Naples

นาโปลี (อิตาลี: Napoli, ออกเสียง: [ˈnaːpoli] ( ฟังเสียง)), เนเปิลส์ (อังกฤษ: Naples, ออกเสียง: /ˈneɪpəlz/) หรือ นาปูเล (: Napule) เป็นเมืองหลักของแคว้นคัมปาเนีย และเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสามของอิตาลีรองจากโรมและมิลาน โดยมีประชากรที่อยู่ในเขตการปกครองของนคร 967,069 คน (ณ ค.ศ. 2017) นาโปลีมีซึ่งเป็นที่มีประชากรที่มากที่สุดเป็นอันดับสามในอิตาลี โดยมีประชากร 3,115,320 คน และเขตมหานครขยายตัวพ้นแนวกำแพงเมืองออกไปประมาณ 52 ตารางกิโลเมตร (20 ตารางไมล์)

นาโปลี
เทศบาล
โกมูเนดีนาโปลี
ธง ตราอาร์ม
แผนที่แสดงที่ตั้งของนาโปลี
นาโปลี ที่ตั้งของนาโปลีในอิตาลี
พิกัด: 40°50′N 14°15′E / 40.833°N 14.250°E / 40.833; 14.250
ประเทศ	อิตาลี
แคว้น	คัมปาเนีย
	(NA)
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	()
พื้นที่
• ทั้งหมด	119.02 ตร.กม. (45.95 ตร.ไมล์)
ความสูง	17 เมตร (56 ฟุต)
ประชากร  (1 มกราคม 2562)
• ทั้งหมด	3,084,890 คน
• ความหนาแน่น	26,000 คน/ตร.กม. (67,000 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิม	Napoletani
เขตเวลา	(CET)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	(CEST)
รหัสไปรษณีย์	80100, 80121-80147
รหัสเขตโทรศัพท์	081
นักบุญองค์อุปถัมภ์
วันสมโภชนักบุญ	19 กันยายน
เว็บไซต์	เว็บไซต์ทางการ

ชาวกรีกก่อตั้งนาโปลีขึ้นใน นาโปลีเป็นหนึ่งในเขตเมืองที่ยังคงมีประชากรอาศัยอยู่ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ในช่วงศตวรรษที่ 9 ก่อน ค.ศ. อาณานิคมแห่งนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ ปาร์เทโนแพ (กรีกโบราณ: Παρθενόπη) ซึ่งก่อตั้งขึ้นบน ในศตวรรษที่ 6 ก่อน ค.ศ. นาโปลีได้รับการก่อตั้งอีกครั้งในชื่อ เนอาโปลิส เมืองนี้ถือว่าเป็นส่วนที่สำคัญของมังนาไกรกิอา โดยมีบทบาทสำคัญในการหล่อหลอมสังคมของกรีกและโรมัน และถือเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่สำคัญ หลังจากที่นครแห่งนี้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของโรมัน

ใจกลางนาโปลีเป็นศูนย์กลางเมืองทางประวัติศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป (1,700 เฮกตาร์ หรือ 17 ตารางกิโลเมตร) และได้รับการขึ้นทะเบียนจากยูเนสโกให้เป็นแหล่งมรดกโลก ตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานของเมือง นาโปลีเคยมีฐานะเป็นเมืองหลวงของดัชชีและอาณาจักรต่าง ๆ มากมาย รวมทั้งเคยเป็นเมืองหลวงของดินแดนราชบัลลังก์อารากอน และยังเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่สำคัญ (โดยเฉพาะในสมัยของมนุษยนิยมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา และตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 ถึง 19) อิทธิพลของเมืองได้แผ่ขยายครอบคลุมพื้นที่หลายส่วนในยุโรปไปจนถึงนอกทวีป และรอบเมืองก็เป็นที่ตั้งของสถานที่สำคัญต่าง ๆ (เช่น พระราชวังกาแซร์ตา ปอมเปอี และเฮอร์คิวเลเนียม) ซึ่งล้วนแต่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดต่อนาโปลีในด้านประวัติศาสตร์ ศิลปะ และสถาปัตยกรรม

นาโปลีเคยเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรนาโปลีตั้งแต่ พ.ศ. 1825 ถึง พ.ศ. 2349 ต่อมาได้ถูกผนวกอาณาจักรเข้ากับราชอาณาจักรซิซิลี และกลายเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรซิซิลีทั้งสอง จนกระทั่งอาณาจักรต่าง ๆ บนคาบสมุทรถูกผนวกรวมเป็นประเทศอิตาลีเมื่อ พ.ศ. 2404 ซึ่งหลัง ฝ่ายนาโปลีก็ได้สนับสนุนการรวมประเทศนี้อย่างเต็มที่

ภายในอาณาเขตการปกครองของนาโปลีมีประชากรประมาณ 1 ล้านคน แต่จากแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ระบุว่าเขตปริมณฑลของนาโปลีมีประชากรมากเป็นอันดับสอง (รองจากมหานครมิลาน ซึ่ง Svimez Data ระบุว่ามีผู้อยู่อาศัย 4,434,136 คน ขณะที่สถาบัน Censis ระบุว่ามี 4,996,084 คน) หรือสาม (ตามข้อมูลขององค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา มีผู้อยู่อาศัย 3.1 ล้านคน) ของอิตาลี นอกจากนี้ยังเป็นมหานครที่มีประชากรหนาแน่นมากที่สุดในอิตาลี

นาโปลีได้รับการจัดให้เป็นเมืองที่มีเศรษฐกิจที่เข้มแข็งมากเป็นอันดับสี่ในอิตาลี รองจากมิลาน โรม และตูริน และได้รับการจัดให้เป็นเมืองที่ร่ำรวยเป็นอันดับที่ 91 ของโลกโดยวัดจากกำลังซื้อของประชากร และมีผลิตภัณฑ์มวลรวมอยู่ที่ 43,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งเหนือกว่าเศรษฐกิจของบูดาเปสต์และซือริชเป็นท่าเรือที่มีความสำคัญมากที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป (มีผู้โดยสารคับคั่งมากเป็นอันดับสองของโลกรองจากท่าเรือฮ่องกง) เมื่อไม่นานมานี้เศรษฐกิจของนาโปลีได้ขยายตัวอย่างรวดเร็ว และอัตราการว่างงานของประชากรในเมืองและบริเวณโดยรอบก็ลดลงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ พ.ศ. 2542 กระนั้นก็ยังคงเต็มไปด้วยการทุจริตทั้งทางการเมืองและเศรษฐกิจ รวมทั้งเป็นแหล่งตลาดมืดที่เฟื่องฟู ในตัวเมืองเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของบริษัทขนาดใหญ่สัญชาติอิตาลีหลายแห่ง เช่น และเป็นที่ตั้งของ Center Rai of Naples (สื่อ) มาตั้งแต่ พ.ศ. 2501 ขณะที่ในเขตเป็นที่ตั้งของสำนักงานขนาดใหญ่ขององค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ และยังมี SRM institution for economic research และบริษัทและศูนย์การศึกษา OPE ที่ตั้งอยู่ในตัวเมืองเช่นกัน นาโปลีเป็นสมาชิกเต็มของเครือข่าย นอกจากนี้ ยังได้รับเลือกให้เป็นศูนย์กลางของ และได้รับการยกย่องจาก ในสังกัดขององค์การยูเนสโกให้เป็นเมืองแห่งวรรณกรรม ในเขตของเมืองเป็นที่ตั้งของ ซึ่งเป็นที่พำนักอย่างเป็นทางการหนึ่งในสามแห่งของประธานาธิบดีอิตาลี

ในศตวรรษที่ 20 นาโปลีตกอยู่ภายใต้การปกครองของลัทธิฟาสซิสต์ และในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองก็เป็นเมืองที่ถูกทิ้งระเบิดมากที่สุดในอิตาลี ภายหลังสงครามสงบได้มีการบูรณะเมืองซึ่งได้ขยายตัวเมืองออกไปยังพื้นที่รอบนอก ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมานี้ ได้มีการสร้างย่านธุรกิจ () ที่มีอาคารระฟ้าและโครงสร้างพื้นฐานแบบ TGV ในโรม รวมถึงการขยายเส้นทางรถไฟใต้ดินที่จะครอบคลุมพื้นที่ครึ่งหนึ่งของภูมิภาค และนาโปลีจะเป็นเจ้าภาพจัดการประชุม ใน พ.ศ. 2555 และ ใน พ.ศ. 2556

นาโปลีเป็นเมืองที่เริ่มมีการทำพิซซาขึ้นเป็นครั้งแรก โดยในขณะนั้นจะใช้การทอดก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นการอบในภายหลัง นอกจากนี้วัฒนธรรม Neapolitan ยังมีอิทธิพลด้านดนตรีอย่างแพร่หลาย อย่างเช่นการประดิษฐ์ และแมนโดลิน รวมทั้งอุปรากรและเพลงท้องถิ่น บุคคลที่เป็นสัญลักษณ์ของนาโปลีคือนักบุญ ผู้ปกป้องคุ้มครองเมือง ส่วนตัวละครจากเรื่องแต่งที่ถือว่าเป็นสัญลักษณ์คือ พูลชิเนลลา และไซเรน สิ่งมีชีวิตจากมหากาพย์โอดิสซีของกรีก

ประวัติศาสตร์

อาณานิคมกรีกและโรมัน

ประวัติศาสตร์ของนาโปลีสามารถย้อนหลังไปได้ถึง 800 ปีก่อนคริสตกาล ในช่วงเวลาพื้นที่ใกล้เคียงกับนาโปลีในปัจจุบันเป็นที่ตั้งของอาณานิคม ของกรีก ซึ่งก่อตั้งโดยชาวเกาะ Euboea ในกรีซ ต่อมาชาวอาณานิคมได้ก่อตั้งเมืองที่ชื่อว่า เหตุผลที่แท้จริงของการก่อตั้งเมืองยังคงเป็นปริศนา ในปัจจุบันทราบแต่เพียงว่าต่อมาชาว Cumae ได้สร้าง Neapolis (หมายถึงเมืองใหม่) ขึ้นติดกับเมือง Parthenope ในช่วงเวลาดังกล่าวชาว Cumae กำลังต้านทานการรุกรานจากชาวอีทรัสคัน

Neapolis เจริญรุ่งเรืองมากขึ้นด้วยอิทธิพลของนครรัฐซีรากูซาอันทรงอำนาจของกรีก ต่อมาเมื่อถึงจุดหนึ่งในประวัติศาสตร์ Parthenope และ Neapolis ก็ได้ควบรวมเข้าเป็นเมืองเดียวกัน. ซึ่งได้กลายเป็นพันธมิตรของสาธารณรัฐโรมันเพื่อต่อต้านคาร์เธจ โดยกำแพงที่รายล้อม Neapolis ได้ช่วยหยุดยั้งฮันนิบาล ผู้นำทัพชาวคาร์เธจ ไม่ให้บุกเข้าเมืองได้ ต่อมาในช่วง Neapolis ได้ถูกชาวเข้ายึดครอง แต่ต่อมาไม่นานโรมันก็สามารถยึดกลับคืนได้และสถาปนาให้เป็นอาณานิคมของโรมัน

นาโปลีได้รับเกียรติจากโรมันเป็นอย่างมากในฐานะแหล่งอารยธรรมเฮเลนนิสติค ซึ่งประชาชนยังคงรักษาภาษาและขนบธรรมเนียมแบบกรีกเอาไว้ โรมันได้สร้างสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ขึ้นในเมือง ทั้งบ้านพักตากอากาศ ลำรางส่งน้ำ โรงอาบน้ำสาธารณะ โรงละคร และ จักรพรรดิผู้ทรงอำนาจหลายพระองค์ได้ทรงเลือกนาโปลีเป็นสถานที่ทรงพระสำราญ เช่น จักรพรรดิคลอดิอุส และไทบีเรียส

ในช่วงเวลาดังกล่าว ศาสนาคริสต์ได้เผยแพร่เข้ามาสู่นาโปลี กล่าวกันว่านักบุญปีเตอร์และนักบุญพอล สองอัครทูต ได้เดินทางมาเผยแพร่ศาสนาในนาโปลี รวมทั้ง ผู้ซึ่งถูกตัดสินประหารชีวิตในนาโปลีและต่อมาได้กลายเป็นนักบุญอุปถัมภ์ประจำเมือง นอกจากนี้ โรมิวลัส ออกัสตัส จักรพรรดิพระองค์สุดท้ายแห่งจักรวรรดิโรมันตะวันตก ก็ทรงถูกเนรเทศมายังนาโปลีตามพระบัญชาของพระเจ้าโอเดเซอร์

Duchy of Naples

หลังจากจักรวรรดิโรมันตะวันตกล่มสลายลง นาโปลีถูกยึดครองโดยชาวออสโตรกอทซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของ และควบรวมเข้ากับ ต่อมาใน พ.ศ. 1079 นายพล แห่งจักรวรรดิไบแซนไทน์ (หรือที่รู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่าจักรวรรดิโรมันตะวันออก) สามารถยึดนาโปลีกลับคืนได้หลังจากเข้าเมืองผ่านทางลำรางส่งน้ำ

ในระหว่าง กษัตริย์ ของชาวออสโตรกอทได้เข้าครอบครองนาโปลีระยะเวลาสั้น ๆ ใน พ.ศ. 1086 แต่ต่อมาใน บนลาดภูเขาไฟวิสุเวียส ไบแซนไทน์ได้รับชัยชนะเหนือออสโตรกอทและแผ่ขยายอิทธิพลเหนือคาบสมุทรอิตาลีได้ คาดว่าหลังจากนั้นนาโปลีได้ติดต่อกับ ซึ่งเป็นศูนย์กลางอำนาจของไบแซนไทน์บนคาบสมุทร

อ้างอิง

1. "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2019.
2. "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2019.
3. ‘City’ population (i.e. that of the comune or municipality) from Popolazione residente al 1° Gennaio 2019 per età, sesso e stato civile 2020-03-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, ISTAT.
4. David J. Blackman; Maria Costanza Lentini (2010). Ricoveri per navi militari nei porti del Mediterraneo antico e medievale: atti del Workshop, Ravello, 4–5 novembre 2005. Edipuglia srl. p. 99. ISBN .
5. . naplesldm.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 March 2017. สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
6. Daniela Giampaola, Francesca Longobardo (2000). Naples Greek and Roman. Electa.
7. . naplesldm.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2017. สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
8. The historic city center of Naples
9. 1.700 hectares
10. . Unesco.it. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-18. สืบค้นเมื่อ 2010-01-25.
11. "Seminario-aprile2001.PDF" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2009-07-19.
12. (PDF). Fondazione Censis. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-06-24. สืบค้นเมื่อ 2019-12-16.
13. OECD. (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-06-14. สืบค้นเมื่อ 2009-04-30.
14. "City Mayors reviews the richest cities in the world in 2005". Citymayors.com. 2007-03-11. สืบค้นเมื่อ 2010-01-25.
15. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-31. สืบค้นเมื่อ 2011-01-27.
16. "Site3-TGM table". Epp.eurostat.ec.europa.eu. สืบค้นเมื่อ 2010-01-25.
17. "Cordova: 'Visto? La corruzione a Napoli non si è mai fermata' – Repubblica.it » Ricerca". Ricerca.repubblica.it. สืบค้นเมื่อ 2010-03-14.
18. "SRM Studi e Ricerche per il Mezzogiorno – Ricerche". Srmezzogiorno.it. 2006-05-01. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-06. สืบค้นเมื่อ 2010-03-14.
19. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-22. สืบค้นเมื่อ 2011-02-03.
20. Centro studi OPE (sede in Napoli dal 1 febbraio 2009)
21. Eurocities. . Eurocities.eu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-09. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03.
22. . Politichecomunitarie.it. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-22. สืบค้นเมื่อ 2010-03-14.
23. Naples city of Unesco's literature
24. . Faculty.ed.umuc.edu. 7 October 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-11. สืบค้นเมื่อ 2011-02-03.
25. Manuela Proietti. "Expo 2012, Napoli capitale dello spazio| Iniziative | DIREGIOVANI". Diregiovani.it. สืบค้นเมื่อ 2010-01-25.^[]
26. . Faculty.ed.umuc.edu. 8 January 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-11. สืบค้นเมื่อ 2011-01-26.
27. . Archeona.arti.beniculturali.it. 8 January 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-10. สืบค้นเมื่อ 2011-02-07.
28. "Antic Naples". Naples.Rome-in-Italy.com. 8 January 2008.
29. "Naples" in the 1913 Catholic Encyclopedia.
30. Wolfram, Herwig. The Roman Empire and Its Germanic Peoples. University of California Press. ISBN .
31. . About.com. 8 January 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-19. สืบค้นเมื่อ 2011-02-11.
32. Kleinhenz, Christopher. Medieval Italy: An Encyclopedia. Routledge. ISBN .