เทลอาว ฟ ยาโฟ ฮ บร ת ל א ב יב י פו Tel Aviv Yafo tel aˈviv ˈjafo อาหร บ ت ل أ ب يب ي اف ا Tall ʾAbīb Yāfā หร อม กเร ยก เ

เทลอาวีฟ-ยาโฟ (ฮีบรู: תֵּל־אָבִיב–יָפוֹ ‎ – Tel Aviv-Yafo [tel aˈviv ˈjafo]; อาหรับ: تَلّ أَبِيب - يَافَا – Tall ʾAbīb - Yāfā) หรือมักเรียก เทลอาวีฟ (อังกฤษ: Tel Aviv) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 2 ของประเทศอิสราเอล มีประชากรราว 405,000 คน เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้วยพื้นที่ 51.8 ตร.กม. (20.0 ตร.ไมล์)

เทลอาวีฟ-ยาโฟ תל־אביב–יפו (ฮีบรู) تل أبيب - يافا (อาหรับ)


ธง ตราอาร์ม
สมญา: The , , of the Mediterranean
ประเทศ	อิสราเอล

เขตนครหลวง
ก่อตั้ง	11 เมษายน ค.ศ. 1909
ตั้งชื่อจาก	ใน Ezekiel 3:15, via 's
การปกครอง
• ประเภท
• องค์กร	เทศบาลเทลอาวีฟ
• นายก	()
พื้นที่
•	51.4 ตร.กม. (19.8 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	176 ตร.กม. (68 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	1,516 ตร.กม. (585 ตร.ไมล์)
ความสูง	5 เมตร (16 ฟุต)
ประชากร (2010)
•	405,000 คน
• อันดับ	2nd in Israel
• ความหนาแน่น	7,867.7 คน/ตร.กม. (20,377 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	12th in Israel
• เขตเมือง	1,284,400 คน
• ความหนาแน่นเขตเมือง	7,297.7 คน/ตร.กม. (18,901 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	3,850,000 คน
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล	2,193.7 คน/ตร.กม. (5,682 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิม	Tel Avivian
สัญชาติ
• ยิว	91%
• มุสลิม	3%
• คริสเตียน	1%
• ไม่จัดอันดับ	5%
เขตเวลา	()
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	()
	61999
	+972 (Israel) 3 (City)
GDP	153.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
GDP ต่อหัว	42,614 ดอลลาร์สหรัฐ
เว็บไซต์	tel-aviv.gov.il

เทลอาวีฟก่อตั้งในปี ค.ศ. 1909 บนเขตพื้นที่รอบนอกของเมืองท่าโบราณ (ฮีบรู: יָפוֹ ‎, Yafo; อาหรับ: يافا, Yaffa) ความเจริญของเทลอาวีฟได้ก้าวไปไกลกว่าเมืองจัฟฟาที่ในตอนนั้นเป็นของอาหรับอยู่ จนเทลอาวีฟและจัฟฟาถูกรวมเป็นเมืองเดียวกันในปี ค.ศ. 1950 สองปีหลังจากการก่อตั้งรัฐอิสราเอล ได้รับการขึ้นเป็นมรดกโลกในปี 2003 ถือเป็นการรวมกลุ่มอาคารสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ที่ใหญ่ที่สุดในโลก

เทลอาวีฟเป็นเมืองเศรษฐกิจที่สำคัญและเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในอิสราเอล เป็นที่ตั้งของและสำนักงานและศูนย์กลางการพัฒนาและวิจัยหลายแห่ง การที่เมืองมีชายหาด บาร์ คาเฟ่ ร้านอาหาร ร้านค้าราคาแพง ภูมิอากาศที่ดีและชีวิตคนเมือง ทำให้เป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศ และยังได้ฉายาว่า "เมืองที่ไม่เคยหลับ"

และยังเป็นเมืองหลวงการเงินของประเทศ และเป็นศูนย์กลางด้านศิลปะการแสดงและศูนย์กลางการค้า เขตเมืองของเทลอาวีฟยังเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 2 ของตะวันออกกลางด้านเศรษฐกิจ และเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในโลกในอันดับที่ 17

บุคคลที่มีชื่อเสียง

แดน เชชท์มัน - เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีประจำ พ.ศ. 2554 สำหรับ "การค้นพบควอซีคริสตัล"
กิลอัด สุขเคอร์แมน - นักภาษาศาสตร์

อ้างอิง

"לוח 3.- אוכלוסייה( 1), ביישובים שמנו מעל 2,000 תושבים( 2) ושאר אוכלוסייה כפרית POPULATION(1) OF LOCALITIES NUMBERING ABOVE 2,000 RESIDENTS(2) AND OTHER RURAL POPULATION" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2010-01-25. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
Azaryahu, Maoz (2007). Tel Aviv: Mythography of a City. Syracuse, New York: Syracuse University Press. pp. 133–134. ISBN .
Mann, Barbara E. (2006). A Place in History: Modernism, Tel Aviv, and the Creation of Jewish Urban Space. Stanford, California: Stanford University Press. pp. 148, 166. ISBN .
The Cities Book: A Journey Through the Best Cities in the World. Melbourne, Oakland and London: Lonely Planet. 2009. pp. 380–381. ISBN .
. Brookings Institution. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2013. สืบค้นเมื่อ 18 November 2014.
"The White City of Tel Aviv" (PDF). UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2008-03-29.
Strimpel, Zoe (2008-02-16). "Hip and happening in Tel Aviv". The Times. สืบค้นเมื่อ 2008-02-16.
"Economist City Guide-Tel Aviv". The Economist. สืบค้นเมื่อ 2008-01-21.
"New Economy: Silicon Wadi". . 1998-04-16. สืบค้นเมื่อ 2008-02-02.
"An ugly scrap at Heathrow for the 'best-looking kid on the block'". Independent on Sunday. 2008-03-30. สืบค้นเมื่อ 2008-03-30.
"The world's top 10 party towns". . 2009-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-11-19.
Rabinovitch, Ari (2009-01-14). "Out of rocket range, Tel Aviv bustles as war rages". Reuters. สืบค้นเมื่อ 2009-04-22.
One Tel of a great holiday^[] (January 31, 2010), News of the World, Retrieved 2010–01–31
Kipnis, B.A. (2001-10-08). "Tel Aviv, Israel - A World City in Evolution: Urban Development at a Deadend of the Global Economy". Globalization and World Cities Study Group and Network at . สืบค้นเมื่อ 2007-07-17. Cities in Transition. Ljubljana: Department of Geography, , pp. 183-194.
"The 150 Richest Cities in the World by GDP in 2005". สืบค้นเมื่อ 2009-01-13.
"Cost of living — The world's most expensive cities". City Mayors.

[population-1] "לוח 3.- אוכלוסייה( 1), ביישובים שמנו מעל 2,000 תושבים( 2) ושאר אוכלוסייה כפרית POPULATION(1) OF LOCALITIES NUMBERING ABOVE 2,000 RESIDENTS(2) AND OTHER RURAL POPULATION" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2010-01-25. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

[2] Azaryahu, Maoz (2007). Tel Aviv: Mythography of a City. Syracuse, New York: Syracuse University Press. pp. 133–134. ISBN .

[3] Mann, Barbara E. (2006). A Place in History: Modernism, Tel Aviv, and the Creation of Jewish Urban Space. Stanford, California: Stanford University Press. pp. 148, 166. ISBN .

[4] The Cities Book: A Journey Through the Best Cities in the World. Melbourne, Oakland and London: Lonely Planet. 2009. pp. 380–381. ISBN .

[brookingsgdp-5] . Brookings Institution. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2013. สืบค้นเมื่อ 18 November 2014.

[UNESCO-6] "The White City of Tel Aviv" (PDF). UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2008-03-29.

[times-7] Strimpel, Zoe (2008-02-16). "Hip and happening in Tel Aviv". The Times. สืบค้นเมื่อ 2008-02-16.

[Economist-8] "Economist City Guide-Tel Aviv". The Economist. สืบค้นเมื่อ 2008-01-21.

[9] "New Economy: Silicon Wadi". . 1998-04-16. สืบค้นเมื่อ 2008-02-02.

[indy-10] "An ugly scrap at Heathrow for the 'best-looking kid on the block'". Independent on Sunday. 2008-03-30. สืบค้นเมื่อ 2008-03-30.

[top_10_party_towns-11] "The world's top 10 party towns". . 2009-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-11-19.

[12] Rabinovitch, Ari (2009-01-14). "Out of rocket range, Tel Aviv bustles as war rages". Reuters. สืบค้นเมื่อ 2009-04-22.

[partycity-13] One Tel of a great holiday^[] (January 31, 2010), News of the World, Retrieved 2010–01–31

[GAWC-14] Kipnis, B.A. (2001-10-08). "Tel Aviv, Israel - A World City in Evolution: Urban Development at a Deadend of the Global Economy". Globalization and World Cities Study Group and Network at . สืบค้นเมื่อ 2007-07-17. Cities in Transition. Ljubljana: Department of Geography, , pp. 183-194.

[15] "The 150 Richest Cities in the World by GDP in 2005". สืบค้นเมื่อ 2009-01-13.

[16] "Cost of living — The world's most expensive cities". City Mayors.