อินญีล

อินญีล (อาหรับ: إنجيل, อักษรโรมัน: ʾInjīl, การสะกดทางเลือก: อินกีล หรือ อินจีล) เป็นชื่อภาษาอาหรับสำหรับ พระกิตติคุณของอีซา (เยซู) คัมภีร์อัลกุรอานอธิบาย อินญีล นี้ว่าเป็นหนึ่งในสี่ ที่วะฮีย์โดย อัลลอฮ์ ส่วนเล่มอื่นๆ คือ ซะบูร (อาจเป็น บทสดุดี) เตารอฮ์ (โตราห์) และอัลกุรอานเอง คำว่า อินญีล ยังใช้ในคัมภีร์อัลกุรอาน, อัลหะดีษ และเอกสารของชาวมุสลิมยุคแรกๆ เพื่ออ้างถึงคัมภีร์และการวะฮีย์ที่อัลลอฮ์ทรงประทานแก่นบีอีซา

นิรุกติศาสตร์

คำภาษาอาหรับ อินญีล (إنجيل) ที่พบในตำราอิสลาม และตอนนี้ใช้โดยชาวมุสลิมที่ไม่ใช่ชาวอาหรับและผู้ที่ไม่ใช่ชาวอาหรับ มาจากคำภาษาซีรีแอก อาราเมข awongaleeyoon (ܐܘܢܓܠܝܘܢ) ที่พบในเพชิตตา (การแปลภาษาซีเรียของพระคัมภีร์), ซึ่งมาจากคำภาษากรีก ยวนเกเลียน (Εὐαγγέλιον) ของภาษากรีกดั้งเดิม พันธสัญญาใหม่ ซึ่งแปลว่า "ข่าวดี" (จากภาษากรีก "Εὐ αγγέλιον"; ภาษาอังกฤษแบบเก่า "กอดสเปล"; ภาษาอังกฤษสมัยใหม่ "กอสเปล" หรือ "อีแวนเจิล" เป็น archaism เปรียบเทียบ เช่น ภาษาสเปน "อีแวนเกลีโอ") คำว่า อินญีล ปรากฏสิบสองครั้งในอัลกุรอาน

ทั่วไป

โดยไม่คำนึงถึงความขัดแย้งทางวิชาการ ชาวมุสลิมมักเชื่อว่า อินญีล หมายถึงพระกิตติคุณที่แท้จริงซึ่งอัลลอฮ์ทรงมอบให้กับนบีอีซา ชาวมุสลิมหลายคนเชื่อว่า อินญีล ถูกวะฮีย์โดยอัลลอฮ์ต่อนบีอีซาในลักษณะที่เทียบได้กับวิธีที่อัลกุรอานถูกวะฮีย์แก่ นบีมุฮัมมัด ตามที่สันนิษฐานจากข้อความในอัลกุรอานที่ระบุว่าอินญีลเป็นสาส์นที่ได้รับเช่น (แปลโดย ):

แล้วเราก็ได้ส่งบรรดาเราะซูลของเราติดตามร่องรอยของพวกเขา และเราได้ส่งอีซา อิบน์ มัรยัมตามมา และเราได้ประทานอินญีลให้แก่เขา และเราได้บันดาลความสงสารและความเมตตาให้เกิดขึ้นในจิตใจของบรรดาผู้ที่เชื่อฟังปฏิบัติตามเขา

— 

ชาวมุสลิมปฏิเสธมุมมองที่ว่านบีอีซาหรือบุคคลอื่นใดเขียนอินญีล แทนที่จะให้เครดิตการประพันธ์แก่อัลลอฮ์ นักวิชาการมุสลิมหลายคนยังคงเชื่อว่าอินญีล (พระกิตติคุณ) ในพระคัมภีร์ไบเบิลได้ผ่านการเปลี่ยนแปลง ถ้อยคำและความหมายของคำถูกบิดเบือน โดยมีข้อความบางตอนถูกตัดออกและบางตอนเพิ่มเข้ามา หลักการสำคัญของอิสลามเกี่ยวกับความเป็นหนึ่งเดียว (เตาฮีด) และความสมบูรณ์ของความเป็นพระเจ้าของอัลลอฮ์หมายความว่าในมุมมองของพวกเขา เป็นไปไม่ได้ที่นบีอีซาจะเป็นพระเจ้าที่บังเกิดใหม่ หรือ พระบุตรของพระเจ้า และการกล่าวอ้างที่ตรงกันข้ามในพระกิตติคุณในคัมภีร์ไบเบิลจะต้องเกิดจากการเพิ่มเติมในภายหลัง อย่างไรก็ตาม ชาวมุสลิมใช้คัมภีร์ไบเบิลเป็นแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์ มันถูกกล่าวไว้ในอัลกุรอาน (การตีความความหมาย):

พวกเจ้ายังโลภที่จะให้พวกเขา ศรัทธาต่อพวกเจ้าอีกกระนั้นหรือ? ทั้ง ๆ ที่กลุ่มหนึ่งในพวกเขาเคยสดับฟังดำรัสอัลลอฮฺแล้วพวกเขาก็บิดเบือนมันเสีย หลังจากที่พวกเขาเข้าใจแล้วทั้ง ๆ ที่พวกเขาก็ตระหนักดีอยู่

— อัลกุรอาน 2:75

ตามหะดีษที่รวบรวมโดย อัลบุคอรี:

ชาวคัมภีร์ (ชาวยิว) เคยอ่านเตารอฮ์ในภาษาฮีบรูและพวกเขาเคยอธิบายเป็นภาษาอาหรับกับชาวมุสลิม ท่านเราะสูล (ศ็อลฯ) กล่าวว่า "อย่าเชื่อชาวคัมภีร์หรือไม่เชื่อพวกเขา แต่จงกล่าวว่า: "เราเชื่อในอัลลอฮ์และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เรา"

— เศาะฮีฮ์ อัลบุคอรี เล่มที่ 96, หะดีษที่ 89

ดูเพิ่ม

• ศุฮุฟของอิบรอฮีม

อ้างอิง

1. Peshitta (Mark 1:1) - "Literal Aramaic idiomatic (Lit. Ar. id.) name: "Awon-galee-yoon," or He Reveals."
2. Muhammad in world scriptures Abdul Haque Vidyarthi - 1997 "It is derived from the Greek term evangelion which means gospel, good news and happy tidings."
3. อัลกุรอาน 57:27
4. Camilla Adang Muslim Writers on Judaism and the Hebrew Bible: From Ibn Rabban to Ibn Hazm BRILL 1996 ISBN  page 251
5. อัลกุรอาน 2:75 ^{(โดย )}
6. "Hadith - Book of Holding Fast to the Qur'an and Sunnah - Sahih al-Bukhari - Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم)". sunnah.com. สืบค้นเมื่อ 2018-05-25.