โจมอ (ค.ศ. 241 - 2 มิถุนายน ค.ศ. 260) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉา เหมา (จีน: 曹髦; พินอิน: Cáo Máo; ) ชื่อรอง เยี่ยนชื่อ (จีน: 彥士; พินอิน: Yànshì) เป็นจักพรรดิลำดับที่ 4 ของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน โจมอเป็นพระนัดดา (หลานชาย) ของโจผีจักรพรรดิลำดับแรกของวุยก๊ก โจมอเป็นผู้ทรงเฉลียดฉลาดและขยันเล่าเรียน พระองค์พยายามชิงอำนาจรัฐคืนจากสุมาเจียวซึ่งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์หลายครั้งแต่ล้มเหลว พระองค์ถูกปลงพระชนม์ระหว่างทรงพยายามก่อรัฐประหารต่อสุมาเจียว
โจมอ (เฉา เหมา) 曹髦 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ภาพวาดโจมอจากนวนิยายภาพสามก๊ก (ค.ศ. 1957) | |||||||||
จักรพรรดิแห่งวุยก๊ก | |||||||||
ครองราชย์ | 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 254 – 2 มิถุนายน ค.ศ. 260 | ||||||||
ก่อนหน้า | โจฮอง | ||||||||
ถัดไป | โจฮวน | ||||||||
ผู้สำเร็จราชการ | สุมาสู สุมาเจียว | ||||||||
เกากุ้ยเซียงกง (高貴鄉公) | |||||||||
ดำรงตำแหน่ง | ค.ศ. 244 – 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 254 | ||||||||
ประสูติ | 241 | ||||||||
สวรรคต | 2 มิถุนายน พ.ศ. 260 ลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน | ||||||||
คู่อภิเษก | |||||||||
| |||||||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์โจ | ||||||||
พระราชบิดา |
ภูมิหลังครอบครัวและการขึ้นครองราชย์
โจมอเป็นพระโอรสของ (曹霖) อ๋องแห่งตองไฮ (東海王 ตงไห่หวาง) พระโอรสของโจผี ในปี ค.ศ. 244 ขณะมีพระชนมายุ 3 พรรษา ตามกฎหมายของวุยก๊กแล้วพระโอรสของอ๋อง (นอกเหนือจากพระโอรสองค์โตที่เกิดกับพระชายา ซึ่งตามธรรมเนียมกำหนดให้เป็นทายาทของอ๋อง) จะได้รับการแต่งตั้งให้มีบรรดาศักดิ์ก๋ง (公 กง) โจมอได้รับบรรดาศักดิ์เป็น "เกากุ้ยเซียงกง" (高貴鄉公) เฉา หลินสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 249 ขณะโจมอมีพระชนมายุ 8 พรรษา พระเชษฐาของโจมอคือ (曹啟) ได้สืบทอดบรรดาศักดิ์อ๋องแห่งตองไฮสืบจากพระบิดา
ในช่วงเวลานั้นอำนาจรัฐอยู่ใต้การควบคุมของตระกูลสุมาหลังจากที่สุมาอี้ได้ยึดอำนาจจากโจซองผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในปี ค.ศ. 249 หลังสุมาอี้เสียชีวิตในปี ค.ศ. 251 ตระกูลสุมาได้รับการนำโดยสุมาสูบุตรชายคนโตของสุมาอี้ ในปี ค.ศ. 254 สุมาสูกล่าวหาเตียวอิบซึ่งพระสัสสุระ (พ่อตา) ของโจฮอง รวมถึงพรรคพวกของเตียวอิบคือลิฮองและแฮเฮาเหียนในข้อหากบฏ สุมาสูสั่งให้ประหารชีวิตทั้งสามรวมถึงครอบครัว ในปีถัดมาโจฮองทรงพระดำริจะก่อรัฐประหารเพื่อยึดอำนาจตระกูลสุมา สุมาสูทราบความจึงปลดพระองค์ออกจากการเป็นจักพรรดิ
เวลานั้นเองกวยทายเฮาผู้เป็นพระมารดาเลี้ยงของโจฮองพยายามอีกครั้งที่จะรักษาพระราขอำนาจของราชตระกูลโจโดยนำพระองค์ไปมีส่วนร่วมในกระบวนการเลือกจักรพรรดิองค์ถัดไป สุมาสูทูลกวยทายเฮาว่าตนต้องการจะตั้งให้โจกี๋ (曹據 เฉา จฺวี้) ผู้เป็นอ๋องแห่งแพเสีย (彭城王 เผิงเฉิงหวาง) และเป็นพระอนุชาของโจผีให้เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ กวยทายเฮาทรงพยายามโน้มน้าวสุมาสูว่าการสืบราชบัลลังก์ดังกล่าวไม่เหมาะสม เพราะโจกี๋เป็นพระปิตุลา (อา) ของโจยอย (จักรพรรดิลำดับที่ 2 ของวุยก๊ก) ผู้เป็นพระสวามีของพระองค์ การสืบราชบัลลังก์เช่นนี้จะทำให้โจยอยไม่มีทายาท สุมาสูจึงจำต้องยอมเห็นด้วยกับข้อเสนอของกวยทายเฮาที่จะให้โจมอเปนจักรพรรดิ (เวลานั้นโจมอแม้ยังทรงพระเยาว์เพียง 13 พรรษา แต่ก็ทรงมีชื่อเสียงในเรื่องสติปัญญา และกวยทายเฮาก็อาจทรงเชื่อว่าโจมอเป็นเจ้าชายเพียงพระองค์เดียวที่มีโอกาสจะโต้กลับตระกูลสุมาได้) เมื่อสุมาสูทูลถามกวยทายเฮาถึงเรื่องพระราชลัญจกร กวยทายเฮาก็ทรงให้เหตุผลและปฏิเสธอย่างสุภาพ ด้วยเหตุผลที่ว่าพระองค์ทรงเคยพบกับโจมอมาก่อนและมีพระประสงค์จะถวายพระราชลัญจกรแก่โจมอด้วยพระองค์เอง เมื่อโจมอเสด็จมานครหลวง พระองค์ปฏิบัติตนตามธรรมเนียมในฐานะก๋งมากกว่าในฐานะจักรพรรดิจนกว่าพระองค์จะขึ้นเสวยราชย์ พระจริยวัตรนี้ทำให้พระองค์ได้รับการสนับสนุนและการสรรเสริญว่าเป็นจักรพรรดิหนุ่มผู้ถ่อมตน
รัชสมัย
ในปี ค.ศ. 255 ขุนพลบู๊ขิวเขียมและบุนขิมเริ่มก่อกบฏต่อตระกูลสุมาในฉิวฉุน แต่ถูกทัพของสุมาสูปราบลงอยู่รวดเร็ว บู๊ขิวเขียมและครอบครัวถูกสังหาร บุนขิมและบุตรชายคือบุนเอ๋งและ (文虎 เหวิน หู่) หนีไปเข้าด้วยง่อก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊ก สุมาสูเสียชีวิตด้วยอาการป่วยหลังจากกบฏถูกปราบปรามไม่นาน หลังการเสียชีวิตของสุมาสู โจมอซึ่งขณะนั้นมีพระชนมายุ 14 พรรษาทรงพยายามอีกครั้งที่จะยึดพระราชอำนาจคืนมา พระองค์ออกพระราชโองการให้สุมาเจียวที่เป็นผู้สืบทอดอำนาจของสุมาสูให้ยังคงอยู่ที่ฮูโต๋ โดยให้เหตุผลว่าสถานการณ์ในฉิวฉุนยังไม่สงบโดยสมบูรณ์ พระองค์ยังทรงเรียกตัวที่เป็นผู้ช่วยของสุมาสูกลับมายังราชสำนักพร้อมกับกำลังพล อย่างไรก็ตาม สุมาเจียวทำตามคำแนะนำของเปาต้านและจงโฮย คือเพิกเฉยต่อพระราชโองการและยกทัพกลับมานครหลวงลกเอี๋ยง และยังคงกุมอำนาจในราชสำนักต่อไป
อีกไม่กี่ปีต่อมา โจมอทรงค่อย ๆ รวมกลุ่มผู้คนรอบพระองค์ ได้แก่ ลูกพี่ลูกน้องของสุมาเจียว, , และจงโฮย ทุกคนเป็นผู้มีชื่อเสียงในด้านความสามารถทางวรรณกรรม คนเหล่านี้เป็นผู้สนับสนุนตระกูลสุมา แต่อาจได้ประโยชน์บางอย่างหากแสดงความภักดีต่อโจมอ พระองค์ทรงทำเช่นนี้ด้วยหวังว่าจะลดความระแวงของสุมาเจียวที่มีต่อพระองค์ ขณะเดียวกันก็ได้รับการสนับสนุนจากคนเหล่านี้ด้วย พระองค์มักจะทรงจัดงานพบปะกับคนเหล่านี้เพื่อสนทนาในเรื่องวรรณกรรม นอกจากนี้พระองค์ยังพระราชทานรถสองล้อเคลื่อนที่เร็วและราชองครักษ์ 5 นายสำหรับคุ้มกันให้กับสุมาปอง เพราะสุมาปองอาศัยอยู่ห่างไกลจากพระราชวังมากกว่าคนอื่น ๆ
ราวปี ค.ศ. 257 จูกัดเอี๋ยนผู้ขึ้นเป็นแม่ทัพในฉิวฉุนแทนที่บู๊ขิวเขียม ได้เริ่มก่อกบฏต่อสุมาเจียว โดยได้รับการสนับสนุนจากที่เป็นรัฐอริของวุยก๊ก สุมาเจียวนำทัพไปปราบกบฏด้วยตนเองและล้อมกบฏไว้ได้ในป้อมในช่วงต้นปี ค.ศ. 28 เกิดความขัดแย้งภายในฉิวฉุนขึ้นระหว่างจูกัดเอี๋ยนและบุนขิม (ซึ่งร่วมอยู่ในกองกำลังของง่อก๊กที่ยกมาเพื่อสนับสนุนการก่อกบฏ) ซึ่งจบลงด้วยการเสียชีวิตของบุนขิมด้วยฝีมือของจูกัดเอี๋ยน และการแปรพักตร์ของบุตรชายทั้งสองของบุนขิมไปเข้าด้วยสุมาเจียว ในที่สุดฉิวฉุนก็ถูกทัพสุมาเจียวตีแตกและกบฏถูกปราบปราม ใน ค.ศ. 259 โจมาทรงได้รับรายงานการพบมังกรเหลือง (เป็นนิมิตมงคล) ในสระน้ำสองแห่ง พระองค์ทรงให้ความเห็นว่าแท้จริงแล้วเป็นนิมิตอัปมงคลต่างหาก และทรงพระราชนิพนธ์กวีนิพนธ์ชื่อ เฉียนหลงชือ (濳龍詩; แปลว่า "กวีนิพนธ์เรื่องมังกรซ่อนกาย") ความว่า:
- มังกรที่น่าสงสารติดกับดัก
- ไม่อาจโผนข้ามเหวลึก
- ไม่อาจทะยานสู่ฟ้า
- ไม่อาจร่อนลงผืนนา
- ม้วนตัวอยู่ก้นบ่อ
- ปลาไหลระบำอยู่ต่อหน้า
- ซ่อนฟันแฝงกรงเล็บ
- ถอนใจว่าข้าก็ทุกข์เช่นกัน
- 傷哉龍受困,不能越深淵。
- 上不飛天漢,下不見於田。
- 蟠居於井底,鰍鱔舞其前。
- 藏牙伏爪甲,嗟我亦同然!
กวีนิพนธ์นี้ทำให้สุมาเจียวไม่พอใจอย่างมาก และเพ่งเล็งการกระทำหลังจากนั้นของโจมอมากยิ่งขึ้น ในปี ค.ศ. 258 ภายใต้แรงกดดันจากสุมาเจียว โจมอจึงทรงออกพระราชโองการพระราชทานเครื่องยศเก้าประการแก่สุมาเจียว แต่สุมาเจียวปฏิเสธ
ความพยายามก่อการรัฐประหารและการเสียชีวิต
ราวเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 260 โจมอทรงถูกบังคับอีกครั้งให้ออกพระราชโอกงารแต่งตั้งสุมาเจียวให้เป็นจีนก๋ง (晉公 จิ้นกง) พร้อมพระราชทานเครื่องยศเก้าประการ สุมาเจียวปฏิเสธอย่างหนักแน่นถึง 9 ครั้ง หลังจากโจมอทรงถูกบังคับให้กระทำเช่นเดิมอีกครั้ง สุมาเจียวก็ปฏิเสธอีก ซึ่งทำให้โจมอไม่พอพระทัยมากยิ่งขึ้น โจมอทรงเรียก และมาเข้าเฝ้า แล้วทรงประกาศแผนการของพระองค์ที่พยายามเป็นครั้งสุดท้ายในการชิงพระราชอำนาจคืนจากสุมาเจียว ภายหลังอองสิมและอองเหงียบไปเตือนสุมาเจียวในเรื่องนี้ โจมอทรงพระแสงดาบและนำกำลังทหารราชองครักษ์ด้วยพระองค์เองออกจากพระราชวังเข้าโจมตีสุมาเจียว สุมาเตี้ยมน้องชายของสุมาเจียวนำกำลังป้องกันที่ประตูแต่พ่ายแพ้ กาอุ้นนำกำลังป้องกันอีกกองที่หอสังเกตการณ์ด้านใต้และสั่งให้นายทหารปลงพระชนม์โจมอ เซงเจใช้ทวนแทงเข้าพระอุระของโจมอจนพระองค์สวรรคต
สุมาเจียวบังคับให้กวยทายเฮาออกพระราชเสาวนีย์กล่าวโทษโจมอว่าวางแผนโจมตีกวยทายเฮา แล้วให้ถอดพระอิสริยยศของโจมอออก เพื่อเสนอไปว่าการโจมตีของโจมอเป็นการมุ่งเป้าไปที่กวยทายเฮามากกว่าจะเป็นตัวสุมาเจียวเอง สุมาหูอาของสุมาเจียวและเสนาบดีคนอื่น ๆ เสนอให้สุมาเจียวคืนสถานะให้โจมอเป็นก๋งและฝังพระศพอย่างสมพระเกียรติเจ้าชาย แต่สุมาเจียวปฏิเสธ โจมอจึงไม่ได้รับการฝังศพอย่างสมเกียรติเจ้าชาย สุมาเจียวยังคงปฏิเสธการรับตำแหน่งจีนก๋งและเครื่องยศเก้าประการ
สุมาเจียวกล่าวโทษเซงเจในข้อหาปลงพระชนม์และสั่งประหารทั้งครอบครัว เฉา หฺวาง (曹璜; ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นโจฮวน) ผู้เป็นฉางเต้าเซียงกง (常道鄉公) ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่และเป็นจักรพรรดิหุ่นเชิดองค์สุดท้ายของวุยก๊กก่อนที่สุมาเอี๋ยนบุตรชายของสุมาเจียวจะชิงราชบัลลังก์วุยก๊กในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 266
ชื่อศักราช
ครอบครัว
พระมเหสี:
- จากตระกูลเปี้ยน (卞皇后 เปี้ยนหฺวางโฮ่ว)
เฉา ป้า (曹霸) ศิลปินในยุคราชวงศ์ถัง เป็นผู้สืบเชื้อสายของโจมอ
พงศาวลี
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
- บทพระราชประวัติโจมอในจดหมายเหตุสามก๊กบันทึกว่าพระองค์สวรรคตในวันจี๋โฉฺ่ว (己丑) ของเดือน 5 ศักราชกำลอ (甘露 กานลู่) ปีที่ 5 ในรัชสมัยของพระองค์ ขณะพระชนมายุ 20 พรรษา (ตาม) วันสวรรคตเทียบได้กับวันที่ 2 มิถุนายน ค.ศ. 260 ในปฏิทินเกรโกเรียน เมื่อคำนวณแล้ววันที่ที่พระองค์ประสูติอยู่ในปี ค.ศ. 241 เพราะพระองค์สวรรคตขณะพระชนมายุ 19 พรรษาในปี ค.ศ. 260
- เดือน 4 ศักราชกำลอ (甘露 กานลู่) ปีที่ 5 ตามที่ระบุในพระราชประวัติโจมอในจดหมายเหตุสามก๊ก เดือนนี้เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 28 เมษายนถึง 26 พฤษภาคม ค.ศ. 260 ในปฏิทินจูเลียน
อ้างอิง
- Vervoorn 1990, p. 316.
- ([甘露五年]五月己丑,高貴鄉公卒,年二十。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- Chen, Shou (1999). Empresses and Consorts: Selections from Chen Shou's Records of the Three States With Pei Songzhi's Commentary. University of Hawaii Press. p. 197. ISBN .
บรรณานุกรม
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- Vervoorn, Aat Emile (1990). Men of the Cliffs and Caves: The Development of the Chinese Eremitic Tradition to the End of the Han Dynasty. Hong Kong: . ISBN .
ก่อนหน้า | โจมอ | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
โจฮอง | จักรพรรดิจีน วุยก๊ก (ค.ศ. 254-260) | โจฮวน |
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
ocmx kh s 241 2 mithunayn kh s 260 michuxinphasacinklangwa echa ehma cin 曹髦 phinxin Cao Mao chuxrxng eyiynchux cin 彥士 phinxin Yanshi epnckphrrdiladbthi 4 khxngrthwuykkinyukhsamkkkhxngcin ocmxepnphrandda hlanchay khxngocphickrphrrdiladbaerkkhxngwuykk ocmxepnphuthrngechliydchladaelakhynelaeriyn phraxngkhphyayamchingxanacrthkhuncaksumaeciywsungepnphusaercrachkaraethnphraxngkhhlaykhrngaetlmehlw phraxngkhthukplngphrachnmrahwangthrngphyayamkxrthprahartxsumaeciywocmx echa ehma 曹髦phaphwadocmxcaknwniyayphaphsamkk kh s 1957 ckrphrrdiaehngwuykkkhrxngrachy2 phvscikayn kh s 254 2 mithunayn kh s 260kxnhnaochxngthdipochwnphusaercrachkarsumasu sumaeciywekakuyesiyngkng 高貴鄉公 darngtaaehnngkh s 244 1 phvscikayn kh s 254prasuti241swrrkht2 mithunayn ph s 260 lwhyang mnthlehxhnankhuxphieskphranametmchuxskul oc 曹 echa chuxtw mx 髦 ehma chuxrxng eyiynchux 彥士 rchskecnghngwn 正元 ecing y ehwiyn kh s 254 256kalx 甘露 kanlu kh s 256 260rachwngsrachwngsocphrarachbidaphumihlngkhrxbkhrwaelakarkhunkhrxngrachyocmxepnphraoxrskhxng 曹霖 xxngaehngtxngih 東海王 tngihhwang phraoxrskhxngocphi inpi kh s 244 khnamiphrachnmayu 3 phrrsa tamkdhmaykhxngwuykkaelwphraoxrskhxngxxng nxkehnuxcakphraoxrsxngkhotthiekidkbphrachaya sungtamthrrmeniymkahndihepnthayathkhxngxxng caidrbkaraetngtngihmibrrdaskdikng 公 kng ocmxidrbbrrdaskdiepn ekakuyesiyngkng 高貴鄉公 echa hlinsinphrachnminpi kh s 249 khnaocmxmiphrachnmayu 8 phrrsa phraechsthakhxngocmxkhux 曹啟 idsubthxdbrrdaskdixxngaehngtxngihsubcakphrabida inchwngewlannxanacrthxyuitkarkhwbkhumkhxngtrakulsumahlngcakthisumaxiidyudxanaccakocsxngphusaercrachkaraethnphraxngkhinpi kh s 249 hlngsumaxiesiychiwitinpi kh s 251 trakulsumaidrbkarnaodysumasubutrchaykhnotkhxngsumaxi inpi kh s 254 sumasuklawhaetiywxibsungphrasssura phxta khxngochxng rwmthungphrrkhphwkkhxngetiywxibkhuxlihxngaelaaehehaehiyninkhxhakbt sumasusngihpraharchiwitthngsamrwmthungkhrxbkhrw inpithdmaochxngthrngphradaricakxrthpraharephuxyudxanactrakulsuma sumasuthrabkhwamcungpldphraxngkhxxkcakkarepnckphrrdi ewlannexngkwythayehaphuepnphramardaeliyngkhxngochxngphyayamxikkhrngthicarksaphrarakhxanackhxngrachtrakulocodynaphraxngkhipmiswnrwminkrabwnkareluxkckrphrrdixngkhthdip sumasuthulkwythayehawatntxngkarcatngihocki 曹據 echa c wi phuepnxxngaehngaephesiy 彭城王 ephingechinghwang aelaepnphraxnuchakhxngocphiihepnckrphrrdixngkhihm kwythayehathrngphyayamonmnawsumasuwakarsubrachbllngkdngklawimehmaasm ephraaockiepnphrapitula xa khxngocyxy ckrphrrdiladbthi 2 khxngwuykk phuepnphraswamikhxngphraxngkh karsubrachbllngkechnnicathaihocyxyimmithayath sumasucungcatxngyxmehndwykbkhxesnxkhxngkwythayehathicaihocmxepnckrphrrdi ewlannocmxaemyngthrngphraeyawephiyng 13 phrrsa aetkthrngmichuxesiyngineruxngstipyya aelakwythayehakxacthrngechuxwaocmxepnecachayephiyngphraxngkhediywthimioxkascaotklbtrakulsumaid emuxsumasuthulthamkwythayehathungeruxngphrarachlyckr kwythayehakthrngihehtuphlaelaptiesthxyangsuphaph dwyehtuphlthiwaphraxngkhthrngekhyphbkbocmxmakxnaelamiphraprasngkhcathwayphrarachlyckraekocmxdwyphraxngkhexng emuxocmxesdcmankhrhlwng phraxngkhptibtitntamthrrmeniyminthanakngmakkwainthanackrphrrdicnkwaphraxngkhcakhuneswyrachy phracriywtrnithaihphraxngkhidrbkarsnbsnunaelakarsrresriywaepnckrphrrdihnumphuthxmtnrchsmyinpi kh s 255 khunphlbukhiwekhiymaelabunkhimerimkxkbttxtrakulsumainchiwchun aetthukthphkhxngsumasuprablngxyurwderw bukhiwekhiymaelakhrxbkhrwthuksnghar bunkhimaelabutrchaykhuxbunexngaela 文虎 ehwin hu hniipekhadwyngxkkthiepnrthxrikhxngwuykk sumasuesiychiwitdwyxakarpwyhlngcakkbtthukprabpramimnan hlngkaresiychiwitkhxngsumasu ocmxsungkhnannmiphrachnmayu 14 phrrsathrngphyayamxikkhrngthicayudphrarachxanackhunma phraxngkhxxkphrarachoxngkarihsumaeciywthiepnphusubthxdxanackhxngsumasuihyngkhngxyuthihuot odyihehtuphlwasthankarninchiwchunyngimsngbodysmburn phraxngkhyngthrngeriyktwthiepnphuchwykhxngsumasuklbmayngrachsankphrxmkbkalngphl xyangirktam sumaeciywthatamkhaaenanakhxngepatanaelacngohy khuxephikechytxphrarachoxngkaraelaykthphklbmankhrhlwnglkexiyng aelayngkhngkumxanacinrachsanktxip xikimkipitxma ocmxthrngkhxy rwmklumphukhnrxbphraxngkh idaek lukphiluknxngkhxngsumaeciyw aelacngohy thukkhnepnphumichuxesiyngindankhwamsamarththangwrrnkrrm khnehlaniepnphusnbsnuntrakulsuma aetxacidpraoychnbangxyanghakaesdngkhwamphkditxocmx phraxngkhthrngthaechnnidwyhwngwacaldkhwamraaewngkhxngsumaeciywthimitxphraxngkh khnaediywknkidrbkarsnbsnuncakkhnehlanidwy phraxngkhmkcathrngcdnganphbpakbkhnehlaniephuxsnthnaineruxngwrrnkrrm nxkcakniphraxngkhyngphrarachthanrthsxnglxekhluxnthierwaelarachxngkhrks 5 naysahrbkhumknihkbsumapxng ephraasumapxngxasyxyuhangiklcakphrarachwngmakkwakhnxun rawpi kh s 257 cukdexiynphukhunepnaemthphinchiwchunaethnthibukhiwekhiym iderimkxkbttxsumaeciyw odyidrbkarsnbsnuncakthiepnrthxrikhxngwuykk sumaeciywnathphipprabkbtdwytnexngaelalxmkbtiwidinpxminchwngtnpi kh s 28 ekidkhwamkhdaeyngphayinchiwchunkhunrahwangcukdexiynaelabunkhim sungrwmxyuinkxngkalngkhxngngxkkthiykmaephuxsnbsnunkarkxkbt sungcblngdwykaresiychiwitkhxngbunkhimdwyfimuxkhxngcukdexiyn aelakaraeprphktrkhxngbutrchaythngsxngkhxngbunkhimipekhadwysumaeciyw inthisudchiwchunkthukthphsumaeciywtiaetkaelakbtthukprabpram in kh s 259 ocmathrngidrbrayngankarphbmngkrehluxng epnnimitmngkhl insranasxngaehng phraxngkhthrngihkhwamehnwaaethcringaelwepnnimitxpmngkhltanghak aelathrngphrarachniphnthkwiniphnthchux echiynhlngchux 濳龍詩 aeplwa kwiniphntheruxngmngkrsxnkay khwamwa mngkrthinasngsartidkbdk imxacophnkhamehwluk imxacthayansufa imxacrxnlngphunnamwntwxyuknbx plaihlrabaxyutxhna sxnfnaefngkrngelb thxnicwakhakthukkhechnkn傷哉龍受困 不能越深淵 上不飛天漢 下不見於田 蟠居於井底 鰍鱔舞其前 藏牙伏爪甲 嗟我亦同然 kwiniphnthnithaihsumaeciywimphxicxyangmak aelaephngelngkarkrathahlngcaknnkhxngocmxmakyingkhun inpi kh s 258 phayitaerngkddncaksumaeciyw ocmxcungthrngxxkphrarachoxngkarphrarachthanekhruxngysekaprakaraeksumaeciyw aetsumaeciywptiesthkhwamphyayamkxkarrthpraharaelakaresiychiwitraweduxnphvsphakhm kh s 260 ocmxthrngthukbngkhbxikkhrngihxxkphrarachoxkngaraetngtngsumaeciywihepncinkng 晉公 cinkng phrxmphrarachthanekhruxngysekaprakar sumaeciywptiesthxyanghnkaennthung 9 khrng hlngcakocmxthrngthukbngkhbihkrathaechnedimxikkhrng sumaeciywkptiesthxik sungthaihocmximphxphrathymakyingkhun ocmxthrngeriyk aelamaekhaefa aelwthrngprakasaephnkarkhxngphraxngkhthiphyayamepnkhrngsudthayinkarchingphrarachxanackhuncaksumaeciyw phayhlngxxngsimaelaxxngehngiybipetuxnsumaeciywineruxngni ocmxthrngphraaesngdabaelanakalngthharrachxngkhrksdwyphraxngkhexngxxkcakphrarachwngekhaocmtisumaeciyw sumaetiymnxngchaykhxngsumaeciywnakalngpxngknthipratuaetphayaeph kaxunnakalngpxngknxikkxngthihxsngektkarndanitaelasngihnaythharplngphrachnmocmx esngecichthwnaethngekhaphraxurakhxngocmxcnphraxngkhswrrkht sumaeciywbngkhbihkwythayehaxxkphrarachesawniyklawothsocmxwawangaephnocmtikwythayeha aelwihthxdphraxisriyyskhxngocmxxxk ephuxesnxipwakarocmtikhxngocmxepnkarmungepaipthikwythayehamakkwacaepntwsumaeciywexng sumahuxakhxngsumaeciywaelaesnabdikhnxun esnxihsumaeciywkhunsthanaihocmxepnkngaelafngphrasphxyangsmphraekiyrtiecachay aetsumaeciywptiesth ocmxcungimidrbkarfngsphxyangsmekiyrtiecachay sumaeciywyngkhngptiesthkarrbtaaehnngcinkngaelaekhruxngysekaprakar sumaeciywklawothsesngecinkhxhaplngphrachnmaelasngpraharthngkhrxbkhrw echa h wang 曹璜 phayhlngepliynchuxepnochwn phuepnchangetaesiyngkng 常道鄉公 khunkhrxngrachyepnckrphrrdixngkhihmaelaepnckrphrrdihunechidxngkhsudthaykhxngwuykkkxnthisumaexiynbutrchaykhxngsumaeciywcachingrachbllngkwuykkineduxnkumphaphnth kh s 266chuxskrachecnghngwn 正元 ecing y ehwiyn kh s 254 256 kalx 甘露 kanlu kh s 256 260khrxbkhrwphramehsi caktrakulepiyn 卞皇后 epiynh wangohw echa pa 曹霸 silpininyukhrachwngsthng epnphusubechuxsaykhxngocmxphngsawliococh kh s 155 220 ocphi kh s 187 226 epiynsi kh s 161 230 sinphrachnm kh s 251 chiwchuxocmx kh s 241 260 duephimphngsawliwuykk raychuxbukhkhlinyukhsamkk rayphranamckrphrrdiaelaphramhakstriycinhmayehtubthphrarachprawtiocmxincdhmayehtusamkkbnthukwaphraxngkhswrrkhtinwncioch w 己丑 khxngeduxn 5 skrachkalx 甘露 kanlu pithi 5 inrchsmykhxngphraxngkh khnaphrachnmayu 20 phrrsa tam wnswrrkhtethiybidkbwnthi 2 mithunayn kh s 260 inptithinekrokeriyn emuxkhanwnaelwwnthithiphraxngkhprasutixyuinpi kh s 241 ephraaphraxngkhswrrkhtkhnaphrachnmayu 19 phrrsainpi kh s 260 eduxn 4 skrachkalx 甘露 kanlu pithi 5 tamthirabuinphrarachprawtiocmxincdhmayehtusamkk eduxnniethiybidkbchwngewlarahwangwnthi 28 emsaynthung 26 phvsphakhm kh s 260 inptithincueliynxangxingVervoorn 1990 p 316 甘露五年 五月己丑 高貴鄉公卒 年二十 cdhmayehtusamkk elmthi 4 Chen Shou 1999 Empresses and Consorts Selections from Chen Shou s Records of the Three States With Pei Songzhi s Commentary University of Hawaii Press p 197 ISBN 0824819454 brrnanukrmtnsiw khriststwrrsthi 3 cdhmayehtusamkk sankwcux ephy sngcux khriststwrrsthi 5 xrrthathibaycdhmayehtusamkk sankwcuxcu Vervoorn Aat Emile 1990 Men of the Cliffs and Caves The Development of the Chinese Eremitic Tradition to the End of the Han Dynasty Hong Kong ISBN 978 962 201 415 2 kxnhna ocmx thdipochxng ckrphrrdicin wuykk kh s 254 260 ochwn