สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์

สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์ เป็นสัญลักษณ์ภาพนามธรรมใช้แทนวัตถุทางดาราศาสตร์ โครงสร้างเชิงทฤษฎี และเหตุการณ์เชิงสังเกตในดาราศาสตร์ยุโรป สัญลักษณ์แบบแรกสุดปรากฏในข้อความภาษากรีกในกระดาษพาไพรัสในสมัยโบราณตอนปลาย ไบแซนไทน์ที่รักษาข้อความภาษากรีกในกระดาษพาไพรัส ใช้สัญลักษณ์ต่อและขยายความจุของสัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์ มีการคิดค้นสัญลักษณ์ใหม่เพื่อแทนดาวเคราะห์และดาวเคราะห์น้อยหลายดวงที่ค้นพบในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ถึง 21

ตัวอย่างที่นำมาจาก Nautical Almanac ค.ศ. 1833 แสดงการใช้งานสัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์สำหรับดวงจันทร์ ดิถี ดาวเคราะห์ และกลุ่มดาวจักรราศี

"Designation of celestial bodies" ในกาลานุกรมภาษาเยอรมันเมื่อ ค.ศ. 1850 โดยดาวเคราะห์น้อยสี่ดวงแรกเรียงเป็นดาวเคราะห์ และอีกห้าดวงถัดไปต่อท้าย

ในอดีตสัญลักษณ์เหล่านี้เคยใช้งานอย่างแพร่หลายจากนักดาราศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญ นักดาราศาสตร์มือสมัครเล่น และโหราจารย์ แม้ว่าในกาลานุกรมและสิ่งพิมพ์ทางโหราศาสตร์จะยังคงใช้สัญลักษณ์กันโดยทั่วไป สัญลักษณ์เหล่านี้ปรากฏในงานวิจัยตีพิมพ์และตำราเกี่ยวกับดาราศาสตร์ค่อนข้างไม่บ่อยนัก ยกเว้นบางสัญลักษณ์ เช่น ดวงอาทิตย์และโลกที่ปรากฏใน และสัญลักษณ์จักรราศีที่ใช้แทนอายันกับวิษุวัต

ยูนิโคดได้ลงรหัสสัญลักษณ์หลายแบบ ส่วนใหญ่อยู่ในช่อง, และบล็อก

สัญลักษณ์สำหรับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์

สัญลักษณ์ดวงอาทิตย์ในเอกสารตัวเขียนสมัยคลาสสิกตอนปลาย (ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 4) และสมัยไบแซนไทน์ (ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 11)

สัญลักษณ์ดวงจันทร์ในเอกสารตัวเขียนสมัยไบแซนไทน์ (ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 11) สัญลักษณ์ดวงจันทร์ในเอกสารตัวเขียนสมัยคลาสสิกตอนปลายมีรูปร่างคล้ายกัน

การใช้งานสัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์สำหรับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ รูปสัญลักษณ์ที่ปรากฏในข้อความดวงชะตาราศีกรีกบนกระดาษพาไพรัสสำหรับดวงอาทิตย์เป็นวงกลมที่มีลำแสงอันเดียว () ส่วนดวงจันทร์เป็นรูปจันทร์เสี้ยว สัญลักษณ์ดวงอาทิตย์สมัยใหม่ที่เป็นรูปวงกลมที่มีจุดตรงกลาง (☉) ปรากฏครั้งแรกในยุโรปสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา

ในงานเขียนเชิงวิชาการสมัยใหม่ มีการใช้สัญลักษณ์ดวงอาทิตย์สำหรับค่าคงที่ทางดาราศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับดวงอาทิตย์T_eff☉ แทนอุณหภูมิยังผลสุริยะ ส่วนความส่องสว่าง มวล และรัศมีของดาวมักแทนด้วยค่าคงที่สุริยะ (L_☉, M_☉ และ R_☉ ตามลำดับ) ในฐานะ

ดวงอาทิตย์

อ้างอิง	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด	แทน
ดวงอาทิตย์		U+2609 (dec 9737)	☉︎
		U+1F71A (dec 128794)	🜚︎
		U+1F31E (dec 127774)	🌞︎︎	ใบหน้าดวงอาทิตย์หรือ ""

ดวงจันทร์และดิถี

อ้างอิง	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด	แทน
ดวงจันทร์		U+263D (dec 9789)	☽︎	จันทร์ข้างขึ้น (มองจากซีกโลกเหนือ)
		U+263E (dec 9790)	☾	จันทร์ข้างแรม (มองจากซีกโลกเหนือ)
จันทร์ดับ		U+1F311 (dec 127761)	🌑︎	ดวงจันทร์มืดทั้งหมด
		U+1F31A (dec 127770)	🌚︎
จันทร์เสี้ยวข้างขึ้น		U+1F312 (dec 127762)	🌒︎	ดวงจันทร์เสี้ยวข้างขึ้น (ซีกโลกเหนือ)
จันทร์ครึ่งดวงครั้งแรก (ข้างขึ้น)		U+1F313 (dec 127763)	🌓︎	สัปดาห์แรกจนถึงหนึ่งเดือน แสดงใบหน้าที่มองเห็นได้ครึ่งหนึ่งสว่างขึ้น
	หรือ	U+1F31B (dec 127771)	🌛︎︎
จันทร์นูนข้างขึ้น		U+1F314 (dec 127764)	🌔︎	(ซีกโลกเหนือ)
จันทร์เพ็ญ		U+1F315 (dec 127765)	🌕︎	ดวงจันทร์ส่องสว่างเต็มที่
		U+1F31D (dec 127773)	🌝︎︎
จันทร์นูนข้างแรม		U+1F316 (dec 127766)	🌖︎	(ซีกโลกเหนือ)
จันทร์ครึ่งดวงครั้งหลัง (ข้างแรม)		U+1F317 (dec 127767)	🌗︎	สัปดาห์สุดท้ายของเดือน ใบหน้าที่มองเห็นได้อีกครึ่งหนึ่งสว่างขึ้น
	หรือ	U+1F31C (dec 127772)	🌜︎︎
จันทร์เสี้ยวข้างแรม		U+1F318 (dec 127768)	🌘︎	ดวงจันทร์เสี้ยวข้างแรม (ซีกโลกเหนือ)

สัญลักษณ์สำหรับดาวเคราะห์

ภาพจักรราศีและสมัยกลาง บรรดาดาวเคราะห์แทนที่ด้วยใบหน้าทั้ง 7

ดาวเคราะห์

ดาวเคราะห์	อักษรย่อของ IAU	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด	แทน
ดาวพุธ	H, Me		U+263F (dec 9791)	☿	คทางูไขว้ของเมอร์คิวรีกับกากบาท
ดาวศุกร์	V		U+2640 (dec 9792)		อาจเป็นสร้อยพระศอหรือกระจกมือ (สัมฤทธิ์) ของวีนัสกับกากบาท
โลก	E		U+1F728 (dec 128808)		ที่แบ่งด้วยแม่น้ำทั้งสี่จากเอเดน
			U+2641 (dec 9793)	♁	ลูกโลกประดับกางเขน
ดาวอังคาร	M, Ma		U+2642 (dec 9794)		โล่และหอกของมาส์
ดาวพฤหัส	J		U+2643 (dec 9795)	♃	อักษร Zeta กับขีดตัวย่อ (สำหรับ Zeus ของกรีก เทียบเท่ากับเทพจูปิเตอร์ของโรมัน)
ดาวเสาร์	S		U+2644 (dec 9796)	♄	อักษร kappa-rho กับขีดตัวย่อ (สำหรับ Kronos ของกรีก เทียบเท่ากับเทพแซตเทิร์นของโรมัน) และกากบาท
ดาวยูเรนัส	U		U+26E2 (dec 9954)		สัญลักษณ์ของธาตุแพลทินัม ซึ่งประดิษฐ์ขึ้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนดาวยูเรนัส
			U+2645 (dec 9797)	♅	โลกที่ล้อมรอบด้วยอักษร H (สำหรับเฮอร์เชล ผู้ค้นพบดาวยูเรนัส) (พบมากในวรรณกรรมสมัยก่อนหรือวรรณกรรมอังกฤษ)
ดาวเนปจูน	N		U+2646 (dec 9798)	♆	สามง่ามของ
			U+2BC9 (dec 11209)	⯉	โลกที่ล้อมรอบด้วยอักษร "L" และ "V" (สำหรับเลอ แวรีเย ผู้ค้นพบดาวเนปจูน) (พบมากในวรรณกรรมสมัยก่อน โดยเฉพาะในวรรณกรรมฝรั่งเศส)

สัญลักษณ์สำหรับดาวเคราะห์น้อย

สัญลักษณ์ดาวเคราะห์น้อยใน Webster's Dictionary เมื่อ ค.ศ. 1864 ทั้งหมดเลิกใช้งานแล้ว ยกเว้นเพียง 4 อันแรก ("Proserpina" ระบุผิดเป็น "Pomona")

ดาวเคราะห์น้อย

ดาวเคราะห์น้อย	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด	แทน
1 ซีรีส		U+26B3 (dec 9907)	⚳	เคียวด้ามยาว ในบางฟอนต์จะแสดงเป็นสัญลักษณ์ของดาวเสาร์กลับด้าน
2 พัลลัส		U+26B4 (dec 9908)	⚴	หอก ในภาพแบบสมัยใหม่ หัวหอกมีรูปทรงเพชรที่กว้างกว่าหรือแคบกว่า ใน ค.ศ. 1802 มีการใช้รูปใบ ซึ่งทำให้หัวหอกเป็นสามเหลี่ยม เพื่อแยกจากสำหรับกำมะถัน
		U+26B5 (dec 9909)	⚵	คทาประดับดาว
		—	—
4 เวสตา		—	—	วิหารที่มี รูปเดิมเป็นกล่องที่มีสิ่งที่อยู่ข้างบนคล้ายกับเขาของกลุ่มดาวแกะ
		—	—	รูปแบบที่ซับซ้อนในยุคแรกคือแท่นบูชาที่มีกระถางไฟบรรจุไฟศักดิ์สิทธิ์
		U+26B6 (dec 9910)	⚶	รูปตัว V สมัยใหม่ที่เริ่มใช้ในทางโหราศาสตร์ในคริสต์ทศวรรษ 1970 เป็นตัวย่อของรูปข้างต้น
		—	—	สมอคว่ำ
		U+2696 (dec 9878)	⚖	ตราชู
		U+1F377 (dec 127863)	🍷︎	แก้วไวน์ เดิมเรียงเป็นรูปสามเหลี่ยม ∇ วางบนฐาน ⊥
7 อีริส		—	—	สายรุ้งที่มีดาวข้างใน
		—	—
		U+2698 (dec 9880)	⚘	ดอกไม้
		—	—	ตาที่มีดาวอยู่ข้างบน
10 ไฮเจีย		—	—	งูกับดาว (จากถ้วยยาไฮเจีย U+1F54F )
		U+2695 (dec 9877)	⚕	คทาแอสคลีเพียส เปรียบเทียบกับสัญลักษณ์ทางโหราศาสตร์สมัยใหม่ด้วย U+2BDA , คทางูไขว้ (มัก)
		—	—	ปลากับดาว นี่คือสัญลักษณ์เดิมจากช่วงเวลาที่รู้จักดาวเคราะห์น้อยดวงนี้เพียงไม่นาน และนักดาราศาสตร์ยังคงใช้สัญลักษณ์ที่มีความโดดเด่น
		—	—	ปรากฏขึ้นในงานอ้างอิงหลังคริสต์ศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นช่วงที่สัญลักษณ์ที่มีความโดดเด่นสำหรับอุกกาบาตล้าสมัยแล้ว
		—	—	ดาวกับแขนงพวงมาลัย
		—	—
		—	—	โล่กลมเล็ก
		—	—
		—	—	นกพิราบคาบกิ่งมะกอกไว้ในปากและมีดาวอยู่บนหัว
		—	—	หัวใจที่มีดาวข้างบน
		—	—	ปีกผีเสื้อกับดาว
		—	—	โลมากับดาว
		—	—	ดาบสั้นข้างบนดาว
		—	—	ดาวข้างบนล้อ
		—	—	ทับทิมที่มีดาวข้างใน
		—	—	แส้ของเบลโลนา / ดาวประกายพรึกกับหอก
		—	—	"เปลือกหอย" (ไม่มีการพูดถึงดาว)
		—	—	(ประภาคารโบราณ)
37 ไฟดีส		U+271D (dec 10013)	✝

สัญลักษณ์สำหรับวัตถุพ้นดาวเนปจูน

วัตถุพ้นดาวเนปจูน

วัตถุ	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด	แทน
50000 ควาอัวร์		U+1F77E (dec 128894)	🝾	อักษร Q จาก Quaoar ผสมกับแคนู วาดให้คล้ายกับศิลปะหินแหลมของชาวตองวา
90377 เซดนา		U+2BF2 (dec 11250)	⯲	โมโนแกรมของอักษรอินุกติตุต "sa" และ "n" เนื่องจากชื่อเซดนาในภาษาอินูอิตคือ "Sanna" (ᓴᓐᓇ)
90482 ออร์กัส		U+1F77F (dec 128895)	🝿	โมโนแกรมของ O-R สำหรับ Orcus วาดให้คล้ายกับหัวกะโหลกและรอยยิ้มของวาฬออร์กา
134340 พลูโต		U+2647 (dec 9799)	♇	โมโนแกรม P-L สำหรับ Pluto และเพอร์ซิวัล โลเวลล์
		U+2BD3 (dec 11219)	⯓	ลูกโลกเหนือของพลูโต
136108 เฮาเมอา		U+1F77B (dec 128891)	🝻	การรวมกันของศิลปะสกัดหินฮาวายสำหรับสตรีและการเกิด เนื่องจาก เป็นเทพีของทั้งสองสิ่งนี้
136199 เอริส		U+2BF0 (dec 11248)	⯰	สัญลักษณ์ดั้งเดิมจาก (ศาสนาที่บูชาเทพีเอริส)
136472 มาคีมาคี		U+1F77C (dec 128892)	🝼	ใบหน้าสลักของเทพของราปานูอี และมีรูปร่างคล้ายอักษร M
		U+1F77D (dec 128893)	🝽	อักษรจีน 共 gòng (อักษรตัวแรกของชื่อก้งกง) ผสมกับหางงู

สัญลักษณ์สำหรับจักรราศีและกลุ่มดาวอื่น ๆ

เอกสารตัวเขียนในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 ที่มีสัญลักษณ์จักรราศี

สัญลักษณ์จักรราศี

กลุ่มดาว	อักษรย่อของ IAU	ตัวเลข	ตำแหน่งทาง โหราศาสตร์	สัญลักษณ์	แปล	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด
Aries	Ari	0	0°		แกะ	U+2648 (dec 9800)	♈︎
Taurus	Tau	1	30°		วัว	U+2649 (dec 9801)	♉︎
Gemini	Gem	2	60°		คนคู่	U+264A (dec 9802)	♊︎
Cancer	Cnc	3	90°		ปู	U+264B (dec 9803)	♋︎
Leo	Leo	4	120°		สิงโต	U+264C (dec 9804)	♌︎
Virgo	Vir	5	150°		หญิงพรหมจารี	U+264D (dec 9805)	♍︎
Libra	Lib	6	180°		คันชั่ง	U+264E (dec 9806)	♎︎
Scorpio	Sco	7	210°		แมงป่อง	U+264F (dec 9807)	♏︎
Sagittarius	Sgr	8	240°		คนยิงธนู	U+2650 (dec 9808)	♐︎
Capricorn	Cap	9	270°		มีเขาแพะ	U+2651 (dec 9809)	♑︎
Aquarius	Aqr	10	300°		คนแบบหม้อน้ำ	U+2652 (dec 9810)	♒︎
Pisces	Psc	11	330°		ปลา	U+2653 (dec 9811)	♓︎

นักโหราศาสตร์ เสนอสัญลักษณ์จักรราศีที่ 13 สำหรับ ใน ค.ศ. 1995

กลุ่มดาว	อักษรย่อของ IAU	สัญลักษณ์	แปล	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด
Ophiuchus	Oph		คนแบกงู	U+26CE (dec 9934)	⛎︎

ไม่มีกลุ่มดาวใดที่มีสัญลักษณ์อย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม สำหรับกลุ่มดาวสมัยใหม่ เช่นเดียวกับกลุ่มดาวเก่าที่เกิดขึ้นในระบบการตั้งชื่อสมัยใหม่ อาจปรากฏสัญลักษณ์ในสิ่งพิมพ์เป็นครั้งคราวใน สัญลักษณ์ข้างล่างนี้ประดิษฐ์โดย Denis Moskowitz (ยกเว้นกลุ่มดาว 13 กลุ่มที่กล่าวไปแล้วก่อนหน้า)

Andromeda

Antlia

Apus

Aquarius

Aquila

Ara

Argo Navis

Aries

Auriga

Boötes

Caelum

Camelopardalis

Cancer

Canes Venatici

Canis Major

Canis Minor

Capricornus

Carina

Cassiopeia

Centaurus

Cepheus

Cetus

Chamaeleon

Circinus

Columba

Coma Berenices

Corona Australis

Corona Borealis

Corvus

Crater

Crux

Cygnus

Delphinus

Dorado

Draco

Equuleus

Eridanus

Fornax

Gemini

Grus

Hercules

Horologium

Hydra

Hydrus

Indus

Lacerta

Leo

Leo Minor

Lepus

Libra

Lupus

Lynx

Lyra

Mensa

Microscopium

Monoceros

Musca

Norma

Octans

Ophiuchus

Orion

Pavo

Pegasus

Perseus

Phoenix

Pictor

Pisces

Piscis Austrinus

Puppis

Pyxis

Reticulum

Sagitta

Sagittarius

Scorpius

Sculptor

Scutum

Serpens

Serpens Cauda

Serpens Caput

Sextans

Taurus

Telescopium

Triangulum

Triangulum Australe

Tucana

Ursa Major

Ursa Minor

Vela

Virgo

Volans

Vulpecula

สัญลักษณ์อื่น ๆ

สัญลักษณ์อื่น ๆ

อ้างอิง	สัญลักษณ์	จุดรหัสใน ยูนิโคด	แสดงข้อความ ยูนิโคด
จุดโหนดขึ้น		U+260A (dec 9738)	☊
จุดโหนดลง		U+260B (dec 9739)	☋
ดาวล้อมเดือน		U+260C (dec 9740)	☌
		U+260D (dec 9741)	☍
		U+1F775 (dec 128885)	🝵
จันทรุปราคา		U+1F776 (dec 128886)	🝶
		U+25A1, U+25FB (dec 9633, 9723)	□ , ◻
ดาวหาง		U+2604 (dec 9732)	☄
ดาวฤกษ์		(หลายแบบ)	✶ 🞶 ⋆
วงแหวนดาวเคราะห์ (พบไม่บ่อย)		U+1FA90 (dec 129680)	🪐︎

หมายเหตุ

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์

1. มีการตีความสัญลักษณ์นี้ใหม่เป็น (เหนือ: ยุโรป, ตะวันออก: เอเชีย, ใต้: แอฟริกา, ตะวันตก: อเมริกา) และในบางกรณีอาจดัดแปลงเป็น รูปแบบที่พบได้น้อยกว่าคือ ซึ่งปัจจุบันเลิกใช้งานแล้ว
2. ไม่มีอักขระยูนิโคดใดที่กำหนดเป็นสัญลักษณ์มาตรฐานทางดาราศาสตร์สำหรับดาวฤกษ์ ในช่องนี้ใช้อักขระ ✶ U+2736 แต่ก็สามารถเป็นอักขระ ⋆ U+22C6 หรือเครื่องหมายดอกจัน 6 แฉก เช่น 🞶 U+1F7B6.

อ้างอิง

1. (1850). Berliner Astronomisches Jahrbuch für 1853 [The Berlin Astronomical Almanac for 1853] (ภาษาเยอรมัน). Berlin. p. VIII.
2. Neugebauer, Otto (1975). A History of Ancient Mathematical Astronomy. pp. 788–789. ISBN .
3. Neugebauer, Otto; van Hoesen, H.B. (1987). Greek Horoscopes. pp. 1, 159, 163. ISBN .
4. Pasko, Wesley Washington (1894). American dictionary of printing and bookmaking. H. Lockwood. p. 29.
5. "Miscellaneous Symbols" (PDF). unicode.org. The Unicode Consortium. 2018. สืบค้นเมื่อ November 5, 2018.
6. "Miscellaneous Symbols and Arrows" (PDF). unicode.org. The Unicode Consortium. 2022. สืบค้นเมื่อ October 23, 2022.
7. "Miscellaneous Symbols and Pictographs" (PDF). unicode.org. The Unicode Consortium. 2018. สืบค้นเมื่อ November 5, 2018.
8. "Alchemical Symbols" (PDF). unicode.org. The Unicode Consortium. 2022. สืบค้นเมื่อ October 23, 2022.
9. Jones, Alexander (1999). Astronomical Papyri from Oxyrhynchus. pp. 62–63. ISBN .
10. Green, Simon F.; Jones, Mark H.; Burnell, S. Jocelyn (2004). An Introduction to the Sun and Stars. Cambridge University Press. p. 8.
11. Goswami, Aruna (2010). Principles and Perspectives in Cosmochemistry: Lecture notes of the Kodai School on Synthesis of Elements in Stars held at Kodaikanal Observatory, India, April 29 – May 13, 2008. pp. 4–5.
12. Gray, David F. (2005). The Observation and Analysis of Stellar Photospheres. Cambridge University Press. p. 505.
13. Salaris, Maurizio; Cassisi, Santi (2005). Evolution of Stars and Stellar Populations. John Wiley and Sons. p. 351.
14. Tielens, A.G.G.M. (2005). The Physics and Chemistry of the Interstellar Medium. Cambridge University Press. p. xi.
15. Cox, Arthur (2001). Allen's Astrophysical Quantities. Springer. p. 2. ISBN .
16. (June 14, 2011). "When did the Asteroids become Minor Planets?". จากแหล่งเดิมเมื่อ August 10, 2018. สืบค้นเมื่อ April 24, 2013.
17. Frey, A. (1857). Nouveau manuel complet de typographie contenant les principes théoriques et pratiques de cet art (ภาษาฝรั่งเศส). Librairie encyclopédique de Roret. p. 379.
18. Éphémérides des mouvemens célestes [Ephemeridies of Celestial Positions] (ภาษาฝรั่งเศส). 1774. p. xxxiv.
19. The American Practical Navigator, chapter 13, 'Navigational Astronomy'
20. Text display is forced by appending U+FE0E to the character. Emojis are forced by appending U+FE0F.
21. The Penny cyclopædia of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge. Vol. 22. C. Knight. 1842. p. 197.
22. The Encyclopedia Americana: A library of universal knowledge. Vol. 26. Encyclopedia Americana Corp. 1920. pp. 162–163. สืบค้นเมื่อ March 24, 2011.
23. Putnam, Edmund Whitman (1914). The essence of astronomy: things every one should know about the sun, moon, and stars. G.P. Putnam's sons. p. 197.
24. Almanach de Gotha. Vol. 158. 1852. p. ii.
25. Almanach Hachette. Hachette. 1908. p. 8.
26. Jim Maynard, Celestial Calendars
27. Mattison, Hiram (1872). High-School Astronomy. Sheldon & Co. pp. 32–36.
28. อักขระยูนิโคดที่มีรูปร่างคล้ายกัน:
    :U+2295 ⊕ CIRCLED PLUS;
    :U+2A01 ⨁ N-ARY CIRCLED PLUS OPERATOR; U+1F310 🌐︎ GLOBE WITH MERIDIANS
29. "Solar System", in The English Cyclopaedia of Arts and Sciences, vol. VII-VIII, 1861
30. Bode, J.E. (1784). Von dem neu entdeckten Planeten [On the newly discovered planets]. Beim Verfaszer. pp. 95–96. Bibcode:1784vdne.book.....B.
31. Gould, B. A. (1850). Report on the history of the discovery of Neptune. Smithsonian Institution. p. 5.
32. Herschel, Francisca (1917). "The meaning of the symbol H+o for the planet Uranus". The Observatory. Vol. 40. p. 306. Bibcode:1917Obs....40..306H.
33. Schumacher, H.C. (1846). "Name des Neuen Planeten" [Name for the new planet]. Astronomische Nachrichten (ภาษาเยอรมัน). 25 (6): 81–82. Bibcode:1846AN.....25...81L. doi:10.1002/asna.18470250603.
34. von Zach, Franz Xaver (1802). "Monatliche correspondenz zur beförderung der erd- und himmels-kunde" [Monthly correspondence for furthering Earth and Space Sciences [journal]]. pp. 95–96.
35. Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer. pp. 15–18. ISBN .
36. von Zach, Franz Xaver (1804). Monatliche correspondenz zur beförderung der erd- und himmels-kunde [Monthly correspondence for furthering Earth and Space Sciences [journal]] (ภาษาเยอรมัน). Vol. 10. p. 471.
37. Chambers, George Frederick (1877). A Handbook of Descriptive Astronomy. Clarendon Press. pp. 920–921. ISBN .
38. Olmsted, Dennis (1855). Letters on Astronomy. Harper. p. 288.
39. von Zach, Franz Xaver (1807). Monatliche correspondenz zur beförderung der erd- und himmels-kunde [Monthly correspondence for furthering Earth and Space Sciences [journal]] (ภาษาเยอรมัน). Vol. 15. p. 507.
40. Faulks, David (May 9, 2006). "Proposal to add some Western Astrology Symbols to the UCS" (PDF). p. 4. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ June 15, 2018. สืบค้นเมื่อ November 20, 2017. In general, only the signs for Vesta have enough variance to be regarded as different designs. However, all of these Vesta symbols ... are differing designs for "the hearth and flame of the temple of the Goddess Vesta" in Rome, and can thus be regarded as extreme variants of a single symbol.
41. Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königl. Preuss. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin; Königlich Preussische Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1845. p. 406. Der Planet hat mit Einwilligung des Entdeckers den Namen Astraea erhalten, und sein Zeichen wird nach dem Wunsche des Hr. Hencke ein umgekehrter Anker [symbol pictured] sein.
42. Wilson, John (1899). A Treatise on English Punctuation. American Book Company. p. 302. ISBN .
43. Wöchentliche Unterhaltungen für Dilettanten und Freunde der Astronomie, Geographie und Witterungskunde [Weekly entertainments for Enthusiasts and Friends of Astronomy, Geography, and Meteorology]. 1847. p. 315.
44. Hencke, Karl Ludwig (1847). "Schreiben des Herrn Hencke an den Herausgeber" [A letter to the editor from Mr. Hencke]. Astronomische Nachrichten. 26 (610): 155–156. Bibcode:1847AN.....26..155H. doi:10.1002/asna.18480261007.
45. Oesterreichischer Universal-Kalender für das gemeine Jahr 1849 [Austrian Universal Calendar for the Common Year 1849]. Austria. 1849. p. xxxix.
46. "Report of the Council to the Twenty-eighth Annual General Meeting". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 8 (4): 82. 1848. Bibcode:1848MNRAS...8...82.. doi:10.1093/mnras/8.4.57. The symbol adopted for [Iris] is a semicircle to represent the rainbow, with an interior star and a base line for the horizon. ... The symbol adopted for [Flora's] designation is the figure of a flower.
47. Hind, J.R. (1852). An Astronomical Vocabulary. pp. v–vi.
48. "Extract of a letter from Mr. Graham". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 8: 147. 1848. I trust, therefore, that astronomers will adopt this name [viz. Metis], with an eye and star for symbol.
49. de Gasparis, Annibale (1850). "Letter to Mr. Hind, from Professor Annibale de Gasparis". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 11: 1. Bibcode:1850MNRAS..11....1D. doi:10.1093/mnras/11.1.1a. The symbol of Hygeia is a serpent (like a Greek ζ) crowned with a star. That of Parthenope is a fish crowned with a star.
50. Faulks, David (2016-05-28). "L2/16-080: Additional Symbols for Astrology" (PDF).
51. Hind, J.R. (1850). "Letter from Mr. Hind". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 11: 2. Bibcode:1850MNRAS..11....2H. doi:10.1093/mnras/11.1.2. I have called the new planet Victoria, for which I have devised, as a symbol, a star and laurel branch, emblematic of the goddess of Victory.
52. Webster, Noah; Goodrich, Chauncey Allen (1864). Webster's Complete Dictionary of the English Language. p. 1,692.
53. "Correspondance". Comptes Rendus des Séances de l'Académie des Sciences. France: Académie des Sciences. 32: 224. 1851. M. de Gasparis adresse ses remerciments à l'Académie, qui lui a décerné, dans la séance solennelle du 16 décembre 1850, deux des médailles de la fondation Lalande, pour la découverte des planètes Hygie, Parthénope et Egérie. M. d Gasparis annonce qu'il a choisi, pour symbole de cette dernière planète, la figure d'un bouclier.
54. Hind, J.R. (1851). "On the discovery of a fourth new planet, at Mr. Bishop's observatory, Regent's Park". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 11 (8): 171. doi:10.1093/mnras/11.8.170a. Sir John Herschel, who kindly undertook the selection of a name for this, the fourteenth member of the ultra-zodiacal group, has suggested Irene as one suitable to the present time, the symbol to be a dove carrying an olive-branch with a star on the head; and since the announcement of this name, I have been gratified in receiving from all quarters the most unqualified expressions of approbation.
55. de Gasparis, Annibale (1851). "Beobachtungen und Elemente der Eunomia" [Observations and elements for Eunomia]. Astronomische Nachrichten (ภาษาฝรั่งเศส). 33 (11): 174. Bibcode:1851AN.....33..173D. doi:10.1002/asna.18520331107. J'ai proposé le nom Eunomia pour la nouvelle planète. Le symbole serait un coeur surmonté d'une étoile.
56. Sonntag, A. (1852). "Elemente und Ephemeride der Psyche" [Elements and ephemeridies for Psyche]. Astronomische Nachrichten (ภาษาเยอรมัน). 34 (20): 283–286. Bibcode:1852AN.....34..283.. doi:10.1002/asna.18520342010. (in a footnote) Herr Professor de Gasparis schreibt mir, in Bezug auf den von ihm März 17 entdeckten neuen Planeten: "J'ai proposé, avec l'approbation de Mr. Hind, le nom de Psyché pour la nouvelle planète, ayant pour symbole une aile de papillon surmontée d'une étoile."
57. Luther, R. (1852). "Beobachtungen der Thetis auf der Bilker Sternwarte" [Observations of Thetis at the Bilker observatory]. Astronomische Nachrichten (ภาษาเยอรมัน). 34 (16): 243–244. doi:10.1002/asna.18520341606. Herr Director Argelander in Bonn, welcher der hiesigen Sternwarte schon seit längerer Zeit seinen Schutz und Beistand zu Theil werden lässt, hat die Entdeckung des April-Planeten zuerst constatirt und mir bei dieser Gelegenheit dafür den Namen Thetis und das Zeichen [symbol pictured] vorgeschlagen, wodurch der der silberfüssigen Göttinn geheiligte Delphin angedeutet wird. Indem ich mich hiermit einverstanden erkläre, ersuche ich die sämmtlichen Herren Astronomen, diesen Namen und dieses Zeichen annehmen und beibehalten zu wollen.
58. Luther, R. (1853). "Beobachtungen des neuesten Planeten auf der Bilker Sternwarte". Astronomische Nachrichten. 36 (24): 349–350. Bibcode:1853AN.....36Q.349.. doi:10.1002/asna.18530362403.
59. Encke, J.F. (1854). "Beobachtung der Bellona, nebst Nachrichten über die Bilker Sternwarte" [Observation of Bellona and news of the Bilk Observatory]. Astronomische Nachrichten. 38 (9): 143–144. Bibcode:1854AN.....38..143.. doi:10.1002/asna.18540380907.
60. Marth, A. (1854). "Elemente und Ephemeride des März 1 in London entdeckten Planeten Amphitrite" [Elements and ephemeris from the March 1st discovery of the planet Amphitrite, from London]. Astronomische Nachrichten. 38 (11): 167–168. Bibcode:1854AN.....38..167.. doi:10.1002/asna.18540381103.
61. Rümker, G. (1855). "Name und Zeichen des von Herrn R. Luther zu Bilk am 19. April entdeckten Planeten" [Name and symbol of the planet discovered by Mr. R. Luther at Bilk on the 19th of April]. Astronomische Nachrichten. 40 (24): 373–374. Bibcode:1855AN.....40Q.373L. doi:10.1002/asna.18550402405.
62. Luther, R. (1856). "Schreiben des Herrn Dr. R. Luther, Directors der Sternwarte zu Bilk, an den Herausgeber" [A letter to the editor, from Dr. R. Luther, Director of the Bilk Observatory]. Astronomische Nachrichten. 42 (7): 107–108. Bibcode:1855AN.....42..107L. doi:10.1002/asna.18550420705.
63. Miller, Kirk (26 October 2021). "Unicode request for dwarf-planet symbols" (PDF). unicode.org.
64. Faulks, David (June 12, 2016). "Eris and Sedna Symbols" (PDF). unicode.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ May 8, 2017.
65. JPL/NASA (April 22, 2015). "What is a Dwarf Planet?". Jet Propulsion Laboratory. สืบค้นเมื่อ 2021-09-24.
66. The IAU Style Manual (PDF). The International Astrophysical Union. 1989. p. 27. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ June 21, 2018. สืบค้นเมื่อ August 20, 2018.
67. Joyce, Jeremiah (1866). Scientific Dialogues for the Instruction and Entertainment of Young People. Bell and Daldy. p. 109. ISBN .
68. Lewis; Short. A Latin Dictionary – โดยทาง Tufts University .
69. Grego, Peter (2012). The Star Book: Stargazing throughout the seasons in the northern hemisphere. F+W Media.
70. Miller, Kirk (23 December 2021). "Unicode request for Lot of Fortune and eclipse symbols" (PDF). unicode.org.
71. Tupman, G.L. (1877). "Observations of Comet I 1877". Astronomische Nachrichten. 89 (11): 169–170. Bibcode:1877AN.....89..169T. doi:10.1002/asna.18770891103. สืบค้นเมื่อ March 24, 2011.
72. . 23 May 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-16.