สวินโถ

สฺวิน อี่ (ต้นคริสต์ทศวรรษ 200 - 19 มิถุนายน ค.ศ. 274) มีชื่อรองว่า จิงเฉียน เป็นขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน หลังจากการล่มสลายของวุยก๊ก เขายังคงรับราชการภายใต้ราชวงศ์จิ้น ซึ่งมาแทนที่วุยก๊กในปี ค.ศ. 266 สฺวิน อี่เป็นบุตรชายคนที่ 6 ของซุนฮก

สฺวิน อี่
荀顗
ราชครูประจำองค์รัชทายาท (太子太傅) (รักษาการ)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 266 (266) – ค.ศ. 274 (274)
กษัตริย์	สุมาเอี๋ยน
ไท่เว่ย์ (太尉)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 266 (266) – ค.ศ. 274 (274)
กษัตริย์	สุมาเอี๋ยน
(司徒)
ดำรงตำแหน่ง 266
กษัตริย์	สุมาเอี๋ยน
(司空)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 30 มิถุนายน ค.ศ. 264 (30 มิถุนายน ค.ศ. 264) – ค.ศ. 265 (265)
กษัตริย์	โจฮวน
ก่อนหน้า
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ต้นคริสต์ทศวรรษ 200
เสียชีวิต	19 มิถุนายน ค.ศ. 274
คู่สมรส	ไม่ทราบ
บุพการี	ซุนฮก (บิดา)
อาชีพ	ขุนนาง
ชื่อรอง	จิงเฉียน (景倩)
	คังกง (康公)
ตำแหน่ง	หลินหฺวายกง (臨淮公)

ภูมิหลังของครอบครัวและชีวิตในวัยเด็ก

บ้านเดิมของสฺวิน อี่อยู่ที่เมือง (穎川郡 อิ่งชฺวานจฺวิ้น; อยู่บริเวณนครสฺวี่ชาง มณฑลเหอหนานในปัจจุบัน) เขาเกิดในตระกูลซุนผู้มีอิทธิพลในฐานะบุตรชายคนที่หกของซุนฮก รัฐบุรุษผู้มีชื่อเสียงของปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และเป็นที่ปรึกษาของขุนศึก โจโฉ เมื่อตอนที่เขายังเด็ก ตันกุ๋น พี่เขยของเขายกย่องเขาอย่างสูง ก่อนที่เขาจะเข้าสู่วัยรุ่น เขาเป็นที่รู้จักในเรื่องความกตัญญูกตเวทีและความรอบรู้

รับราชการในวุยก๊ก

เนื่องจากผลงานที่ผ่านมาของพ่อของเขา สฺวิน อี่ได้รับการแต่งตั้งเป็น จงหลาง (中郎) ในรัฐวุยก๊ก เมื่อสุมาอี้ เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินของวุยก๊ก เขารู้สึกว่าสฺวิน อี่เป็นคนมีพรสวรรค์ที่หายากและเคยตั้งข้อสังเกตว่า "ลูกชายของนายอำเภอซุนเปรียบได้กับ ยฺเหวียน กัน บุตรชายของ

สฺวิน อี่เป็นพระอาจารย์ของจักรพรรดิแห่งวุยก๊กพระองค์ที่สาม พระเจ้าโจฮอง เขายังได้รับมอบหมายให้เป็นผู้บัญชาการทหารม้า (騎都尉) และได้รับตำแหน่ง กวนเหนยโหว (關內侯) เขาศึกษาอี้จิงกับจงโฮย และมีการอภิปรายเชิงปรัชญากับ Sima Jun เกี่ยวกับค่านิยมขงจื้อ

เมื่อผู้สำเร็จราชการแผ่นดินโจซองอยู่ในอำนาจจาก ค.ศ. 239 ถึง ค.ศ. 249 ขุนนางโฮอั๋นและคนอื่น ๆ ต้องการทำร้าย แต่สฺวิน อี่ช่วยเขาไว้ หลังจากที่ผู้สำเร็จราชการสุมาสูปลดพระเจ้าโจฮอง และแทนที่พระองค์ด้วยพระเจ้าโจมอเป็นจักรพรรดิแห่งวุยก๊กในปี ค.ศ. 254 สฺวิน อี่แนะนำให้สุมาใช้โอกาสที่จะประกาศจักรพรรดิองค์ใหม่ดูว่าคู่แข่งทางการเมืองของเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ในปีเดียวกัน ขุนพลบู๊ขิวเขียมและบุนขิม ซึ่งต่อต้านการกระทำของสุมาสูในการเปลี่ยนจักรพรรดิ ได้เริ่มก่อกบฏใน (壽春; แถว ๆ มณฑลอานฮุยในปัจจุบัน) สฺวิน อี่ช่วยสุมาสูในการปราบกบฏ เขาได้รับพระราชทานยศเป็น ว่านซุยติงโหว (萬歲亭侯) พร้อมกับบ้านเรือน 400 หลังคาเรือนเป็นบำเหน็จความดีความชอบ

ภายหลังการถึงแก่กรรมของสุมาสูในปี ค.ศ. 255 สุมาเจียวน้องชายของเขาได้กลายเป็นผู้สำเร็จราชการคนใหม่ สฺวิน อี่ ได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นราชเลขา (尚书) ระหว่างปี ค.ศ. 257 ถึง ค.ศ. 258 เมื่อสุมาเจียวออกไปปราบปรามกบฏของจูกัดเอี๋ยน เขาให้สฺวิน อี่รักษาเมืองหลวงลั่วหยางในกรณีที่เขาไม่อยู่ ใน ค.ศ. 260 หลังจากที่หลานชายของเขา ต้านท่าย ถึงแก่กรรม

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

1. แม้ว่าไม่มีการบันทึกปีเกิดของสฺวิน อี่ ชีวประวัติของเขาใน จิ้นชู ระบุว่าตอนที่มารดาเสียชีวิต เขามีอายุมากกว่า 60 ปี ตามรายงานจากลำดับเหตุการณ์ของชีวประวัติ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนการล่มสลายของจ๊กก๊ก (ปลาย ค.ศ. 263) ดังนั้น ปีเกิดของสฺวิน อี่จึงน่าจะอยู่ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 200 เล่มที่ 16 ระบุว่าตอนที่สฺวิน อี่เสียชีวิต เขามีอายุ 70 ปี (ตามการนับแบบเอเชียตะวันออก) ถ้าข้อมูลนี้ถูกต้อง ปีเกิดของเขาน่าจะเป็น ค.ศ. 205
2. de Crespigny (2007), p. 928.
3. รายงานจากชีวประวัติของสุมาเอี๋ยนใน จิ้นชู สฺวิน อี่เสียชีวิตในวัน jiwei เดือน 4 ปีที่ 10 ของศักราช Taishi ในรัชสมัยของพระองค์ ตรงกับวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 274 ตามปฏิทินจูเลียน [(泰始十年)夏四月己未，太尉、临淮公荀𫖮薨。 ] Jin Shu, vol.03
4. (荀顗，字景倩，潁川人，魏太尉彧之第六子也。幼為姊婿陳群所賞。性至孝，總角知名，博學洽聞，理思周密。) Jin Shu vol. 39.
5. (晉陽秋曰： ... 司馬宣王見顗，奇之，曰：「荀令君之子也。近見袁偘，亦曜卿之子也。」) Jin Yang Qiu annotation in Sanguozhi vol. 10.
6. (為魏少帝執經，拜騎都尉，賜爵關內侯。難鐘會《易》無互體，又與扶風王駿論仁孝孰先，見稱於世。) Jin Shu vol. 39.
7. Sima (1084), vols. 74–75.
8. Sima (1084), vol. 76.
9. (時曹爽專權，何晏等欲害太常傅嘏，顗營救得免。及高貴鄉公立，顗言於景帝曰：「今上踐阼，權道非常，宜速遣使宣德四方，且察外志。」毌丘儉、文欽果不服，舉兵反。顗預討儉等有功，進爵萬歲亭侯，邑四百戶。) Jin Shu vol. 39.
10. Sima (1084), vol. 77.

• de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN .
• (648). (จิ้นชู).
• เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
• Sima, Guang (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.