แอฟร กาตะว นตกเฉ ยงใต อาฟร กานส Suidwes Afrika เยอรม น Südwestafrika ด ตช Zuidwest Afrika หร อม อ กช อหน งว า จ งหว ดแอฟ

แอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้ (อาฟรีกานส์: Suidwes-Afrika; เยอรมัน: Südwestafrika; ดัตช์: Zuidwest-Afrika) หรือมีอีกชื่อหนึ่งว่า จังหวัดแอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้ เป็นดินแดนภายใต้การปกครองของแอฟริกาใต้ตั้งแต่ปี 1915 ถึง 1990 หลังจากนั้นจึงกลายเป็นประเทศนามิเบีย มีพรมแดนติดกับแองโกลา (อาณานิคมของโปรตุเกสก่อนปี 1975) บอตสวานา (เบชวานาแลนด์) แอฟริกาใต้ และแซมเบีย (นอร์เทิร์นโรดีเซียก่อนปี 1964) ในระหว่างการควบคุมดินแดน แอฟริกาใต้ได้ใช้ระบบการแบ่งแยกสีผิวขในดินแดนแอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้

จังหวัดแอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้

Suidwes-Afrika (อาฟรีกานส์)
Südwestafrika (เยอรมัน)
Zuidwest-Afrika (ดัตช์)

1915–1990

ตราแผ่นดิน
(1963–1980)

คำขวัญ: Viribus Unitis
(ละติน: for "With United Forces")

เพลงชาติ: "ก็อดเซฟเดอะคิง" (1910–52); "ก็อดเซฟเดอะควีน" (1952–57)

"ดีสแต็มฟันเซยด์-อาฟรีกา" (1938–61)
(ไทย: "เสียงเพรียกแห่งแอฟริกา")

ที่ตั้งของแอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้ (เขียวอ่อน) ในแอฟริกาใต้ (เขียวเข้ม)

สถานะ

รัฐในอาณัติของสันนิบาตชาติ

และเมืองใหญ่สุด

ชาวแอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้

• 1915–1920

เอ็ดมอนด์ ฮาวเวิร์ด ลาแคม

• 1985–1990

ประวัติศาสตร์

•

9 กรกฎาคม 1915

• สนธิสัญญาแวร์ซาย

28 มิถุนายน 1919

• อาณัติถูกยกเลิกโดยสหประชาชาติ

27 ตุลาคม 1966

• เอกราช

21 มีนาคม 1990

สกุลเงิน

(1920–1961)
(1961–1990)

ก่อนหน้า

ถัดไป


	สหภาพแอฟริกาใต้

นามิเบีย

ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ

นามิเบีย

อาณานิคมของเยอรมนีที่รู้จักกันในชื่อตั้งแต่ปี 1884 ถึง 1915 ได้มอบแก่สหภาพแอฟริกาใต้ภายหลังความพ่ายแพ้ของเยอรมนีในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แม้ว่าคำสั่งดังกล่าวจะถูกยกเลิกโดยสหประชาชาติเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 1966 การควบคุมดินแดนของแอฟริกาใต้ยังคงดำเนินต่อไปแม้ว่าการกระทำดังกล่าวจะผิดกฎหมายระหว่างประเทศก็ตาม ดินแดนดังกล่าวได้รับการบริหารโดยตรงจากรัฐบาลแอฟริกาใต้ตั้งแต่ปี 1915 ถึง 1978 เมื่อการประชุมรัฐธรรมนูญเทิร์นฮาล ได้วางรากฐานสำหรับการปกครองกึ่งปกครองตนเอง ในช่วงรระหว่างปี 1978 ถึง 1985 แอฟริกาใต้ได้ค่อยๆ อนุญาตให้แอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้มีรูปแบบการปกครองตนเอง ซึ่งสิ้นสุดด้วยการจัดตั้ง

ในปี 1990 แอฟริกาตะวันตกเฉียงใต้ได้รับเอกราชในฐานะสาธารณรัฐนามิเบีย ยกเว้นอ่าววอลวิสและหมู่เกาะเพนกวิน ซึ่งยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของแอฟริกาใต้จนถึงปี 1994

หมายเหตุ

Remained the royal anthem until 1961.

อ้างอิง

"South Africa Will Play Two Anthems Hereafter". The New York Times. New York. 3 June 1938. p. 10. สืบค้นเมื่อ 31 October 2018.
Hasan, Najmul (1975). "Namibia: South— West Africa". Pakistan Horizon. 28 (3): 63–64. ISSN 0030-980X.
Crawford, Neta (2002). Argument and Change in World Politics. . p. 336.
Hebdon, Geoffrey (2022). Zero Hour: A Countdown to the Collapse of South Africa's Apartheid System. p. 683.
Streissguth, Thomas (2008). Namibia in Pictures. Twenty-First Century Books. p. 29.
. Archive: Information released online prior to January 20, 2009. United States Department of State. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-05. สืบค้นเมื่อ 5 February 2009. South Africa had illegally occupied neighboring Namibia at the end of World War II, and since the mid-1970s, Pretoria had used it as a base to fight the communist party in Angola.

[1] Remained the royal anthem until 1961.

[NYT1938-2] "South Africa Will Play Two Anthems Hereafter". The New York Times. New York. 3 June 1938. p. 10. สืบค้นเมื่อ 31 October 2018.

[3] Hasan, Najmul (1975). "Namibia: South— West Africa". Pakistan Horizon. 28 (3): 63–64. ISSN 0030-980X.

[4] Crawford, Neta (2002). Argument and Change in World Politics. . p. 336.

[5] Hebdon, Geoffrey (2022). Zero Hour: A Countdown to the Collapse of South Africa's Apartheid System. p. 683.

[6] Streissguth, Thomas (2008). Namibia in Pictures. Twenty-First Century Books. p. 29.

[7] . Archive: Information released online prior to January 20, 2009. United States Department of State. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-05. สืบค้นเมื่อ 5 February 2009. South Africa had illegally occupied neighboring Namibia at the end of World War II, and since the mid-1970s, Pretoria had used it as a base to fight the communist party in Angola.