิปต์ในเวลานี้ยังคงมีอิทธิพลในระดับหนึ่งในภูมิภาคนี้

โครงการก่อสร้างส่วนใหญ่ในรัชสมัยของพระองค์ อยู่ที่เมืองเฮลิโอโปลิส

ฟาโรห์รามเสสที่ 10

รัชสมัยของพระองค์ได้รับการบันทึกไว้น้อยมาก โดยบันทึกเนโครโพลิสแห่งเซต มาอัตได้บันทึกถึงความเกียจคร้านทั่วไปของคนงานในช่วงเวลาดังกล่าว เนื่องจากเสี่ยงต่ออันตรายจากผู้บุกรุกชาวลิเบีย

ฟาโรห์รามเสสที่ 11

ฟาโรห์รามเสสที่ 11 เป็นฟาโรห์พระองค์สุดท้ายของราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์ ในรัชสมัยของพระองค์ตำแหน่งเริ่มอ่อนแอลงจนทางตอนใต้ มหาปุโรหิตแห่งอามุนที่ธีบส์กลายเป็นผู้ปกครองอียิปต์บนโดยพฤตินัย ในขณะที่ฟาโรห์สเมนเดสได้ทรงควบคุมอียิปต์ล่างก่อนที่ฟาโรห์รามเสสที่ 11 จะเสด็จสวรรคต ในที่สุดฟาโรห์สเมนเดสก็ทรงสถาปนาราชวงศ์ที่ยี่สิบเอ็ดแห่งอียิปต์ที่เมืองทานิส

การเสื่อมอำนาจ

ดังที่เกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์ที่สิบเก้าแห่งอียิปต์ในก่อนหน้านี้ ราชวงศ์ที่ยี่สิบก็ต้องเผชิญต่อผลกระทบของการข้อพิพาทระหว่างรัชทายาทของฟาโรห์รามเสสที่ 3 ตัวอย่างเช่น พระราชโอรสจำนวนสามพระองค์ที่แตกต่างกันของฟาโรห์รามเสสที่ 3 เป็นที่ทราบกันดีว่าได้ขึ้นมามีอำนาจเป็นฟาโรห์รามเสสที่ 4 ฟาโรห์รามเสสที่ 6 และฟาโรห์รามเสสที่ 8 ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาดังกล่าว อียิปต์ยังถูกรุมเร้าด้วยภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง ระดับน้ำท่วมต่ำกว่าปกติในแม่น้ำไนล์ ความอดอยาก ความไม่สงบในบ้านเมือง และการฉ้อโกงของทางการ ซึ่งทั้งหมดนี้ได้จำกัดความสามารถในการบริหารจัดการของฟาโรห์ไม่ว่าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง

รายพระนามฟาโรห์

ฟาโรห์แห่งราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์ทรงปกครองเป็นเวลาประมาณ 120 ปี นับตั้งแต่ 1187 ถึง 1064 ปีก่อนคริสตกาล วันและเวลาในตารางส่วนใหญ่นำมาจาก "Chronological Table for the Dynastic Period" ในเอริค ฮอร์นุง, รอล์ฟ เคราส์ & เดวิด วอร์เบอร์ตัน (บรรณาธิการ), Ancient Egyptian Chronology (คู่มือตะวันออกศึกษา), บริลล์, 2006 ฟาโรห์หลายพระองค์ทรงถูกฝังพระบรมศพอยู่ในหุบเขากษัตริย์ในธีบส์ (KV) ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่เว็บไซต์ Theban Mapping Project

ฟาโรห์	รูปภาพ	พระนามครองราชย์ / พระนามประสูติ	รัชสมัย	หลุมฝังพระบรมศพ	พระมเหสี	คำอธิบาย
เซตนัคห์เต		ยูเซอร์คาอูเร-เซเทปเอนเร	1189 – 1186 ปีก่อนคริสตกาล			อาจจะทรงแย่งชิงพระราชบัลลังก์มาจากฟาโรห์ทวอสเรต
รามเสสที่ 3		ยูเซอร์มาอัตเร-เมริอามุน	1186 – 1155 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 4		ยูเซอร์มาอัตเร-เซเทปเอนอามุน, ภายหลังเป็น เฮกามาอัตเร-เซเทปเอนอามุน	1155 – 1149 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 5 / อาเมนฮิร์เคเปเชฟที่ 1		ยูเซอร์มาอัตเร เซเคเปอร์เอนเร	1149 – 1145 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 6 / อาเมนฮิร์เคเปเชฟที่ 2		เนบมาอัตเร เมริอามุน	1145 – 1137 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 7 / อิตอามุน		ยูเซอร์มาอัดเร เซเทปเอนเร เมริอามุน	1136 – 1129 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 8 / เซตฮิร์เคเปเชฟ		ยูเซอร์มาอัตเร-อาเคนอามุน	1130 – 1129 ปีก่อนคริสตกาล
รามเสสที่ 9 / คาเอมวาเซตที่ 1		เนเฟอร์คาเร เซเทปเอนเร	1129 – 1111 ปีก่อนคริสตกาล
/ อาเมนฮิร์เคเปเชฟที่ 3		เคเปอร์มาอัตเร เซเทปเอนเร	1111 – 1107 ปีก่อนคริสตกาล
/ คาเอมวาเซตที่ 1		เมนมาอัตเร เซตป์เอนพทาห์	1107 – 1077 ปีก่อนคริสตกาล

พระราชพงศาวลีราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์

ราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์เป็นราชวงศ์สุดท้ายของช่วงสมัยราชอาณาจักรใหม่แห่งอียิปต์ ซึ่งปราฏความสัมพันธ์ในพระราชวงศ์ที่ไม่ชัดเจน โดยเฉพาะช่วงปลายราชวงศ์

เซตนัคต์เอ

ราเมสเซสที่ 3

ราเมสเซสที่ 6

ราเมสเซสที่ 4

ราเมสเซสที่ 8

ราเมสเซสที่ 7

ราเมสเซสที่ 5

ราเมสเซสที่ 9

ราเมสเซสที่ 10

ไม่ทราบ

ราเมสเซสที่ 11

เส้นเวลาของราชวงศ์ที่ยี่สิบแห่งอียิปต์

อ้างอิง

1. Hartwig Altenmüller, "The Tomb of Tausert and Setnakht," in Valley of the Kings, ed. Kent R. Weeks (New York: Friedman/Fairfax Publishers, 2001), pp.222-31
2. "New Kingdom of Egypt". . สืบค้นเมื่อ 2017-05-06.
3. Grandet, Pierre (2014-10-30). "Early–mid 20th dynasty". UCLA Encyclopedia of Egyptology. 1 (1): 4.
4. Lorenz, Megaera. . fontes.lstc.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-15. สืบค้นเมื่อ 2017-05-06.
5. William F. Edgerton, The Strikes in Ramses III's Twenty-Ninth Year, JNES 10, No. 3 (July 1951), pp. 137-145
6. Dodson and Hilton, pg 184
7. Grandet, Pierre (2014-10-30). "Early–mid 20th dynasty". UCLA Encyclopedia of Egyptology. 1 (1): 5–8.
8. Jacobus Van Dijk, 'The Amarna Period and the later New Kingdom' in The Oxford History of Ancient Egypt, ed. Ian Shaw, Oxford University Press paperback, (2002), pp.306-307
9. A.J. Peden, The Reign of Ramesses IV, (Aris & Phillips Ltd: 1994), p.21 Peden's source on these recorded disturbances is KRI, VI, 340-343
10. , R. O. Faulkner: The Wilbour Papyrus. 4 Bände, Oxford University Press, Oxford 1941-52.
11. Une enquête judiciaire à Thèbes au temps de la XXe dynastie : ...Maspero, G. (Gaston), 1846-1916.
12. Finkelstein, Israel. "Is the Philistine Paradigm Still Viable?" (ภาษาอังกฤษ): 517. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
13. Nicolas Grimal, A History of Ancient Egypt, Blackwell Books, 1992. p.289
14. E.F. Wente & C.C. Van Siclen, "A Chronology of the New Kingdom" in Studies in Honor of George R. Hughes, (SAOC 39) 1976, p.261
15. Dodson and Hilton, pg 185-186
16. Sites in the Valley of the Kings