หมาผ วโต วฟ จ น 麻婆豆腐 พ นอ น mápó dòufu เป นอาหารจ นยอดน ยมชน ดหน งจากมณฑลเสฉวน ประกอบด วยเต าห ปร งในน ำซอสพร กหมาล า ม

หมาผัวโต้วฟู (จีน: 麻婆豆腐; พินอิน: mápó dòufu) เป็นอาหารจีนยอดนิยมชนิดหนึ่งจากมณฑลเสฉวน ประกอบด้วยเต้าหู้ปรุงในน้ำซอสพริกหมาล่า มีความมันและสีแดงเข้มจากส่วนผสมของโต้วป้าน (เครื่องปรุงที่ทำจากถั่วปากอ้าหมักดองกับพริก) เต้าซี่ (ถั่วดำหมักดอง) รสเผ็ดชาของพริกและ พร้อมกับเนื้อสับซึ่งตามธรรมเนียมเดิมจะใช้เนื้อวัว อาจเปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มเติมส่วนผสมโดยใช้แห้วจีน หัวหอม ผักอื่น ๆ และเห็ดหูหนูเป็นต้น บันทึกฉบับหนึ่งแสดงให้เห็นว่าอาหารชนิดนี้มีมานานอย่างน้อยตั้งแต่ ค.ศ. 1254 ในย่านชานเมืองของเฉิงตูซึ่งเป็นเมืองหลวงของมณฑลเสฉวน

หมาผัวโต้วฟู
หมาผัวโต้วฟูในร้านอาหารแห่งหนึ่ง
แหล่งกำเนิด	จีน
ภูมิภาค	เสฉวน
ส่วนผสมหลัก	เต้าหู้, โต้วป้าน และเต้าซี่ พร้อมด้วยเนื้อสับละเอียด
ตำราอาหาร: หมาผัวโต้วฟู สื่อ: หมาผัวโต้วฟู

หมาผัวโต้วฟู

"หมาผัวโต้วฟู" เขียนด้วยอักษรจีน

ภาษาจีน

麻婆豆腐

ฮั่นยฺหวี่พินอิน

mápó dòufu

ความหมายตามตัวอักษร

"เต้าหู้ยายหน้าปรุ"

การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	mápó dòufu
จู้อิน	ㄇㄚˊ ㄆㄛˊ ㄉㄡˋ ˙ㄈㄨ
กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ	mapor dow.fuu
เวด-ไจลส์	ma²-pʻo² tou⁴-fu
ทงย่งพินอิน	mápó dòufů
อักษรโรมันแบบเยล	mápwó dòufu
IPA	[mǎ.pʰwǒ tôu.fu]
ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน
อักษรโรมันแบบเยล	màhpòh dauhfuh
IPA	[mȁː.pʰɔ̏ː tɐ̀u.fùː]
ยฺหวิดเพ็ง	maa4po4 dau6fu6
ภาษาหมิ่นใต้
ภาษาฮกเกี้ยน	bâ-pô-tāu-hū

ศัพทมูลวิทยา

"หมา" ย่อมาจาก หมาจึ (麻子; mázi) ซึ่งแปลว่า หลุมสิว และ "ผัว" เป็นพยางค์แรกของ (婆婆; pópo) แปลว่า หญิงชราหรือยาย ดังนั้น หมาผัว (麻婆) คือ หญิงชราที่มีใบหน้าเป็นสิว (หน้าปรุ) ซึ่งแปลได้ว่า "เต้าหู้ยี้ของยาย"

ตามตำราอาหารเสฉวนของนางเจียง "ยูจีน อู๋ บรรณารักษ์แห่งห้องสมุดฮาร์วาร์ด-ย่านจิง ผู้เติบโตขึ้นมาในเฉิงตู อ้างว่าเมื่อเป็นเด็กนักเรียน เขาเคยกิน "เต้าหู้ยายหน้าปรุ" หรือ หมาผัวโต้วฟู ที่ร้านอาหารที่ดำเนินการโดย หญิงชราที่มีใบหน้าเป็นสิวต้นตำรับเอง เป็นอาหารตามสั่งและระบุขนาดของจานได้ ซึ่งปรุงในห้องครัวที่เปิดโล่งในห้องอาหาร มีความสด หอม เผ็ดร้อน และเผ็ดชา"

หมาผัวโต้วฟูได้รับนำเข้าไปในประเทศญี่ปุ่น และเป็นที่นิยมโดยเชฟ เฉิน เจี้ยนหมิน (陈建民; Chen Kenmin) ลูกครึ่งชาวจีน-ญี่ปุ่น และโดยเฉิน เจี้ยนอี้ (陳建一; Chen Kenichi) ลูกชายของเขา ผู้ทำให้อาหารจานนี้เป็นที่นิยมมากขึ้นเนื่องจากเป็นหนึ่งในเมนูที่เขาทำประจำในรายการโทรทัศน์ยุทธการกระทะเหล็ก

ในประเทศไทยบางครั้งอาจเรียก เต้าหู้ผัดพริกเสฉวน

ลักษณะเฉพาะ

หมาผัวโต้วฟูแท้ ๆ มีรสเผ็ดมากด้วยการผสมทั้งความเผ็ดแบบ "รสเผ็ดร้อน" จากพริก และ"รสหมาล่า" (ความเผ็ดชาที่ลิ้นและปาก) จาก (ฮวาเจียว) ที่เป็นลักษณะเฉพาะของอาหารจีนเสฉวน ซึ่งให้ความรู้สึกของอาหารแต่ละจานด้วยความคิดหลักอธิบายโดยพ่อครัวด้วยการใช้คำคุณศัพท์ภาษาจีน 7 คำ คือ หมา (麻; má) (ชา), ล่า (辣; là) (เผ็ด), ทั่ง (烫: tàng) (ร้อน), เซียน (鲜; xiān) (สด), เนิ่น (嫩; nèn) (นุ่ม) , เซียง (香; xiang) (หอม) และ ชู่ (酥: sū) (ขุย) ในปัจจุบันนอกประเทศจีนสามารถหาหมาผัวโต้วฟูได้ไม่ยาก แต่ในรูปแบบและรสชาติที่แท้มักหาได้เฉพาะในร้านอาหารจีนเสฉวนที่ไม่ดัดแปลงอาหารเท่านั้น

รูปแบบอื่น

หมาผัวโต้วฟูยังสามารถพบได้ในร้านอาหารในมณฑลอื่น ๆ ของจีน เช่นเดียวกับในญี่ปุ่นและเกาหลีที่มีการปรับรสชาติให้เข้ากับรสนิยมท้องถิ่น หรือรสทางตะวันตก ซึ่งมักจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก โดยลดความเผ็ดลง เกิดขึ้นโดยเฉพาะในร้านอาหารจีนที่ไม่เชี่ยวชาญในอาหารเสฉวน ในอาหารจีนแบบอเมริกันบางครั้งทำโดยไม่มีเนื้อสัตว์เพื่อดึงดูดผู้ทานมังสวิรัติ โดยใช้เห็ดหอม เห็ดที่กินได้ชนิดอื่น หรือ

ระเบียงภาพ

หมาผัวโต้วฟู ในฮ่องกง
หมาผัวโต้วฟูในโคเบะ ญี่ปุ่น
หมาผัวโต้วฟูแบบบ้าน ๆ

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Dunlop, Fuchsia (2001). Land of Plenty. W. W. Norton Company. pp. 313. ISBN .
Kwan, KP. "How to cook the authentic Mapo Tofu". Taste of Asian Food. Taste of Asian Food. สืบค้นเมื่อ August 27, 2019.
Nguyen, Andrea (October 5, 2020). "What I Learned From Loving Mapo Tofu". New York Times. สืบค้นเมื่อ October 7, 2020.
Schrecker, Ellen with Shrecker, John. Mrs. Chiang's Szechwan Cookbook. New York, Harper & Row, 1976. p. 220.
"Moodi Foodi". Facebook. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.
. Spectroom.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-09-29. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.
"Chen Kenichi Mabo Tofu - Tokyo Eats". Tokyoeats.jp. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.
สูตร หม่าโผวโต้วฟุ (20) สูตร Cookpad, สืบค้นเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2565.

บทความอาหารจีนนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Dunlop, Fuchsia (2001). Land of Plenty. W. W. Norton Company. pp. 313. ISBN .

[2] Kwan, KP. "How to cook the authentic Mapo Tofu". Taste of Asian Food. Taste of Asian Food. สืบค้นเมื่อ August 27, 2019.

[nyt2020-3] Nguyen, Andrea (October 5, 2020). "What I Learned From Loving Mapo Tofu". New York Times. สืบค้นเมื่อ October 7, 2020.

[4] Schrecker, Ellen with Shrecker, John. Mrs. Chiang's Szechwan Cookbook. New York, Harper & Row, 1976. p. 220.

[5] "Moodi Foodi". Facebook. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.

[6] . Spectroom.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-09-29. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.

[7] "Chen Kenichi Mabo Tofu - Tokyo Eats". Tokyoeats.jp. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.

[8] สูตร หม่าโผวโต้วฟุ (20) สูตร Cookpad, สืบค้นเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2565.