พระแม ปารวต ส นสกฤต प र वत Pārvatī หร อ พระแม อ มา ส นสกฤต उम Umā เป นเทว ในศาสนาฮ นด เป นเทว แห งความอ ดมสมบ รณ ความร ก

พระแม่ปารวตี (สันสกฤต: पार्वती Pārvatī) หรือ พระแม่อุมา (สันสกฤต: उमा Umā) เป็นเทวีในศาสนาฮินดู เป็นเทวีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ความรัก การอุทิศตน ตลอดจนพลังอำนาจศักดิ์สิทธิ์ ถือกันว่า พระนางเป็นด้านอ่อนโยนและเอาใจใส่ของศักติ พระนางยังแสดงพระองค์เป็นหลายด้าน เรียกว่า "ปาง" แต่ละปางเป็นที่รู้จักด้วยหลายชื่อหลายเรื่องราว พระนางกับพระลักษมีและพระสรัสวดี ประกอบกันเป็นตรีเทวี

พระแม่ปารวตี
เทวีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ความรัก การอุทิศตน พลังอำนาจศักดิ์สิทธิ์ ความเป็นแม่ ความอ่อนโยน
ส่วนหนึ่งของ ตรีเทวี
พระแม่ปารวตีและพระศิวะ ภาพพิมพ์นิยมจำหน่ายในบาซาร์ (bazaar art) ยุค 1950
ชื่อในอักษรเทวนาครี	पार्वती
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤต	Pārvatī
ส่วนเกี่ยวข้อง	ตรีเทวี, อาทิปราศักติ, ศักติ, เทวี, กาลี, ทุรคา, ตริปุรสุนทรี, สตี, , ,ไวษโณเทวี
ที่ประทับ	เขาไกรลาส
มนตร์	สรรวะมังคะละมางคัลเย ศิเว สรรวารถะสาธิเกฯ ศะรัณเย ตรยัมพะเก เคาริ นารายะณิ นะโมสตุ เต๚
สัญลักษณ์	โยนี, ตรีศูล
วัน	วันอังคาร
พาหนะ	เสือ สิงโต โคนนทิ
เทศกาล	นวราตรี, , วิชัยทัศมี
ข้อมูลส่วนบุคคล
คู่ครอง	พระศิวะ
บุตร - ธิดา	พระพิฆเนศ พระขันทกุมาร บางแห่งรวม:
บิดา-มารดา	เมนกา
พี่น้อง	พระวิษณุ, พระแม่คงคา

พระนางเป็นพระชายาของพระศิวะ เทพเจ้าผู้ปกปักรักษาสรรพชีวิตและทำลายล้างความชั่วร้าย พระนางเป็นพระธิดาของพระ เทพแห่งภูเขา กับพระนางเมนกาผู้เป็นพระชายา พระนางทรงให้กำเนิดพระพิฆเนศกับพระขันทกุมาร คัมภีร์ปุราณะยังกล่าวว่า พระนางเป็นพระภคินีของพระวิษณุและพระแม่คงคา

พระนางกับพระสวามีทรงเป็นเทพศูนย์กลางแห่งลัทธิไศวะ หรือลัทธิซึ่งถือพระศิวะเป็นใหญ่ ศาสนาฮินดูยังเชื่อว่า พระนางทรงเป็นพลังงานและอำนาจแห่งการสร้างสรรค์ใหม่ของพระสวามี เป็นรากเหง้าของพันธะที่รัดรึงสรรพสิ่งเข้าด้วยกัน และเป็นหนทางแห่งการปลดปล่อยทางจิตวิญญาณในเทวาลัยฮินดูที่สร้างถวายพระนางและพระสวามี มักใช้โยนี (อวัยวะเพศหญิง) เป็นสัญลักษณ์แทนพระนาง

ศัพทมูล

คำว่า "ปารวตี" มีที่มาจาก "ปรรวัต" (สันสกฤต: पर्वत Parvata) คือ บรรพต แปลว่า ภูเขา พระนามหนึ่งของพระหิมวัต พระบิดาผู้เป็นเจ้าแห่งภูเขา "ปารวตี" แปลว่า นางภูเขา

ในวรรณกรรมฮินดู พระนางปารวตีทรงเป็นที่รู้จักในหลายพระนาม คัมภีร์ (Lalita Sahasranama) บันทึกพระนามของพระนางไว้ถึงหลักพัน

หนึ่งในพระนามที่นิยมใช้เรียกขานพระนาง คือ "อุมา" ในเอกสารสมัยแรก พระนามนี้เป็นของพระสตี ชายาองค์แรกของพระศิวะซึ่งกลับชาติมาเกิดเป็นพระนางปารวตี แต่เอกกสารสมัยหลัง เช่น รามายณะ ถือว่า "อุมา" เป็นไวพจน์ของ "ปารวตี" ซึ่งอุมาแปลว่าแสงสว่าง ชื่อเสียงหรือความราบคาบ

อ้างอิง

Sharma, Mahima (2023-07-18). "Worship Goddess Parvati by Offering These Things". Times of India. สืบค้นเมื่อ 2023-08-28.
C. Mackenzie Brown (1990). The Triumph of the Goddess: The Canonical Models and Theological Visions of the Devi-Bhagavata Purana. SUNY Press.
Sita Narasimhan (2006). Śaivism Under the Imperial Cōl̲as as Revealed Through Their Monuments. p. 100. ISBN .
H.V. Dehejia, Parvati: Goddess of Love, Mapin, ISBN
James Hendershot, Penance, Trafford, ISBN , pp 78
Suresh Chandra (1998), Encyclopaedia of Hindu Gods and Goddesses, ISBN , pp 245-246
Keller and Ruether (2006), Encyclopedia of Women and Religion in North America, Indiana University Press, ISBN , pp 663
Frithjof Schuon (2003), Roots of the Human Condition, ISBN , pp 32
Edward Balfour, Parvati, p. 153, ที่, The Encyclopaedia of India and of Eastern and Southern Asia, pp 153
H.V. Dehejia, Parvati: Goddess of Love, Mapin, ISBN , pp 11
Edward Washburn Hopkins, Epic Mythology, p. 224, ที่, pp. 224-226
William J. Wilkins, Uma - Parvati, Hindu Mythology - Vedic and Puranic, Thacker Spink London, pp 295
Ananda Coomaraswamy, Saiva Sculptures, Museum of Fine Arts Bulletin, Vol. 20, No. 118 (Apr., 1922), pp 17
Stella Kramrisch (1975), The Indian Great Goddess, History of Religions, Vol. 14, No. 4, pp. 261
Hariani Santiko, The Goddess Durgā in the East-Javanese Period, Asian Folklore Studies, Vol. 56, No. 2 (1997), pp. 209-226
Ananda Coomaraswamy, Saiva Sculptures, Museum of Fine Arts Bulletin, Vol. 20, No. 118 (Apr., 1922), pp 15-24
Alain Daniélou (1992), Gods of Love and Ecstasy: The Traditions of Shiva and Dionysus, ISBN , pp 77-80
John Muir, Original Sanskrit Texts on the Origin and History of the People of India, p. 422, ที่, pp 422-436
Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam (บ.ก.). India through the ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. p. 68.
Wilkins pp.240-1

[1] Sharma, Mahima (2023-07-18). "Worship Goddess Parvati by Offering These Things". Times of India. สืบค้นเมื่อ 2023-08-28.

[2] C. Mackenzie Brown (1990). The Triumph of the Goddess: The Canonical Models and Theological Visions of the Devi-Bhagavata Purana. SUNY Press.

[Maina-3] Sita Narasimhan (2006). Śaivism Under the Imperial Cōl̲as as Revealed Through Their Monuments. p. 100. ISBN .

[4] H.V. Dehejia, Parvati: Goddess of Love, Mapin, ISBN

[5] James Hendershot, Penance, Trafford, ISBN , pp 78

[suchan-6] Suresh Chandra (1998), Encyclopaedia of Hindu Gods and Goddesses, ISBN , pp 245-246

[kar6-7] Keller and Ruether (2006), Encyclopedia of Women and Religion in North America, Indiana University Press, ISBN , pp 663

[8] Frithjof Schuon (2003), Roots of the Human Condition, ISBN , pp 32

[edwardbalfour-9] Edward Balfour, Parvati, p. 153, ที่, The Encyclopaedia of India and of Eastern and Southern Asia, pp 153

[H.V._Dehejia,_Parvati_pp_11-10] H.V. Dehejia, Parvati: Goddess of Love, Mapin, ISBN , pp 11

[11] Edward Washburn Hopkins, Epic Mythology, p. 224, ที่, pp. 224-226

[wjw295-12] William J. Wilkins, Uma - Parvati, Hindu Mythology - Vedic and Puranic, Thacker Spink London, pp 295

[13] Ananda Coomaraswamy, Saiva Sculptures, Museum of Fine Arts Bulletin, Vol. 20, No. 118 (Apr., 1922), pp 17

[14] Stella Kramrisch (1975), The Indian Great Goddess, History of Religions, Vol. 14, No. 4, pp. 261

[15] Hariani Santiko, The Goddess Durgā in the East-Javanese Period, Asian Folklore Studies, Vol. 56, No. 2 (1997), pp. 209-226

[16] Ananda Coomaraswamy, Saiva Sculptures, Museum of Fine Arts Bulletin, Vol. 20, No. 118 (Apr., 1922), pp 15-24

[alain-17] Alain Daniélou (1992), Gods of Love and Ecstasy: The Traditions of Shiva and Dionysus, ISBN , pp 77-80

[johnmuir-18] John Muir, Original Sanskrit Texts on the Origin and History of the People of India, p. 422, ที่, pp 422-436

[19] Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam (บ.ก.). India through the ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. p. 68.

[Wilkins_pp.240-1-20] Wilkins pp.240-1