เนเฟร คาเยต เป นเจ าหญ งแห งอ ย ปต โบราณและพระราช น จากราชวงศ ท ส บเอ ด โดยทราบพระนามของพระองค เพ ยงแค จากจาร กของเจ าพน

เนเฟรูคาเยต เป็นเจ้าหญิงแห่งอียิปต์โบราณและพระราชินีจากราชวงศ์ที่สิบเอ็ด โดยทราบพระนามของพระองค์เพียงแค่จากจารึกของเจ้าพนักงานราชสำนักของพระองค์นามว่า เรดยูคนุม ซึ่งพบในเมือง (ปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑ์อียิปต์ ในกรุงไคโร ซีจี 20543) พระองค์อาจจะเป็นพระราชมารดาของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 3 ซึ่งมีพระนามว่า เนเฟรู พระองค์ยังได้รับพระสมัญญานามว่า "พระราชธิดาแห่งกษัตริย์" (z3.t-nỉsw.t), "พระมเหสีอันเป็นที่รักแห่งกษัตริย์" (ḥm.t-nỉsw.t mrỉỉ.t=f) และ "ผู้ประดับประดาแห่งกษัตริย์" (ẖkr.t-nỉsw. t) จากสิ่งนี้ พระองค์น่าจะเป็นพระราชธิดาของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 1 และเป็นพระมเหสีในฟาโรห์อินโยเตฟที่ 2 นอกจากนี้ ในหลุมฝังพระบรมศพของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 3 ยังพบชิ้นส่วนจารึกที่บันทึกนามของสตรีคนหนึ่งว่า เนเฟรูเคา ซิลก์ รอธ ได้โต้แย้งว่า เนเฟรูเคา เป็นเพียงการเขียนที่แตกต่างกันสำหรับชื่อ เนเฟรูคาเยต เนเฟรู น่าจะเป็นเพียงชื่อย่อของ เนเฟรูเคา/เนเฟรูคาเยต

จารึกแห่งเรดยูคนุม, เจ้าพนักงานราชสำนักในพระนางเนเฟรูคาเยต (ไคโร 20543)

เนเฟรูคาเยต

: ราชอาณาจักรกลาง
(2055–1650 BC)

ไฮเออโรกลีฟอียิปต์

อ้างอิง

Dodson, Aidan, Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson (2004). ISBN , p.89
Grajetzki, Wolfram. Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary. London: Golden House Publications (2005). ISBN , p.27
Silke Roth: Die Königsmütter des Alten Ägypten von der Frühzeit bis zum Ende der 12. Dynastie. Harrassowitz, Wiesbaden (2001), ISBN , 185-189

[1] Dodson, Aidan, Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson (2004). ISBN , p.89

[GQ2-2] Grajetzki, Wolfram. Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary. London: Golden House Publications (2005). ISBN , p.27

[3] Silke Roth: Die Königsmütter des Alten Ägypten von der Frühzeit bis zum Ende der 12. Dynastie. Harrassowitz, Wiesbaden (2001), ISBN , 185-189