แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม

แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม (อังกฤษ: acesulfame potassium) หรือ แอซีซัลเฟมเค (acesulfame K) (K เป็นสัญลักษณ์ธาตุโพแทสเซียม) เป็นวัตถุให้ความหวานทดแทนน้ำตาล มีลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว มีสูตรเคมีคือ C₄H₄KNO₄S มีเลขอีคือ E950 ค้นพบในปี ค.ศ. 1967 โดยคาร์ล เคลาส์ (Karl Clauss) และฮารัลด์ เจนเซน (Harald Jensen) นักเคมีของบริษัทเฮิชสต์ (Hoechst AG)

แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม

ชื่อ
potassium 6-methyl-2,2-dioxo-2H-1,2λ^6,3-oxathiazin-4-olate
ชื่ออื่น แอซีซัลเฟมเค แอซีเค
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	55589-62-3^Y
3D model ()	รูปภาพแบบโต้ตอบ
	ChEMBL1351474^N
เคมสไปเดอร์	55940^N
	100.054.269
	259-715-3
เลขอี	E950
ผับเคม CID	23683747
	23OV73Q5G9^Y
(EPA)	DTXSID1030606
InChI=1S/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1/p-1^N Key: WBZFUFAFFUEMEI-UHFFFAOYSA-M^N InChI=1/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1/p-1 Key: WBZFUFAFFUEMEI-REWHXWOFAT
[K+].C\C1=C\C(=O)[N-]S(=O)(=O)O1
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	C4H4KNO4S
มวลโมเลกุล	201.242
ลักษณะทางกายภาพ	ผงผลึกสีขาว
ความหนาแน่น	1.81 g/cm^3
จุดหลอมเหลว	225 องศาเซลเซียส (437 องศาฟาเรนไฮต์; 498 เคลวิน)
ละลายในน้ำ	270 g/L at 20 °C
ความอันตราย
NFPA 704 (fire diamond)	1) (1) (0)
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa อ้างอิงกล่องข้อมูล

แอซีซัลเฟมเคผสมในอาหาร เครื่องดื่มและเวชภัณฑ์หลายชนิด มีความหวานกว่าซูโครส (น้ำตาลทราย) 200 เท่า หวานเท่ากับแอสปาร์แตม หวานประมาณ 1/3 ของซูคราโลสและประมาณ 2/3 ของแซกคารีน แอซีซัลเฟมเคไม่เปลี่ยนรูปเมื่อถูกความร้อนหรืออยู่ในสภาวะกรด-เบส จึงมักใช้เป็นส่วนผสมในขนมอบหรือผลิตภัณฑ์ที่ต้องการเก็บรักษาไว้ได้นาน แต่แอซีซัลเฟมเคสามารถสลายกลายเป็นแอซีโทแอซีทาไมด์ที่เป็นพิษหากได้รับในปริมาณมาก ปริมาณที่ร่างกายรับได้ต่อวันของแอซีซัลเฟมเคคือ 15 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วัน

ถึงแม้องค์การอาหารและยาสหรัฐ (FDA) จะอนุญาตให้ใช้แอซีซัลเฟมเคในอาหารได้ในปี ค.ศ. 1988 แต่มีการชี้ว่าการศึกษาเกี่ยวกับแอซีซัลเฟมเคยังน้อยเกินไปและแอซีซัลเฟมเคอาจเป็นสารก่อมะเร็ง อย่างไรก็ตาม FDA และหน่วยงานด้านอาหารและยาของสหภาพยุโรปได้ปฏิเสธข้อมูลเหล่านี้

อ้างอิง

1. "Current EU approved additives and their E Numbers". UK: Food Standards Agency. 2012-03-14.
2. O'Brien-Nabors, L. (2001). Alternative Sweeteners. New York, NY: Marcel Dekker. p. 13. ISBN .
3. Williams, R. J.; Goldberg, I. (1991). Biotechnology and Food Ingredients. New York: Van Nostrand Reinhold. ISBN .{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
4. Acesulfame K - Calorie Control Council
5. Acesulfame K: the evidence - NHS Choices
6. Findikli, Z.; Zeynep, F.; Sifa, T. Determination of the effects of some artificial sweeteners on human peripheral lymphocytes using the comet assay. Journal of toxicology and environmental health sciences 2014, 6, 147–153.
7. Whitehouse, C.; Boullata, J.; McCauley, L. The potential toxicity of artificial sweeteners. AAOHN J. 2008, 56, 251-9 quiz 260.
8. Karstadt, M. L. (2006). "Testing Needed for Acesulfame Potassium, an Artificial Sweetener" (PDF). . 114 (9): A516. doi:10.1289/ehp.114-a516a. PMC 1570055. PMID 16966071.
9. Kroger, M.; Meister, K.; Kava, R. (2006). "Low-Calorie Sweeteners and Other Sugar Substitutes: A Review of the Safety Issues". . 5 (2): 35–47. doi:10.1111/j.1541-4337.2006.tb00081.x.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
10. Scientific Committee on Food (2000). (PDF). SCF/CS/ADD/EDUL/194 final. EU Commission. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-09-10. สืบค้นเมื่อ 2015-12-29.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ แอซีซัลเฟมโพแทสเซียม
• . Science Lab. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-03. สืบค้นเมื่อ 2016-10-22.
• "Is Acesulfame Potassium Bad for Me?". Healthline.