ดาวพร็อกซิมาคนครึ่งม้า

พร็อกซิมาคนครึ่งม้า (อังกฤษ: Proxima Centauri) คือดาวแคระแดงในกลุ่มดาวคนครึ่งม้าที่อยู่ห่างจากระบบสุริยะของเราในระยะประมาณ 4.2 ปีแสง ค้นพบโดย ผู้อำนวยการในแอฟริกาใต้เมื่อปี พ.ศ. 2458 ได้ชื่อว่าเป็นดาวฤกษ์ดวงที่อยู่ใกล้ระบบสุริยะมากที่สุดเท่าที่รู้จักกันในปัจจุบัน พร็อกซิมาคนครึ่งม้าอยู่ห่างจากระบบดาวคู่แอลฟาคนครึ่งม้า ซึ่งสว่างกว่าและเป็นดาวที่อยู่ห่างจากโลกเป็นอันดับ 2 และ 3 ประมาณ 0.237 ± 0.011 ปีแสง มีความเป็นไปได้ที่พร็อกซิมาคนครึ่งม้าจะเป็นส่วนหนึ่งในระบบดาวสามดวงร่วมกับแอลฟาคนครึ่งม้า เอ และแอลฟาคนครึ่งม้า บี

พร็อกซิมาคนครึ่งม้า

ดาวพร็อกซิมาคนครึ่งม้า
ข้อมูลสังเกตการณ์ ต้นยุคอ้างอิง J2000.0      วิษุวัต J2000.0
กลุ่มดาว	กลุ่มดาวคนครึ่งม้า
ไรต์แอสเซนชัน	14^h 29^m 42.9487^s
เดคลิเนชัน	−62° 40′ 46.141″
ความส่องสว่างปรากฏ (V)	11.05
คุณสมบัติ
ชนิดสเปกตรัม	M5.5 Ve
ดัชนีสี U-B	1.43
ดัชนีสี B-V	1.90
ชนิดดาวแปรแสง
มาตรดาราศาสตร์
ความเร็วแนวเล็ง (Rv)	−21.7 ± 1.8 km/s
การเคลื่อนที่เฉพาะ (μ)	RA: −3775.40mas/yr Dec.: 769.33mas/yr
พารัลแลกซ์ (π)	768.7 ± 0.3 mas
ระยะทาง	4.243 ± 0.002 ly (1.3009 ± 0.0005 pc)
ความส่องสว่างสัมบูรณ์ (MV)	15.49
รายละเอียด
มวล	0.123 ± 0.006M☉
รัศมี	0.145 ± 0.011R☉
แรงโน้มถ่วงที่พื้นผิว (log g)	5.20 ± 0.23
กำลังส่องสว่าง (bolometric)	0.0017L☉
อุณหภูมิ	3,042 ± 117K
การหมุนตัว	83.5 d
อายุ	4.85×10^9ปี
ชื่ออื่น
อัลฟา (α) คนครึ่งม้า ซี,  J14396-6050C, จีเจ 551, เอชไอพี 70890,  1110,  49,  526,  5721,  37460, วี 645 คนครึ่งม้า
ฐานข้อมูลอ้างอิงอื่น
SIMBAD	data

ต้นกำเนิดชื่อ

พร็อกซิมา (ละติน: proxima) แปลว่าใกล้ที่สุด ซึ่งสอดคล้องกับระยะห่างระหว่างดาวดวงนี้กับเรา

ขนาด

ภาพ ๆ นี้แสดงถึงขนาดของดาวต่าง ๆ (จากซ้ายไปขวา) : ดวงอาทิตย์ และพร็อกซิมาคนครึ่งม้า

อ้างอิง

1. "SIMBAD query result: V* V645 Cen -- Flare Star". Centre de Données astronomiques de Strasbourg. สืบค้นเมื่อ 2008-08-11.—some of the data is located under "Measurements".
2. Kamper, K. W.; Wesselink, A. J. (1978). "Alpha and Proxima Centauri". Astronomical Journal. 83: 1653–1659. doi:10.1086/112378. สืบค้นเมื่อ 2008-08-03.
3. Ségransan, D.; Kervella, P.; Forveille, T.; Queloz, D. (2003). "First radius measurements of very low mass stars with the VLTI". Astronomy and Astrophysics. 397: L5–L8. doi:10.1051/0004-6361:20021714. สืบค้นเมื่อ 2008-08-07.
4. See Table 1, Doyle, J. G.; Butler, C. J. (1990). "Optical and infrared photometry of dwarf M and K stars". Astronomy and Astrophysics. 235: 335–339. Bibcode:1990A&A...235..335D. and p. 57, Peebles, P. J. E. (1993). Principles of Physical Cosmology. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN .
5. Benedict, G. Fritz; และคณะ (1998). "Photometry of Proxima Centauri and Barnard's Star Using Hubble Space Telescope Fine Guidance Sensor 3: A Search for Periodic Variations". The Astronomical Journal. 116 (1): 429–439. doi:10.1086/300420. สืบค้นเมื่อ 2007-07-09.
6. Kervella, Pierre; Thevenin, Frederic (2003-03-15). . ESO. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-16. สืบค้นเมื่อ 2007-07-09.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()