บทความนี้ไม่มีจาก |
เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูประกอบ |
จังหวัดโอกินาวะ (ญี่ปุ่น: 沖縄県 Okinawa-ken) เป็นจังหวัดใต้สุดของประเทศญี่ปุ่น พื้นที่ยาวกว่า 1,000 กิโลเมตร กินสองในสามของเกาะรีวกีวซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของคีวชูไปทางไต้หวัน เมืองหลวงคือนครนาฮะ ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะโอกินาวะ
จังหวัดโอกินาวะ 沖縄県 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
การถอดเสียงภาษาพื้นเมือง | |||||||||||||||
• ภาษาญี่ปุ่น | 沖縄県 Okinawa-ken | ||||||||||||||
• ภาษาโอกินาวะ | Uchinaa-chin | ||||||||||||||
ธง สัญลักษณ์ | |||||||||||||||
พิกัด: 26°30′N 128°0′E / 26.500°N 128.000°E | |||||||||||||||
ประเทศ | ญี่ปุ่น | ||||||||||||||
ภูมิภาค | เกาะคีวชู | ||||||||||||||
เกาะ | โอกินาวะ, , และ เซ็งกากุ (พิพาท) | ||||||||||||||
นาฮะ | |||||||||||||||
หน่วยงานย่อย | อำเภอ: 5, เทศบาล: 41 | ||||||||||||||
การปกครอง | |||||||||||||||
• | |||||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||||
• ทั้งหมด | 2,281 ตร.กม. (881 ตร.ไมล์) | ||||||||||||||
อันดับพื้นที่ | 44 | ||||||||||||||
ประชากร (2 กุมภาพันธ์ 2020) | |||||||||||||||
• ทั้งหมด | 1,457,162 คน | ||||||||||||||
• อันดับ | 29 | ||||||||||||||
• ความหนาแน่น | 640 คน/ตร.กม. (1,700 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||||||
รหัส ISO 3166 | JP-47 | ||||||||||||||
เว็บไซต์ | www | ||||||||||||||
|
แม้จังหวัดโอกินาวะจะเป็นพื้นที่เพียงร้อยละ 0.6 ของดินแดนญี่ปุ่นทั้งหมด แต่ร้อยละ 75 ของทหารสหรัฐที่ประจำในญี่ปุ่นก็ตั้งอยู่ในจังหวัดนี้ ปัจจุบัน มีกองกำลังสหรัฐราว 26,000 กองตั้งอยู่ในจังหวัดโอกินาวะ
ประวัติศาสตร์
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
หลักฐานที่เก่าที่สุดที่แสดงว่ามีมนุษย์บนหมู่เกาะรีวกีว ค้นพบที่นครนาฮะ (那覇市 Naha-shi) และเมืองยาเอเซะ (八重瀬町 Yaese-chō) มีการค้นพบชิ้นส่วนกระดูกมนุษย์จากยุคหินเก่า แต่ก็ไม่เป็นหลักฐานที่แน่ชัด นอกจากนี้ ยังมีการค้นพบเครื่องปั้นดินเผาอันเป็นร่องรอยอิทธิพลของญี่ปุ่นในยุคโจมง (縄文時代 Jōmon jidai) (14,000-400 ปีก่อนคริสต์ศักราช) บนหมู่เกาะซากิชิมะ (先島諸島 Sakishima shotō) อันเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะรีวกีว อย่างไรก็ตาม เครื่องปั้นดินเผานี้ มีลักษณะคล้ายกับเครื่องปั้นดินเผาที่พบได้ทั่วไปบนเกาะไต้หวัน
คำว่า รีวกีว กล่าวขึ้นครั้งแรกใน (จีนตัวย่อ: 隋书; จีนตัวเต็ม: 隋書; พินอิน: Suīshū) ของจีน แต่คำว่า รีวกีว ในที่นี้อาจหมายถึงเกาะไต้หวัน ไม่ใช่หมู่เกาะรีวกีวในปัจจุบัน ซึ่งกำลังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ คำว่า โอกินาวะ เป็นคำภาษาญี่ปุ่นใช้เรียกหมู่เกาะนี้ ปรากฏขึ้นครั้งแรกในบันทึกของภิกษุหรือกันจิง (鑒真 หรือ 鑑真) ภิกษุชาวจีนผู้เดินทางมาญี่ปุ่นเพื่อเผยแพร่พุทธศาสนา และเขียนไว้ใน ค.ศ. 779 ในคริสต์ศตวรรษที่ 8 เริ่มมีสังคมเกษตรกรรมและเติบโตอย่างช้า ๆ จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 12 เนื่องจากหมู่เกาะตั้งอยู่ใจกลางทะเลจีนตะวันออก ใกล้กับญี่ปุ่น จีน และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อาณาจักรรีวกีวจึงกลายเป็นศูนย์กลางการค้าแห่งหนึ่งในภูมิภาค ในยุคนี้จะมีการสร้าง (御城 Gusuku) หรือปราสาทแบบโอกินาวะขึ้นมากมาย และในคริสต์ศตวรรษที่ 15 อาณาจักรรีวกีวได้กลายเป็นรัฐบรรณาการแห่งหนึ่งของจักรวรรดิจีน
ใน ค.ศ. 1609 ไดเมียว (เจ้าเมือง) แคว้นซัตสึมะ (薩摩 Satsuma) ดินแดนซึ่งในปัจจุบันคือจังหวัดคาโงชิมะ (鹿児島県 Kagoshima-ken) ได้เข้ารุกรานอาณาจักรรีวกีว ส่งผลให้อาณาจักรรีวกีวต้องยอมจำนนและเป็นรัฐบรรณาการของแคว้นซัตสึมะและรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ (徳川幕府 Tokugawa bakufu) หรือรัฐบาลเอโดะ (江戸幕府 Edo bakufu) อย่างไรก็ตาม การยึดอาณาจักรรีวกีวไว้อาจสร้างความบาดหมางกับจักรวรรดิจีนได้ ดังนั้น สิทธิเสรีภาพของชาวรีวกีวจึงยังคงไว้เหมือนเดิม แคว้นซัตสึมะได้รับผลประโยชน์อย่างมหาศาลจากการค้ากับจักรวรรดิจีนในยุคเอโดะที่รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะสั่งให้ญี่ปุ่นปิดประเทศและห้ามการค้าใด ๆ กับชาวต่างชาติ
แม้ว่าแคว้นซัตสึมะจะมีอิทธิพลเหนือหมู่เกาะรีวกีวอย่างมาก แต่อาณาจักรรีวกีวก็ยังมีเสรีภาพทางการเมืองภายในอย่างไม่น้อยมาตลอดสองร้อยปี สี่ปีหลังการปฏิรูปสมัยเมจิ (明治王政復辟 Meiji Ishin) ใน ค.ศ. 1868 รัฐบาลญี่ปุ่นในสมัยนั้นได้บุกยึกอาณาจักรรีวกีวอย่างถาวรโดยการหนุนหลังของกองทัพ และเปลี่ยนชื่อเป็นแคว้นรีวกีว หรือรีวกีว (琉球藩 Ryūkyū han) ซึ่งเป็นเขตปกครองโดยไดเมียวหรือเจ้าเมือง แต่ขึ้นตรงกับรัฐบาลกลาง ในขณะเดียวกัน รัฐบาลราชวงศ์ชิงของจักรวรรดิจีนก็อ้างสิทธิบนหมู่เกาะของอาณาจักรรีวกีวเช่นเดียวกัน โดยอ้างว่าอาณาจักรรีวกีว เคยเป็นรัฐบรรณาการของจีนมาก่อน ใน ค.ค. 1879 แคว้นรีวกีวก็กลายเป็นจังหวัดโอกินาวะของญี่ปุ่น เป็นแคว้นสุดท้ายหลักจากกาแคว้นทั้งหมดถูกยกฐานะเป็นจังหวัดใน ค.ศ. 1872
หลักจากยุทธการที่โอกินาวะในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โอกินาวะอยู่ภายใต้อารักขาของสหรัฐอเมริกาถึง 27 ปี ในระหว่างที่โอกินาวะอยู่ภายใต้ภาวะทรัสตีนั้น กองทัพอากาศสหรัฐฯ ได้ตั้งฐานทัพทหารบนมากมายบนหลายเกาะของโอกินาวะ
ใน ค.ศ. 1972 รัฐบาลสหรัฐฯ ได้คืนโอกินาวะคืนให้แก่รัฐบาลญี่ปุ่นภายใต้ (ภาษาอังกฤษ: Treaty of Mutual Cooperation and Security between the United States and Japan; ภาษาญี่ปุ่น: 日本国とアメリカ合衆国との間の相互協力及び安全保障条約 Nippon-koku to Amerika-gasshūkoku to no Aida no Sōgo Kyōryoku oyobi Anzen Hoshō Jōyaku) ในปัจจุบัน (ภาษาอังกฤษ: United States Forces in Japan (USFJ) ; ภาษาญี่ปุ่น: 在日米軍 Zainichi Beigun) มีขนาดใหญ่ถึง 27,000 นาย รวมถึงนาวิกโยธิน 15,000 นาย ซึ่งมีทั้งกองทัพบก กองทัพเรือ และกองทัพอากาศ นอกจากนี้ยังมีสมาชิกครอบครัวอีก 22,000 คนอาศัยอยู่ในโอกินาวะ เนื้อที่ 18% ของเกาะโอกินาวะอันเป็นเกาะหลักเป็นพื้นที่ของฐานทัพสหรัฐฯ และ 75% ของ USFJ ของในจังหวัดโอกินาวะ
จำนวนอุบัติเหตุและอาชญากรรมที่คนของสหรัฐฯ เป็นผู้ก่อนั้น ได้ทำให้ชาวโอกินาวะสนับสนุนการตั้งฐานทัพน้อยลงทุกที ๆ อย่างไรก็ตาม รัฐบาลสหรัฐฯและญี่ปุ่นต่างเห็นพ้องกันว่าการมีฐานทัพทหารบนเกาะโอกินาวะนั้นจำเป็นอย่างยิ่ง เหตุการณ์คนของสหรัฐฯข่มขืนเด็กหญิงอายุ 12 ขวบบนเกาะโอกินาวะในค.ศ. 1995 ได้ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านฐานทัพสหรัฐฯเป็นอย่างมาก ส่งผลให้รัฐบาลสหรัฐฯและญี่ปุ่นต้องย้าย (Marine Corps Air Station Futenma หรือ MCAS Futenma) และฐานทัพเล็กอื่น ๆ ออกไปห่างไกลชุมชน อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน การปิดฐานทัพถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด ประเด็นนี้ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกต่อต้านญี่ปุ่นและกลุ่มเรียกร้องอิสรภาพรีวกีว (琉球独立運動 Ryūkyū Dokuritsu Undō) ขึ้นมาไม่นานมานี้เอง
ภูมิศาสตร์
เกาะหลัก
เกาะต่าง ๆ ซึ่งประกอบกันเป็นจังหวัดโอกินาวะนั้นเป็นสองในสามของเกาะรีวกีว เกาะที่มีอยู่คนของโอกินาวะนั้นปรกติแล้วแบ่งออกเป็นกลุ่มเกาะสามกลุ่ม เรียงจากตะวันออกเฉียงเหนือไปตะวันตกเฉียงใต้ได้ดังนี้
เทศบาล
นคร
จังหวัดโอกินาวะประกอบด้วยเทศบาลนคร 11 แห่ง ดังนี้
ธง | ชื่อ | พื้นที่ (ตร.กม.) | ประชากร (คน) | รหัสท้องถิ่น | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ภาษาญี่ปุ่น | ภาษาโอกินาวะ | ภาษาอื่น | |||||||
ทับศัพท์ไทย | โรมาจิ | คันจิ | คานะ | โรมาจิ | |||||
นาฮะ (เมืองหลวง) | Naha-shi | 那覇市 | な | Nafa | 39.98 | 317,405 | 47201-8 | ||
Ginowan-shi | 宜野湾市 | じのーん | Jinōn | 19.80 | 94,405 | 47205-1 | |||
Ishigaki-shi | 石垣市 | いしがち | ʔIshigaci | Isïgaksï, Ishanagzï (ภาษายาเอยามะ) | 229.15 | 47,562 | 47207-7 | ||
Urasoe-shi | 浦添市 | うらー | ʔUrasī | 19.48 | 113,992 | 47208-5 | |||
Nago-shi | 名護市 | なぐ | Nagu | Naguu [ナグー] () | 210.90 | 61,659 | 47209-3 | ||
Itoman-shi | 糸満市 | いちゅまん | ʔIcuman | 46.63 | 59,605 | 47210-7 | |||
โอกินาวะ | Okinawa-shi | 沖縄市 | うちなー | ʔUcinā | 49.72 | 138,431 | 47211-5 | ||
Tomigusuku-shi | 豊見城市 | みぐく | Timigusiku | 19.19 | 61,613 | 47212-3 | |||
อูรูมะ | Uruma-shi | うるま市 | うるま | ʔUruma | 87.02 | 118,330 | 47213-1 | ||
Miyakojima-shi | 宮古島市 | なーく、 みゃーく | Nāku, Myāku | Myaaku (ภาษามิยาโกะ) | 204.20 | 54,908 | 47214-0 | ||
Nanjō-shi | 南城市 | ーぐく | Fēgusiku | 49.94 | 41,305 | 47215-8 |
ภาษาและวัฒนธรรม
เนื่องจากในอดีต โอกินาวะ เคยมีเอกราชของตัวเองมาก่อน ภาษาและวัฒนธรรมของโอกินาวะจึงค่อนข้างแตกต่างจากญี่ปุ่น
ภาษา
ยังคงมีผู้พูดอยู่บ้าง ซึ่งผู้พูดภาษาญี่ปุ่นจะเข้าใจได้ยาก ภาษารีวกีวอันนี้ไม่เป็นที่ยอมรับในญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่ คนรุ่นใหม่ละเลยภาษาพื้นเมืองดั้งเดิมของตัวเองมากขึ้นทุกที ๆ นักภาษาศาสตร์ที่ไม่ใช่ชาวญี่ปุ่นส่วนมากจัดให้ภาษารีวกีวอันมีความแตกต่างจากภาษาญี่ปุ่น แต่ในชาวญี่ปุ่นและชาวท้องถิ่นจัดให้เป็นภาษาท้องถิ่นหนึ่งของญี่ปุ่น โดยปัจจุบัน ภาษาญี่ปุ่นมาตรฐานถูกใช้เป็นภาษาทางการ ในความเป็นจริงแล้ว ภาษาที่ชาวโอกินาวะอายุต่ำกว่า 60 ปีใช้กันทั่วไปเป็นภาษาญี่ปุ่นสำเนียงโอกินาวะที่เรียกว่า ภาษาปากโอกินาวัน (ウチナーヤマトグチ, 沖縄大和口 Uchinā Yamatoguchi) ซึ่งได้รับอิทธิพลจากภาษารีวกีวอัน และภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน และมักสับสนกับภาษาโอกินาวันดั้งเดิม (ウチナーグチ Uchinaaguchi) ที่มักใช้ในการการแสดงและการละเลนพื้นเมือง เช่น เพลงพื้นเมือง ระบำพื้นเมือง เป็นต้น นอกจากนี้ ข่าวท้องถิ่นยังใช้ภาษาโอกินาวันดั้งเดิมเช่นกัน
ศาสนา
ชาวโอกินาวะ มีความเชื่อของตัวเอง โดยจะบูชาบรรพบุรุษ และเคารพความสัมพันธ์ระหว่างชีวิต ความตาย เทพเจ้า และวิญญาณต่าง ๆ ที่สถิตในธรรมชาติ
อิทธิพลทางวัฒนธรรม
วัฒนธรรมโอกินาวะได้รับอิทธิพลจากชาติต่าง ๆ ที่เคยทำการค้าด้วยกันมาแต่ในอดีต แม้ในปัจจุบัน เราอาจพบสินค้าและวัฒนธรรมจากประเทศต่าง ๆ เช่น จีน ไทย และ (ชวา มลายู) ในย่านการค้าของโอกินาวะ เราอาจพูดได้ว่าวัฒนธรรมที่โอกินาวะส่งออกไปทั่วโลกคือ คาราเต้ (空手 Karate) ซึ่งเป็นการผสมผสานกันอย่างลงตัวของศิลปะการต่อสู้ของจีนนั่นคือ กังฟู (功夫, gōngfū) และศิลปะการต่อสู้ดั้งเดิมของโอกินาวะ ศิลปะการต่อสู้นี้พัฒนาอย่างต่อเนื่องถึงสองสมัย คือในระหว่างการสั่งห้ามใช้อาวุธหลังการยึดครองของญี่ปุ่นจนถึงรัฐบาลเมจิ
สินค้าท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงของโอกินาวะอีกอย่างคือ (泡盛 Awamori) ซึ่งเป็นสุรากลั่น ทำจากข้าวเจ้านำเข้าจากประเทศไทย
แผนที่อื่น
- แผนที่ภูมิศาสตร์
- แผนที่เกาะ
อ้างอิง
- Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Okinawa-ken" in Japan Encyclopedia, p. 746-747, p. 746, ที่
- Nussbaum, "Naha" in p. 686, p. 686, ที่
- Inoue, Masamichi S. (2017), Okinawa and the U.S. Military: Identity Making in the Age of Globalization, Columbia University Press, ISBN
- . The Japan Times. July 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-31. สืบค้นเมื่อ 2018-04-16.
Under a decades-old security alliance, Okinawa hosts about 26,000 U.S. service personnel, more than half the total Washington keeps in all of Japan, in addition to base workers and family members.
- 山下町第1洞穴出土の旧石器について 2007-10-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน(ญี่ปุ่น), 南島考古22
- Okinawago jiten (ภาษาญี่ปุ่น). Kokuritsu Kokugo Kenkyūjo, 国立国語研究所. Tōkyō: Zaimushō Insatsukyoku. March 30, 2001. p. 549. ISBN . OCLC 47773506.
{{}}
: CS1 maint: others ()
แหล่งข้อมูลอื่น
- Map 2012-02-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Okinawa Prefecture 2018-03-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Okinawa Tourist Information WEB SITE Okinawastory 2012-03-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- คู่มือการท่องเที่ยว Okinawa จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
bthkhwamniimmikarxangxingcakaehlngthimaidkrunachwyprbprungbthkhwamni odyephimkarxangxingaehlngthimathinaechuxthux enuxkhwamthiimmiaehlngthimaxacthukkhdkhanhruxlbxxk eriynruwacanasaraemaebbnixxkidxyangiraelaemuxir enuxhainbthkhwamnilasmy oprdprbprungkhxmulihepniptamehtukarnpccubnhruxlasud duhnaxphiprayprakxb cnghwdoxkinawa yipun 沖縄県 Okinawa ken epncnghwditsudkhxngpraethsyipun phunthiyawkwa 1 000 kiolemtr kinsxnginsamkhxngekaariwkiwsungxyuthangtawntkechiyngitkhxngkhiwchuipthangithwn emuxnghlwngkhuxnkhrnaha sungxyuthangtxnitkhxngekaaoxkinawacnghwdoxkinawa 沖縄県cnghwdkarthxdesiyngphasaphunemuxng phasayipun沖縄県 Okinawa ken phasaoxkinawaUchinaa chinthngsylksnphikd 26 30 N 128 0 E 26 500 N 128 000 E 26 500 128 000praethsyipunphumiphakhekaakhiwchuekaaoxkinawa aela esngkaku phiphath nahahnwynganyxyxaephx 5 ethsbal 41karpkkhrxng phunthi thnghmd2 281 tr km 881 tr iml xndbphunthi44prachakr 2 kumphaphnth 2020 thnghmd1 457 162 khn xndb29 khwamhnaaenn640 khn tr km 1 700 khn tr iml rhs ISO 3166JP 47ewbistwww wbr pref wbr okinawa wbr lg wbr jpsylksnstwpik Sapheopipo noguchii stwna Pterocaesio diagramma takasago gurukun dxkimDeego Erythrina variegata tnim ryukyumatsu thitngkhxnghmuekaariwkiw aemcnghwdoxkinawacaepnphunthiephiyngrxyla 0 6 khxngdinaednyipunthnghmd aetrxyla 75 khxngthharshrththipracainyipunktngxyuincnghwdni pccubn mikxngkalngshrthraw 26 000 kxngtngxyuincnghwdoxkinawaprawtisastrbthkhwamnixactxngkartrwcsxbtnchbb indaniwyakrn rupaebbkarekhiyn kareriyberiyng khunphaph hruxkarsakd khunsamarthchwyphthnabthkhwamid hlkthanthiekathisudthiaesdngwamimnusybnhmuekaariwkiw khnphbthinkhrnaha 那覇市 Naha shi aelaemuxngyaexesa 八重瀬町 Yaese chō mikarkhnphbchinswnkradukmnusycakyukhhineka aetkimepnhlkthanthiaenchd nxkcakni yngmikarkhnphbekhruxngpndinephaxnepnrxngrxyxiththiphlkhxngyipuninyukhocmng 縄文時代 Jōmon jidai 14 000 400 pikxnkhristskrach bnhmuekaasakichima 先島諸島Sakishima shotō xnepnswnhnungkhxnghmuekaariwkiw xyangirktam ekhruxngpndinephani milksnakhlaykbekhruxngpndinephathiphbidthwipbnekaaithwn khawa riwkiw klawkhunkhrngaerkin cintwyx 隋书 cintwetm 隋書 phinxin Suishu khxngcin aetkhawa riwkiw inthinixachmaythungekaaithwn imichhmuekaariwkiwinpccubn sungkalngepnthithkethiyngknxyu khawa oxkinawa epnkhaphasayipunicheriykhmuekaani praktkhunkhrngaerkinbnthukkhxngphiksuhruxkncing 鑒真 hrux 鑑真 phiksuchawcinphuedinthangmayipunephuxephyaephrphuththsasna aelaekhiyniwin kh s 779 inkhriststwrrsthi 8 erimmisngkhmekstrkrrmaelaetibotxyangcha cnthungkhriststwrrsthi 12 enuxngcakhmuekaatngxyuicklangthaelcintawnxxk iklkbyipun cin aelaexechiytawnxxkechiyngit xanackrriwkiwcungklayepnsunyklangkarkhaaehnghnunginphumiphakh inyukhnicamikarsrang 御城 Gusuku hruxprasathaebboxkinawakhunmakmay aelainkhriststwrrsthi 15 xanackrriwkiwidklayepnrthbrrnakaraehnghnungkhxngckrwrrdicin in kh s 1609 idemiyw ecaemuxng aekhwnstsuma 薩摩 Satsuma dinaednsunginpccubnkhuxcnghwdkhaongchima 鹿児島県 Kagoshima ken idekharukranxanackrriwkiw sngphlihxanackrriwkiwtxngyxmcannaelaepnrthbrrnakarkhxngaekhwnstsumaaelarthbalochkunothkungawa 徳川幕府 Tokugawa bakufu hruxrthbalexoda 江戸幕府 Edo bakufu xyangirktam karyudxanackrriwkiwiwxacsrangkhwambadhmangkbckrwrrdicinid dngnn siththiesriphaphkhxngchawriwkiwcungyngkhngiwehmuxnedim aekhwnstsumaidrbphlpraoychnxyangmhasalcakkarkhakbckrwrrdicininyukhexodathirthbalochkunothkungawasngihyipunpidpraethsaelahamkarkhaid kbchawtangchati aemwaaekhwnstsumacamixiththiphlehnuxhmuekaariwkiwxyangmak aetxanackrriwkiwkyngmiesriphaphthangkaremuxngphayinxyangimnxymatlxdsxngrxypi sipihlngkarptirupsmyemci 明治王政復辟 Meiji Ishin in kh s 1868 rthbalyipuninsmynnidbukyukxanackrriwkiwxyangthawrodykarhnunhlngkhxngkxngthph aelaepliynchuxepnaekhwnriwkiw hruxriwkiw 琉球藩 Ryukyu han sungepnekhtpkkhrxngodyidemiywhruxecaemuxng aetkhuntrngkbrthbalklang inkhnaediywkn rthbalrachwngschingkhxngckrwrrdicinkxangsiththibnhmuekaakhxngxanackrriwkiwechnediywkn odyxangwaxanackrriwkiw ekhyepnrthbrrnakarkhxngcinmakxn in kh kh 1879 aekhwnriwkiwkklayepncnghwdoxkinawakhxngyipun epnaekhwnsudthayhlkcakkaaekhwnthnghmdthukykthanaepncnghwdin kh s 1872 hlkcakyuththkarthioxkinawainchwngsngkhramolkkhrngthisxng oxkinawaxyuphayitxarkkhakhxngshrthxemrikathung 27 pi inrahwangthioxkinawaxyuphayitphawathrstinn kxngthphxakasshrth idtngthanthphthharbnmakmaybnhlayekaakhxngoxkinawa in kh s 1972 rthbalshrth idkhunoxkinawakhunihaekrthbalyipunphayit phasaxngkvs Treaty of Mutual Cooperation and Security between the United States and Japan phasayipun 日本国とアメリカ合衆国との間の相互協力及び安全保障条約 Nippon koku to Amerika gasshukoku to no Aida no Sōgo Kyōryoku oyobi Anzen Hoshō Jōyaku inpccubn phasaxngkvs United States Forces in Japan USFJ phasayipun 在日米軍 Zainichi Beigun mikhnadihythung 27 000 nay rwmthungnawikoythin 15 000 nay sungmithngkxngthphbk kxngthpherux aelakxngthphxakas nxkcakniyngmismachikkhrxbkhrwxik 22 000 khnxasyxyuinoxkinawa enuxthi 18 khxngekaaoxkinawaxnepnekaahlkepnphunthikhxngthanthphshrth aela 75 khxng USFJ khxngincnghwdoxkinawa canwnxubtiehtuaelaxachyakrrmthikhnkhxngshrth epnphukxnn idthaihchawoxkinawasnbsnunkartngthanthphnxylngthukthi xyangirktam rthbalshrthaelayipuntangehnphxngknwakarmithanthphthharbnekaaoxkinawanncaepnxyangying ehtukarnkhnkhxngshrthkhmkhunedkhyingxayu 12 khwbbnekaaoxkinawainkh s 1995 idkxihekidkraaestxtanthanthphshrthepnxyangmak sngphlihrthbalshrthaelayipuntxngyay Marine Corps Air Station Futenma hrux MCAS Futenma aelathanthphelkxun xxkiphangiklchumchn xyangirktam inpccubn karpidthanthphthukeluxnxxkipxyangimmikahnd praednniidkxihekidkhwamrusuktxtanyipunaelaklumeriykrxngxisrphaphriwkiw 琉球独立運動 Ryukyu Dokuritsu Undō khunmaimnanmaniexngphumisastrekaahlk ekaatang sungprakxbknepncnghwdoxkinawannepnsxnginsamkhxngekaariwkiw ekaathimixyukhnkhxngoxkinawannprktiaelwaebngxxkepnklumekaasamklum eriyngcaktawnxxkechiyngehnuxiptawntkechiyngitiddngni oxkinawa oxkinawa miyaokacima yaexyamaethsbalnkhr aephnthiethsbalincnghwdoxkinawa nkhr emuxng hmuban cnghwdoxkinawaprakxbdwyethsbalnkhr 11 aehng dngni thng chux phunthi tr km prachakr khn rhsthxngthinphasayipun phasaoxkinawa phasaxunthbsphthithy ormaci khnci khana ormacinaha emuxnghlwng Naha shi 那覇市 な Nafa 39 98 317 405 47201 8Ginowan shi 宜野湾市 じのーん Jinōn 19 80 94 405 47205 1Ishigaki shi 石垣市 いしがち ʔIshigaci Isigaksi Ishanagzi phasayaexyama 229 15 47 562 47207 7Urasoe shi 浦添市 うら ー ʔUrasi 19 48 113 992 47208 5Nago shi 名護市 なぐ Nagu Naguu ナグー 210 90 61 659 47209 3Itoman shi 糸満市 いちゅまん ʔIcuman 46 63 59 605 47210 7oxkinawa Okinawa shi 沖縄市 うちなー ʔUcina 49 72 138 431 47211 5Tomigusuku shi 豊見城市 みぐ く Timigusiku 19 19 61 613 47212 3xuruma Uruma shi うるま市 うるま ʔUruma 87 02 118 330 47213 1Miyakojima shi 宮古島市 なーく みゃーく Naku Myaku Myaaku phasamiyaoka 204 20 54 908 47214 0Nanjō shi 南城市 ーぐ く Fegusiku 49 94 41 305 47215 8phasaaelawthnthrrmenuxngcakinxdit oxkinawa ekhymiexkrachkhxngtwexngmakxn phasaaelawthnthrrmkhxngoxkinawacungkhxnkhangaetktangcakyipun phasa yngkhngmiphuphudxyubang sungphuphudphasayipuncaekhaicidyak phasariwkiwxnniimepnthiyxmrbinyipunaephndinihy khnrunihmlaelyphasaphunemuxngdngedimkhxngtwexngmakkhunthukthi nkphasasastrthiimichchawyipunswnmakcdihphasariwkiwxnmikhwamaetktangcakphasayipun aetinchawyipunaelachawthxngthincdihepnphasathxngthinhnungkhxngyipun odypccubn phasayipunmatrthanthukichepnphasathangkar inkhwamepncringaelw phasathichawoxkinawaxayutakwa 60 piichknthwipepnphasayipunsaeniyngoxkinawathieriykwa phasapakoxkinawn ウチナーヤマトグチ 沖縄大和口 Uchina Yamatoguchi sungidrbxiththiphlcakphasariwkiwxn aelaphasaxngkvssaeniyngxemrikn aelamksbsnkbphasaoxkinawndngedim ウチナーグチ Uchinaaguchi thimkichinkarkaraesdngaelakarlaelnphunemuxng echn ephlngphunemuxng rabaphunemuxng epntn nxkcakni khawthxngthinyngichphasaoxkinawndngedimechnkn sasna chawoxkinawa mikhwamechuxkhxngtwexng odycabuchabrrphburus aelaekharphkhwamsmphnthrahwangchiwit khwamtay ethpheca aelawiyyantang thisthitinthrrmchati xiththiphlthangwthnthrrm wthnthrrmoxkinawaidrbxiththiphlcakchatitang thiekhythakarkhadwyknmaaetinxdit aeminpccubn eraxacphbsinkhaaelawthnthrrmcakpraethstang echn cin ithy aela chwa mlayu inyankarkhakhxngoxkinawa eraxacphudidwawthnthrrmthioxkinawasngxxkipthwolkkhux kharaet 空手 Karate sungepnkarphsmphsanknxyanglngtwkhxngsilpakartxsukhxngcinnnkhux kngfu 功夫 gōngfu aelasilpakartxsudngedimkhxngoxkinawa silpakartxsuniphthnaxyangtxenuxngthungsxngsmy khuxinrahwangkarsnghamichxawuthhlngkaryudkhrxngkhxngyipuncnthungrthbalemci sinkhathxngthinthimichuxesiyngkhxngoxkinawaxikxyangkhux 泡盛 Awamori sungepnsurakln thacakkhawecanaekhacakpraethsithyaephnthixunaephnthiphumisastr aephnthiekaaxangxingNussbaum Louis Frederic 2005 Okinawa ken in Japan Encyclopedia p 746 747 p 746 thi Nussbaum Naha in p 686 p 686 thi Inoue Masamichi S 2017 Okinawa and the U S Military Identity Making in the Age of Globalization Columbia University Press ISBN 978 0 231 51114 8 The Japan Times July 2016 khlngkhxmulekaekbcakaehlngedimemux 2017 07 31 subkhnemux 2018 04 16 Under a decades old security alliance Okinawa hosts about 26 000 U S service personnel more than half the total Washington keeps in all of Japan in addition to base workers and family members 山下町第1洞穴出土の旧石器について 2007 10 12 thi ewyaebkaemchchin yipun 南島考古22 Okinawago jiten phasayipun Kokuritsu Kokugo Kenkyujo 国立国語研究所 Tōkyō Zaimushō Insatsukyoku March 30 2001 p 549 ISBN 4 17 149000 6 OCLC 47773506 a href wiki E0 B9 81 E0 B8 A1 E0 B9 88 E0 B9 81 E0 B8 9A E0 B8 9A Cite book title aemaebb Cite book cite book a CS1 maint others lingk aehlngkhxmulxunwikimiediykhxmmxnsmisuxthiekiywkhxngkb cnghwdoxkinawa Map 2012 02 22 thi ewyaebkaemchchin Okinawa Prefecture 2018 03 12 thi ewyaebkaemchchin Okinawa Tourist Information WEB SITE Okinawastory 2012 03 09 thi ewyaebkaemchchin khumuxkarthxngethiyw Okinawa cakwikithxngethiyw inphasaxngkvs