ซัวเจ๋ง

ซัวหงอเจ๋ง หรือสำเนียงกลางว่า ชา อู้จิ้ง (จีนตัวย่อ: 沙悟净; จีนตัวเต็ม: 沙悟凈; พินอิน: Shā Wùjìng) หรือ ซัวเจ๋ง (沙僧) เป็นตัวละครในเรื่อง ไซอิ๋ว เดิมเป็นเทวดาบนสวรรค์ แต่ทำความผิดจึงถูกสาปให้ทรมานทุกวันโดยให้มีด 7 ด้ามตามแทงหัวใจ อยู่มาวันหนึ่งคิดการใหญ่จึงหนีดำลงไปใต้บาดาล และกลายเป็นพรายน้ำชอบจับผู้คนกินเป็นอาหาร ต่อมาได้พบพระถังซัมจั๋ง ได้รับฟังพระธรรมเทศนาจึงกลับตัวเป็นคนดี ออกติดตามไปอัญเชิญพระไตรปิฎกด้วย โดยมากจะรับหน้าที่แบกสัมภาระ มีอาวุธคือ เป็นท่อนยาวด้านหนึ่งคล้ายเสี้ยวพระจันทร์ อีกด้านหนึ่งเป็นเหล็กสี่เหลี่ยมคล้ายจอบ หรือพลั่ว ภายหลังเสร็จสิ้นภารกิจไปอัญเชิญพระไตรปิฏกแล้ว จึงพ้นโทษกลับไปเป็นเทวดาบนสวรรค์ตามเดิม

ซัวเจ๋ง
ซัวเจ๋งใน ซีโหยวยฺเหวียนจื่อ (西遊原旨) ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1819
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	沙悟淨
อักษรจีนตัวย่อ	沙悟净
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Shā Wùjìng เวด-ไจลส์ Sha^1 Wu^4-ching^4 ภาษากั้น อักษรโรมัน Sa Ng Chhìn ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน ยฺหวิดเพ็ง Saa^1 Ng^6 Zing^6
ชื่อภาษาเวียดนาม
ภาษาเวียดนาม	Sa Ngộ Tịnh, Sa Ngộ Tĩnh or Sa Tăng ("ภิกษุชา")
ฮ้าน-โนม	沙悟淨
ชื่อภาษาไทย
อักษรไทย	ซัวเจ๋ง
อักษรโรมัน	Sua Cheng (จากคำอ่านสำเนียงแต้จิ๋วของ 沙僧 "ภิกษุชา")
ชื่อภาษาเกาหลี
ฮันกึล	사오정
การถอดเสียง อาร์อาร์ Sa Ojeong
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
ชินจิไต	沙悟浄
	沙悟凈
ฮิรางานะ	さ ごじょう
การถอดเสียง โรมาจิ Sa Gojō

อ้างอิง

1. พระโสภณอักษรกิจ (เล็ก สมิตะศิริ). (2547). ไซอิ๋ว. กรุงเทพฯ: ศรีปัญญา. .

   "พระกวนอิมจึงยกหัตถ์ลูบศีรษะยักษ์นั้น แล้วก็ให้ศีลห้าแก่ปิศาจยักษ์ แล้วจึงชี้ทรายนั้นให้ยักษ์ดูว่า จะตั้งแซ่ให้ คือ ในแม่น้ำลิ้วซัวฮ้อนั้น ซัวนั้นคือทราย ทรายนั้นเกิดมาแต่หิน หินนั้นเกิดมาแต่เขา จึงตั้งแซ่ให้เป็นแซ่ซัว นามคือชื่อเรียก หงอเจ๋ง ที่คนทั้งหลายเรียกว่า ซัวเจ๋ง นั้นเอง ในเวลานั้น ซัวหงอเจ๋งได้อยู่ในคำสั่งสอนของพระแล้วก็มีความชื่นชมยินดีหาที่เปรียบมิได้"