สมเด จพระจ กรพรรด น เหอ อ งกฤษ Empress He Ling จ น 何皇后 เป นต วละครในวรรณกรรมจ นอ งประว ต ศาสตร เร องสามก กท ม ต วตนจร งใ

สมเด็จพระจักรพรรดินีเหอ (อังกฤษ: Empress He (Ling); จีน: 何皇后) เป็นตัวละครในวรรณกรรม จีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก ฮองเฮาในพระเจ้าฮั่นเลนเต้ มีพระเชษฐาร่วมพระบิดามารดาเดียวกันคือโฮจิ๋น ดำรงตำแหน่งขุนนางผู้ใหญ่ซึ่งเป็นที่ปรึกษา มีพระราชบุตรชื่อหองจูเปียน ภายหลังจากพระเจ้าฮั่นเลนเต้เสด็จสวรรคต โฮจิ๋นได้แต่งตั้งหองจูเปียนขึ้นเป็นพระเจ้าฮั่นเซ่าตี้ โฮเฮาซึ่งเป็นพระมารดาจึงมีฐานะตามตำแหน่งเป็นไทเฮาแห่งราชวงศ์ฮั่น ต่อมาตั๋งโต๊ะสถาปนาหองจูเหียบขึ้นเป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้ และควบคุมตัวหองจูเปียน โฮเฮาและพระสนมไปคุมขังและลอบสังหารด้วยการนำไปมัดจนถึงแก่ความตายในปี พ.ศ. 732

โฮเฮาฮองเฮาแห่งราชวงศ์ฮั่นสวรรคตพ.ศ. 732สถานที่สวรรคตเมืองลกเอี๋ยงชื่อภาษาจีนอักษรจีนตัวเต็ม何皇后อักษรจีนตัวย่อ何皇后

การถอดเสียง
ภาษาหมิ่นใต้
ภาษาฮกเกี้ยน	โฮเฮา

พระสมัญญานามจักรพรรดินีหลิงซื่อยุคในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก

ประวัติ

โฮเฮาเป็นบุตรสาวของนาง เดิมเป็นเพียงสามัญชนธรรมดา ได้รับการสถาปนาดำรงตำแหน่งเป็นฮองเฮาแห่งราชวงศ์ฮั่น ภายหลังจากพระเจ้าฮั่นเลนเต้ขึ้นครองราชย์เสวยราชสมบัติครบหกปีเศษ โฮเฮาซึ่งดำรงตำแหน่งฮองเฮาเกิดความหึงหวงริษยานางสนมเอกในพระเจ้าฮั่นเลนเต้ ซึ่งมีพระราชบุตรเช่นเดียวกันคือหองจูเหียบ จึงเกิดความหึงหวงและริษยานางอองบีหยินจนพาลใส่ร้ายด้วยความผิดใหญ่หลวง และสั่งให้นำตัวไปประหาร ทำให้หองจูเหียบอยู่ภายใต้ความดูแลของนางตังไทฮอพระมารดาของพระเจ้าฮั่นเลนเต้สืบต่อมา

หลังจากพระเจ้าฮั่นเลนเต้สวรรคต โฮจิ๋นมีความคิดที่จะแต่งตั้งหองจูเปียนขึ้นเป็นจักรพรรดิ ซึ่งขัดกับความคิดของสิบขันทีที่คิดจะยกหองจูเหียบขึ้นเป็นฮ่องเต้แทน โฮจิ๋นจึงปรึกษากับโจโฉและอ้วนเสี้ยว ที่เสนออาสานำทหารห้าพันนายเข้าจับกุมและสังหารสิบขันทีและเกนหวน แต่เตียวเหยียงชิงลอบสังหารเกนหวนและโยนความผิดทั้งหมดให้ ก่อนหลบหนีไปสวามิภักดิต่อโฮเฮาให้ช่วยชีวิต โฮเฮาจึงกล่าวแก่โฮจิ่นว่า "เตียวเหยียงกับขันทีเก้าคนหามีความผิดมิได้ เป็นไฉนพี่จะให้อ้วนเสี้ยวฆ่าเสีย แลเกนหวนซึ่งคิดมิชอบก็ตายแล้ว อันขันทีสิบคนนี้พี่อย่าทำวุ่นวายเลย" และให้ตังไทเฮาออกจากวังหลวงไปอยู่ ณ ตำหนักกลางสระเมืองและถูกโฮจิ๋นลอบสังหารในภายหลังด้วยสุราพิษ

ต่อมาโฮจิ๋นคิดกำจัดสิบขันที จึงเรียกตั๋งโต๊ะเจ้าเมืองซีหลงมาช่วยกำจัด แต่ถูกเตียวเหยียงและเก้าขันทีซ้อนแผนลอบสังหารจนเกิดความวุ่นวายในราชสำนัก พระเจ้าฮั่นเซ่าตี้และหองจูเหียบถูกสิบขันทีลักพาตัวไปจากวังหลวง และได้ให้การช่วยเหลือ ภายหลังตั๋งโต๊ะยึดครองอำนาจทั้งหมด สั่งปลดพระเจ้าฮั่นเซ่าตี้และสถาปนาหองจูเหียบขึ้นเป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้ และสั่งให้นำตัวหองจูเปียน โฮเฮาและนางสนมไปคุมขัง ให้ลิยูคุมบู๋ซูสิบคนลอบไปสังหารหองจูเปียนและโฮเฮาด้วยสุราพิษ แต่โฮเฮากล่าวแก่ลิยูว่า "ซึ่งตั๋งโต๊ะให้เอาสุรามาให้บุตรเรากินก็ขอบใจแล้ว ตัวท่านผู้เอามาจงกินเข้าไปให้เราเห็นก่อนเราจึงจะให้บุตรเรากิน"

ลิยูได้ฟังโฮเฮาก็โกรธ จึงเรียกบู๋ซูให้นำกระบี่และโซ่มาวางตรงหน้าและกล่าวว่า "ซึ่งมหาอุปราชให้เอาสุรามาให้กิน นางโฮเฮาขัดมิกินนั้น จงเลือกเอาของสิ่งนี้จะเอาโซ่หรือกระบี่" แต่นางสนมขอรับจอกสุรามากินแทนและขอให้ไว้ชีวิตโฮเฮาและหองจูเปียน แต่ลิยูบังคับให้โฮเฮากินสุรา โฮเฮามิได้รับและกล่าวลำเลิกว่า "เพราะอ้ายโฮจิ๋นผู้พี่ไม่มีความคิด พาเอาพวกโจรเข้ามาในพระราชฐาน อันตรายจึงมาถึงกูกับบุตรครั้งนี้" ลิยูจึงกล่าวแก่หองจูเปียนว่า "จะเลือกกระบี่หรือโซ่ก็เร่งเลือกเอาจงเร็ว" สร้างความหวาดกลัวให้แก่หองจูเปียนเป็นอย่างยิ่งจึงกอดเท้าโฮเฮาและร้องไห้ โฮเฮาจึงว่า "อ้ายตั๋งโต๊ะนั้นเป็นนายโจรขบถต่อแผ่นดิน ซึ่งมันจะให้ทำร้ายแก่กูกับหองจูเปียนผู้บุตรในวันนี้ ถึงมาตรว่ากูแม่ลูกจะตาย เทพดาแลมนุษย์ทั้งปวงก็หาสรรเสริญมันไม่ ทั้งอ้ายลิยูเป็นพวกขบถก็หาเจริญไม่ ถึงกูทำมึงมิได้ นานไปก็จะมีผู้ฆ่ามึงเสียเป็นมั่นคง" และว่ากล่าวด่าทอลิยูด้วยถ้อยคำหยาบคายจนทำให้ลิยูโกรธ จึงจับข้อมือโฮเฮามือหนึ่งและนางสนมมือหนึ่งลากออกไปที่ชาลา แล้วให้บู๋ซูมัดโฮเฮาและนางสนมจนตาย

อ้างอิง

เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26
ตั๋งโต๊ะได้เป็นเชียงก๊กสำเร็จราชการ, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 48

ดูเพิ่ม

ก่อนหน้า		โฮเฮา		ถัดไป
		จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก (ค.ศ. 180–189)		ฮกเฮา (จักรพรรดินีฝูโช่ว)

[เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท-1] เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26

[ตั๋งโต๊ะได้เป็นเชียงก๊กสำเร็จราชการ-2] ตั๋งโต๊ะได้เป็นเชียงก๊กสำเร็จราชการ, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 48