ปูเลาตีกุซ

ปูเลาตีกุซ (มลายู: Pulau Tikus) หรือปรากฏในเอกสารไทยว่า โหละติโกย หรือ ปูโลติกุส เป็นย่านหนึ่งทางตะวันออกเฉียงเหนือของจอร์จทาวน์ รัฐปีนัง ประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่ระหว่างใจกลางเมืองจอร์จทาวน์กับย่าน จัดเป็นย่านคนรวยแห่งหนึ่ง ชื่อของย่านตั้งตามชื่อเกาะขนาดน้อยใกล้ชายฝั่งเกาะปีนัง ทั้งยังเป็นแหล่งอาศัยของ สยาม และพม่า

ปูเลาตีกุซ
ชานเมืองในจอร์จทาวน์
การถอดเสียงอักษรอื่น ๆ
• ยาวี	ڤولاو تيكوس
• จีน	浮罗地滑 (ตัวย่อ) 浮羅地滑 (ตัวเต็ม)
•	Phū-lô-tī-khu̍t ()
ปูเลาตีกุซ จอร์จทาวน์
พิกัด: 5°25′53.4″N 100°18′42.48″E / 5.431500°N 100.3118000°E / 5.431500; 100.3118000
ประเทศ	มาเลเซีย
รัฐ	ปีนัง
อำเภอ
เมือง	จอร์จทาวน์
การปกครอง
• การปกครองท้องถิ่น
• นายกเทศมนตรีเกาะปีนัง	ยู ตุง เซียง
• สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรปูเลาตีกุซ	(DAP)
• สมาชิกรัฐสภาบูกิตเบินเดอรา	(DAP)
เขตเวลา	()
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	ไม่สังเกต
รหัสไปรษณีย์	10250, 10350, 10400
เว็บไซต์	www.mbpp.gov.my

ปูเลาตีกุซก่อตั้งในช่วง ค.ศ. 1786 หลังฟรานซิส ไลต์เข้ายึดครองเกาะปีนัง ปูเลาตีกุซมีความหลากหลายด้านวัฒนธรรมมาตั้งแต่ยุคอาณานิคมอังกฤษ ดังปรากฏศาสนสถานที่ตกแต่งด้วยสถาปัตยกรรมตามชาติพันธุ์ของตน

ศัพทมูลวิทยา

ชื่อปูเลาตีกุซตั้งตามชื่อ (Pulau Tikus) เกาะขนาดน้อยซึ่งตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งย่านตันจุงบูงะฮ์เพียง 770 เมตร มีความหมายว่า "เกาะหนู" ในภาษามลายู กล่าวกันว่าช่วงน้ำลง สัณฐานของเกาะจะแลดูคล้ายหนู จึงได้ชื่อนี้มา

ประวัติ

ปูเลาตีกุซเป็นแหล่งอาศัยของผู้ลี้ภัยทางศาสนาจากเกาะภูเก็ตของสยาม ส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก อพยพเข้าไปยังปูเลาตีกุซเมื่อปี ค.ศ. 1811 ต่อมามีชาวยูเรเชียอีกกลุ่ม ที่เคยตั้งถิ่นฐานอยู่ในจอร์จทาวน์ตั้งแต่ ค.ศ. 1786 อพยพเข้าไปสมทบ พวกเขาตั้งชื่อแหล่งที่อยู่ว่า "ปูเลาตีกุซ" และเริ่มก่อสร้างชุมชนคริสต์ชื่อกัมปงเซอรานี (Kampong Serani; "บ้านลูกครึ่งคริสตัง") มีศูนย์กลางที่

นอกจากชาวยูเรเชียจากสยามแล้ว ยังมีชาวพม่าเข้าไปตั้งถิ่นฐานในปูเลาตีกุซเป็นกลุ่มแรก ๆ ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 เช่นกัน โดยมีชุมชนของตนเองเรียกว่ากัมปงอาวา (Kampong Ava; "บ้านอังวะ") มีศาสนสถานสำคัญคือ สร้างมาตั้งแต่ ค.ศ. 1803 ส่วนชาวสยามมีชุมชนหลักเรียกว่ากัมปงเซียม (Kampong Siam; "บ้านสยาม") มีศาสนสถานทั้งหมดสามแห่งในปูเลาตีกุซคือวัดไชยมังคลาราม (โหละติโกย), วัดบุปผาราม และวัดสว่างอารมณ์ (สากัตจัง) แต่ปัจจุบันเหลือเพียงสองวัดแรกเท่านั้น ส่วนวัดสว่างอารมณ์ถูกแปรเป็นวัดจีนชื่อวัดอั้งฮกซี (Ang Hoc See)

ใน ค.ศ. 1933 สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ พร้อมด้วยพระธิดาสามองค์คือ หม่อมเจ้าพูนพิศมัย ดิศกุล หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล และหม่อมเจ้าพัฒนายุคุณวรรณ ดิศกุล ทรงลี้ภัยทางการเมืองมาประทับ ณ ซินนะมอนฮอลล์ (Cinnamon Hall) ถนนเกอลาไวในย่านปูเลาตีกุซ ปัจจุบันซินนะมอนฮอลล์ถูกรื้อไปแล้ว

จากการขยายตัวของจอร์จทาวน์ในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมา ปูเลาตีกุซจึงถูกกลืนกลายเป็นชานเมืองของจอร์จทาวน์ ช่วงไม่กี่สิบปีที่ผ่านมาได้มีการขยายตัวของคอนโดมิเนียมหรูและอสังหาริมทรัพย์เชิงพาณิชย์แถบปูเลาตีกุซและ

อ้างอิง

1. พิเชฐ แสงทอง (พฤษภาคม-สิงหาคม 2560). "ศึกไทย-พม่าที่ปีนัง: แกะรอยปริศนาปีสร้างและคดีความที่วัดปูเลาติกุส (ไชยมังคลาราม) มาเลเซีย". วารสารรูสมิแล. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
2. ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. "สาส์นสมเด็จ (29 พฤษภาคม พ.ศ. 2478)". วชิรญาณ. สืบค้นเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
3. "Pulau Tikus". Time Out Penang (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-05-17.
4. Khoo, Su Nin (2007). Streets of George Town, Penang. Penang: Areca Books. ISBN .
5. Wilks, Frances (2014-04-11). "The Story Behind Penang's Rat Island (Pulau Tikus)". ExpatGo (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2017-08-07.
6. "The History of Penang Eurasians". Penang Tourism (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2013-12-02. สืบค้นเมื่อ 2017-05-20.
7. "Church opens mini museum of relics - Nation | The Star Online". www.thestar.com.my. สืบค้นเมื่อ 2017-05-20.
8. บรรลือ ขอรวมเดช (2555). อุโบสถวัดไทยในเมืองมลายู (กลันตัน เกดะห์ ปะลิส และปีนัง) สมัยรัตนโกสินทร์ (PDF). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 248.
9. ศรัณย์ ทองปาน (18 มีนาคม 2556). "ติดเกาะ! ตามสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ไป "ลี้ภัยการเมือง" ที่ปีนัง". สารคดี. สืบค้นเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))