ว

ว (แหวน) เป็นพยัญชนะตัวที่ 37 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ล (ลิง) และก่อนหน้า ศ (ศาลา) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ว แหวน”

อักษรไทย
ว
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

อักษร ว เป็นได้ทั้ง ให้เสียง /w/ และ ให้เสียง /w/

รูปสระ ตัววอ (ว) ยังสามารถใช้เป็นสระอัวลดรูป เมื่อมีพยัญชนะสะกด เช่น สวน และใช้ประสมสระอัวะ และ อัว

การประสมรูป

การประสมรูป	ปรากฏ	ใช้เป็นสระ	สัทอักษรสากล
(พยัญชนะต้น) + ตัววอ + (พยัญชนะสะกด)	–ว–	อัว (มีตัวสะกด)	/ua/
(พยัญชนะต้น) + ไม้หันอากาศ + ตัววอ	–ัว	อัว (ไม่มีตัวสะกด)	/ua/
(พยัญชนะต้น) + ไม้หันอากาศ + ตัววอ + วิสรรชนีย์	–ัวะ	อัวะ	/uaʔ/

วิธีเขียน

เริ่มที่ลากเส้นเป็นวงกลม จากนั้นลากเส้นตรงขึ้นไปข้างบน และลากเส้นโค้งไปทางซ้าย