อองเกี๋ยน (เสียชีวิต ค.ศ. 238) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หวาง เจี้ยน (จีน: 王建; พินอิน: Wáng Jiàn) เป็นขุนนางใต้บังคับบัญชาของกองซุนเอี๋ยนในรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เมื่อกองซุนเอี๋ยนสถาปนาตนเป็นเอียนอ๋อง (燕王 เยียนหวาง) อองเกี๋ยนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอัครมหาเสนาบดี (相国 เซียงกั๋ว) ของรัฐเอียน
อองเกี๋ยน (หวาง เจี้ยน) | |
---|---|
王建 | |
อัครมหาเสนาบดี (相国 เซียงกั๋ว) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 237 – ค.ศ. 238 | |
กษัตริย์ | กองซุนเอี๋ยน (รัฐเอียน) |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 238 นครเหลียวหยาง มณฑลเหลียวหนิง |
อาชีพ | ขุนนาง |
ประวัติ
ในปี ค.ศ. 237 กองซุนเอี๋ยนก่อกบฏต่อวุยก๊กในเมืองเลียวตั๋ง (遼東侯 เหลียวตงจฺวิ้น) สถาปนาตนเป็นเอียนอ๋องและประกาศใช้ชื่อศักราชว่าเช่าฮั่น (紹漢)
ในปี ค.ศ. 238 ราชสำนักวุยก๊กมอบหมายให้สุมาอี้นำทัพไปปราบกองซุนเอี๋ยน กองซุนเอี๋ยนพ่ายแพ้จึงส่งอองเกี๋ยนผู้เป็นอัครมหาเสนาบดีและลิวฮูผู้เป็นขุนนางที่ปรึกษา (御史大夫 ยฺวี่ฉื่อต้าฟู) ให้ไปเจรจาขอสงบศึก โดยขอให้ทัพวุยก๊กยกเลิกการล้อมเซียงเป๋ง (襄平 เซียงผิง; นครหลวงของเลียวตั๋ง ปัจจุบันคือนครเหลียวหยาง) เสียก่อน แล้วตัวกองซุนเอี๋ยนจึงจะออกมายอมจำนนด้วยตนเอง สุมาอี้ไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอ จึงสั่งให้นำตัวอองเกี๋ยนและลิวฮูไปประหารชีวิต สุมาอี้ส่งข้อความไปถึงกองซุนเอี๋ยนบอกว่าอองเกี๋ยนและลิวฮูแก่แล้วเลอะเลือน ไม่สามารถถ่ายทอดเจตนาของกองซุนเอี๋ยนได้จึงต้องถูกประหารชีวิต แล้วเรียกร้องให้กองซุนเอี๋ยนส่งคนหนุ่มที่มีสติปัญญาเป็นทูตมาพบตนแทน
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- (文懿大惧,乃使其所署相国王建、御史大夫柳甫乞降,请解围而缚。不许,执建等,皆斩之。檄告文懿曰:“昔楚郑列国,而郑伯犹肉袒牵羊而迎之。孤为王人,位则上公,而建等欲孤解围退舍,岂楚郑之谓邪!二人老耄,必传言失旨,已相为斩之。若意有未已,可更遣年少有明决者来。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
บรรณานุกรม
- (648). (จิ้นชู).
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
xxngekiyn esiychiwit kh s 238 michuxinphasacinklangwa hwang eciyn cin 王建 phinxin Wang Jian epnkhunnangitbngkhbbychakhxngkxngsunexiyninrthwuykkinyukhsamkkkhxngcin emuxkxngsunexiynsthapnatnepnexiynxxng 燕王 eyiynhwang xxngekiynidrbkaraetngtngihepnxkhrmhaesnabdi 相国 esiyngkw khxngrthexiynxxngekiyn hwang eciyn 王建xkhrmhaesnabdi 相国 esiyngkw darngtaaehnng kh s 237 237 kh s 238 238 kstriykxngsunexiyn rthexiyn khxmulswnbukhkhlekidimthrabesiychiwitkh s 238 nkhrehliywhyang mnthlehliywhningxachiphkhunnangprawtiinpi kh s 237 kxngsunexiynkxkbttxwuykkinemuxngeliywtng 遼東侯 ehliywtngc win sthapnatnepnexiynxxngaelaprakasichchuxskrachwaechahn 紹漢 inpi kh s 238 rachsankwuykkmxbhmayihsumaxinathphipprabkxngsunexiyn kxngsunexiynphayaephcungsngxxngekiynphuepnxkhrmhaesnabdiaelaliwhuphuepnkhunnangthipruksa 御史大夫 y wichuxtafu ihipecrcakhxsngbsuk odykhxihthphwuykkykelikkarlxmesiyngepng 襄平 esiyngphing nkhrhlwngkhxngeliywtng pccubnkhuxnkhrehliywhyang esiykxn aelwtwkxngsunexiyncungcaxxkmayxmcanndwytnexng sumaxiimehndwykbkhxesnx cungsngihnatwxxngekiynaelaliwhuippraharchiwit sumaxisngkhxkhwamipthungkxngsunexiynbxkwaxxngekiynaelaliwhuaekaelwelxaeluxn imsamarththaythxdectnakhxngkxngsunexiynidcungtxngthukpraharchiwit aelweriykrxngihkxngsunexiynsngkhnhnumthimistipyyaepnthutmaphbtnaethnduephimraychuxbukhkhlinyukhsamkk karbukeliywtngkhxngsumaxixangxing 文懿大惧 乃使其所署相国王建 御史大夫柳甫乞降 请解围而缚 不许 执建等 皆斩之 檄告文懿曰 昔楚郑列国 而郑伯犹肉袒牵羊而迎之 孤为王人 位则上公 而建等欲孤解围退舍 岂楚郑之谓邪 二人老耄 必传言失旨 已相为斩之 若意有未已 可更遣年少有明决者来 cinchu elmthi 1 brrnanukrm 648 cinchu