เสิ่นหยาง

เฉิ่นหยาง (จีนตัวย่อ: 沈阳; จีนตัวเต็ม: 瀋陽; พินอิน: Shěnyáng) เดิมชื่อ มุกเดน (แมนจู: ) หรือ เฟิ่งเทียน (พินอิน: Fèngtiān) เป็นเมืองหลวงของมณฑลเหลียวหนิง ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีพื้นที่ 12,924 ตารางกิโลเมตร และประชากร 7.2 ล้านคน ในเขตเมืองมีพื้นที่ 7,400 ตารางกิโลเมตร และประชากร 5.53 ล้านคนในอดีตเคยเป็นราชธานีของอาณาจักรโฮ่วจินหรือราชวงศ์ชิงก่อนที่จะย้ายมายังปักกิ่ง

นครเฉิ่นหยาง 沈阳市
นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล
สถานที่ต่าง ๆ ในนครเฉิ่นหยาง
ที่ตั้งของนครเฉิ่นหยาง ภายในมณฑลเหลียวหนิง
นครเฉิ่นหยาง ที่ตั้งของใจกลางเมืองในมณฑลเหลียวหนิง แสดงแผนที่มณฑลเหลียวหนิง นครเฉิ่นหยาง นครเฉิ่นหยาง (จีนตะวันออก) แสดงแผนที่จีนตะวันออก นครเฉิ่นหยาง นครเฉิ่นหยาง (ประเทศจีน) แสดงแผนที่ประเทศจีน
พิกัด (จัตุรัสชื่อฝู / 市府广场): 41°48′17″N 123°26′02″E / 41.8047°N 123.4340°E / 41.8047; 123.4340
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑล	เหลียวหนิง
ศูนย์กลางการปกครอง
(หน่วยย่อยระดับอำเภอ)	13
การปกครอง
• ประเภท	นครระดับกิ่งมณฑล
• องค์กร	สภาประชาชนเทศบาลนครเฉิ่นหยาง
•	Zhang Lei
• ประธานสภาประชาชน	Fu Zhongwei
•	Wang Xinwei
• ประธาน	Han Dongtai
พื้นที่
• นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล	12,869 ตร.กม. (4,969 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	3,658.2 ตร.กม. (1,412.4 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	4,222.2 ตร.กม. (1,630.2 ตร.ไมล์)
ความสูง	55 เมตร (180 ฟุต)
ประชากร  (สำมะโนปี 2020)
• นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล	9,070,093 คน
• ความหนาแน่น	700 คน/ตร.กม. (1,800 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	7,490,125 คน
• ความหนาแน่นเขตเมือง	2,000 คน/ตร.กม. (5,300 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	8,192,848 คน
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล	1,900 คน/ตร.กม. (5,000 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	(มาตรฐานจีน)
	110000
รหัสพื้นที่
รหัส ISO 3166
	辽A
GDP (2017)	CNY 586.5 พันล้าน (USD 86.87 พันล้าน)
- ต่อหัว	CNY 70,722 (USD 10,475)
ดอกไม้
ต้นไม้
เว็บไซต์	www.shenyang.gov.cn

เฉิ่นหยาง
"เฉิ่นหยาง" เมื่อเขียนด้วยอักษรจีนตัวย่อ (บน) และตัวเต็ม (ล่าง)
"มุกเดน" (Mukden) ในภาษาแมนจู
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ	沈阳
อักษรจีนตัวเต็ม	瀋陽
ฮั่นยฺหวี่พินอิน
ไปรษณีย์	Mukden
ความหมายตามตัวอักษร	"ฝั่งเหนือของ[แม่น้ำ]เฉิ่น"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน จู้อิน ㄕㄣˇ   ㄧㄤˊ กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ Sheenyang เวด-ไจลส์ Shên^3-yang^2 IPA [ʂə̀n.jǎŋ] ภาษาอู๋ อักษรโรมัน Sen^上-yan^平 ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Sám-yèuhng IPA [sɐ̌m.jœ̏ːŋ] ยฺหวิดเพ็ง Sam^2-joeng^4 ภาษาหมิ่นใต้ ภาษาฮกเกี้ยน Sím-iông
ชื่อภาษาแมนจู
อักษรแมนจู	ᠮᡠᡴ᠋ᡩᡝᠨ
อักษรโรมัน	mukden

เขตการปกครอง

ปัจจุบัน เฉิ่นหยางแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 10 (ในตัวเมืองและชานเมือง), 1 และ 2 อำเภอ (ในชนบท)

แผนที่
ชื่อ	จีนตัวย่อ	ฮั่นยฺหวี่พิอิน	ประชากร (2014)	พื้นที่ (ตร.กม.)	ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
ตัวเมือง
	沈河区	Shěnhé Qū	716,417	60	12,037
	和平区	Hépíng Qū	645,399	59	10,849
	大东区	Dàdōng Qū	689,576	100	6,887
	皇姑区	Huánggū Qū	817,288	66	12,349
	铁西区	Tiěxī Qū	907,091	286	3,171
ชานเมือง
	浑南区	Húnnán Qū	324,074	734	442
	苏家屯区	Sūjiātún Qū	428,859	782	548
	沈北新区	Shěnběi Xīnqū	320,370	884	362
	于洪区	Yúhóng Qū	435,333	499	872
	辽中区	Liáozhōng Qū	532,900	1,645	324
นครบริวาร
	新民市	Xīnmín Shì	690,703	3,297	210
ชนบท
	康平县	Kāngpíng Xiàn	352,434	2,167	163
	法库县	Fǎkù Xiàn	447,952	2,281	196

ดูเพิ่ม

• รายชื่อนครในประเทศจีนเรียงตามจำนวนประชากร

อ้างอิง

การอ้างอิง

1. 行政区划 [Administrative division] (ภาษาจีนตัวย่อ). Liaoning People's Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2018. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2018. 截至2016年底，辽宁省辖14个地级市（其中沈阳、大连为副省级城市）、{...}
2. , บ.ก. (2019). China Urban Construction Statistical Yearbook 2017. Beijing: China Statistics Press. p. 50. สืบค้นเมื่อ 11 January 2020.
3. https://www.citypopulation.de/en/china/liaoning/admin/
4. (ภาษาจีนตัวย่อ). Shenyang City People's Government. June 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-27. สืบค้นเมื่อ 2018-06-19.
5. Online Encyclopedia.

แหล่งข้อมูล

•  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Mukden" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
• Avila Tàpies, Rosalia (2012) Territorialidad y etnicidad en Manchuria: el ejemplo de la ciudad de Mukden (Shenyang) bajo la ocupación japonesa.[1] Biblio 3W. Revista Bibliográfica de Geografía y Ciencias Sociales. [En línea]. Barcelona: , 25 de enero de 2012, Vol. XVII, nº 959. <http://www.ub.es/geocrit/b3w-959.htm>. ISSN 1138-9796.
• Hata, Ikuhiro. "Continental Expansion: 1905–1941". In The Cambridge History of Japan. Vol. 6. Cambridge University Press. 1988.
• Menning, Bruce W. Bayonets before Battle: The Imperial Russian Army, 1861–1914. Indiana University. ISBN .
• Palmer, R. R.; Colton, Joel; Kramer, Lloyd (2007). A History of the Modern World (10th ed.). Boston, MA: McGraw-Hill. ISBN .
• Shubert, John. A Biography of Yoshiko Yamaguchi. See www.yoshikoyamaguchi.blogspot.com
•  บทความนี้รวมเอาข้อความจาก The Century illustrated monthly magazine, Volume 68, อันเผยแพร่มาแล้วตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904, ปัจจุบันจึงกลายเป็นสาธารณสมบัติในสหรัฐ
•  บทความนี้รวมเอาข้อความจาก The Century: a popular quarterly, Volume 68, โดย Making of America Project, อันเผยแพร่มาแล้วตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904, ปัจจุบันจึงกลายเป็นสาธารณสมบัติในสหรัฐ

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เฉิ่นหยาง

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ เฉิ่นหยาง

• เว็บไซต์เทศบาลนครเฉิ่นหยาง 2017-09-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน