ต วเลขอาหร บตะว นออก อ งกฤษ Eastern Arabic numerals ม อ กช อว า ต วเลขอาหร บ อ นเด ย Arabic Indic numerals หร อ ต วเลขอ

ตัวเลขอาหรับตะวันออก (อังกฤษ: Eastern Arabic numerals) มีอีกชื่อว่า ตัวเลขอาหรับ-อินเดีย (Arabic-Indic numerals) หรือ ตัวเลขอินเดีย–อาหรับ (Indo–Arabic numerals) เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้แทนเลขโดดร่วมกับชุดตัวอักษรอาหรับในประเทศแถบอัลมัชริก (ส่วนตะวันออกของโลกอาหรับ), คาบสมุทรอาหรับ และรูปแบบอื่นในประเทศที่ใช้ตัวเลขเปอร์เซียในและเอเชีย

ตัวเลขอาหรับตะวันออกบนนาฬิกาที่รถไฟใต้ดินไคโร

ต้นกำเนิด

ตัวเลขนี้มีที่มาจากโบราณ ซึ่งนำกลับมาใช้ใหม่ในช่วงยุคทองของอิสลามในหนังสือ On the Calculation with Hindic Numerals ที่เขียนโดยนักคณิตศาสตร์และวิศวกรชาวเปอร์เซียนาม อัลเคาะวาริซมี

ชื่ออื่น

ตัวเลขเหล่านี้มีชื่อในภาษาอาหรับว่า อัรกอมฮินดียะฮ์ (أَرْقَام هِنْدِيَّة) ส่วนในภาษาอังกฤษบางครั้งมีอีกชื่อเรียกว่า ตัวเลขอินเดีย (Indic numerals) หรือ ตัวเลขอาหรับ -อินเดีย (Arabic-Indic numerals) อย่างไรก็ตาม บางครั้งคำเหล่านี้ไม่นิยมใช้งานเพราะอาจทำให้เกิดความสับสนกับระบบตัวเลขฮินดู-อาหรับที่ใช้อักษรตระกูลพราหมีในอนุทวีปอินเดีย

ตัวเลข

แต่ละตัวเลขในแบบเปอร์เซียมีจุดยูนิโคดต่างกัน แม้ว่าจะมีรูปร่างคล้ายกับตัวเลขอาหรับตะวันออกก็ตาม อย่างไรก็ตาม รูปแบบที่ใช้ในภาษาอูรดู, สินธ์ และอื่น ๆ ไม่ได้ใส่รหัสแยกจากแบบเปอร์เซีย

อาหรับตะวันตก	0	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
อาหรับตะวันออก	٠	١	٢	٣	٤	٥	٦	٧	٨	٩	١٠
เปอร์เซีย					۴	۵	۶	٧
อูรดู					۴ (Ր)	۵	۶ (Ч)	۷ (<)
อับญัด		ا	ب	ج	د	ه	و	ز	ح	ط	ي

เลข 4, 5 และ 6 มีความแตกต่างจากอาหรับตะวันออก
บล็อกยูนิโคดเดียวกันกับเปอร์เซีย แต่จัดภาษาเป็นอูรดู ตัวเลข 4, 6 และ 7 มีความแตกต่างจากเปอร์เซีย ในบางอุปกรณ์ตัวเลขอาจแสดงคล้ายกับของเปอร์เซีย

ตัวเลขเรียงจากตำแหน่งหลักน้อยสุดทางขวา และตำแหน่งหลักมากสุดทางซ้าย ซึ่งเหมือนกับรูปแบบของตัวเลขอาหรับตะวันตก แม้ว่าอักษรอาหรับเขียนจากขวาไปซ้ายก็ตาม

เครื่องหมายลบเขียนไว้ทางด้านขวาของจำนวน เช่น −٣ (−3)

เศษส่วนในบรรทัดเขียนด้วยการนำตัวเศษและตัวส่วนมาตั้งทางซ้ายและขวาของเครื่องหมายทับเศษส่วนตามลำดับ เช่น ٢/٧ (2/7).

จุลภาคปกติ , หรือสัญลักษณ์ ٫ ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์แบ่งเลขฐานสิบ ดังปรากฏใน ٣,١٤١٥٩٢٦٥٣٥٨ (3.14159265358)

จุลภาคอาหรับ ، หรือสัญลักษณ์ ٬ อาจใช้เป็น(ตัวคั่นหลักพัน) เช่น ١،٠٠٠،٠٠٠،٠٠٠ (1,000,000,000).

การใช้งานในปัจจุบัน

แป้นพิมพ์โทรศัพท์อาหรับสมัยใหม่ที่มีตัวเลขอาหรับสองแบบ: แบบอาหรับตะวันตกข้างซ้าย และแบบอาหรับตะวันออกข้างขวา

มีผู้ใช้งานตัวเลขอาหรับตะวันออกมากกว่าตัวเลขอาหรับตะวันตกในประเทศทางตะวันออกของโลกอาหรับ โดยเฉพาะในประเทศอิหร่านและอัฟกานิสถาน

ในเอเชียบริเวณที่พูดภาษาอาหรับ เช่นเดียวกันกับอียิปต์และซูดาน มีการใช้ตัวเลขสองรูปแบบ (และมักใช้งานควบคู่กันไป) แม้ว่าตัวเลขอาหรับตะวันตกจะมีผู้ใช้งานมากขึ้น อย่างในซาอุดีอาระเบีย ส่วนสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ใช้ตัวเลขทั้งสองรูปแบบ แต่ในแถบอัลมัฆริบใช้เฉพาะตัวเลขอาหรับตะวันตกเท่านั้น

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

"Glossary of Unicode terms". สืบค้นเมื่อ 2 September 2015.
"Arabic–Indic Numerals / أرقام هندية - Learn Arabic with Polly Lingual". pollylingu.al (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-03-15.
"Glossary". สืบค้นเมื่อ 2 September 2015.
Menninger, Karl (1992). Number words and number symbols: a cultural history of numbers. Courier Dover Publications. p. 415. ISBN .

[5] เลข 4, 5 และ 6 มีความแตกต่างจากอาหรับตะวันออก

[6] บล็อกยูนิโคดเดียวกันกับเปอร์เซีย แต่จัดภาษาเป็นอูรดู ตัวเลข 4, 6 และ 7 มีความแตกต่างจากเปอร์เซีย ในบางอุปกรณ์ตัวเลขอาจแสดงคล้ายกับของเปอร์เซีย

[1] "Glossary of Unicode terms". สืบค้นเมื่อ 2 September 2015.

[2] "Arabic–Indic Numerals / أرقام هندية - Learn Arabic with Polly Lingual". pollylingu.al (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-03-15.

[3] "Glossary". สืบค้นเมื่อ 2 September 2015.

[karl-7] Menninger, Karl (1992). Number words and number symbols: a cultural history of numbers. Courier Dover Publications. p. 415. ISBN .