ดรูซ

ดรูซ (อาหรับ: درزي darzī or durzī, พหูพจน์ دروز durūz) เป็นสมาชิกคุยหลัทธิที่พูดภาษาอาหรับ ซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันตก ชาวดรูซนับถือศาสนาดรูซที่พัฒนามาจากอิสมาอีลียะฮ์อันเป็นศาสนาอิสลามนิกายชีอะฮ์สายหนึ่ง แต่กระนั้นพวกเขาไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มมุสลิม ศาสนาดรูซเป็นกลุ่มอับราฮัมที่มีความเชื่อเอกเทวนิยมและการผสานความเชื่อ โดยอิงจากคำสอนของและ รวมถึงนักปรัชญากรีกโบราณ เช่น เพลโต แอริสตอเติล พีทาโกรัสและ ศาสนิกชนเรียกตนเองว่า "ชนผู้นับถือเทพองค์เดียว" (Al-Muwaḥḥidūn)

ดาวดรูซ

ธงดรูซ

(Rasa'il al-Hikmah) เป็นคัมภีร์ที่เป็นรากฐานและหัวใจสำคัญของศาสนาดรูซ ศาสนาดรูซผสานแนวคิดอิสมาอีลียะฮ์ศาสนาคริสต์ ไญยนิยม ศาสนาโซโรอัสเตอร์ศาสนาพุทธศาสนาฮินดู และปรัชญาอื่น ๆ จนเกิดเป็นความเชื่อเฉพาะตัวที่อิงอยู่บนการตีความคัมภีร์ที่เน้นย้ำบทบาทของจิตและความสัตย์จริง ชาวดรูซเชื่อในประสบการณ์พบปะกับเทพและการกลับชาติมาเกิด รวมถึงเชื่อว่าเมื่อสิ้นสุดวัฏจักรการเกิดใหม่ จิตจะไปรวมกับ (al-ʻaql al-kullī)

ชาวดรูซเชื่อว่ามีผู้เผยพระวจนะเจ็ดคนในแต่ละช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ได้แก่ อาดัม โนอาห์ อับราฮัม โมเสส พระเยซู มุฮัมมัดและ ธรรมเนียมดรูซยังนับถือซัลมาน อัลฟาริซี อัล- (ถูกระบุเป็นเอลียาห์ผู้เกิดใหม่เป็นยอห์นผู้ให้บัพติศมาและนักบุญจอร์จ)โยบ ลูกาผู้นิพนธ์พระวรสารและคนอื่น ๆ ในฐานะผู้ชี้แนะและผู้เผยพระวจนะ นอกจากนี้ดรูซยังมีความเกี่ยวข้องกับชุอัยบ์หรือเยโธร

แม้ว่าดรูซจะพัฒนามาจากอิสมาอีลียะฮ์ แต่ชาวดรูซไม่ใช่มุสลิม ดรูซเป็นหนึ่งในในลิแวนต์ มีศาสนิกชนประมาณ 800,000–1,000,000 คน ชาวดรูซส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเลบานอน ซีเรียและอิสราเอล คิดเป็น 5.5% ของประชากรเลบานอน 3% ของซีเรียและ 1.6% ของอิสราเอล ชุมชนดรูซที่เก่าแก่และมีชาวดรูซอาศัยอยู่หนาแน่นที่สุดอยู่ที่และทางใต้ของซีเรียรอบ (ภูเขาแห่งดรูซ)

ชุมชนดรูซมีส่วนสำคัญในการก่อร่างประวัติศาสตร์ลิแวนต์และยังมีส่วนสำคัญในทางการเมืองภูมิภาคนั้น อย่างไรก็ตามเนื่องจากเป็นชนกลุ่มน้อยในหลายประเทศ ชาวดรูซจึงมักประสบกับการเบียดเบียนทางศาสนาบ่อยครั้งจากกลุ่มอิสลามหัวรุนแรง

อ้างอิง

1. Chatty, Dawn (2010-03-15). Displacement and Dispossession in the Modern Middle East. Cambridge University Press. ISBN .
2. Simon Harrison (2006). Fracturing Resemblances: Identity and Mimetic Conflict in Melanesia and the West. Berghahn Books. pp. 121–. ISBN .
3. "Are the Druze People Arabs or Muslims? Deciphering Who They Are". Arab America (ภาษาอังกฤษ). Arab America. 8 August 2018. สืบค้นเมื่อ 13 April 2020.
4. Léo-Paul Dana (1 January 2010). Entrepreneurship and Religion. . p. 314. ISBN .
5. James Lewis (2002). The Encyclopedia of Cults, Sects, and New Religions. Prometheus Books. สืบค้นเมื่อ 13 May 2015.
6. De McLaurin, Ronald (1979). The Political Role of Minority Groups in the Middle East. Michigan University Press. p. 114. ISBN . Theologically, one would have to conclude that the Druze are not Muslims. They do not accept the five pillars of Islam. In place of these principles the Druze have instituted the seven precepts noted above..
7. (23 September 2019). "The Abrahamic religions". www.bl.uk. London: . จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 July 2020. สืบค้นเมื่อ 9 March 2021.
8. Obeid, Anis (2006). The Druze & Their Faith in Tawhid. Syracuse University Press. p. 1. ISBN .
9. Léo-Paul Dana (1 January 2010). Entrepreneurship and Religion. . p. 314. ISBN .
10. Terri Morrison; Wayne A. Conaway (24 July 2006). Kiss, Bow, Or Shake Hands: The Bestselling Guide to Doing Business in More Than 60 Countries (illustrated ed.). . p. 259. ISBN .
11. Doniger, Wendy (1999). Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions. Merriam-Webster, Inc. ISBN .
12. Nejla M. Abu Izzeddin (1993). The Druzes: A New Study of their History, Faith, and Society. BRILL. p. 108. ISBN .
13. Daftary, Farhad (2013-12-02). A History of Shi'i Islam. I.B.Tauris. ISBN .
14. Quilliam, Neil (1999). Syria and the New World Order. Michigan University press. p. 42. ISBN .
15. The New Encyclopaedia Britannica. Encyclopaedia Britannica. 1992. p. 237. ISBN . Druze religious beliefs developed out of Isma'ill teachings. Various Jewish, Christian, Gnostic, Neoplatonic, and Iranian elements, however, are combined under a doctrine of strict monotheism.
16. Philip Khuri Hitti (1928). The Origins of the Druze People and Religion: With Extracts from Their Sacred Writings. Library of Alexandria. pp. 27–. ISBN .
17. Kamāl Sālibī (2005). The Druze: realities & perceptions. Druze Heritage Foundation. pp. 186 190. ISBN .
18. Claude Reignier Conder (20 September 2018). Palestine. BoD – Books on Demand. pp. 80–. ISBN .
19. Al-Rāfidān. Kokushikan Daigaku, Iraku Kodai Bunka Kenkyūjo. 1989. pp. 2–.
20. Rosenthal, Donna (2003). The Israelis: Ordinary People in an Extraordinary Land. Simon and Schuster. p. 296. ISBN .
21. Kapur, Kamlesh (2010). History of Ancient India. Sterling Publishers Pvt. Ltd. ISBN .
22. Nisan 2002, p. 95. sfn error: no target: CITEREFNisan2002 ()
23. . druze.org.au. 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2016.
24. Seddon, David (2013). A Political and Economic Dictionary of the Middle East. Routledge. p. 74. ISBN . Druze believe in seven prophets: Adam, Noah, Abraham, Moses, Jesus, Muhammad, and Muhammad ibn Ismail ad-Darazi. They also have a special affinity with Shueib, or Jethro, the father-in-law of Moses.
25. N. Stearns, Peter (2008). The Oxford Encyclopedia of the Modern World. Oxford University Press. p. 574. ISBN . Druze venerate seven prophets: Adam, Noah, Abraham, Moses, Jesus, Muhammad, and Muhammad ibn Ismai'il ad - Darazi.
26. A Political and Economic Dictionary of the Middle East. Routledge. 2013. ISBN . ...Druze believe in seven prophets: Adam, Noah, Abraham, Moses, Jesus, Muhammad, and Muhammad ibn Ismail ad-Darazi..
27. D Nisan, Mordechai (2015). Minorities in the Middle East: A History of Struggle and Self-Expression, 2d ed. McFarland. p. 94. ISBN .
28. Swayd, Samy (2015). Historical Dictionary of the Druzes. Rowman & Littlefield. p. 77. ISBN .
29. S. Swayd, Samy (2009). The A to Z of the Druzes. Rowman & Littlefield. p. 109. ISBN . They also cover the lives and teachings of some biblical personages, such as Job, Jethro, Jesus, John, Luke, and others
30. A Political and Economic Dictionary of the Middle East. Routledge. 2013. ISBN .
31. De McLaurin, Ronald (1979). The Political Role of Minority Groups in the Middle East. Michigan University Press. p. 114. ISBN . Theologically, one would have to conclude that the Druze are not Muslims. They do not accept the five pillars of Islam. In place of these principles the Druze have instituted the seven precepts noted above..
32. Radwan, Chad K. (June 2009). "Assessing Druze identity and strategies for preserving Druze heritage in North America". Scholar Commons.
33. Zabad, Ibrahim (2017). Middle Eastern Minorities: The Impact of the Arab Spring. Taylor & Francis. p. 125. ISBN . Although the Druze are a tiny community, they have played a vital role in the politics of the Levant
34. J. Stewart, Dona (2008). The Middle East Today: Political, Geographical and Cultural Perspectives. Routledge. p. 33. ISBN .
35. Al-Khalidi, Suleiman (11 June 2015). "Calls for aid to Syria's Druze after al Qaeda kills 20". Reuters.
36. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 May 2015. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ดรูซ
• วิกิซอร์ซมีงานที่เกี่ยวข้องกับ ดรูซ ใน สารานุกรมเดอะนิวอินเตอร์เนชันแนล