หนิงเซี่ย

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย (อังกฤษ: Ningxia Hui Autonomous Region; จีน: 宁夏回族自治区 ชื่อย่อ "หนิง" (宁)) เป็นหนึ่งใน ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ทางตอนบนของแม่น้ำหวงเหอ (แม่น้ำเหลือง) มีเมืองหลวงชื่อ อิ๋นชวน

เขตปกครองตนเองชนชาติหุย หนิงเซี่ย 宁夏回族自治区
การถอดเสียงภาษาจีน
• อักษรจีน	宁夏回族自治区 (Níngxià Huízú Zìzhìqū)
• ชื่อย่อ	NX / หนิง (宁 Níng)
ทิวทัศน์แม่น้ำหวงที่ไหลผ่านเขตชาพัวโถว นคร
แผนที่แสดงที่ตั้งของเขตปกครองตนเองชนชาติหุย หนิงเซี่ย
ตั้งชื่อจาก	หนิง (宁 níng) — สงบ เซี่ย (夏 xià) — เซี่ยตะวันตก
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด)	อิ๋นชวน
เขตการปกครอง	5 จังหวัด, 21 อำเภอ, 219
การปกครอง
• เลขาธิการพรรค	เฉิน รุ่นเอ๋อร์ (陈润儿)
• ประธาน	เสียน ฮุย (咸辉)
พื้นที่
• ทั้งหมด	66,399.73 ตร.กม. (25,637.08 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 27
ความสูงจุดสูงสุด	3,556 เมตร (11,667 ฟุต)
ประชากร  (2020)
• ทั้งหมด	7,202,654 คน
• อันดับ	อันดับที่ 29
• ความหนาแน่น	89.1 คน/ตร.กม. (231 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	อันดับที่ 25
ประชากรศาสตร์
• องค์ประกอบทางชาติพันธุ์	ฮั่น: 62% หุย: 38%
• ภาษาและภาษาถิ่น	,
รหัส ISO 3166	CN-NX
GDP (2020)	392 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 29)
- ต่อหัว	54,432 เหรินหมินปี้ ()
HDI (2018)	0.745 (สูง) (อันดับที่ 22)
เว็บไซต์	www.nx.gov.cn/ywb

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย
"หนิงเซี่ย" ในอักษรจีนตัวย่อ (บน) และตัวเต็ม (ล่าง)
อักษรจีนตัวย่อ	宁夏
อักษรจีนตัวเต็ม	寧夏
	نِئٍ‌ثِيَا
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Níngxià
	Ningsia
ความหมายตามตัวอักษร	"เซี่ยอันสงบสุข"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Níngxià จู้อิน ㄋㄧㄥˊ   ㄒㄧㄚˋ กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ Ningshiah เวด-ไจลส์ Ning^2-hsia^4 อักษรโรมันแบบเยล Níngsyà IPA [nǐŋ.ɕjâ] ภาษาจีนกลางอื่น ๆ อักษรเสี่ยวเอ้อร์ نِئٍ‌ثِيَا ดุงกาน Нинщя ภาษาอู๋ Nyín-ghô ภาษาแคะ Nèn-ha ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Nìhnghah IPA [nȅŋ.hàː] ยฺหวิดเพ็ง Ning4haa6 ภาษาหมิ่นใต้ ภาษาฮกเกี้ยน Lêng-hā ภาษาแต้จิ๋ว Lêng-hiā ภาษาหมิ่นตะวันออก Nìng-hâ
เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย
อักษรจีนตัวย่อ	宁夏回族自治区
อักษรจีนตัวเต็ม	寧夏回族自治區
	نِئٍ‌ثِيَا خُوِزُو زِجِ‌ٿِيُوِ
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Níngxià Huízú Zìzhìqū
	Ningsia Hui Autonomous Region
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Níngxià Huízú Zìzhìqū จู้อิน ㄋㄧㄥˊ   ㄒㄧㄚˋ ㄏㄨㄟˊ   ㄗㄨˊ ㄗˋ   ㄓˋ   ㄑㄩ กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ Ningshiah Hweitzwu Tzyhjyhchiu เวด-ไจลส์ Ning^2-hsia^4 Hui^2-tsu^2 Tzŭ^4-chih^4-chʽü^1 อักษรโรมันแบบเยล Níngsyà Hwéidzú Dz̀jr̀chyū IPA [nǐŋ.ɕjâ xwěi.tsǔ tsɹ̩̂.ʈʂɻ̩̂.tɕʰý] ภาษาจีนกลางอื่น ๆ อักษรเสี่ยวเอ้อร์ نِئٍ‌ثِيَا خُوِزُو زِجِ‌ٿِيُوِ ดุงกาน Нинщя Хуэйзў Зыҗычў ภาษาอู๋ อักษรโรมัน nyin^平ya^去 we^平zoh^入 zy^去zy^去chiu^平 ภาษาแคะ Nèn-ha Fui-tshu̍k Tshṳ-tshṳ-khî ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Nìhnghah Wùihjuhk Jihjihkēui IPA [nȅŋ.hàː wȕːy.tsòk̚ tsìː.tsìː.kʰɵ́y] ยฺหวิดเพ็ง Ning4haa6 Wui4zuk6 Zi6zi6keoi1 ภาษาหมิ่นใต้ ภาษาฮกเกี้ยน Lêng-hā Hôe-cho̍k Chū-tī-khu ภาษาแต้จิ๋ว Lêng-hiā Huê-tsôk Tsĕu-tī-khu ภาษาหมิ่นตะวันออก Nìng-hâ Huòi-cŭk Cê̤ṳ-dê-kṳ̆

ที่ตั้งและอาณาเขต

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยมีพื้นที่ติดต่อดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ประเทศจีน
• ทิศใต้ ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับ มณฑลฉ่านซี ประเทศจีน
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลกานซู ประเทศจีน

การแบ่งเขตการปกครอง

เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 นครระดับจังหวัด (市) 2 นครระดับอำเภอ (市) 11 อำเภอ (县) 8 เขต (区) และ 29 อำเภอปกครองตนเอง (自治县)

เขตปกครองของหนิงเซี่ยหุย
อิ๋นชวน
	เขต	พื้นที่ในตารางกิโลเมตร	ปรระชากรใน ค.ศ. 2010	ที่ตั้ง	จำนวน
640000	เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย	66400.00	6,301,350	เมืองอิ๋นชวน	9	11	2
640100	เมืองอิ๋นชวน	8874.61	1,993,088		3	2	1
640200	เมือง	5208.13	725,482		2	1
640300	เมือง	21420.14	1,273,792		2	2	1
640400	เมือง	13449.03	1,228,156		1	4
640500	เมือง	17448.09	1,080,832		1	2

เขตปกครองในภาษาจีนและทับศัพท์
ไทย	จีน	พินอิน	เสี่ยวเอ้อร์
เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย	宁夏回族自治区	Níngxià Huízú Zìzhìqū	نِئٍ‌ثِيَا خُوِزُو زِجِ‌ٿِيُوِ
เมืองอิ๋นชวน	银川市	Yínchuān Shì	ءٍچُوًا شِ
เมือง	石嘴山市	Shízuǐshān Shì	شِ‌ظُوِشًا شِ
เมือง	吴忠市	Wúzhōng Shì	وُجْو شِ
เมือง	固原市	Gùyuán Shì	قُ‌يُوًا شِ
เมือง	中卫市	Zhōngwèi Shì	جْووِ شِ

อิ๋นชวน (银川市)
ประเภท	ชื่อ
เขต	ซิงชิ่ง (兴庆区) จินเฝิ้ง (金凤区) ซีเซี่ย (西夏区)
เมือง	หลิงอู่ (灵武市)
อำเภอ	หย่งหนิง (永宁县) เห้อหลาน (贺兰县)
เมืองฉือซุ่ยซาน (石嘴山市)
ประเภท	ชื่อ
เขต	ต้าหวูโข่ว (大武口区) หุ้ยหนง (惠农区)
อำเภอ	ผิงโหล (平罗县)
เมืองหวูจง (吴忠市)
ประเภท	ชื่อ
เขต	หลี่ตง (利通区)
เมือง	ชินถงเสีย (青铜峡市)
อำเภอ	เหยียนฉือ (盐池县) ถงซิน (同心县)
เมืองกู้หยวน (固原市)
ประเภท	ชื่อ
เขต	หยวนโจว (原州区)
อำเภอ	ซีจี๋ (西吉县) หลงเต๋อ (隆德县) จิงหยวน (泾源县) เผิงหยาง (彭阳县)
เมืองจงเว่ย (中卫市)
ประเภท	ชื่อ
เขต	ชาโปโถว (沙坡头区)
อำเภอ	จงหนิง (中宁县) ไห่หยวน (海原县)

ภูมิประเทศ

ภูมิประเทศทางใต้เป็นที่ราบสูงหวงถู่ พื้นที่ทางเหนือลาดต่ำเป็นบริเวณที่ราบหนิงเซี่ย ซึ่งมีพื้นที่เป็น 1 ใน 4 ของประเทศ พื้นที่โดยทั่วไปสูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,100–2,000 เมตร จุดสูงสุด 3,556 เมตร

ทรัพยากร

แร่ธาตุ ที่สำรวจพบแล้วมีกว่า 50 ชนิด แร่อโลหะที่สำคัญได้แก่ ถ่านหิน ยิปซัม น้ำมันปิโตเลียม ก๊าซธรรมชาติ ดินเกาลิน

ภูมิอากาศ

สภาพอากาศแบบภาคพื้นทวีปเขตอบอุ่นกึ่งแห้งแล้ง อุณหภูมิสูงต่ำแตกต่างอย่างมาก ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 200-600 มิลลิเมตร/ปี

เศรษฐกิจ

เกษตรกรรม

หนิงเซี่ยมีการพัฒนาการเกษตรให้เป็นแบบอุตสาหกรรม ซึ่งกลายมาเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจในชนบท พืชเกษตร สำคัญได้แก่ ผลไม้ประเภทแตง แอปเปิล

อุตสาหกรรม

ปี พ.ศ. 2546 การเติบโตของภาคอุตสาหกรรมคิดเป็น 16.3% โดยอุตสาหกรรมขนาดใหญ่แบ่งเป็นอุตสาหกรรมเบาเติบโตขึ้น 27.4% อุตสาหกรรมหนัก 17.2%

อ้างอิง

1. . Ningxia Statistical Yearbook 2014. Statistical Bureau of Ningxia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 December 2015.
2. "Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3)" (ภาษาอังกฤษ). . 11 May 2021. สืบค้นเมื่อ 11 May 2021.{{}}: CS1 maint: url-status ()
3. GDP-2020 is a preliminary data "Home - Regional - Quarterly by Province" (Press release) (ภาษาอังกฤษ). China NBS. March 1, 2021. สืบค้นเมื่อ March 23, 2021.
4. United Nations Development Programme; China Institute for Development Planning at Tsinghua University; State Information Center (2019). China National Human Development Report Special Edition—In Pursuit of a More Sustainable Future for All: China’s Historic Transformation over Four Decades of Human Development (PDF) (Report) (ภาษาอังกฤษ). Beijing: China Translation Publishing House. ISBN .
5. [Code of Administrative Divisions Above the County Level of the People's Republic of China] (ภาษาจีนตัวย่อ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-02. สืบค้นเมื่อ 2022-05-03 – โดยทาง .
6. Shenzhen Bureau of Statistics. (ภาษาจีนตัวย่อ และ อังกฤษ). China Statistics Print. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2015. สืบค้นเมื่อ 29 May 2015.
7. Census Office of the State Council of the People's Republic of China; Population and Employment Statistics Division of the National Bureau of Statistics of the People's Republic of China (2012). Zhōngguó 2010 rénkǒu pǔchá fēn xiāng, zhèn, jiēdào zīliào 中国2010人口普查分乡、镇、街道资料 (1 ed.). Beijing: China Statistics Print. ISBN .
8. (2014). Zhōngguó mínzhèng tǒngjì niánjiàn 2014 中国民政统计年鉴2014 (ภาษาจีนตัวย่อ). Zhongguo tongji chuban she. ISBN .