กาพย์พระไชยสุริยา

พระไชยสุริยา เป็นวรรณกรรมที่ประพันธ์โดย สุนทรภู่ เป็นนิทานที่มีจุดประสงค์ไว้ใช้สำหรับสอนการเขียนอ่าน โดยมีบทอ่านเรียงลำดับการสะกดคำตั้งแต่ แม่ ก กา ตามด้วย แม่กน, แม่กง, แม่กก, แม่กด, แม่กบ, แม่กม และแม่เกย (แม่เกอวแทรกอยู่ในแม่เกย) ตามลำดับ ลักษณะการประพันธ์แบบกาพย์ประเภทต่าง ๆ คือ กาพย์ยานี 11 กาพย์ฉบัง 16 และกาพย์สุรางคนางค์ 28 เชื่อว่าสุนทรภู่ประพันธ์ขึ้นในราวปี พ.ศ. 2368-2385 สำหรับใช้เป็นบทเรียนเขียนอ่านของหม่อมเจ้าที่ยังทรงพระเยาว์

พระไชยสุริยา
กวี	พระสุนทรโวหาร (ภู่)​
ประเภท	กาพย์
คำประพันธ์	กาพย์ (ยานี 11, ฉบัง 16, สุรางคนางค์ 28)
ความยาว	1 เล่ม สมุดไทย
ยุค	รัชกาลที่ 3
ปีที่แต่ง	พ.ศ. 2368-2385
ส่วนหนึ่งของ

กาพย์พระไชยสุริยา ได้บรรจุอยู่ในหนังสือ มูลบทบรรพกิจ ซึ่งเป็นแบบเรียนของไทยที่จัดทำโดยพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เมื่อสมัยรัชกาลที่ 5

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ:

พระไชยสุริยา