เฉ น จ อ จ น 陳祗 พ นอ น Chén Zhī เส ยช ว ต 28 ก นยายน 258 ช อรอง เฟ งจง จ น 奉宗 พ นอ น Fèngzōng เป นข นนางของร ฐจ กก กในย

เฉิน จือ (จีน: 陳祗; พินอิน: Chén Zhī; เสียชีวิต 28 กันยายน 258) ชื่อรอง เฟิ่งจง (จีน: 奉宗; พินอิน: Fèngzōng) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เฉิน จือเป็นที่รู้จักจากการร่วมกับฮุยโฮขันทีผู้มีชื่อเสียงไม่ดีในการครอบงำราชสำนักจ๊กก๊ก แต่เฉิน จือยังได้รับการกล่าวขานในเรื่องความสามารถอย่างมาก ได้รับความชื่นชมจากทั้งบิฮุยและเล่าเสี้ยน

เฉิน จือ
陳祗

ขุนพลพิทักษ์ทัพ (鎮軍將軍 เจิ้นจฺวินเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 251 (251) – ค.ศ. 258 (258)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้าสำนักราชเลขาธิการ (尚書令 ช่างชูลิ่ง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 251 (251) – ค.ศ. 258 (258)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
ก่อนหน้า	ลิหงี
ถัดไป	ตังควด
ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 246 (246) – ค.ศ. 258 (258)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ มณฑลเหอหนาน
เสียชีวิต	28 กันยายน พ.ศ. 258 นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
บุตร	เฉิน ช่าน เฉิน ยฺวี่
ญาติ	เคาเจ้ง (ปู่น้อย)
อาชีพ	ขุนนาง
ชื่อรอง	เฟิ่งจง (奉宗)
	จงโหว (忠侯)

ประวัติ

เฉิน จือเป็นชาวเมือง (汝南郡 หรู่หนานจฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือ มณฑลเหอหนาน เฉิน จือเป็นหลานตาของพี่ชายของเคาเจ้งผู้ดำรงตำแหน่งเป็น (司徒 ซือถู) ของรัฐจ๊กก๊กในช่วงต้นยุคสามก๊กเป็นเวลาสั้น ๆ เฉิน จือกำพร้าบิดามารดาตั้งแต่อยู่ในวัยเยาว์ เคาเจ้งผู้เป็นปู่น้อยจึงรับมาเลี้ยงดู

ครอบครัว

เล่าเสี้ยนทรงตั้งให้บุตรชายคนโตของเฉิน จือคือเฉิน ช่าน (陳粲) มีบรรดาศักดิ์เป็นกวนไล่เหา (關內侯 กวานเน่ย์โหว) และแต่งตั้งให้บุตรชายคนรองของเฉิน จือคือเฉิน ยฺวี่ (陳裕) ให้มีตำแหน่งเป็นเจ้าพนักงานสำนักประตูเหลือง (黃門侍郎 หฺวางเหมินชื่อหลาง)

ดูเพิ่ม

รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

หมายเหตุ

แม้ว่าปีเกิดของเฉิน จือไม่มีการบันทึกไว้ แต่บทชีวประวัติของเฉิน จือในสามก๊กจี่ระบุว่าเฉิน จือได้รบการเลี้ยงดูโดยเคาเจ้งผู้เป็นปู่น้อยซึ่งเสียชีวิตเมื่อประมาณเดือนตุลาคม ค.ศ. 222 ประกอบกับข้อสังเกตที่ว่าเฉิน จือมีชื่อเสียงอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนอายุ 20 ปี (และเข้ารับราชการกับจ๊กก๊กในวัยราวยี่สิบปี) จึงเป็นไปได้ว่าช่วงวัยเด็กของเฉิน จืออยู่ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 210
บทชีวประวัติเฉิน จือในสามก๊กจี่ระบุว่าเฉิน จือเสียชีวิตในศักราชจิ่งเย่า (景耀) ปีที่ 1 นอกจากนี้ในหฺวาหยางกั๋วจื้อเล่มที่ 7 บันทึกว่าเฉิน จือเสียชีวิตในวันปิ๋งจื่อ (丙子) ของเดือน 8 แต่ปีที่เสียชีวิตระบุเป็นศักราชจิ่งเย่าปีที่ 2 ในรัชสมัยของเล่าเสี้ยน เนื่องจากบันทึกของตันซิ่ว (เฉิน โช่ว) เขียนขึ้นในช่วงเวลาที่ใกล้กับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์มากกว่าและเป็นส่วนหนึ่งในสารบบตำราประวัติศาสตร์จีนยี่สิบสี่ชุด (เอ้อร์ฉือซื่อฉื่อ) ของประวัติศาสตร์จีนโบราณ จึงถือว่าปีเสียชีวิตของเฉิน จือที่ระบุในสามก๊กจี่มีความน่าเชื่อถือมากกว่า

อ้างอิง

(景耀元年卒) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.
(秋八月丙子，領中護軍陳祗卒。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 7.
([景耀二年]) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 7.
([陳]祗字奉宗，汝南人，許靖兄之外孫也。少孤，長於靖家。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.
(賜子粲爵關內侯，拔次子裕為黃門侍郎。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.

บรรณานุกรม

ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
(คริสต์ศตวรรษที่ 4). หฺวาหยางกั๋วจื้อ.
เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.

[1] แม้ว่าปีเกิดของเฉิน จือไม่มีการบันทึกไว้ แต่บทชีวประวัติของเฉิน จือในสามก๊กจี่ระบุว่าเฉิน จือได้รบการเลี้ยงดูโดยเคาเจ้งผู้เป็นปู่น้อยซึ่งเสียชีวิตเมื่อประมาณเดือนตุลาคม ค.ศ. 222 ประกอบกับข้อสังเกตที่ว่าเฉิน จือมีชื่อเสียงอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนอายุ 20 ปี (และเข้ารับราชการกับจ๊กก๊กในวัยราวยี่สิบปี) จึงเป็นไปได้ว่าช่วงวัยเด็กของเฉิน จืออยู่ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 210

[birth_and_death_dates-5] บทชีวประวัติเฉิน จือในสามก๊กจี่ระบุว่าเฉิน จือเสียชีวิตในศักราชจิ่งเย่า (景耀) ปีที่ 1 นอกจากนี้ในหฺวาหยางกั๋วจื้อเล่มที่ 7 บันทึกว่าเฉิน จือเสียชีวิตในวันปิ๋งจื่อ (丙子) ของเดือน 8 แต่ปีที่เสียชีวิตระบุเป็นศักราชจิ่งเย่าปีที่ 2 ในรัชสมัยของเล่าเสี้ยน เนื่องจากบันทึกของตันซิ่ว (เฉิน โช่ว) เขียนขึ้นในช่วงเวลาที่ใกล้กับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์มากกว่าและเป็นส่วนหนึ่งในสารบบตำราประวัติศาสตร์จีนยี่สิบสี่ชุด (เอ้อร์ฉือซื่อฉื่อ) ของประวัติศาสตร์จีนโบราณ จึงถือว่าปีเสียชีวิตของเฉิน จือที่ระบุในสามก๊กจี่มีความน่าเชื่อถือมากกว่า

[2] (景耀元年卒) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.

[3] (秋八月丙子，領中護軍陳祗卒。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 7.

[4] ([景耀二年]) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 7.

[6] ([陳]祗字奉宗，汝南人，許靖兄之外孫也。少孤，長於靖家。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.

[7] (賜子粲爵關內侯，拔次子裕為黃門侍郎。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.