ปลากรอบ บ างเร ยก ปลาย างรมคว น เป นว ธ การถนอมอาหารอย างหน งท พบในประเทศก มพ ชา และประเทศไทย โดยมากทำจากปลาเน ออ อนต วโ

ปลากรอบ บ้างเรียก ปลาย่างรมควัน เป็นวิธีการถนอมอาหารอย่างหนึ่งที่พบในประเทศกัมพูชา และประเทศไทย โดยมากทำจากปลาเนื้ออ่อนตัวโต นำมาเสียบไม้จัดเรียงเป็นแพแล้วอังไฟให้แห้งและหอม ปลากรอบถือเป็นสินค้าส่งออกที่สร้างชื่อให้กับกัมพูชาเมื่อกว่าครึ่งศตวรรษก่อน

ปลากรอบ

ชื่ออื่น	ปลาย่างรมควัน
ประเภท	วัตถุดิบ
แหล่งกำเนิด	ประเทศกัมพูชา · ประเทศไทย
ภูมิภาค	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ตำราอาหาร: ปลากรอบ

จากความอุดมสมบูรณ์ของโตนเลสาบ ชาวเขมรเมื่อราว 50 ปีก่อน จึงนำปลาที่มีอยู่มากไปทำเป็นปลากรอบเพื่อถนอมอาหารให้อยู่นาน ทำให้ผลิตภัณฑ์นั้นสุก แห้ง แต่มีกลิ่น และรสชาติพิเศษ จากนั้นจึงใส่ส่งออกไปยังประเทศไทยซึ่งต้องใช้ระยะเวลาแรมเดือน เพราะขณะนั้นถนนหนทางยังไม่มีมากและสะดวกอย่างในปัจจุบัน เมื่อชาวไทยซื้อปลากรอบของชาวเขมรมา ก็จะต้องไปนึ่งหรือลวกเสียก่อนเพื่อป้องกันความสกปรกหรือ แล้วจึงนำไปประกอบอาหาร ปัจจุบันประเทศไทยสามารถผลิตปลากรอบได้เอง โดยไม่ต้องพึ่งพาการนำเข้าจากกัมพูชาเหมือนในอดีต แต่ปลากรอบของไทยจะมีขนาดย่อมกว่าปลากรอบเขมร และในอดีตปลากรอบไทยก็มักจะขาดตลาดบ่อย ๆ เพราะคนไทยในยุคนั้นนิยมขายปลาสดมากกว่า และไม่ต้องเสียเวลาย่างให้เป็นปลากรอบแบบเขมร

ในสำรับอาหารเขมรจะนำปลากรอบมายำกับมะกอก นำปลากรอบมาแกงกับฟักเขียว หรือนำปลากรอบไปตำเครื่องจิ้มคล้ายน้ำพริกหรือของไทย แต่จะใส่พริกไทยดำตำพอแหลกไว้แกล้มกับผักจิ้ม ขณะที่สำรับอาหารไทยจะนำปลากรอบเป็นวัตถุดิบในการทำต้มยำปลากรอบ ต้มโคล้งปลากรอบแกงขี้เหล็กใส่ปลากรอบ ปลากรอบผัดพริกแกง น้ำพริกปลากรอบ หรือนำปลากรอบมาตำให้ละเอียดเป็นเครื่องสำหรับทำแกงเลียงก็มี ส่วนทายาทสกุลอภัยวงศ์ ซึ่งเป็นขุนนางไทยเชื้อสายเขมร มีอาหารประจำครอบครัว ซึ่งบางรายการมีปลากรอบเป็นส่วนประกอบด้วย เช่น แกงส้มปลากรอบ และส้มตำมะระขี้นก หรือเรียกส้มตำเขมร โดยจะใส่ปลากรอบ มะระขี้นก และผักแขยงลงไปด้วย

อ้างอิง

สุทัศน์ ศุกลรัตนเมธี (18 มิถุนายน 2559). "ตู้กับข้าว". แนวหน้า. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
ชัยวัฒน์ เสาทอง (26 พฤษภาคม 2562). "มจู, ม็วน ด๊ด, ก็องแก๊บ บ๊ก ฯลฯ เมนูอร่อยในสำรับกับข้าวเขมร". ศิลปวัฒนธรรม. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
"ชวนกิน "กบย่าง" ที่เขมร เปิดตำราก่อนลิ้มอาหารกัมพูชา". Matichon Academy. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
สุธน สุขพิศิษฐ์ (9 ตุลาคม 2564). "สารพัดวิธีกินปลาของคนไทย ทั้งปลาดิบญี่ปุ่น ปลาหมักสแกนดิเนเวีย ถึงปลากรอบแบบเขมร". The Cloud. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
"อาหารตำรับเจ้าพระยาอภัยภูเบศร". เส้นทางเศรษฐี. 26 สิงหาคม 2560. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
แม่ช้อยนางรำ (21 ธันวาคม 2552). "ร้าน "ป้าแมว" อาหารไทย "พระยาอภัยภูเบศร"". ผู้จัดการออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[แนวหน้า-1] สุทัศน์ ศุกลรัตนเมธี (18 มิถุนายน 2559). "ตู้กับข้าว". แนวหน้า. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[ศิลปะ-2] ชัยวัฒน์ เสาทอง (26 พฤษภาคม 2562). "มจู, ม็วน ด๊ด, ก็องแก๊บ บ๊ก ฯลฯ เมนูอร่อยในสำรับกับข้าวเขมร". ศิลปวัฒนธรรม. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[มติชน-3] "ชวนกิน "กบย่าง" ที่เขมร เปิดตำราก่อนลิ้มอาหารกัมพูชา". Matichon Academy. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[คลาวด์-4] สุธน สุขพิศิษฐ์ (9 ตุลาคม 2564). "สารพัดวิธีกินปลาของคนไทย ทั้งปลาดิบญี่ปุ่น ปลาหมักสแกนดิเนเวีย ถึงปลากรอบแบบเขมร". The Cloud. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[5] "อาหารตำรับเจ้าพระยาอภัยภูเบศร". เส้นทางเศรษฐี. 26 สิงหาคม 2560. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[6] แม่ช้อยนางรำ (21 ธันวาคม 2552). "ร้าน "ป้าแมว" อาหารไทย "พระยาอภัยภูเบศร"". ผู้จัดการออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2565. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))