ฟุตบอลทีมชาติไทย

ฟุตบอลทีมชาติไทยเป็นตัวแทนของประเทศไทยในการแข่งขันฟุตบอลระหว่างประเทศ อยู่ภายใต้การบริหารของสมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์

ทีมชาติไทย

ฉายา	ช้างศึก
สมาคม	สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์
สมาพันธ์ย่อย	สหพันธ์ฟุตบอลอาเซียน (เอเชียตะวันออกเฉียงใต้)
สมาพันธ์	สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย (ทวีปเอเชีย)
หัวหน้าผู้ฝึกสอน	มาซาทาดะ อิชิอิ
กัปตัน	ธีราทร บุญมาทัน
สูงสุด	เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง (134)
ทำประตูสูงสุด	เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง (71)
สนามเหย้า	ราชมังคลากีฬาสถาน
รหัสฟีฟ่า	THA
สีชุดเหย้า สีชุดเยือน สีชุดที่ 3
อันดับฟีฟ่า
อันดับปัจจุบัน	101 (4 เมษายน 2024)
อันดับสูงสุด	43 (กันยายน พ.ศ. 2541)
อันดับต่ำสุด	165 (ตุลาคม พ.ศ. 2558)
เกมระดับนานาชาติครั้งแรก
ไทย 1–6 จีน  (กรุงเทพ ประเทศไทย; 20 สิงหาคม พ.ศ. 2491)
ชนะสูงสุด
ไทย 10–0 บรูไน  (กรุงเทพ ประเทศไทย; 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2514)
แพ้สูงสุด
บริเตนใหญ่ 9–0 ไทย  (เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย; 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2499)
เอเชียนคัพ
เข้าร่วม	8 (ครั้งแรกใน 1972)
ผลงานดีที่สุด	อันดับที่ 3 (1972)
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน
เข้าร่วม	14 (ครั้งแรกใน 1996)
ผลงานดีที่สุด	ชนะเลิศ (1996, 2000, 2002, 2014, 2016, 2020, 2022)

ทีมชาติไทยเป็นทีมที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 7 สมัย และซีเกมส์ 9 สมัย (นับเฉพาะทีมชาติชุดใหญ่) ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดในทั้งสองรายการ แต่ยังไม่เคยประสบความสำเร็จในระดับทวีปและระดับโลก โดยผลงานที่ดีที่สุดคือการคว้าอันดับสามในรายการเอเชียนคัพ 1972 ในฐานะเจ้าภาพ อันดับสี่ในเอเชียนเกมส์ 2 ครั้ง และเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2 ครั้ง อันดับโลกฟีฟ่าที่ดีที่สุดของทีมชาติไทย คือ อันดับที่ 43 ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2541 ปัจจุบันอยู่ในอันดับที่ 101 ของโลก ทีมชาติไทยยังไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย มีผลงานที่ดีที่สุดคือการผ่านเข้าถึงรอบคัดเลือกรอบที่ 3 ใน พ.ศ. 2545 และ 2561

ประวัติ

ลำดับเหตุการณ์โดยสรุป

พ.ศ.	เหตุการณ์
2459	ก่อตั้ง
2468	เข้าร่วมฟีฟ่า
2500	เข้าร่วมเอเอฟซี
2537	เข้าร่วมเอเอฟเอฟ

ก่อตั้งทีม (2458–2482)

ฟุตบอลทีมชาติไทยก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 2458 ในนาม คณะฟุตบอลสำหรับชาติสยาม โดยนักฟุตบอลทีมชาติสยาม 11 คนแรก มีรายชื่อดังนี้ (ผู้รักษาประตู) – , , (กองหลัง) – , (กองกลาง) – หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร, , , , (กองหน้า) และลงเล่นในการแข่งขันอย่างไม่เป็นทางการครั้งแรกพบกับทีมสปอร์ตคลับฝ่ายยุโรปซึ่งใช้นักเตะอังกฤษทั้งหมด โดยแข่งขันกันที่สนามราชกรีฑาสโมสร ในวันที่ 20 ธันวาคม 2458 ซึ่งทีมชาติสยามเอาชนะไปได้ 2–1 จากชัยชนะดังกล่าวทำให้กระแสความสนใจในกีฬาฟุตบอลในสยามประเทศเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ กระทั่งวันที่ 25 เมษายน 2459 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงก่อตั้งสมาคมฟุตบอลแห่งสยามฯ ขึ้นอย่างเป็นทางการพร้อมทั้งตราข้อบังคับสมาคมฯ และแต่งตั้งคณะสภากรรมการชุดแรก ประกอบด้วยข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ 7 ท่าน โดยมี เป็นนายกสภาฯ และ เป็นเลขาธิการ ในปีเดียวกันได้ริเริ่มจัดการแข่งขันฟุตบอลถ้วยใหญ่ (ถ้วยพระราชทาน ก) และฟุตบอลถ้วยน้อย (ถ้วยพระราชทาน ข) ขึ้นเป็นครั้งแรก

• พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงก่อตั้งสมาคมฟุตบอลแห่งสยามขึ้นในเดือนเมษายน พ.ศ. 2459
• คณะฟุตบอลชาติสยามในช่วงแรกของการก่อตั้ง

ทีมชาติสยามได้ลงแข่งขันในเกมระหว่างประเทศครั้งแรกในปี 2473 พบกับทีมชาติอินโดจีน ซึ่งประกอบไปด้วยผู้เล่นเวียดนามใต้ และ ฝรั่งเศส เพื่อต้อนรับการเสด็จประพาสอินโดจีนของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยต่อมาชื่อของทีมชาติและชื่อของสมาคมได้ถูกเปลี่ยนชื่อในปี 2482 เมื่อรัฐบาล จอมพล แปลก พิบูลสงคราม ประกาศนโยบาย “รัฐนิยม” ฉบับแรกเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2481 ให้เปลี่ยนชื่อประเทศ ประชาชน และสัญชาติ จาก “สยาม” เป็น “ไทย” จึงเป็นสาเหตุให้มีการเปลี่ยนชื่อจากสมาคมฟุตบอลแห่งชาติสยามเป็นสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ พร้อมทั้งเปลี่ยนชื่อฟุตบอลทีมชาติสยามเป็นฟุตบอลทีมชาติไทยมาจนถึงปัจจุบัน

การแข่งขันโอลิมปิกและซีเกมส์

ในปี 2499 พล.ต.เผชิญ นิมิบุตร ซึ่งเป็นนายกสมาคม ได้มีการหาผู้เล่นจากหลายสโมสรเพื่อจัดตั้งทีมที่จะลงแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 1956 ที่เมืองเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย โดยเป็นครั้งแรกของทีมชาติไทยที่ได้มีโอกาสเข้าร่วมในกีฬาโอลิมปิก ในการแข่งขันครั้งนั้นเป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออก โดยทีมไทยซึ่งมี เป็นผู้ฝึกสอนคนแรก จับฉลากพบกับทีมสหราชอาณาจักร ในวันที่ 26 พฤศจิกายน โดยทีมไทยแพ้ไป 0–9 (นับเป็นความพ่ายแพ้ที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์) และตกรอบทันที โดย ฉบับวันที่ 28 พฤศจิกายน ได้พาดหัวข่าวหน้ากีฬาว่า "ทีมชาติอังกฤษเฆี่ยนทีมชาติไทย 9–0" ซึ่งภายหลังจบการแข่งขัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงมีรับสั่งถึงสมาคมฟุตบอลฯ ให้ส่ง พล.ต.ดร. หนึ่งในนักฟุตบอลชุดโอลิมปิกไปศึกษาพื้นฐานการเล่นฟุตบอลจากประเทศเยอรมนี เพื่อให้กลับมาสอนการเล่นฟุตบอลให้แก่ทีมไทย

จนกระทั่งในปี 2508 ทีมชาติไทยก็สามารถคว้าเหรียญทองแรกในกีฬาแหลมทอง (ปัจจุบันคือกีฬาซีเกมส์) ครั้งที่ 3 ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย ได้สำเร็จ และหากนับจนถึงปัจจุบันทีมชาติไทยสามารถคว้าแชมป์ซีเกมส์ได้รวม 16 สมัย ถือเป็นสถิติสูงสุด (รวมทั้งทำสถิติคว้าแชมป์ติดต่อกัน 8 สมัย ตั้งแต่ พ.ศ. 2536–2550) ทีมชาติไทยได้เข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนเป็นครั้งที่สองในปี 2511 ภายใต้การคุมทีมของ พลเอก ประเทียบ เทศวิศาล โดยแพ้บัลแกเรีย 0–7, แพ้กัวเตมาลา 1–4 และแพ้เช็กโกสโลวาเกีย 0–8 ตกรอบแรกในการแข่งขัน และนั่นเป็นการเข้าร่วมการแข่งขันในโอลิมปิกเป็นครั้งล่าสุดของทีมชาติไทยจนถึงปัจจุบัน

การแข่งขันเอเชียนคัพ, คิงส์คัพ, เอเชียนเกมส์ และ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน

ในปี 2515 ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลเอเชียนคัพ 1972 ซึ่งเป็นการแข่งขันครั้งที่ 5 โดยทีมชาติไทยได้อันดับที่ 3 โดยยิงลูกโทษตัดสินเอาชนะกัมพูชา 5–3 หลังจากเสมอกัน 2–2

ในปี 2519 ทีมชาติไทยได้แชมป์คิงส์คัพเป็นสมัยแรกโดยเป็นแชมป์ร่วมกับทีมชาติมาเลเซีย ภายหลังจากที่มีการเริ่มมีการจัดคิงส์คัพในประเทศไทยตั้งแต่ปี 2511 โดยต่อมาทีมชาติไทยได้เป็นแชมป์คิงส์คัพรวมทั้งสิ้น 11 ครั้ง

สำหรับการแข่งขันเอเชียนเกมส์ ทีมชาติไทยยังไม่เคยคว้าแชมป์ โดยความสำเร็จสูงสุดคือเข้าถึงรอบรองชนะเลิศในเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 11 ที่ กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน ในปี 2533 เช่นเดียวกับเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 13 ที่ กรุงเทพมหานคร ในปี 2541 และเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 14 ที่ ปูซาน ประเทศเกาหลีใต้ ในปี 2545 และล่าสุดในเอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 15 ที่ โดฮา ประเทศกาตาร์ ในปี 2549 ทีมชาติไทยทำผลงานยอดเยี่ยมด้วยการเป็นทีมเดียวในอาเซียนที่ผ่านเข้าถึงรอบ 8 ทีมสุดท้าย และยังผ่านเข้ารอบโดยเป็นที่ 1 ของกลุ่ม

ในปี 2537 ทีมชาติไทยได้ร่วมก่อตั้งสหพันธ์ฟุตบอลอาเซียน (เอเอฟเอฟ) ร่วมกับอีก 9 ประเทศในภูมิภาคอาเซียน นอกจากนี้ ประเทศไทยได้มีการเชิญสโมสรชั้นนำจากทั่วโลกมาแข่งขันในประเทศไทยหลายครั้งจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ เอฟซีปอร์โต (2540) อินเตอร์มิลาน (2540) โบคาจูเนียร์ (2540) ลิเวอร์พูล (2544) นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (2547) เอฟเวอร์ตัน (2548) โบลตันวันเดอร์เรอร์ (2548) แมนเชสเตอร์ซิตี (2548 ที่ไทย และ 2550 ที่อังกฤษ) รวมถึงเรอัลมาดริด, บาร์เซโลนา, เชลซี และแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

ถัดมาในปี 2539 ทีมชาติไทยภายใต้การคุมทีมของธวัชชัย สัจจกุล ได้มีผู้เล่นชื่อดังหลายคน อาทิ เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง, ตะวัน ศรีปาน, ดุสิต เฉลิมแสน, นที ทองสุขแก้ว, และ เนติพงษ์ ศรีทองอินทร์ จนได้รับการขนานนามจากสื่อว่าเป็น "ทีมชาติไทยชุดดรีมทีม (Dream Team)" โดยมีผลงานโดดเด่นคือการชนะเลิศรายการ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน (ปัจจุบันคือรายการเอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ) ที่ประเทศสิงคโปร์ โดยชนะมาเลเซียในรอบชิงชนะเลิศ 1–0 คว้าแชมป์สมัยแรก

ทีมอันดับหนึ่งของอาเซียน (2540–2560)

ต่อมา ในการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2541 ได้มีเหตุการณ์สำคัญในนัดที่ทีมไทยพบกับอินโดนีเซียในรอบแบ่งกลุ่มนัดสุดท้าย โดยทั้งสองทีมต่างก็ไม่ต้องการชนะ เพื่อจะได้เลี่ยงการพบเจ้าภาพเวียดนามในรอบรองชนะเลิศ เนื่องจากผู้ชนะของกลุ่มต้องเดินทางไกลจากโฮจิมินห์ไปแข่งกับเวียดนามที่ฮานอย ซึ่งก่อนเกมทีมไทยต้องการเล่นเอาผลเสมอเพื่อเข้ารอบเป็นอันดับสอง ในขณะที่อินโดนีเซียซึ่งเป็นอันดับหนึ่งของกลุ่มต้องการแพ้และให้ทีมไทยเป็นอันดับหนึ่งแทน การแข่งขันจบลงโดยไทยชนะ 3–2 โดยผู้เล่นอินโดนีเซียเจตนาทำเข้าประตูตัวเองในช่วงทดเวลา และฟีฟ่าได้ลงโทษทั้งสองทีมโดยปรับเงิน 40,000 ดอลลาร์ และทีมไทยเข้าไปแพ้เวียดนาม 0–3 ก่อนที่ไทยจะเป็นเจ้าภาพการแข่งขันในปี 2543 และชนะอินโดนีเซียในรอบชิงชนะเลิศที่ราชมังคลากีฬาสถาน 4–1 และป้องกันแชมป์ได้อีกครั้งในปี 2545 ชนะจุดโทษอินโดนีเซียเจ้าภาพร่วมไปได้อีกครั้ง หลังเสมอกัน 2–2 คว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 3

อย่างไรก็ตาม ทีมชาติไทยทำผลงานย่ำแย่ในเอเชียนคัพ ปี 2547 โดยตกรอบแบ่งกลุ่ม และแพ้รวดสามนัดที่พบกับญี่ปุ่น อิหร่าน และโอมาน ถือเป็นผลงานในเอเชียนคัพที่ย่ำแย่ที่สุดของทีม ก่อนจะทำผลงานดีขึ้นในการแข่งขันปี 2550 ในฐานะเจ้าภาพร่วมและมีลุ้นเข้ารอบจนถึงนัดสุดท้าย ด้วยการเสมออิรัก, ชนะโอมาน ก่อนจะแพ้ออสเตรเลีย ซึ่งในรายการนั้นยังเป็นการอำลาทีมชาติของผู้เล่นคนสำคัญ ได้แก่ เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง, ตะวัน ศรีปาน และ พิพัฒน์ ต้นกันยา

โลโก้ทีมชาติไทยปี 2549–2560

ในปี 2551 ไทยตกรอบฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกในรอบ 20 ทีมสุดท้าย โดยได้อยู่สายเดียวกับญี่ปุ่น โอมาน บาห์เรน โดยมีผลงานคือเสมอ 1 นัด และแพ้ไปถึง 5 นัด ทำให้ชาญวิทย์ ผลชีวิน ลาออก หลังจากนั้น ปีเตอร์ รีด อดีตนักเตะสโมสรเอฟเวอร์ตันและทีมชาติอังกฤษได้เข้ามารับตำแหน่งผู้ฝึกสอนต่อ แต่ทีมชาติไทยก็พลาดแชมป์สำคัญในรายการอาเซียนฟุตบอลแชมเปียนชิพ 2007 โดยแพ้เวียดนามรวมผลประตูสองนัด 2–3 และยังพลาดแชมป์คิงส์คัพโดยดวลจุดโทษแพ้ทีมชาติเดนมาร์ก ทำให้ในเดือนกันยายน 2552 ปีเตอร์ รีด ถูกปลด

ในวันที่ 23 กันยายน 2552 ไบรอัน ร็อบสัน ได้เข้ามาทำหน้าที่ผู้ฝึกสอน และในวันที่ 14 พฤศจิกายน 2552 ร็อบสันนำทีมชาติไทยคว้าชัยชนะนัดแรกในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2011 รอบคัดเลือกโดยชนะสิงคโปร์ 3–1 แต่ในวันที่ 18 พฤศจิกายน ร็อบสันนำทีมไทยแพ้นัดแรกต่อสิงคโปร์เช่นกันด้วยผลประตู 0–1 โดยเป็นการแพ้ที่ประเทศไทย ต่อมา ทีมชาติไทยสามารถยันเสมอกับจอร์แดนและอิหร่าน 0–0 ทั้งสองนัดในรอบแบ่งกลุ่ม แต่ก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปเล่นรอบสุดท้ายได้

ในวันที่ 11 สิงหาคม 2553 ร็อบสันนำทีมชาติไทยชนะสิงคโปร์ 1–0 ในการแข่งขันกระชับมิตรที่ประเทศไทย ถัดมา ในเดือนกันยายน ร็อบสันก็นำทีมเอาชนะอินเดียได้ 2–1 ในการแข่งขันกระชับมิตรเช่นกัน แต่ในเดือนธันวาคม ทีมไทยทำผลงานน่าผิดหวังในการตกรอบแบ่งกลุ่มเอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2010 โดยเสมอ 2 นัดกับลาว และ มาเลเซีย และแพ้อินโดนีเซีย ทำให้ร็อบสันถูกยกเลิกสัญญา

ในเดือนมิถุนายน 2554 วินฟรีด เชเฟอร์ อดีตผู้จัดการทีมเฟาเอฟเบชตุทท์การ์ทในบุนเดิสลีกา และอดีตผู้ฝึกสอนทีมชาติแคเมอรูน ได้เข้ามาเป็นผู้ฝึกสอนทีมชาติไทย โดยงานแรกคือการนำทีมไทยไปแข่งขันฟุตบอลโลก 2014 รอบคัดเลือก โดยนัดแรก ไทยบุกไปแพ้ออสเตรเลีย 1–2 และในนัดต่อมาเอาชนะโอมานได้ 3–0 โดยเป็นชัยชนะนัดที่สองของทีมในการแข่งขันรอบคัดเลือกครั้งนี้ ซึ่งนัดแรกคือการชนะปาเสลสไตน์ 3–2 ในรอบคัดเลือกรอบที่ 2 และยังสามารถยันเสมอกับซาอุดีอาระเบียได้ 0–0 ในนัดถัดมา ก่อนจะแพ้ 3 นัดรวด ยุติเส้นทางการแข่งขันไว้ที่รอบคัดเลือกรอบที่ 3 ถัดมา ในการแข่งขัน เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2012 ทีมไทยเข้าชิงชนะเลิศกับสิงคโปร์ โดยในนัดแรก ไทยบุกไปแพ้ 1–3 และในนัดที่สองที่กรีฑาสถานแห่งชาติ ไทยชนะ 1–0 แต่รวมผลประตูสองนัดแพ้ 2–3 ได้แค่รองแชมป์ ต่อมา เชเฟอร์นำทีมไปแข่งเอเชียนคัพ 2015 รอบคัดเลือก ก่อนจะแพ้ทั้ง 2 นัด ทำให้เชเฟอร์ยกเลิกสัญญาในเดือนมิถุนายน 2556

ต่อมาทางสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้แต่งตั้งร้อยตำรวจโท เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง อดีตนักฟุตบอลชื่อดังเป็นผู้ฝึกสอนคนใหม่ โดยให้คุมทีมชุดรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปีก่อน ซึ่งนัดแรกของเกียรติศักดิ์ในการคุมทีมชาติไทยคือการแข่งขันกระชับมิตรพบกับทีมชาติจีน โดยทีมชาติไทยบุกไปชนะจีนได้ถึง 5–1

ทีมชาติไทยชนะเลิศรายการ ซูซูกิ คัพในปี 2557 ที่ประเทศมาเลเซีย

ในเดือนสิงหาคม 2556 ทางสมาคมได้แต่งตั้งให้ สุรชัย จตุรภัทรพงษ์ อดีตนักฟุตบอลชื่อดังเป็นผู้ฝึกสอนและเตรียมทีมชาติไทยชุดใหญ่ไปแข่งกับทีมชาติอิหร่านในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2015 รอบแบ่งกลุ่ม ก่อนที่เกียรติศักดิ์จะมาคุมทีมชุดใหญ่ต่อ และสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการคว้าแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 มาครองได้สำเร็จเป็นครั้งแรกในรอบ 12 ปี โดยเอาชนะมาเลเซียในรอบชิงชนะเลิศด้วยผลประตูรวมสองนัด 4–3 ตามด้วยการคว้ารองแชมป์คิงส์คัพในเดือนกุมภาพันธ์ 2558 ถัดมา ในปี 2559 ทีมชาติไทยเป็นแชมป์กลุ่มเอฟในการแข่งขันฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก รอบที่ 2 ผ่านเข้าสู่รอบที่ 3 ได้เป็นครั้งแรกในรอบ 15 ปี และผ่านเข้าไปเล่นเอเชียนคัพ 2019 ได้สำเร็จ ซึ่งยังเป็นการผ่านเข้าไปเล่นเอเชียนคัพได้เป็นครั้งแรกในรอบ 12 ปี และยังคว้าแชมป์ได้อีก 2 รายการ คือ คิงส์คัพ ครั้งที่ 44 และเอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2016 เอาชนะจอร์แดนและอินโดนีเซียตามลำดับ แต่ในรอบที่ 3 ของฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก ทีมไทยทำผลงานย่ำแย่โดยนับจนถึงเดือนมีนาคม 2560 ทำได้เพียงเสมอ 1 นัด และแพ้รวดในนัดที่เหลือ ทำให้เกียรติศักดิ์ลาออก

ทีมชาติไทยในการแข่งขัน คิงส์ คัพ ปี 2560

ทีมชาติไทยในการแข่งขันเอเชียน คัพ ปี 2562

ในเดือนพฤษภาคม 2560 มิลอวัน ราเยวัตส์ อดีตหัวหน้าผู้ฝึกสอนทีมชาติกานาซึ่งพาทีมผ่านเข้าถึงรอบ 8 ทีมสุดท้ายฟุตบอลโลก 2010 ได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน และพาทีมไทยคว้าแชมป์คิงส์คัพ ครั้งที่ 45 โดยชนะจุดโทษเบลารุส แต่ผลงานโดยรวมยังไม่ดีขึ้น โดยแพ้ 8 นัด และเสมออีก 2 นัดรวมทุกรายการ ต่อมา ในปี 2561 ไทยลงแข่งขันคิงส์คัพ ครั้งที่ 46 โดยในนัดแรกเสมอกาบอง 0–0 ก่อนจะชนะจุดโทษ แต่ไปแพ้สโลวาเกีย 2–3 ในรอบชิงชนะเลิศ ตามด้วยการตกรอบรองชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2018 โดยแพ้มาเลเซียด้วยกฎประตูทีมเยือน และในนัดแรกของเอเชียนคัพ 2019 ที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ไทยถูกอินเดียถล่ม 1–4 ทำให้ราเยวัตส์ถูกปลด

สมาคมแต่งตั้ง ศิริศักดิ์ ยอดญาติไทย ขึ้นรักษาการเป็นผู้ฝึกสอนชั่วคราว และทีมไทยทำผลงานดีขึ้นกว่าเดิม โดยเอาชนะบาห์เรน 1–0 และเสมอยูเออีเจ้าภาพ 1–1 ผ่านเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้ายได้สำเร็จซึ่งนี่ถือเป็นการผ่านเข้ารอบแพ้คัดออก (Knockout) ในรายการนี้ได้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2515 ก่อนจะแพ้จีน 1–2 ในรอบ 16 ทีมสุดท้าย ต่อมา ในการแข่งขันคิงส์คัพ ครั้งที่ 47 ทีมไทยแพ้เวียดนามและอินเดีย 0–1 ทั้งสองนัด จบเพียงอันดับ 4

สร้างทีมใหม่ (2562–ปัจจุบัน)

อากิระ นิชิโนะ และ อาเลชังดรี ปอลกิง

ทีมชาติไทยแต่งตั้ง อากิระ นิชิโนะ อดีตนักฟุตบอลและผู้ฝึกสอนทีมชาติญี่ปุ่นทำหน้าที่เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนทั้งทีมชาติชุดใหญ่และทีมชาติรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี โดยเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2562 ซึ่งเขาถือเป็นผู้ฝึกสอนชาวเอเชียคนแรก (ที่ไม่ใช่ชาวไทย) ที่ได้เป็นผู้ฝึกสอนทีมชาติไทย ในวันที่ 24 มกราคม 2563 นิชิโนะได้รับการขยายสัญญาไปถึงปี 2565 แต่ในวันที่ 29 กรกฎาคม 2564 ทีมชาติไทยได้ตัดสินใจยกเลิกสัญญากับนิชิโนะ เนื่องจากผลงานไม่เป็นไปตามเป้าหมายในการแข่งขันฟุตบอลโลก 2022 รอบคัดเลือก

ในวันที่ 29 กันยายน 2564 ทีมชาติไทยแต่งตั้ง อาเลชังดรี ปอลกิง อดีตผู้ฝึกสอนในไทยลีกเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนใหม่ โดยงานแรกของปอลกิงคือการพาทีมลงแข่งขัน เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2020 ในเดือนธันวาคม โดยทีมชาติไทยผ่านรอบแบ่งกลุ่มด้วยการชนะ 4 นัดรวด และเอาชนะเวียดนามในรอบรองชนะเลิศด้วยผลประตูรวมสองนัด 2–0 ผ่านเข้าไปพบกับอินโดนีเซียในรอบชิงชนะเลิศเป็นครั้งที่ 4 ในรายการนี้ และชนะไปด้วยผลประตูรวมสองนัด 6–2 คว้าแชมป์สมัยที่ 6 ต่อมา ในเดือนมิถุนายน 2565 ทีมชาติไทยลงแข่งขันเอเชียนคัพ 2023 รอบคัดเลือก – รอบที่ 3 และผ่านเข้าไปเล่นรอบสุดท้ายได้เป็นครั้งที่แปดจากผลงานชนะสองนัด (พบมัลดีฟส์ และ ศรีลังกา) และแพ้หนึ่งนัด (พบอุซเบกิสถาน) ตามด้วยการแข่งขันคิงส์คัพ ครั้งที่ 48 ระหว่างวันที่ 22–25 กันยายน 2565 มีผลงานคือการคว้าอันดับสามโดยแพ้มาเลเซียในนัดแรกจากการดวลจุดโทษ หลังจากเสมอกันด้วยผลประตู 1–1 และเอาชนะตรินิแดดและโตเบโกในนัดชิงอันดับสามด้วยผลประตู 2–1

ทีมชาติไทยประสบความสำเร็จในการป้องกันแชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2022 ในเดือนมกราคม 2566 โดยเข้ารอบเป็นอันดับหนึ่งของกลุ่มจากการชนะ 3 นัด และเสมอ 1 นัด ตามด้วยการชนะมาเลเซียในรอบรองชนะเลิศด้วยผลประตูรวมสองนัด 3–1 และเอาชนะเวียดนามในรอบชิงชนะเลิศด้วยผลรวมสองนัด 3–2 คว้าแชมป์สมัยที่ 7 ต่อมา ไทยลงแข่งฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49 แต่ทำได้เพียงรองแชมป์โดยแพ้การดวลจุดโทษอิรักหลังเสมอกันในเวลาปกติด้วยผลประตู 2–2 ถัดมาในเดือนตุลาคม 2566 ทีมไทยมีโปรแกรมลงแข่งกระชับมิตรที่ทวีปยุโรปสองนัดโดยพบทีมชาติจอร์เจียและทีมชาติเอสโตเนีย โดยปราศจากผู้เล่นตัวหลักหลายรายและต้องใช้ผู้เล่นดาวรุ่ง ในวันที่ 12 ตุลาคม 2566 ทีมชาติไทยต้องพบความพ่ายแพ้ที่มากที่สุดในศตวรรษที่ 21 โดยแพ้จอร์เจียด้วยผลประตู 0–8 ณ เมืองทบิลีซี ต่อมา ทีมชาติไทยลงแข่งขันฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2 โดยมีทีมร่วมกลุ่มได้แก่ เกาหลีใต้ สิงคโปร์ และจีน ทีมไทยมีเป้าหมายคือการจบอันดับสองของกลุ่มเพื่อผ่านเข้าสู่รอบคัดเลือกรอบที่ 3 แต่พวกเขาลงประเดิมสนามนัดแรกด้วยการเปิดบ้านแพ้จีนด้วยผลประตู 1–2 แม้จะแก้ตัวได้ในนัดต่อมาจากการบุกไปชนะสิงคโปร์ด้วยผลประตู 3–1 และขึ้นไปอยู่อันดับสองของกลุ่มด้วยผลต่างประตูได้–เสียที่ดีกว่าจีน แต่ปอลกิงก็ถูกปลด

มาซาตาดะ อิชิอิ

สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยแต่งตั้งมาซาตาดะ อิชิอิ เป็นผู้ฝึกสอนคนใหม่ โดยอิชิอิถือเป็นผู้ฝึกสอนชาวญี่ปุ่นคนที่สองต่อจากนิชิโนะที่ได้คุมทีมชาติไทย เขาพาทีมลงแข่งขันนัดแรกในเกมกระชับมิตรพบทีมชาติญี่ปุ่น และแพ้ไปอย่างขาดลอยด้วยผลประตู 0–5 ตามด้วยเอเชียนคัพ 2023 ที่ประเทศกาตาร์ โดยทีมไทยอยู่ร่วมกลุ่มกับคีร์กีซสถาน, โอมาน และซาอุดีอาระเบีย ทีมชาติไทยลงประเดิมสนามนัดแรกด้วยการเอาชนะคีร์กีซสถานด้วยผลประตู 2–0 ซึ่งถือเป็นชัยชนะในนัดเปิดสนามเป็นครั้งแรกในรายการนี้ ต่อมา ทีมไทยพบกับทีมที่แข็งแกร่งกว่าอย่างโอมานซึ่งคุมทีมโดย ผู้ฝึกสอน ผู้มีประสบการณ์ในด้านการคุมทีมในทวีปเอเชีย และไม่เคยแพ้ทีมไทยตลอดอาชีพการคุมทีม และการแข่งขันจบลงด้วยผลเสมอ 0–0 และในนัดสุดท้ายของรอบแบ่งกลุ่ม ทีมไทยทำผลงานได้ยอดเยี่ยมที่สุดครั้งหนึ่งในการแข่งขันเอเชียนคัพสมัยใหม่ โดยเสมอทีมใหญ่อย่างซาอุดีอาระเบีย 0–0 รวมทั้งรอดพ้นการเสียประตูจากการป้องกันลูกโทษโดยสรานนท์ อนุอินทร์ ยุติการแพ้ซาอุดีอาระเบียอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี 2555 อย่างไรก็ตาม ทีมไทยต้องยุติเส้นทางด้วยการแพ้อุซเบกิสถานในรอบ 16 ทีมด้วยผลประตู 1–2 แม้จะตกรอบแต่ทีมชุดนี้ก็ได้รับเสียงชื่นชมในด้านวิธีการเล่น และผู้ฝึกสอนอย่างอิชิอิได้รับการยกย่องในด้านการวางรูปแบบการเล่น อิชิอิได้รับสัญญาระยะยาวเพื่อช่วยทีมผ่านเข้ารอบสองรายการสำคัญ ได้แก่ ฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก และ เอเชียน คัพ 2027 ก่อนที่ทีมไทยจะตกรอบการแข่งขันฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2 จากการมี 8 คะแนนเท่ากับจีนแต่ไทยมีผลงานการพบกันที่เป็นรอง (เสมอ 1 และ แพ้ 1) แม้ทีมไทยจะเอาชนะสิงคโปร์ในนัดสุดท้ายด้วยผลประตู 3–1

ภาพลักษณ์ทีม

ชุดแข่งขัน

ชุดแข่งขันของทีมชาติไทยในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน พ.ศ. 2511

แต่เดิมชุดแข่งขันของฟุตบอลทีมชาติไทย ชุดที่หนึ่งประกอบด้วย เสื้อสีแดง กางเกงสีแดง และถุงเท้าสีแดง ส่วนชุดที่สองประกอบด้วย เสื้อสีน้ำเงิน กางเกงสีน้ำเงิน และ ถุงเท้าสีน้ำเงิน เอฟบีทีเป็นผู้ผลิตชุดแข่งขันตั้งแต่ปี 2545–2550 ต่อมาในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2550 ไนกี้ เข้ามาเป็นผู้ผลิตชุดแข่งขันของทีมชาติไทย และในเดือนตุลาคม สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ ทำเรื่องขอเปลี่ยนชุดที่หนึ่งไปยัง สหพันธ์ฟุตบอลนานาชาติ (ฟีฟ่า) เป็นเสื้อสีเหลือง กางเกงสีเหลือง และถุงเท้าสีเหลือง ซึ่งเป็นสีประจำพระองค์ในพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9) เพื่อเทิดพระเกียรติเนื่องในโอกาส พระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา ต่อมาเมื่อวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554 ที่ประชุมกรรมการสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ มีมติให้ทำเรื่องขอเปลี่ยนชุดที่หนึ่งไปยังฟีฟ่า กลับมาเป็นเสื้อสีแดง กางเกงสีแดงและถุงเท้าสีแดงอีกครั้ง

ทีมชาติไทยเซ็นสัญญากับแกรนด์สปอร์ตด้วยสัญญามูลค่า 96 ล้านบาทในการเป็นผู้ผลิตชุดแข่งขันตั้งแต่ปี 2555–2559 และในปี 2560 วอริกซ์ สปอร์ตเข้ามาเป็นผู้ผลิตชุดแข่งขันรายล่าสุดจนถึงปัจจุบัน โดยในปีนั้น สมาคมฯ ได้ขอทางฟีฟ่าเปลี่ยนสีเสื้อทั้งเหย้าและเยือนเป็นสีดำและขาว เพื่อเป็นการถวายความอาลัยต่อการสวรรคตของรัชกาลที่ 9 เป็นเวลา 1 ปี

ถัดมาในปี 2561 ทีมชาติไทยทำการเปิดตัวชุดแข่งขันทีมเหย้าสีน้ำเงิน, ชุดทีมเยือนสีแดง รวมถึงชุดแข่งขันที่สามซึ่งเป็นสีขาว/ดำ เพื่อใช้ในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 รวมถึงฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 47 และในปีเดียวกันนั้น วอริกซ์ได้เปิดตัวชุดแข่งขันใหม่อีกครั้งเป็นเสื้อสีเหลืองและกางเกงสีขาว เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 10) เนื่องในโอกาสพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2562.

สัญลักษณ์บนอกเสื้อของนักฟุตบอลทีมชาติอย่าง “โลโก้ช้างศึก” เป็นภาพลักษณ์สำคัญอีกประการหนึ่ง โดยสัญลักษณ์นี้ออกแบบมาด้วยความเรียบง่ายแต่ทันสมัย ตัวช้างศึกมีสัณฐานที่สง่างาม แข็งแรง และน่าเกรงขาม แต่ก่อนที่จะมีโลโก้อย่างที่เห็นในปัจจุบัน ทีมชาติไทยเคยใช้ตราสัญลักษณ์แบบอื่นมาก่อน โลโก้แรกสุดคือ “ตราพระมหามงกุฎ” ที่ได้รับพระราชทานเมื่อปี พ.ศ. 2458 ก่อนจะเปลี่ยนเป็น “ธงไตรรงค์” ในปี พ.ศ. 2475  และก็ได้เปลี่ยนมาใช้สัญลักษณ์ “ช้างศึก (ช้างน้อย)” ในปี พ.ศ. 2545 เพื่อให้มีความเป็นสากลมากขึ้นผนวกกับความต้องการให้สื่อถึงประเทศไทยและมีความหมายที่ยิ่งใหญ่ จากนั้นก็มีการปรับปรุงโลโก้อยู่หลายครั้ง เช่น การเพิ่มงา การปรับแถบสีธงชาติ การปรับตัวอักษร จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2560 ก็มีการออกแบบตราสัญลักษณ์ช้างศึกอันโดดเด่นขึ้นมาใหม่ และด้วยเหตุนี้เองที่นักเตะทุกคนได้รับฉายานามว่าเป็นช้างศึกหรือขุนพลของไทย

นอกจากนี้ทีมชาติไทยยังมีภาพลักษณ์ที่เป็นสีสีนท่ามกลางการแข่งขันที่ดุเดือดอย่าง “มาสคอตไทยลีก” ซึ่งล่าสุดในปี พ.ศ. 2565 ได้ออกแบบให้มีรูปร่างเป็นช้างน้อยสุดน่ารักสอดคล้องกับฉายาขุนพลช้างศึกที่มีชื่อเล่นว่า “น้องจอมทัพ” โดยจะปรากฏตัวด้วยรอยยิ้มทุกครั้งก่อนนักกีฬาลงสนามเพื่อมอบความสุขให้กับบรรดาแฟน ๆ กีฬาทุกคน มาสคอตตัวนี้กลายเป็นลายเซ็นอันโดดเด่นของฟุตบอลทีมชาติไทยที่คอยมอบบรรยากาศที่มีชีวิตชีวาและสร้างเสียงเชียร์อยู่เบื้องหลัง และจะกลายเป็นตัวแทนจิตวิญญาณอันแข็งแกร่งและความสำเร็จของทีมไทยไม่ต่างจากมาสคอตฟุตบอลโลกที่เป็นตำนานมาแล้ว

ผู้ผลิตชุดแข่งทีมชาติไทย
ปี	ผู้ผลิต	ชุดแข่ง
2545–2550	เอฟบีที	2545 (เหย้า–เยือน) 2546–2547 (เหย้า–เยือน) 2547-2548 (เหย้า–เยือน) 2549–2550 (เหย้า–เยือน)
2550–2554	ไนกี	เอเชียนคัพ 2550 (เหย้า–เยือน) 2550 (ชุดที่สาม) 2551–2553 (เหย้า–เยือน) 2553–2555 (เหย้า–เยือน)
2555–2559	แกรนด์สปอร์ต	2555–2557 (เหย้า–เยือน) 2557–2559 (เหย้า–เยือน) คิงส์คัพ 2559 2559 (เหย้า–เยือน)
2560–2571	วอริกซ์	2560–2563 (เหย้า–เยือน–ชุดที่สาม) 2564–2571 (เหย้า–เยือน–ชุดที่สาม)

สนามเหย้า

ปัจจุบันทีมชาติไทยใช้ราชมังคลากีฬาสถานเป็นสนามเหย้า ความจุ 49,722 ที่นั่ง เปิดใช้งานอย่างเป็นทางการเมื่อ พ.ศ. 2541 เพื่อรองรับการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์ 1998 โดยทีมชาติไทยลงแข่งขัน ณ สนามแห่งนี้เป็นครั้งแรกในนัดที่เสมอกับทีมชาติคาซัคสถาน 1–1 เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2541 ซึ่งในยุคนั้นยังมีการใช้สนามเหย้าทั้งกรีฑาสถานแห่งชาติ และราชมังคลากีฬาสถานสำหรับเกมนานาชาติสลับหมุนเวียนไป ก่อนที่จะเปลี่ยนมาใช้ราชมังคลากีฬาสถานเป็นสนามเหย้าของทีมชาติไทยในเกมระดับนานาชาติอย่างเป็นทางการเพียงแห่งเดียว (อาจใช้สนามแห่งอื่นในบางโอกาส)

สนามที่ฟุตบอลทีมชาติไทยเคยใช้งาน
รูปภาพ	สนาม	ความจุ	ที่ตั้ง	เกมล่าสุดที่ใช้งาน
	ราชมังคลากีฬาสถาน	49,722	เขตบางกะปิ กรุงเทพมหานคร (สนามของการกีฬาแห่งประเทศไทย)	v   เกาหลีใต้ (26 มีนาคม 2567; ฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2)
	สนามกีฬาสมโภชเชียงใหม่ 700 ปี	25,000	อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ (สนามเหย้าของเชียงใหม่)	v  อิรัก (10 กันยายน 2566; ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49)
	สนามฟุตบอลธรรมศาสตร์ รังสิต	25,000	อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี (สนามเหย้าของทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด)	v  เวียดนาม (16 มกราคม 2566; ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2022)
	บีจีสเตเดียม	10,114	อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี (สนามเหย้าของบีจี ปทุม ยูไนเต็ด)	v   บาห์เรน (31 พฤษภาคม 2565; เกมกระชับมิตร)
		9,773	อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ (สนามของการกีฬาแห่งประเทศไทย)	v    เติร์กเมนิสถาน (27 พฤษภาคม 2565; เกมกระชับมิตร)
	ชลบุรี ยูทีเอ สเตเดียม	8,600	อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี (สนามเหย้าของ ชลบุรี)	v   เนปาล (24 มีนาคม 2565; เกมกระชับมิตร)
	ช้างอารีนา	32,600	อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ (สนามเหย้าของบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด)	v   อินเดีย (8 มิถุนายน 2562; ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 47)
	สนามกีฬากลางจังหวัดสุพรรณบุรี	15,000	อำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี (สนามเหย้าของสุพรรณบุรี)	v   ตรินิแดดและโตเบโก (14 ตุลาคม 2561; เกมกระชับมิตร)
	ธันเดอร์โดม สเตเดียม	15,000	อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี (สนามเหย้าของเมืองทอง ยูไนเต็ด)	v    (8 ตุลาคม 2560; เกมกระชับมิตร)
	กรีฑาสถานแห่งชาติ	19,793	เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร (ภายใต้การดูแลของกรมพลศึกษา)	v   เกาหลีใต้ (27 มีนาคม 2559; เกมกระชับมิตร)
	สนามกีฬาเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา 5 ธันวา 2550	24,641	อำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา (สนามเหย้าของนครราชสีมา มาสด้า)	v   สิงคโปร์ (26 มีนาคม 2558; เกมกระชับมิตร)
	สนามสุระกุล	15,000	อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต (สนามเหย้าของ ภูเก็ต)	v   มาเลเซีย (10 ธันวาคม 2551; เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2008)
	สนามกีฬาติณสูลานนท์	45,000	อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา (สนามเหย้าของ สงขลา)	v   จีน (19 ธันวาคม 2541; เอเชียนเกมส์ 1998)

ศูนย์ฝึกฟุตบอลแห่งชาติ

ในปี 2565 สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้เตรียมการสร้างศูนย์ฝึกฟุตบอลแห่งชาติแบบครบวงจรแห่งใหม่ที่อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เนื้อที่ 300 ไร่ ในโครงการ FIFA Forward 3.0 ต่อ สหพันธ์ฟุตบอลนานาชาติ (ฟีฟ่า) ภายในจะพื้นที่ศูนย์ฝึกจะประกอบไปด้วยสนามฟุตบอลมาตรฐานระดับฟีฟ่าตั้งแต่ขนาดเล็ก กลาง และใหญ่ อาคารที่พัก อาคารสำนักงาน อาคารสำหรับวิจัยวิทยาศาสตร์การกีฬา และพื้นที่สาธารณะให้กับชุมชน เพื่อให้เป็นศูนย์กลางในการส่งเสริมความสามารถ สนับสนุนกิจกรรมทุกด้าน และเตรียมความพร้อมให้นักฟุตบอลทีมชาติไทยทั้งชายและหญิง นักกีฬาเยาวชน ผู้ฝึกสอน กรรมการผู้ตัดสิน นักกายภาพบำบัด และการฝึกอบรมต่าง ๆ เพื่อพัฒนากีฬาฟุตบอลในระดับภูมิภาค

คู่แข่งสำคัญ

ทีม	ลงเล่น	ชนะ	เสมอ	แพ้	ได้	เสีย	ผลต่าง	เปอร์เซ็นต์ชนะ
จีน	29	5	5	19	25	63	−38	017.24
มาเลเซีย	97	29	31	37	136	140	−4	029.90
อินโดนีเซีย	71	34	19	18	127	84	+43	047.89
สิงคโปร์	63	34	17	12	109	62	+47	053.97
พม่า	50	22	14	14	99	62	+37	044.00
เวียดนามใต้	27	4	3	20	27	58	−31	014.81
อุซเบกิสถาน	11	6	0	5	23	20	+3	054.55
เวียดนาม	26	15	8	3	45	19	+26	057.69

ทีมชาติไทยมีคู่ปรับสำคัญในสหพันธ์ฟุตบอลอาเซียน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวียดนาม, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย, สิงคโปร์ และพม่า

มาเลเซียเป็นชาติที่มีสถิติการพบกับทีมชาติไทยมากที่สุดจำนวน 97 ครั้ง โดยก่อนที่มาเลเซียจะประสบเหตุการณ์อื้อฉาวจากการติดสินบนการแข่งขันภายในประเทศในช่วงทศวรรษ 1990 ซึ่งทำให้วงการฟุตบอลมาเลเซียตกต่ำลงนั้น พวกเขาถือเป็นคู่แข่งสำคัญที่ทีมไทยเอาชนะได้ยากที่สุด และไทยไม่สามารถบุกไปชนะที่ประเทศมาเลเซียได้เลยนับตั้งแต่ พ.ศ. 2540 เป็นต้นมา และมาเลเซียยังมีสถิติการพบกันในทุกรายการที่เหนือกว่าทีมชาติไทย โดยเอาชนะไปได้ 37 ครั้ง, เสมอ 31 ครั้ง และแพ้ 29 ครั้ง

สิงคโปร์ถือเป็นชาติคู่แข่งของทีมชาติไทยมาหลายทศวรรษเช่นกัน โดยสิงคโปร์เป็นชาติที่ชนะเลิศรายการฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียนมากที่สุดเป็นอันดับสอง (4 สมัย) รองจากไทย (7 สมัย) และทั้งคู่ต่างก็เป็นหนึ่งในมหาอำนาจในภูมิภาคตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1990 ทีมไทยมีสถิติการพบกันที่เหนือกว่า โดยชนะ 39 ครั้ง, เสมอ 18 ครั้ง และแพ้ 11 ครั้ง นโยบายการพัฒนาทีมฟุตบอลของทั้งสองชาตินั้นแตกต่างกันสิ้นเชิง โดยทีมไทยอาศัยการพัฒนาผู้เล่นในประเทศเป็นหลัก ในขณะที่สิงคโปร์เน้นนโยบายการพึ่งพานักเตะต่างชาติซึ่งโอนสัญชาติ

การแข่งขันฟุตบอลระหว่างไทยกับเวียดนาม ได้ยกระดับความเข้มข้นขึ้นตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา ในอดีตตั้งแต่ช่วงที่เวียดนามแยกประเทศ และมีทีมฟุตบอลสองทีมคือเวียดนามเหนือ และเวียดนามใต้ ไทยมีสถิติการพบกันที่เป็นรองเวียดนามใต้อย่างมาก โดยเอาชนะได้เพียง 4 ครั้งเท่านั้นจาก 27 ครั้ง อย่างไรก็ตาม ทีมไทยมีสถิติที่เหนือกว่าเวียดนามมากนับตั้งแต่มีการรวมประเทศเวียดนาม โดยเอาชนะได้ 15 ครั้ง แพ้เพียง 3 ครั้ง แต่เวียดนามก็ถือเป็นชาติที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อแย่งความสำเร็จจากทีมชาติไทยในการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียนได้ รวมทั้งแย่งการเป็นทีมอันดับหนึ่งในภูมิภาคในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชัยชนะที่สำคัญที่เวียดนามมีต่อทีมชาติไทยคือรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2008

สงครามพม่า–สยาม ส่งผลให้การแข่งขันระหว่างทีมชาติไทยและพม่ามีความเข้มข้นมาถึงปัจจุบัน พม่าเคยเป็นทีมมหาอำนาจในภูมิภาคในช่วงทศวรรษ 1960–70 ก่อนจะตกต่ำลงจากสถานการณ์ในประเทศในยุคของเนวี่น การพัฒนากีฬาฟุตบอลของพม่าก็ชะงักลง ทำให้ทีมไทยมีผลงานที่เหนือกว่ามากในปัจจุบัน ทั้งในแง่ของความสำเร็จและผลการแข่งขันระหว่างสองทีม

อินโดนีเซียพบกับทีมชาติไทยในรายการสำคัญหลายครั้ง โดยเฉพาะในรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2000, 2002, 2016 และ 2020 ซึ่งทีมชาติไทยสามารถเอาชนะและคว้าแชมป์ไปได้ทั้ง 4 ครั้ง และไทยมีสถิติที่เหนือกว่าในการพบกันทุกรายการ โดยชนะ 34 ครั้ง, เสมอ 19 ครั้ง และแพ้ 18 ครั้ง

จีนกลายเป็นคู่แข่งที่สำคัญของทีมชาติไทยหลังหมดยุคทองของทีมชาติจีนในทศวรรษที่ 2000 และหลังจากที่ไทยลีกได้โควตาสัมประสิทธิ์อัตโนมัติในศึกเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกในระดับสโมสร จีนกลายเป็นคู่ปรับสำคัญในการแย่งชิงโควตาระดับสโมสรเอเชีย ประกอบกับปัญหาการจัดการภายในของสมาคมฟุตบอลจีน ทำให้ทั้งสองชาติร่นระดับกลายเป็นคู่แข่งที่สูสีกันมากขึ้น อย่างไรก็ตาม จีนยังคงมีผลงานที่ดีกว่าในการแข่งขันระดับทางการ แต่ไทยก็สามารถเอาชนะจีนในการแข่งขันฟุตบอลอุ่นเครื่องระดับทางการในวันฟีฟ่าเดย์ได้หลายครั้งเช่นกัน

หลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียต อุซเบกิสถานกลายเป็นประเทศที่พัฒนาในด้านฟุตบอลก้าวหน้าได้ไวที่สุดเมื่อเทียบกับทีมฟุตบอลในภูมิภาคเอเชียกลางทั้งหมด พวกเขาได้เหรียญทองในเอเชียนเกมส์ 1994 ที่ฮิโรชิมา ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ทีมชาติไทยก้าวกระโดดขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ 1990 จึงทำให้อุซเบกิสถานกลายเป็นคู่ปรับกลาย ๆ ต่อกันกับทีมชาติไทย แม้จะไม่มีความขัดแย้งกันทางประวัติศาสตร์ก็ตาม โดยไทยมีสถิติชนะมากกว่าหนึ่งนัด คือชนะ 6 แพ้ 5 เมื่อพบกับอุซเบกิสถาน

บุคลากร

ผู้ฝึกสอนปัจจุบัน

ณ วันที่ 8 มิถุนายน 2567

ตำแหน่ง	ชื่อ
ผู้อำนวยการเทคนิค	ทรงยศ กลิ่นศรีสุข
หัวหน้าผู้ฝึกสอน	มาซาตาดะ อิชิอิ
ผู้ช่วยผู้ฝึกสอน	มิซูโอะ คาโตะ
ผู้ฝึกสอนผู้รักษาประตู	เซาโล เอเดรียน
ผู้ฝึกสอนด้านฟิตเนส	มาซายะ ซากิฮาระ กฤตพจน์ แดงกุลา
นักวิเคราะห์เกม	นฤเบศ แสงสว่าง
แพทย์ประจำทีม	นพ. ภคภณ อิสรไกรศีล นพ. กีรติ สุรการ
นักกายภาพ	โยเฮ ชิรากิ สุวิชชา นอรดี ภาณุวัฒน์ ชุติโชติลิ่มสกุล
หมอนวด	อำนวย สักเล็บประดู่ ทรงวุฒิ ขำฟุ้ง
ล่ามแปลภาษา	เฉลิมชัย ชินเชิดพงษ์
เจ้าหน้าที่ทีม	สิริชัย กิโมโต สุพัฒน์ พลยุทธภูมิ ศุภกิตติ์ วิเศษอนุพงษ์ ศรายุทธ กล่ำถาวร

ผู้เล่น

ผู้เล่นชุดปัจจุบัน

รายชื่อผู้เล่น 27 คน สำหรับการแข่งขันฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2 พบกับ  จีน และ  สิงคโปร์ ในวันที่ 6 และ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2567

จำนวนนัดที่ลงเล่นให้ทีมชาติและจำนวนประตูที่ยิงได้นับถึงวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2567 หลังแข่งขันกับ  สิงคโปร์

0#0	ตำแหน่ง	ผู้เล่น	วันเกิด (อายุ)	ลงเล่น	ประตู	สโมสร
1	1GK	ปฏิวัติ คำไหม	(1994-12-24) 24 ธันวาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	13	0	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด
20	1GK	สรานนท์ อนุอินทร์	(1994-03-24) 24 มีนาคม ค.ศ. 1994 (30 ปี)	2	0	เชียงราย ยูไนเต็ด
	1GK	สมพร ยศ	(1993-06-23) 23 มิถุนายน ค.ศ. 1993 (30 ปี)	0	0	การท่าเรือ
3	2DF	ธีราทร บุญมาทัน (กัปตันทีม)	(1990-02-06) 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1990 (34 ปี)	105	7	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
15	2DF	ธนบูรณ์ เกษารัตน์	(1993-09-21) 21 กันยายน ค.ศ. 1993 (30 ปี)	55	1	การท่าเรือ
21	2DF	ศุภนันท์ บุรีรัตน์	(1993-10-10) 10 ตุลาคม ค.ศ. 1993 (30 ปี)	22	1	การท่าเรือ
4	2DF	เอเลียส ดอเลาะ	(1993-04-24) 24 เมษายน ค.ศ. 1993 (31 ปี)	17	1	บาหลี ยูไนเต็ด
16	2DF	สุพรรณ ทองสงค์	(1994-08-26) 26 สิงหาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	16	0	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด
19	2DF	เฉลิมศักดิ์ อักขี	(1994-08-25) 25 สิงหาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	9	0	การท่าเรือ
2	2DF	สันติภาพ จันทร์หง่อม	(1996-09-23) 23 กันยายน ค.ศ. 1996 (27 ปี)	3	0	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
	2DF	ชัยวัฒน์ บุราณ	(1996-10-26) 26 ตุลาคม ค.ศ. 1996 (27 ปี)	1	0	การท่าเรือ
6	3MF	สารัช อยู่เย็น	(1992-05-30) 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1992 (32 ปี)	83	6	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
18	3MF	ชนาธิป สรงกระสินธ์	(1993-10-05) 5 ตุลาคม ค.ศ. 1993 (30 ปี)	66	12	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
7	3MF	สุภโชค สารชาติ	(1998-05-22) 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1998 (26 ปี)	36	9	ฮกไกโด คอนซาโดเล ซัปโปโระ
5	3MF	กฤษดา กาแมน	(1999-03-18) 18 มีนาคม ค.ศ. 1999 (25 ปี)	34	0	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
22	3MF	วีระเทพ ป้อมพันธุ์	(1996-09-19) 19 กันยายน ค.ศ. 1996 (27 ปี)	33	0	เมืองทอง ยูไนเต็ด
8	3MF	พีรดนย์ ฉ่ำรัศมี	(1992-09-15) 15 กันยายน ค.ศ. 1992 (31 ปี)	24	2	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
14	3MF	ชาญณรงค์ พรมศรีแก้ว	(2001-04-17) 17 เมษายน ค.ศ. 2001 (23 ปี)	14	1	ชลบุรี
13	3MF	เจริญศักดิ์ วงษ์กรณ์	(1997-05-18) 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1997 (27 ปี)	14	0	เมืองทอง ยูไนเต็ด
12	3MF	อิรฟาน ดอเลาะ	(2001-01-26) 26 มกราคม ค.ศ. 2001 (23 ปี)	0	0	อุทัยธานี
	3MF	อัครพงศ์ พุ่มวิเศษ	(1995-11-23) 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 (28 ปี)	0	0	ลำพูน วอร์ริเออร์
10	4FW	ธีรศิลป์ แดงดา	(1988-06-06) 6 มิถุนายน ค.ศ. 1988 (36 ปี)	127	64	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
9	4FW	ศุภชัย ใจเด็ด	(1998-12-01) 1 ธันวาคม ค.ศ. 1998 (25 ปี)	39	7	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
17	4FW	ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา	(2002-08-02) 2 สิงหาคม ค.ศ. 2002 (21 ปี)	21	7	โอฮา เลอเฟิน
	4FW	ปรเมศย์ อาจวิไล	(1998-10-20) 20 ตุลาคม ค.ศ. 1998 (25 ปี)	11	1	เมืองทอง ยูไนเต็ด
	4FW	ธีรศักดิ์ เผยพิมาย	(2002-09-21) 21 กันยายน ค.ศ. 2002 (21 ปี)	9	0	การท่าเรือ
11	4FW	อนันต์ ยอดสังวาลย์	(2001-07-09) 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2001 (22 ปี)	0	0	ลำพูน วอร์ริเออร์

ที่เคยถูกเรียกตัว

รายชื่อผู้เล่นที่เคยถูกเรียกตัวติดทีมชาติไทยในรอบ 12 เดือนล่าสุด:

ตำแหน่ง	ผู้เล่น	วันเกิด (อายุ)	ลงเล่น	ประตู	สโมสร	ถูกเรียกครั้งล่าสุด
GK	บุญเกียรติ วงค์ษาแจ่ม	(1994-06-29) 29 มิถุนายน ค.ศ. 1994 (29 ปี)	0	0	อุทัยธานี	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
GK	ศิวรักษ์ เทศสูงเนิน	(1984-04-20) 20 เมษายน ค.ศ. 1984 (40 ปี)	33	0	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	เอเชียนคัพ 2023
GK	กัมพล ปฐมอรรฆย์กุล	(1992-07-29) 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1992 (31 ปี)	10	0	ราชบุรี	v.  สิงคโปร์, 21 พฤศจิกายน 2566
GK	จิรวัฒน์ วังทะพันธ์	(1998-07-26) 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 (25 ปี)	0	0	ขอนแก่น ยูไนเต็ด	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
GK	สุเมธี โคกโพธิ์	(1998-11-05) 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 (25 ปี)	0	0	การท่าเรือ	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
GK	ฉัตรชัย บุตรพรม	(1987-02-04) 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987 (37 ปี)	19	0	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49
DF	พรรษา เหมวิบูลย์	(1990-07-08) 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1990 (33 ปี)	46	6	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
DF	นิโคลัส มิคเกลสัน	(1999-07-24) 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1999 (24 ปี)	12	1	โอเดนเซ	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
DF	จักพัน ไพรสุวรรณ	(1994-08-16) 16 สิงหาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	12	1	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด	เอเชียนคัพ 2023
DF	ทริสตอง โด	(1993-01-31) 31 มกราคม ค.ศ. 1993 (31 ปี)	51	0	เมืองทอง ยูไนเต็ด	v.  สิงคโปร์, 21 พฤศจิกายน 2566
DF	นิติพงษ์ เสลานนท์	(1993-05-25) 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1993 (31 ปี)	6	0	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	v.  สิงคโปร์, 21 พฤศจิกายน 2566
DF	เควิน ดีรมรัมย์	(1997-09-11) 11 กันยายน ค.ศ. 1997 (26 ปี)	4	0	การท่าเรือ	v.  สิงคโปร์, 21 พฤศจิกายน 2566
DF	มานูเอล บีร์	(1993-09-17) 17 กันยายน ค.ศ. 1993 (30 ปี)	20	0	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	v.  จีน, 16 พฤศจิกายน 2566
DF	เจมส์ เบอร์เรสฟอร์ด	(2002-04-17) 17 เมษายน ค.ศ. 2002 (22 ปี)	1	0	อุทัยธานี	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
DF	ฉัตรมงคล เรืองฐณโรจน์	(2002-05-09) 9 พฤษภาคม ค.ศ. 2002 (22 ปี)	4	0	ชลบุรี	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
DF	อดิศร พรหมรักษ์	(1993-10-21) 21 ตุลาคม ค.ศ. 1993 (30 ปี)	32	0	ราชบุรี	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
DF	พีระพัฒน์ โน๊ตชัยยา	(1993-02-04) 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1993 (31 ปี)	36	1	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49
MF	ปกเกล้า อนันต์	(1991-03-04) 4 มีนาคม ค.ศ. 1991 (33 ปี)	47	6	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
MF	รุ่งรัฐ ภูมิจันทึก	(1992-05-17) 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1992 (32 ปี)	7	0	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
MF	ปฐมพล เจริญรัตนาภิรมย์	(1994-04-21) 21 เมษายน ค.ศ. 1994 (30 ปี)	24	1	การท่าเรือ	เอเชียนคัพ 2023
MF	วรชิต กนิตศรีบำเพ็ญ	(1997-08-24) 24 สิงหาคม ค.ศ. 1997 (26 ปี)	17	2	การท่าเรือ	เอเชียนคัพ 2023
MF	บดินทร์ ผาลา	(1994-12-20) 20 ธันวาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	41	6	การท่าเรือ	v.  เกาหลีใต้, 26 มีนาคม 2567
MF	พิชา อุทรา	(1996-01-07) 7 มกราคม ค.ศ. 1996 (28 ปี)	9	0	เมืองทอง ยูไนเต็ด	เอเชียนคัพ 2023
MF	เอกนิษฐ์ ปัญญา	(1999-10-21) 21 ตุลาคม ค.ศ. 1999 (24 ปี)	20	1	อูราวะ เรดไดมอนส์	เอเชียนคัพ 2023^WD
MF	พิธิวัต สุขจิตธรรมกุล	(1995-02-01) 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1995 (29 ปี)	26	0	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด	v.  ญี่ปุ่น, 1 มกราคม 2567
MF	เบน เดวิส	(2000-11-24) 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000 (23 ปี)	1	0	ชลบุรี	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
MF	ชานุกูล ก๋ารินทร์	(1997-04-24) 24 เมษายน ค.ศ. 1997 (27 ปี)	3	0	การท่าเรือ	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
MF	จักรกฤษ ลาภตระกูล	(1994-12-02) 2 ธันวาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)	3	0	พีที ประจวบ	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
MF	ปุรเชษฐ์ ทอดสนิท	(2001-05-09) 9 พฤษภาคม ค.ศ. 2001 (23 ปี)	1	0	เมืองทอง ยูไนเต็ด	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
MF	อาทิตย์ เบิร์ก	(1998-01-11) 11 มกราคม ค.ศ. 1998 (26 ปี)	2	0	นครปฐม ยูไนเต็ด	v.  เอสโตเนีย, 17 ตุลาคม 2566
MF	ฐิติพันธ์ พ่วงจันทร์	(1993-09-01) 1 กันยายน ค.ศ. 1993 (30 ปี)	56	7	ทรูแบงค็อก ยูไนเต็ด	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49
FW	ยศกร บูรพา	(2005-06-08) 8 มิถุนายน ค.ศ. 2005 (19 ปี)	2	0	ชลบุรี	v.  ญี่ปุ่น, 1 มกราคม 2567
^INJ ผู้เล่นที่ถูกเรียกแต่ถอนตัวเนื่องจากอาการบาดเจ็บ ^PRE ผู้เล่นชุดเบื้องต้น ^RET ผู้เล่นที่เลิกเล่นให้กับทีมชาติ ^WD ผู้เล่นที่ถูกเรียกแต่ถอนตัวเนื่องจากปัญหาส่วนตัว

กัปตันทีม

หมายเลขเสื้อ	ผู้เล่น	ดำรงตำแหน่ง
5	กฤษดา กาแมน	พ.ศ. 2566– ฟุตบอลกระชับมิตร อุ่นเครื่อง ฟีฟ่า เดย์ พบ ทีมชาติจอร์เจีย และ ทีมชาติเอสโตเนีย
18	ชนาธิป สรงกระสินธ์	พ.ศ. 2564 (ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2020), พ.ศ. 2565–
10	ธีรศิลป์ แดงดา	พ.ศ. 2564 (ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2020)
23	ศิวรักษ์ เทศสูงเนิน	พ.ศ. 2562-2564 ฟุตบอลโลก 2022 รอบคัดเลือก
4	เฉลิมพงษ์ เกิดแก้ว	รายการ เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2018
1	กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์	พ.ศ. 2560–2561
10	ธีรศิลป์ แดงดา	พ.ศ. 2559–รายการ เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2016, พ.ศ. 2562–
3	ธีราทร บุญมาทัน	พ.ศ. 2558– ฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือกโซนเอเชีย
19	อดุลย์ หละโสะ	พ.ศ. 2557–2558
18	สินทวีชัย หทัยรัตนกุล	พ.ศ. 2556–2557
2	ภานุพงศ์ วงศ์ษา	พ.ศ. 2555–2556
6	ณัฐพร พันธุ์ฤทธิ์	พ.ศ. 2553–2554
7	ดัสกร ทองเหลา	พ.ศ. 2551–2552
10	ตะวัน ศรีปาน	พ.ศ. 2550–2551
17	สุธี สุขสมกิจ	พ.ศ. 2549
1 5	กิตติศักดิ์ ระวังป่า นิเวส ศิริวงศ์	พ.ศ. 2549, พ.ศ. 2551
6	รุ่งโรจน์ สว่างศรี	พ.ศ. 2547–2548
8	เทิดศักดิ์ ใจมั่น	พ.ศ. 2546
12		พ.ศ. 2545
13	เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง	พ.ศ. 2544–พ.ศ. 2545, พ.ศ. 2547, พ.ศ. 2550
5	โชคทวี พรหมรัตน์	พ.ศ. 2542–พ.ศ. 2543, พ.ศ. 2546
7	นที ทองสุขแก้ว	พ.ศ. 2539–พ.ศ. 2541
14	วิฑูรย์ กิจมงคลศักดิ์	พ.ศ. 2538
9	ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน	พ.ศ. 2536

ทำเนียบผู้ฝึกสอน

หัวหน้าผู้ฝึกสอนตั้งแต่ พ.ศ. 2499–ปัจจุบัน

ชื่อ	สัญชาติ	ช่วงเวลา	สถิติ					ผลงาน
			แข่ง	ชนะ	เสมอ	แพ้	Win %
บุญชู สมุทรโคจร		2499–2507	?	?	?	?	?
ประเทียบ เทศวิศาล		2508–2511	?	?	?	?	?
กึนเทอร์ กลอมบ์		2511–2518	?	?	?	?	?	โอลิมปิกฤดูร้อน 1968 - รอบแบ่งกลุ่ม เอเชียนคัพ 1972 - อันดับ 3
เนาวรัตน์ ปทานนท์		2518	?	?	?	?	?
เพเทอร์ ชนิทเกอร์		2519–2521	?	?	?	?	?
แวร์เนอร์ บิคเคลเฮาพท์		2522	?	?	?	?	?
วิชิต แย้มบุญเรือง		2522	?	?	?	?	?
ศุภกิจ มีลาภกิจ		2523	?	?	?	?	?
ประวิทย์ ไชยสาม		2524–2526	?	2	3	?	?
ยรรยง ณ หนองคาย		2526	?	2	3	?	?
เสนอ ไชยยงค์		2527	?	2	3	?	?
บัวร์กฮาร์ด ซีเซอ		2528–2529	?	?	?	?	?
เชิดศักดิ์ ชัยบุตร		2530	?	?	?	?	?
ประวิทย์ ไชยสาม		2531–2532	?	?	?	?	?
การ์ลูส โรเบร์ตู จี การ์วัลยู		2532–2534	?	?	?	?	?	(ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 20) – ชนะเลิศ เอเชียนเกมส์ 1990 - อันดับ 4
ปีเตอร์ สตัปป์		2534–2537	?	6	2	1	?	(เอเชียนคัพ 1992) - รอบแบ่งกลุ่ม ซีเกมส์ 1993 - ชนะเลิศ
วรวิทย์ สัมปชัญญสถิตย์		2537	?	2	3	?	?
ชัชชัย พหลแพทย์		2537–2538	?	?	?	?	?	ซีเกมส์ 1995 - ชนะเลิศ
ธวัชชัย สัจจกุล		2539	?	?	?	?	?	ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 1996 - ชนะเลิศ
อาจหาญ ทรงงามทรัพย์		2539	15	9	3	3	60.0	(เอเชียนคัพ 1996) - รอบแบ่งกลุ่ม
เด็ทมาร์ คราเมอร์		2540	?	?	?	?	?
วิทยา เลาหกุล		2540–2541	24	10	9	5	41.7	ซีเกมส์ 1997 - ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 1998 - อันดับ 4
ปีเตอร์ วิธ		2541–2546	101	46	25	30	45.5	เอเชียนเกมส์ 1998 - อันดับ 4 ซีเกมส์ 1999 - ชนะเลิศ (เอเชียนคัพ 2000) - รอบแบ่งกลุ่ม ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2000 - ชนะเลิศ คิงส์คัพ 2000 - ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2002 - ชนะเลิศ เอเชียนเกมส์ 2002 - อันดับ 4
การ์ลูส โรเบร์ตู จี การ์วัลยู		2546–2547	13	6	2	5	46.1
ชัชชัย พหลแพทย์		มิถุนายน – สิงหาคม 2547	8	2	1	5	25.0	(เอเชียนคัพ 2004) - รอบแบ่งกลุ่ม
ซีคฟรีท เฮ็ลท์		สิงหาคม 2547–2548	11	4	4	3	36.4	ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2004 - รอบแบ่งกลุ่ม
ชาญวิทย์ ผลชีวิน		2548–มิถุนายน 2551	39	18	11	10	46.1	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 37 - ชนะเลิศ - ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 38 - ชนะเลิศ เอเชียนคัพ 2007 - รอบแบ่งกลุ่ม ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2007- รองชนะเลิศ
ปีเตอร์ รีด		กันยายน 2551–กันยายน 2552	15	8	4	3	53.3	- ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2008 - รองชนะเลิศ
ไบรอัน ร็อบสัน		กันยายน 2552–มิถุนายน 2554	18	7	4	7	38.8	ภูเก็ต กะตะกรุ๊ป คัพ 2009 (รายการการแข่งขันกระชับมิตรกับทีมสโมสร) ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2010 – รอบแบ่งกลุ่ม
วินฟรีท เชเฟอร์		กรกฎาคม 2554–มิถุนายน 2556	28	14	6	8	50.0	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 41 – อันดับ 4 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2012 – รองชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 42 – อันดับ 3
เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง		กรกฎาคม 2556–31 มีนาคม 2560	42	21	7	14	50.0	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 43 – รองชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2014 – ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 44 – ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2016 – ชนะเลิศ ฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบ 12 ทีม
มิลอวัน ราเยวัตส์		5 พฤษภาคม 2560–7 มกราคม 2562	20	8	7	5	40.0	ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 45 – ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 46 – รองชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2018 – รอบรองชนะเลิศ เอเชียนคัพ 2019 (นัดที่ 1)
ศิริศักดิ์ ยอดญาติไทย		7 มกราคม 2562–14 มิถุนายน 2562	7	2	1	4	28.0	เอเชียนคัพ 2019 – รอบ 16 ทีม ไชนาคัพ 2019 – รองชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 47 – อันดับ 4
อากิระ นิชิโนะ		17 กรกฎาคม 2562–29 กรกฎาคม 2564	11	2	5	4	18.2	ฟุตบอลโลก 2022 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2
อาเลชังดรี ปอลกิง		28 กันยายน 2564–22 พฤศจิกายน 2566	37	21	8	8	56.8	ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2020 – ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 48 – อันดับ 3 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน 2022 – ชนะเลิศ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ครั้งที่ 49 – รองชนะเลิศ
มาซาตาดะ อิชิอิ		22 พฤศจิกายน 2566–	9	2	4	3	22.2	ฟุตบอลโลก 2026 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย – รอบที่ 2 เอเชียนคัพ 2023 – รอบ 16 ทีม

การแข่งขัน

ทีมชาติที่เคยแข่งขันพบกับไทย (เน้นสีเขียว)

สถิติการแข่งขันแบบเฮดทูเฮด

ผลการแข่งขันเฮดทูเฮดของทีมชาติไทย
ทีม	ตั้งแต่	ถึง	ลงเล่น	ชนะ	เสมอ	แพ้	ได้	เสีย	ต่าง	สมาพันธ์