อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยแห่งชีวิตในทะเล

อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยแห่งชีวิตในทะเล (อังกฤษ: International Convention for the Safety of Life at Sea: SOLAS) เป็นซึ่งกำหนดมาตรฐานความปลอดภัยขั้นต่ำในการสร้าง อุปกรณ์ และการดำเนินการของเรือพาณิชย์ อนุสัญญาของ (IMO) กำหนดให้รัฐเจ้าของธงที่ลงนามต้องให้แน่ใจว่าเรือที่ตนถือธงปฏิบัติตามมาตรฐานเหล่านี้เป็นอย่างน้อย

อนุสัญญา SOLAS

อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยแห่งชีวิตในทะเล
บริบท	การอับปางของเรืออาร์เอ็มเอส ไททานิก พ.ศ. 2455
วันร่าง	เวอร์ชันเริ่มต้น พ.ศ. 2457
วันมีผล	26 พฤษภาคม 2508 (SOLAS 1960) 25 พฤษภาคม 2523 (ฉบับปัจจุบัน SOLAS 1974)
ภาคี	167

ในช่วงแรกหลังการอับปางของเรืออาร์เอ็มเอส ไททานิกนั้น SOLAS ได้ถูกกำหนดให้เป็นเวอร์ชันปี พ.ศ. 2517 (ค.ศ. 1974) ซึ่งรู้จักกันในชื่อ SOLAS 1974 โดยมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2523 และมีการแก้ไขหลายครั้ง ข้อมูลเมื่อเดือนเมษายน 2022 SOLAS 1974 มี 167 รัฐภาคี ซึ่งมีธงประจำเรือสินค้าประมาณร้อยละ 99 ทั่วโลกในแง่ของตันน้ำหนักรวม

โดยทั่วไปแล้ว SOLAS ในรูปแบบต่อ ๆ มาถือเป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความปลอดภัยของเรือพาณิชย์

ผู้ลงนาม

ประเทศที่ไม่ได้เข้าร่วม SOLAS 1974 ได้แก่ ประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลจำนวนมาก รวมถึงเอลซัลวาดอร์ ไมโครนีเซีย และติมอร์-เลสเต ประเทศอื่น ๆ เช่น โบลิเวีย เลบานอน และศรีลังกา ซึ่งถือเป็นรัฐที่ขึ้นทะเบียนเป็นรัฐ ถือว่ามี "ผลการดำเนินงานที่อาจติดลบ" ในแง่ของการให้สัตยาบัน

ข้อกำหนด

SOLAS 1974 กำหนดให้รัฐเจ้าของธงต้องรับรองว่าเรือที่รัฐธงของตนยึดถือนั้นเป็นไปตามมาตรฐานความปลอดภัยขั้นต่ำในการสร้าง อุปกรณ์ และการดำเนินการของเรือพาณิชย์ สนธิสัญญาดังกล่าวประกอบด้วยมาตราที่กำหนดภาระผูกพันทั่วไป ฯลฯ ตามด้วยหมวดที่แบ่งออกเป็น 12 หมวด โดยมีการเพิ่มหมวด 2 หมวดในปี พ.ศ. 2559 และ 2560 ในจำนวนนี้ หมวด 5 (มักเรียกว่า 'SOLAS V') เป็นบทเดียวที่ใช้กับเรือทุกลำในทะเล รวมถึงเรือยอทช์ส่วนตัวและเรือขนาดเล็กในทริปท้องถิ่น ตลอดจนเรือพาณิชย์ในเส้นทางระหว่างประเทศ หลายประเทศได้เปลี่ยนข้อกำหนดระหว่างประเทศเหล่านี้ให้เป็นกฎหมายระดับชาติ เพื่อให้ผู้ใดก็ตามในทะเลที่ละเมิดข้อกำหนด SOLAS V อาจพบว่าตนเองต้องถูกดำเนินคดีทางกฎหมาย

หมวด I – บทบัญญัติทั่วไป

การสำรวจเรือประเภทต่าง ๆ และรับรองว่าเรือเหล่านั้นเป็นไปตามข้อกำหนดของอนุสัญญา

หมวด II-1 – การก่อสร้าง – การแบ่งส่วนและเสถียรภาพ เครื่องจักรและการติดตั้งไฟฟ้า

การแบ่งย่อยเรือโดยสารออกเป็นช่องกันน้ำเพื่อให้เรือยังคงลอยน้ำได้และมั่นคงหลังจากที่ตัวเรือได้รับความเสียหาย ซึ่งรวมถึงการปฏิบัติตาม

หมวด II-2 – การป้องกันอัคคีภัย การตรวจจับอัคคีภัย และการดับเพลิง

ข้อกำหนดด้านความปลอดภัยจากอัคคีภัยสำหรับเรือทุกลำพร้อมมาตรการโดยละเอียดสำหรับเรือโดยสาร เรือสินค้า และเรือบรรทุกน้ำมันภายใต้ (FSS Code) และข้อกำหนดสำหรับการขนส่งก๊าซเป็นเชื้อเพลิงภายใต้ (IGF Code)

หมวด III – อุปกรณ์และการจัดเตรียมการช่วยชีวิต

อุปกรณ์และการจัดเตรียมการช่วยชีวิต รวมถึงข้อกำหนดสำหรับเรือชูชีพ เรือกู้ภัย และเสื้อชูชีพตามประเภทของเรือ ข้อกำหนดทางเทคนิคเฉพาะระบุไว้ในประมวลข้อบังคับระหว่างประเทศว่าด้วยอุปกรณ์ช่วยชีวิต (LSA)

หมวด IV – วิทยุสื่อสาร

(GMDSS) กำหนดให้เรือโดยสารและเรือสินค้าในการเดินทางระหว่างประเทศต้องพกพาอุปกรณ์วิทยุ รวมถึง (EPIRBs) และ (SART)

หมวด V – ความปลอดภัยในการเดินเรือ

บทนี้กำหนดให้รัฐบาลต้องแน่ใจว่าเรือทุกลำมีลูกเรือเพียงพอและมีประสิทธิภาพจากมุมมองด้านความปลอดภัย โดยกำหนดข้อกำหนดสำหรับเรือทุกลำเกี่ยวกับการวางแผนการเดินทางและผ่านแดน โดยคาดหวังให้มีการประเมินอย่างรอบคอบเกี่ยวกับการเดินทางที่เสนอโดยทุกคนที่ออกทะเล คนประจำเรือทุกคนต้องคำนึงถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นต่อการเดินเรือ พยากรณ์อากาศ การคาดการณ์กระแสน้ำ ความสามารถของลูกเรือ และปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด นอกจากนี้ ยังเพิ่มภาระผูกพันให้กัปตันเรือทุกลำต้องให้ความช่วยเหลือผู้ที่ประสบภัย และควบคุมการใช้สัญญาณช่วยชีวิตโดยมีข้อกำหนดเฉพาะเกี่ยวกับข้อความอันตรายและสัญญาณขอความช่วยเหลือ บทนี้แตกต่างจากบทอื่น ๆ ซึ่งใช้กับการเดินเรือเชิงพาณิชย์บางประเภท ตรงที่ข้อกำหนดเหล่านี้ใช้กับเรือทุกลำและลูกเรือ รวมถึงเรือยอทช์และเรือส่วนตัว ในการเดินทางและการเดินทางทั้งหมด รวมถึงการเดินทางในท้องถิ่น

หมวด VI – การขนส่งสินค้า

ข้อกำหนดสำหรับการจัดเก็บและยึดสินค้าและภาชนะบรรจุสินค้าทุกประเภท ยกเว้นของเหลวและก๊าซจำนวนมาก รวมถึงการปฏิบัติตาม

หมวด VII – การขนส่งสินค้าอันตราย

กำหนดให้การขนส่งสินค้าอันตรายทุกชนิดต้องเป็นไปตามประมวลข้อบังคับระหว่างประเทศว่าด้วยเรือบรรทุกสารเคมีในระวาง (IBC Code) (IGC Code) และ (IMDG Code)[

หมวด VIII – เรือพลังงานนิวเคลียร์

เรือที่ใช้พลังงานนิวเคลียร์จำเป็นต้องเป็นไปตาม ประมวลข้อบังคับว่าด้วยความปลอดภัยสำหรับเรือพลังงานนิวเคลียร์ที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำนึงถึงอันตรายจากรังสี

หมวด IX – การจัดการเพื่อการปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยของเรือ

กำหนดให้เจ้าของเรือทุกคนและบุคคลหรือบริษัทใดก็ตาม ที่รับผิดชอบต่อเรือต้องปฏิบัติตาม (ISM)

หมวด X – มาตรการความปลอดภัยสำหรับเรือความเร็วสูง

ทำให้ต้องมีการบังคับใช้ประมวลข้อบังคับระหว่างประเทศว่าด้วยความปลอดภัยสำหรับ (HSC Code)

หมวด XI-1 – มาตรการพิเศษเพื่อเสริมสร้างความปลอดภัยทางทะเล

ข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับองค์การที่รับผิดชอบในการดำเนินการสำรวจและการตรวจสอบ การสำรวจเพิ่มเติม แผน และข้อกำหนดด้านการปฏิบัติงาน

หมวด XI-2 – มาตรการพิเศษเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงทางทะเล

รวมถึง (ISPS Code) ยืนยันว่าบทบาทของนายเรือในการรักษาความปลอดภัยของเรือไม่ได้ถูกจำกัดโดยบริษัท ผู้เช่าเรือ หรือบุคคลอื่นใด และไม่สามารถถูกจำกัดได้ ท่าเรือต้องดำเนินการประเมินความปลอดภัย และพัฒนา นำไปปฏิบัติ และทบทวนแผนรักษาความปลอดภัยของท่าเรือ ควบคุมความล่าช้า การกักขัง การจำกัด หรือการขับไล่เรือออกจากท่าเรือ กำหนดให้เรือต้องมีระบบแจ้งเตือนความปลอดภัยของเรือ ตลอดจนให้รายละเอียดมาตรการและข้อกำหนดอื่น ๆ

หมวด XII – มาตรการความปลอดภัยเพิ่มเติมสำหรับเรือบรรทุกสินค้าเทกอง

ข้อกำหนดโครงสร้างเฉพาะสำหรับเรือบรรทุกสินค้าเทกองที่มีความยาวเกิน 150 เมตร

หมวด XIII – การตรวจสอบการปฏิบัติตาม

กำหนดให้มีการบังคับใช้แผนการตรวจสอบของรัฐสมาชิก IMO ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559

หมวด XIV – มาตรการความปลอดภัยสำหรับเรือที่ปฏิบัติการในน่านน้ำขั้วโลก

บทนี้กำหนดให้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2560 เป็นต้นไป ต้องมีการนำคำนำและส่วน I-A ของ (ประมวลกฎหมายขั้วโลก Polar Code) มาใช้บังคับ

ประวัติ

ต้นกำเนิดและเวอร์ชันแรก

สนธิสัญญา SOLAS ฉบับแรกได้รับการผ่านในปี พ.ศ. 2457 เพื่อตอบสนองต่อการอับปางของเรืออาร์เอ็มเอส ไททานิก โดยกำหนดจำนวนเรือชูชีพและอุปกรณ์ฉุกเฉินอื่น ๆ รวมถึงขั้นตอนความปลอดภัย การเฝ้าระวังทางวิทยุอย่างต่อเนื่อง สนธิสัญญาปี พ.ศ. 2457 ไม่เคยมีผลบังคับใช้เนื่องจากการปะทุของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

เวอร์ชันแก้ไขเพิ่มเติมถูกนำมาใช้ในปี พ.ศ. 2472 และ พ.ศ. 2491

เวอร์ชันปี พ.ศ. 2503 (SOLAS 1960)

อนุสัญญาปี พ.ศ. 2503 (ค.ศ. 1960; SOLAS 1960) ได้รับการรับรองเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2503 และมีผลใช้บังคับเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2508 ถือเป็นอนุสัญญา SOLAS ฉบับที่สี่ และถือเป็นความสำเร็จครั้งสำคัญครั้งแรกของ (IMO) อนุสัญญานี้ถือเป็นก้าวสำคัญในการปรับปรุงกฎระเบียบให้ทันสมัยและก้าวทันการพัฒนาทางเทคนิคในอุตสาหกรรมการเดินเรือ

เวอร์ชันปี พ.ศ. 2517 (SOLAS 1974)

ในปี พ.ศ. 2517 ได้มีการนำอนุสัญญาฉบับใหม่มาใช้เพื่อให้ SOLAS สามารถแก้ไขและนำไปปฏิบัติได้ภายในระยะเวลาที่เหมาะสม แทนที่จะใช้ขั้นตอนเดิมในการนำการแก้ไขมาใช้ ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าล่าช้ามาก ภายใต้ SOLAS 1960 อาจต้องใช้เวลาหลายปีกว่าที่การแก้ไขจะมีผลบังคับใช้ เนื่องจากประเทศต่าง ๆ ต้องแจ้งการยอมรับต่อ IMO และมีเกณฑ์ขั้นต่ำสำหรับประเทศและปริมาณการขนส่ง ภายใต้ SOLAS 1974 การแก้ไขจะมีผลบังคับใช้ผ่านขั้นตอนการยอมรับโดยปริยาย ซึ่งจะทำให้การแก้ไขมีผลบังคับใช้ในวันที่กำหนด เว้นแต่จะได้รับคำคัดค้านการแก้ไขจากฝ่ายต่าง ๆ ในจำนวนที่ตกลงกันไว้

SOLAS ปี พ.ศ. 2517 (ค.ศ. 1974) มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2523 12 เดือนหลังจากที่ประเทศอย่างน้อย 25 ประเทศที่มีปริมาณเรือบรรทุกอย่างน้อยร้อยละ 50 ของตันเรือทั้งหมดให้สัตยาบัน อนุสัญญาดังกล่าวได้รับการปรับปรุงและแก้ไขหลายครั้งตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และอนุสัญญาที่มีผลบังคับใช้ในปัจจุบันบางครั้งเรียกว่า SOLAS ปี พ.ศ. 2517 (ค.ศ. 1974) แก้ไขเพิ่มเติม

ในปีพ.ศ. 2518 สมัชชาองค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (IMO) ได้ตัดสินใจว่าอนุสัญญาปี พ.ศ. 2517 ในอนาคตควรใช้ระบบหน่วยวัดระหว่างประเทศ (เมตริก) เท่านั้น

เวอร์ชันปี พ.ศ. 2531 (SOLAS 1988)

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแก้ไขเพิ่มเติมในปี พ.ศ. 2531 ซึ่งอิงตามการแก้ไขข้อบังคับวิทยุระหว่างประเทศในปี พ.ศ. 2530 ได้แทนที่รหัสมอร์สด้วย (GMDSS) และมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ประเด็นที่ครอบคลุมโดยสนธิสัญญาดังกล่าวระบุไว้ในรายการหัวข้อ (ด้านบน) และมีการแก้ไขเพิ่มเติมเพิ่มเติมในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2554

ข้อบังคับน้ำหนักตู้คอนเทนเนอร์ พ.ศ. 2558

ในปี พ.ศ. 2558 ข้อบังคับการตรวจสอบน้ำหนักตู้คอนเทนเนอร์ SOLAS VI/2 ได้แก้ไขเพิ่มเติม SOLAS ข้อบังคับนี้ซึ่งนำไปปฏิบัติโดย (MSC) ขององค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (IMO) กำหนดว่าจะต้องได้รับน้ำหนักเต็ม (รวม) ของตู้คอนเทนเนอร์ที่บรรทุกทั้งหมดก่อนที่จะโหลดลงบนเรือเดินทะเล น้ำหนักสามารถคำนวณได้โดยการชั่งน้ำหนักตู้คอนเทนเนอร์ที่บรรทุก หรือชั่งน้ำหนักองค์ประกอบของสินค้าและบรรจุภัณฑ์แล้วบวกน้ำหนักนี้กับน้ำหนักตู้คอนเทนเนอร์ที่ไม่ได้บรรทุก การสื่อสารค่าน้ำหนักทำให้จำเป็นต้องมีการนำโปรโตคอลการสื่อสารการสับเปลี่ยนข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ (EDI) ใหม่มาใช้ เรียกว่า VGM (มวลรวมที่ตรวจสอบแล้ว) หรือ VERMAS (การตรวจสอบมวล) และเกี่ยวข้องกับความร่วมมือระหว่างผู้ให้บริการขนส่งทางทะเล ผู้ให้บริการ EDI และผู้ส่งออก ข้อบังคับดังกล่าวระบุว่าผู้ส่งออก (ผู้ส่งสินค้า) เป็นผู้รับผิดชอบขั้นสุดท้ายในการรับน้ำหนักตู้คอนเทนเนอร์ที่ตรวจสอบแล้ว เดิมกำหนดให้เริ่มบังคับใช้ในวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 โดยกฎระเบียบดังกล่าวอนุญาตให้มีความยืดหยุ่นและปรับปรุงในทางปฏิบัติได้จนถึงวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559

รายการแก้ไข SOLAS ที่เป็นปัจจุบันได้รับการดูแลโดยองค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (IMO)

ดูเพิ่ม

• (ISPS)

อ้างอิง

1. "Status of Conventions". IMO.org. International Maritime Organization. 22 April 2022. สืบค้นเมื่อ 21 May 2022.
2. "International Convention for the Safety of Life at Sea (SOLAS)". (IMO). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-07. สืบค้นเมื่อ 6 April 2013.
3. Implications of the United Nations Convention on the Law of the Sea for the International Maritime Organization, Study by the Secretariat of the International Maritime Organization (IMO) (PDF), , 19 มกราคม 2012, p. 11, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 9 มกราคม 2015, สืบค้นเมื่อ 6 เมษายน 2013, As of December 2011, the three conventions that include the most comprehensive sets of rules and standards on safety, pollution prevention and training and certification of seafarers, namely, SOLAS, MARPOL and STCW, have been ratified by 159, 150 and 154 States, respectively (representing approximately 99% gross tonnage of the world's merchant fleet).
4. "Shipping Industry Flag State Performance Table 2018/2019" (PDF). International Chamber of Shipping. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 11 October 2022. สืบค้นเมื่อ 21 May 2022.
5. "solas weighing method". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2018. สืบค้นเมื่อ 1 July 2016.
6. "SOLAS V Regulations". (RYA). 15 November 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 July 2016. สืบค้นเมื่อ 6 April 2013.
7. "IBC Code". www.imo.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 July 2019. สืบค้นเมื่อ 2 July 2017.
8. Text of the Convention for the Safety of Life at Sea, Signed at London, January 20, 1914 [with Translation.], London: His Majesty's Stationery Office by Harrison and Sons, 1914
9. International Convention for the Safety of Life at Sea, 1948, London, 10th June, 1948 (PDF), London: Her Majesty's Stationery Office, January 1953, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 12 April 2015, สืบค้นเมื่อ 8 December 2012
10. "New amendments into force from 1st July 2014 for SOLAS Convention". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2016. สืบค้นเมื่อ 16 April 2016.
11. "Resolution A.351 (IX) Use of metric units in the SI system in the International Convention for the Safety of Life at Sea, 1974, and other future instruments". Assembly Resolutions. . 12 November 1975. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-08-28. สืบค้นเมื่อ 4 September 2012.
12. "SOLAS 1974: Brief History – List of amendments to date and where to find them". . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2014. สืบค้นเมื่อ 6 April 2013.
13. "IMO Requirement For Container Weight Verification". . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
14. Verified Gross Mass: Industry FAQs, complied by TT Club and other partners, December 2015, accessed 11 May 2024
15. "MSC 94th Session Summary of SOLAS Container Weight Requirements" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 October 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
16. "IMO Implementation and Action Dates Including SOLAS". .
17. "IMO MSC.1/Circular 1548 ADVICE TO ADMINISTRATIONS, PORT STATE CONTROL AUTHORITIES, COMPANIES, PORT TERMINALS AND MASTERS REGARDING THE SOLAS REQUIREMENTS FOR VERIFIED GROSS MASS OF PACKED CONTAINERS" (PDF). . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 7 June 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

• International Life-Saving Appliance (LSA) Code – under the auspices of the International Convention for the Safety of Life at Sea (SOLAS) of 1 November 1974, (London, 4 June 1996)
• International Convention for the Safety of Life at Sea เก็บถาวร 7 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Treaty in ECOLEX-the gateway to environmental law (English)
• USCG: Lifesaving & Fire Safety Division
• USCG Summary of IMO conventions
• IMO: Status of Conventions
• SOLAS: container weighing method 1 & 2
• 10 things you need to know about the new SOLAS regulations เก็บถาวร 9 กุมภาพันธ์ 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• EDI providers