พระวรสาร โรม นคาทอล ก หร อพระก ตต ค ณ โปรเตสแตนต อ งกฤษ Gospels เป นหน งส อหมวดแรกในค มภ ร ไบเบ ลภาคพ นธส ญญาใหม ร จ กใน

พระวรสาร (โรมันคาทอลิก) หรือพระกิตติคุณ (โปรเตสแตนต์) (อังกฤษ: Gospels) เป็นหนังสือหมวดแรกในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่ รู้จักในอีกนามหนึ่งว่า พระวรสารในสารบบ (Canonical gospels) เพราะเป็นพระวรสารที่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการจากคริสตจักรให้รวมในสารบบคัมภีร์ไบเบิลได้

คำว่า “gospel” มาจากภาษาอังกฤษเก่า แปลว่า “ข่าวดี” (คัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาไทยของชาวโปรเตสแตนต์แปลว่า "ข่าวประเสริฐ") มีนัยความหมายในคติของศาสนาคริสต์ถึง "การประกาศข่าวดี" ว่าบัดนี้ พระยาห์เวห์ได้ทรงประทานพระบุตรของพระองค์มารับสภาพมนุษย์เป็นพระเยซูแล้ว เพื่อประทานความรอดแก่มวลมนุษย์ ให้พ้นจากบาปและความทุกข์ และกลับเข้าสนิทกับพระเจ้าเช่นเดิม สู่แผ่นดินสวรรค์ ตามคำพยากรณ์ของผู้เผยพระวจนะในพันธสัญญาเดิม

พระวรสารในสารบบมีอยู่ 4 เล่ม ในคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ที่มีเนื้อหาโดยตรงเกี่ยวกับพระเยซู บรรยายถึงกำเนิด คำเทศนา การตรึงกางเขน และการคืนพระชนม์ ทั้ง 4 เล่มถูกตั้งชื่อตามชื่อผู้ที่เชื่อกันว่าเป็นผู้เขียน โดยเขียนขึ้นเมื่อระหว่าง ค.ศ. 65 ถึง ค.ศ. 100 ได้แก่

หนังสือ	ผู้เขียน
พระวรสารนักบุญมัทธิว	มัทธิว
พระวรสารนักบุญมาระโก	มาระโก
พระวรสารนักบุญลูกา	ลูกา
พระวรสารนักบุญยอห์น	ยอห์น

สามเล่มแรกเรียกว่าพระวรสารสหทรรศน์ เนื่องจากมีมุมมองในชีวิตของพระคริสต์ที่คล้ายกัน ขณะที่พระวรสารนักบุญยอห์น มีแง่มุมทางเทววิทยาและที่ต่างออกไป

พระวรสารในสารบบ

แม้ว่าจะมีการเขียนพระวรสารขึ้นหลายฉบับมาตั้งแต่ศาสนาคริสต์ยุคแรก แต่มีพระวรสารเพียง 4 ฉบับเท่านั้นที่คริสตจักรยอมรับเข้าในสารบบคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่ นักบุญเป็นคนแรกที่กำหนดว่าพระวรสารในสารบบต้องมี 4 ฉบับ เขากล่าวว่าพระวรสารเป็นเสาหลักของคริสตจักร จึงต้องมี 4 ฉบับ ไม่ควรมีมากหรือน้อยไปกว่านี้ และยังสอดคล้องกับความเชื่อเรื่องสิ่งมีชีวิตสี่ชนิดที่อาศัยอยู่ใกล้พระที่นั่งของพระเจ้าตามหนังสือวิวรณ์ว่า "บริเวณรอบพระที่นั่งทั้งสองข้างนั้น มีสิ่งมีชีวิตสี่ตนที่มีตาเต็มทั้งข้างหน้าและข้างหลัง สิ่งมีชีวิตที่หนึ่งนั้นเหมือนสิงโต สิ่งมีชีวิตที่สองนั้นเหมือนโค สิ่งมีชีวิตที่สามนั้นมีหน้าเหมือนอย่างมนุษย์ และสิ่งมีชีวิตที่สี่เหมือนนกอินทรีที่บินอยู่" สิ่งมีชีวิตทั้งสี่นี้จึงกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของพระวรสารในสารบบทั้งสี่เล่ม

ราวคริสต์ศตวรรษที่ 5 คริสตจักรโรมันคาทอลิกในสมณสมัย ได้ยอมรับพระวรสาร 4 เล่มอย่างเป็นทางการ คือ พระวรสารนักบุญมัทธิว พระวรสารนักบุญมาระโก พระวรสารนักบุญลูกา และพระวรสารนักบุญยอห์น

อ้างอิง

Stephen L Harris|Harris, Stephen L., Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.
วิวรณ์ 4:6-7. พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับมาตรฐาน

ดูเพิ่ม

บทความศาสนาคริสต์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Harris-1] Stephen L Harris|Harris, Stephen L., Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.

[2] วิวรณ์ 4:6-7. พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับมาตรฐาน