โอยเอี๋ยน

โอยเอี๋ยน มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เว่ย์ เหยี่ยน (จีน: 衛演; พินอิน: Wèi Yǎn) เป็นขุนนางใต้บังคับบัญชาของกองซุนเอี๋ยนในรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน มีตำแหน่งเป็นขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง) ของกองซุนเอี๋ยนที่เป็นเอียนอ๋อง (燕王 เยียนหวาง)

โอยเอี๋ยน (เว่ย์ เหยี่ยน)
衛演
ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 237 (237) – ค.ศ. 238 (238)
กษัตริย์	กองซุนเอี๋ยน (รัฐเอียน)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ
เสียชีวิต	ไม่ทราบ
อาชีพ	ขุนนาง

ประวัติ

ในปี ค.ศ. 237 กองซุนเอี๋ยนก่อกบฏต่อวุยก๊กในเมืองเลียวตั๋ง (遼東侯 เหลียวตงจฺวิ้น) สถาปนาตนเป็นเอียนอ๋องและประกาศใช้ชื่อศักราชว่าเช่าฮั่น (紹漢) ตั้งให้โอยเอี๋ยนเป็นขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง)

ในปี ค.ศ. 238 ราชสำนักวุยก๊กมอบหมายให้สุมาอี้นำทัพไปปราบกองซุนเอี๋ยน กองซุนเอี๋ยนพ่ายแพ้จึงส่งอองเกี๋ยนผู้เป็นอัครมหาเสนาบดี (相国 เซียงกั๋ว) ของรัฐเอียนและลิวฮูผู้เป็นขุนนางที่ปรึกษา (御史大夫 ยฺวี่ฉื่อต้าฟู) ให้ไปเจรจาขอสงบศึก สุมาอี้สั่งประหารชีวิตอองเกี๋ยนและลิวฮู กองซุนเอี๋ยนจึงส่งโอยเอี๋ยนไปเจรจาอีก โดยเสนอให้กำหนดวันที่จะส่งมอบตัวประกันไปยังราชสำนักวุยก๊ก สุมาอี้จึงตอบโอยเอี๋ยนว่า "หลักสำคัญของการทหารมีอยู่ 5 ประการ ถ้าสู้ได้ก็สู้ ถ้าสู้ไม่ได้ก็ป้องกัน ถ้าป้องกันไม่ได้ก็หนี อีกสองหนทางคือยอมจำนนและยอมตาย กองซุนเอี๋ยนไม่คิดจะมัดตัวเองมามอบตัว นี่แสดงว่าต้องการจะไปตาย ไม่จำเป็นต้องส่งตัวประกันมาหรอก!"

ในนิยายสามก๊ก

ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 กองซุนเอี๋ยนส่งโอยเอี๋ยนไปที่ค่ายวุยก๊ก โอยเอี๋ยนคุกเข่าเข้าไปหมอบในกระโจมของสุมาอี้แล้วแจ้งว่า "ขอท่านเสนาบดีกลาโหม (太尉 ไท่เว่ย์) โปรดระงับความโกรธ จะขอส่งตัวกองซุนสิวบุตรนายเราไปเป็นตัวประกันเสียก่อน หลังจากนั้นนายเราจึงจะมัดตนเองออกมาคำนับ" สุมาอี้ตอบว่า "หลักสำคัญของการทหารมีอยู่ 5 ประการ ถ้าสู้ได้ก็สู้ ถ้าสู้ไม่ได้ก็ป้องกัน ถ้าป้องกันไม่ได้ก็หนี ถ้าหนีไม่ได้ก็ยอมจำนน ถ้ายอมจำนนไม่ได้ก็ตายเสีย เหตุใดต้องส่งบุตรชายมาเป็นตัวประกันด้วย!" โอยเอี๋ยนก็กุมศีรษะตัวเองหนีกลับไปแจ้งกองซุนเอี๋ยน

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก
• การบุกเลียวตั๋งของสุมาอี้

อ้างอิง

1. (文懿復遣侍中衞演乞剋日送任。帝謂演曰：「軍事大要有五，能戰當戰，不能戰當守，不能守當走，餘二事惟有降與死耳。汝不肯面縛，此為決就死也，不須送任。」) จิ้นชู เล่มที่ 1
2. (淵復遣侍中衛演乞剋日送任，懿謂演曰：「軍事大要有五：能戰當戰，不能戰當守，不能守當走；餘二事，但有降與死耳。汝不肯面縛，此為決就死也，不須送任！」) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 74.
3. สามก๊ก ตอนที่ 106.

บรรณานุกรม

• (648). (จิ้นชู).
• ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
• ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้).