เรื่องสั้น

เรื่องสั้น คือบันเทิงคดีร้อยแก้วรูปแบบหนึ่ง หมายถึงเรื่องแต่งที่มีขนาดสั้น มีจำนวนคำระหว่างหนึ่งพันถึงหนึ่งหมื่นคำ หากเกินกว่านี้อาจกลายเป็นนวนิยาย เนื่องจากเรื่องสั้นมีองค์ประกอบเหมือนกับนวนิยาย ทั้งโครงเรื่อง, ฉาก, ตัวละคร, แก่นเรื่อง ด้วยเหตุนี้ เรื่องสั้นจะถูกบังคับให้มีตัวละครจำนวนไม่มากและไม่สามารถเขียนพรรณาอย่างเยิ่นเยิ้อละเอียดละออ ส่วนเด่นสุดของเรื่องสั้นคือแก่นเรื่อง การดำเนินเรื่องจะมุ่งเข้าสู่ประเด็นหลักอย่างรวดเร็ว ส่วนองค์ประกอบอื่นเป็นส่วนรอง ตัวละครบางตัวอาจไม่ปรากฏภูมิหลังหรือไม่ปรากฏชื่อเสียด้วยซ้ำ

วรรณกรรมที่คลับคล้ายจะเรื่องสั้นเรื่องแรกของไทย คือเรื่อง สนุกนึก โดยพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร เมื่อพ.ศ. 2427 นักวิชาการบางคนลงความเห็นว่า แท้จริงแล้ว กรมหลวงพิชิตปรีชากรต้องการแต่งนวนิยาย แต่เรื่องดังกล่าวเกิดเป็นประเด็นกับสมเด็จพระสังฆราช จึงต้องยุติการแต่งและกลายเป็นเรื่องสั้นไป เรื่องสั้นฉบับแรกของไทยจึงน่าจะเป็น พระเปียให้ทานธรรม

รายชื่อนักเขียนเรื่องสั้นชาวไทย

กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ กุหลาบ สายประดิษฐ์ คำพูน บุญทวี มนัส จรรยงค์ หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช คมทวน คันธนู จเด็จ กำจรเดช จันตรี ศิริบุญรอด ส. ธรรมยศ ส. อาสนจินดา สด กูรมะโรหิต สุภาว์ เทวกุล เสนีย์ เสาวพงศ์ สุภา ศิริมานนท์ สุวรรณี สุคนธา สุชาติ สวัสดิ์ศรี

สุจิตต์ วงษ์เทศ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล สุริยัน ศักดิ์ไธสง ณรงค์ จันทร์เรือง เดือนวาด พิมวนา ธาร ยุทธชัยบดินทร์ ธารา ศรีอนุรักษ์ น้อย อภิรุม นันทนา วีระชน นิคม รายยวา นิวัต พุทธประสาท บินหลา สันกาลาคีรี

ประภัสสร เสวิกุล ประเสริฐ พิจารณ์โสภณ ประยอม ซองทอง เอื้อ อัญชลี ฟ้า พูลวรลักษณ์ อนุสรณ์ ติปยานนท์ แดนอรัญ แสงทอง ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์

อ้างอิง

1. รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วรรณกรรมปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2540. 272 หน้า. ISBN 
2. วิภา กงกะนันท์
3. สุดารัตน์ เสรีวัฒน์. เรื่องสั้นของไทยในระยะแรก. อักษรศาสตร์พิจารณ์ ฉบับที่ 3 ปีที่ 2 (สิงหาคม 2517)