เทศบาลตำบลเกาะล นตาใหญ เป นองค กรปกครองส วนท องถ นแห งหน งในอำเภอเกาะล นตา จ งหว ดกระบ ครอบคล มพ นท บางส วนของ เป นแหล ง

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ เป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งหนึ่งในอำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของ เป็นแหล่งชุมชนขนาดเล็กตั้งอยู่ทางตะวันออกของเกาะลันตาใหญ่ มีศูนย์กลางที่หมู่ 2 บ้านศรีรายา ใน พ.ศ. 2562 เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่มีประชากรทั้งหมด 1,186 คน

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่
เทศบาลตำบล
การถอดเสียงอักษรโรมัน
• อักษรโรมัน	Thetsaban Tambon Ko Lanta Yai
บ้านศรีรายา
ทต.เกาะลันตาใหญ่ ที่ตั้งของเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่
พิกัด: 7°31′51.83″N 99°05′39.23″E / 7.5310639°N 99.0942306°E / 7.5310639; 99.0942306
ประเทศ	ไทย
จังหวัด	กระบี่
อำเภอ	เกาะลันตา
จัดตั้ง	• 15 ตุลาคม 2499 (สุขาภิบาลเกาะลันตาใหญ่) • 25 พฤษภาคม 2542 (ทต.เกาะลันตาใหญ่)
พื้นที่
• ทั้งหมด	0.810 ตร.กม. (0.313 ตร.ไมล์)
ประชากร (2562)
• ทั้งหมด	1,186 คน
• ความหนาแน่น	1,464.19 คน/ตร.กม. (3,792.2 คน/ตร.ไมล์)
รหัส อปท.	05810301
ที่อยู่ สำนักงาน	สำนักงานเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ ถนนศรีรายา ตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่
โทรศัพท์	0-7569-7209
โทรสาร	0-7569-7243
เว็บไซต์	www.lantayaicity.go.th/index.php
ส่วนหนึ่งของ

ประวัติ

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ เป็นชุมชนขนาดเล็กตั้งอยู่บนเกาะลันตาใหญ่ ภาษาอูรักลาโว้ยเรียกว่า "ปาตัยซาตั๊ก" ชุมชนนี้ชื่อว่าบ้านศรีรายา บ้างเรียกลันตาเมืองเก่า เดิมชื่อว่า "ปาไตรายา" (มลายู: Pantai Raya) แปลว่า "หาดหลวง หรือหาดเจ้านาย" เดิมเป็นชุมชนชาวประมงของชาวอูรักลาโว้ย แต่เมื่อชาวจีนอพยพเข้ามาพร้อมกับการติดต่อค้าขายกับต่างชาติ กอปรกับมีชาวไทยมุสลิมอพยพเข้าบ้านหัวแหลม ชาวอูรักลาโว้ยจึงต้องอพยพถอยร่นออกไปเรื่อย ๆ จนมีคำพูดท้องถิ่นที่ว่า "จีนไล่แขก แขกไล่ชาวเล" ในอดีตเป็นชุมชนชายทะเลเก่าแก่ที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาแต่อดีต บริเวณนี้เป็นจุดแวะพักของเรือสินค้าระหว่างเกาะภูเก็ตกับเกาะปีนัง แต่ภายหลังเมื่อมีการก่อสร้างทางหลวงแผ่นดินในพื้นที่อำเภอเกาะลันตาช่วง พ.ศ. 2490 เป็นต้นมา ทำให้มีผู้ใช้เรือในการสัญจรน้อยลง การเป็นเมืองด่านภาษีก็สิ้นลง สำนักงานศุลกากรบ้านศรีรายาก็ย้ายไปยังปากน้ำกระบี่ ส่วนที่ว่าการอำเภอเกาะลันตาก็ย้ายไปบ้านหลังสอด ชุมชนศรีรายาจึงลดความสำคัญลงไป ประชากรเริ่มโยกย้ายไปพื้นที่อื่นมากขึ้นตามลำดับ

ยุครัฐบาลจอมพล แปลก พิบูลสงคราม กระทรวงมหาดไทยประกาศยกพื้นที่บางส่วนของตำบลเกาะลันตาใหญ่บริเวณบ้านศรีรายาจัดตั้งสุขาภิบาลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2499

ต่อมาพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนแปลงฐานะสุขาภิบาลเป็นเทศบาลตำบลเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 ด้วยเหตุนี้สุขาภิบาลเกาะลันตาใหญ่ จึงเปลี่ยนเป็นเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ มาแต่นั้น

ที่ตั้งและอาณาเขต

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่เป็นชุมชนขนาดน้อย มีขนาด 0.810 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะลันตาใหญ่ มีแนวเขาลันตาทางทิศตะวันตกแนวเหนือจรดใต้ มีพื้นที่ราบชายฝั่งทะเลทางทิศตะวันออก และมีป่าชายเลนขนาดน้อยทางทิศเหนือ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเนินเขาเตี้ย ๆ มีลำห้วยไหลผ่านจากแนวเขาลงทะเลทางทิศตะวันออก พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นแหล่งชุมชนและพื้นที่เกษตรกรรม มีการตั้งชุมชนหนาแน่นย่านที่ทำการเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ มีอาณาเขตติดต่อกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นข้างเคียงดังต่อไปนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับเขต อำเภอเกาะลันตา
ทิศตะวันออก ติดต่อกับเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา
ทิศใต้ ติดต่อกับเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา
ทิศตะวันตก ติดต่อกับเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา

การปกครอง

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลเกาะลันตาใหญ่ ประกอบด้วย

ชุมชน	ตำบล	หมู่ที่	ชาย	หญิง	ประชากร	ครัวเรือน
ชุมชน	ตำบล	หมู่ที่	(คน)	(คน)	(คน) ^{พ.ศ. 2562}	(หลัง)
**ทะเบียนบ้านกลาง	เกาะลันตาใหญ่	-	1	1	2	2
หัวแหลม	เกาะลันตาใหญ่	1	33	41	74	30
ศรีรายา	เกาะลันตาใหญ่	2	539	571	1,110	461
รวม	-	-	573	613	1,186	493

ประชากร

พ.ศ. 2562 เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่มีประชากรทั้งหมด 1,186 คน ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายจีน นับถือศาสนาพุทธ อาศัยอยู่ที่บ้านศรีรายา ในชุมชนมีหนึ่งแห่ง นอกนั้นเป็นชาวไทยมุสลิมและชาวอูรักลาโว้ยอาศัยปะปนกันที่บ้านหัวแหลม ส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม

โดยประชากรกลุ่มที่เข้ามาอาศัยกลุ่มแรกคือชาวอูรักลาโว้ย อพยพจากเมืองไทรบุรีตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ปัจจุบันอาศัยอยู่บ้านหัวแหลมทางใต้ของเขตเทศบาล ส่วนชาวไทยมุสลิม เป็นอพยพจากกลันตันและสตูลช่วงยุคอาณานิคมมลายา ขณะที่ชาวไทยเชื้อสายจีน โดยมากเป็นชาวฮกเกี้ยนและไหหลำอพยพจากเกาะปีนังหรือกรุงเทพมหานครอีกทีหนึ่ง เริ่มเข้าไปตั้งถิ่นฐานเมื่อ พ.ศ. 2444–2490 เป็นต้นมา และชาวไทยพุทธ ส่วนใหญ่เป็นข้าราชการและแต่งงานผสมกับคนในท้องถิ่น

เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่เป็นชุมชนพหุวัฒนธรรม ประชากรนับถือศาสนาพุทธและศาสนาอิสลาม มีศาสนสถานได้แก่ มัสยิดมุสลิม (บ้านศรีรายา), วัดเกาะลันตา และศาลเจ้าสามต่องอ๋อง ชาวไทยเชื้อสายจีนจะกลับมาเยี่ยมบ้านช่วงตรุษจีนและสารทจีน กินเจในเดือนสิบ ปัจจุบันเริ่มมีการใส่บาตรและเผาศพตามธรรมเนียมไทยมากขึ้น ส่วนชาวอูรักลาโว้ยเชื่อในวิญญาณบรรพชน แต่ในบัตรประชาชนระบุว่านับถือศาสนาพุทธ มีประเพณีเพื่อสะเดาะเคราะห์ช่วงวันเพ็ญเดือนหก และวันเพ็ญเดือนสิบเอ็ด

อ้างอิง

(PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 116 (9 ก): 1–4. 24 กุมภาพันธ์ 2542. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-04-09. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.
ประชากรในเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ พ.ศ. 2562 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 44.
อัมพิกา อำลอย (2560). (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 48. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.
ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์, รองศาสตราจารย์ ดร. (2556). ศรีรายา : อัตลักษณ์ของชุมชนและมรดกทางวัฒนธรรม (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 168.
นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 31.^[]
นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 48.^[]
นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 32.^[]
ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์, รองศาสตราจารย์ ดร. (2556). ศรีรายา : อัตลักษณ์ของชุมชนและมรดกทางวัฒนธรรม (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 169.
"ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 73 (ฉบับพิเศษ 83 ก): 1. 15 ตุลาคม 2499.
สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 45.
ประชากรรายหมู่บ้าน เขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ (ตำบลเกาะลันตาใหญ่บางส่วน) พ.ศ. 2562
สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 46.
อัมพิกา อำลอย (2560). (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 49, 70. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.
สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 62-63.
""เกาะลันตา" ไข่มุกซุกซ่อนแห่งทะเลกระบี่". ผู้จัดการออนไลน์. 16 มีนาคม 2548. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
ภาพันธ์ รักษ์ศรีทอง (19 พฤศจิกายน 2550). "รายงานพิเศษ: เปิดเล "ลันตา" (ตอน 2) ปฏิบัติการเพื่อ "บ้านเรา" ทวนกระแสเลือกปฏิบัติ-เลือกพัฒนา". ประชาไท. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
บุญยงค์ เกศเทศ, รองศาสตราจารย์ ดร. (15 กุมภาพันธ์ 2562). "อุ (อู) รักลาโว้ย บนหาดราไวย์ และเกาะลันตาในดินแดนไข่มุกอันดามัน". เทคโนโลยีชาวบ้าน. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 61.^[]
ข้อมูลพื้นฐานจังหวัดกระบี่ (PDF). กระทรงวัฒนธรรม. 2559. p. 9.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่

[เปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลเป็นเทศบาล-1] (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 116 (9 ก): 1–4. 24 กุมภาพันธ์ 2542. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-04-09. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.

[stat-2] ประชากรในเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ พ.ศ. 2562 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.

[สุขุมาลย์44-3] สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 44.

[4] อัมพิกา อำลอย (2560). (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 48. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.

[ศิริวรรณ-5] ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์, รองศาสตราจารย์ ดร. (2556). ศรีรายา : อัตลักษณ์ของชุมชนและมรดกทางวัฒนธรรม (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 168.

[6] นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 31.^[]

[7] นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 48.^[]

[8] นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 32.^[]

[ศิริวรรณ169-9] ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์, รองศาสตราจารย์ ดร. (2556). ศรีรายา : อัตลักษณ์ของชุมชนและมรดกทางวัฒนธรรม (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 169.

[10] "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 73 (ฉบับพิเศษ 83 ก): 1. 15 ตุลาคม 2499.

[11] สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 45.

[12] ประชากรรายหมู่บ้าน เขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลเกาะลันตาใหญ่ (ตำบลเกาะลันตาใหญ่บางส่วน) พ.ศ. 2562

[13] สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 46.

[14] อัมพิกา อำลอย (2560). (PDF). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 49, 70. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-13.

[15] สุขุมาลย์ วิริโยธิน (2551). แนวทางการใช้ที่ดินเพื่อการท่องเที่ยวในชุมชนมุสลิม : กรณีศึกษาเกาะลันตาใหญ่ (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 62-63.

[16] ""เกาะลันตา" ไข่มุกซุกซ่อนแห่งทะเลกระบี่". ผู้จัดการออนไลน์. 16 มีนาคม 2548. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[17] ภาพันธ์ รักษ์ศรีทอง (19 พฤศจิกายน 2550). "รายงานพิเศษ: เปิดเล "ลันตา" (ตอน 2) ปฏิบัติการเพื่อ "บ้านเรา" ทวนกระแสเลือกปฏิบัติ-เลือกพัฒนา". ประชาไท. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[18] บุญยงค์ เกศเทศ, รองศาสตราจารย์ ดร. (15 กุมภาพันธ์ 2562). "อุ (อู) รักลาโว้ย บนหาดราไวย์ และเกาะลันตาในดินแดนไข่มุกอันดามัน". เทคโนโลยีชาวบ้าน. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[19] นฤมล ขุนวีช่วย และมานะ ขุนวีช่วย (2553). รายงานวิจัย ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (PDF). สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. p. 61.^[]

[20] ข้อมูลพื้นฐานจังหวัดกระบี่ (PDF). กระทรงวัฒนธรรม. 2559. p. 9.